DDS is agitatie voorbij en in een glijvlucht richting amusement en tijdverdrijf terechtgekomen waarbij desinformatie vooral verwart

Je kunt er op twee manieren tegenaan kijken. Of het radicaal-rechtse opinieplatform De Dagelijkse Standaard (DDS) dat zich identificeert met alt-right doet vol opwinding en spektakel aan opruiing en volksmennerij en zet de achterban bekwaam op tegen de gevestigde macht. Of DDS is de agitatie en politieke voorlichting voorbij en is in een glijvlucht richting amusement en tijdverdrijf terechtgekomen waarbij desinformatie het unieke verkooppunt is. DDS informeert de achterban zo slecht dat het die achterban niet machtigt voor de strijd met de macht, maar juist verzwakt. Dit is des te schrijnender omdat het marketingbedrijf MediaBookers meent dat het lezerspubliek ‘hoger opgeleid’ is. De claim dat de artikelen en interviews voor ‘deining in medialand’ zorgen maakt het er nog onwaarachtiger op. DDS met hoofdredacteur Michael van der Galien lijkt nog vooral in gesprek met zichzelf te zijn, zelfs niet met de achterban die op de koop toe wordt genomen.

DDS heeft het financieel lastig omdat grote adverteerders zijn afgehaakt, maar toch is het opvallend dat Vattenfall-dochter NUON adverteert op DDS. Vattenfall dat in een recent NRC-artikel wordt beschuldigd van bevoordeling van Siemens door onregelmatigheden bij aanbestedingen en het onder druk zetten van het eigen personeel om aan die fraude mee te werken. Die dochter NUON van dat Vattenfall adverteert dus op DDS.

In het artikel ‘Trump-hater Erik Mouthaan slaat weer toe: ‘Als het sneeuwt kan het klimaat niet veranderen?’’ van 11 februari 2019 richt Van der Galien zijn pijlen op Erik Mouthaan, de VS-correspondent van RTL Nieuws. Wat zijn vijandigheid verklaart is onduidelijk. Dat Mouthaan wel eens is aangeschoven bij MSNBC-presentator Rachel Maddow die in haar show nauwgezet de onderzoeken tegen president Trump volgt en analyseert verklaart mogelijk Van der Galiens schuim op de lippen. De lezer van DDS is het kind van de rekening bij het vereffenen van deze persoonlijke rekening en moet het als ‘hoger opgeleid lezerspubliek’ doen met zo’n artikel dat de lezer informeert noch middelen tot desinformatie biedt, maar vooral in verwarring brengt. Dat kan niet de opzet van een geslaagde agitator zijn die de gevestigde orde wil afbreken. Met dank aan NUON.

Foto 1: Schermafbeelding van deel artikel ‘Trump-hater Erik Mouthaan slaat weer toe: ‘Als het sneeuwt kan het klimaat niet veranderen?’’ van Michael van der Galien op DDS, 11 februari 2019.

Foto 2: Schermafbeelding van informatie van MediaBookers over adverteren op DDS.

Foto 3: Schermafbeelding van advertentie ‘Nuon Powerdeal: € 250,- korting en 5% Blijven Loont-korting op stroom’ van NUON zoals die door doorklikken wordt opgeroepen op 11 februari 2019 bij het artikel ‘Trump-hater Erik Mouthaan slaat weer toe: ‘Als het sneeuwt kan het klimaat niet veranderen?’’ op DDS, 11 februari 2019.

Foto 4: Schermafbeelding van mijn reactie bij het artikel ‘Trump-hater Erik Mouthaan slaat weer toe: ‘Als het sneeuwt kan het klimaat niet veranderen?’’ van Michael van der Galien op DDS, 11 februari 2019.

Zie hier voor stemgedrag van senator Amy Klobuchar in het 115de en 116de congres (januari 2017 – heden).

Politieke profilering Stedelijk Museum wordt minder geloofwaardig door samenwerking met commerciële geldschieters

Sinds 2006 is het Stedelijk Museum een zelfstandige stichting, voorheen was het een gemeentelijke instelling. Dat leidde in 1999 tot bezwaren in de raad over een sponsorcontract met autofabrikant Audi dat toenmalig directeur Rudi Fuchs had beklonken. Het werd een geruchtmakende zaak. Een bericht uit 1999 van de Volkskrant geeft aan hoeveel er sinds die tijd veranderd is: ‘Meer algemeen zet de raad ook vraagtekens bij de noodzaak van vergaande private inmenging in een gemeentelijk instituut.’ Dat was voor de verzelfstandiging. Nu is het Stedelijk Museum geen gemeentelijk instituut meer en is de vergaande private inmenging een feit. Dat blijft onder de radar. In 2006 kwam dat sponsorcontract van het museum met Audi er trouwens toch.

Siemens kondigt nu op haar website #artSmellery aan. Siemens: ‘het eerste project van een bijzondere samenwerking tussen Siemens Huishoudapparaten en het Stedelijk Museum Amsterdam. Een verrassende, zintuigelijke en indrukwekkende manier om kunst te beleven.’ Van 26 april 2017 t/m 7 mei 2017 mei kan #artSmellery in het Teijin Auditorium van het Stedelijk Museum Amsterdam ‘beleefd worden’ aldus de promotie van Siemens. ‘Van Gogh, Chagall en zelfs werken van Mondriaan zijn met geuren tot leven gebracht – alleen met het reukzintuig waarneembaar. Mis deze unieke kans om je kennis over kunst uit te breiden niet.‘

Het Stedelijk kreeg onlangs kritiek uit rechtse media over een reeks tentoonstellingen over het thema migratie dat bedoeld was om ‘tegenwicht te bieden aan het populisme’ aldus een persbericht van het museum. Nelle Boer nuanceert dat vandaag in een ingezonden brief in Het Parool. Hij zegt niet tegen politieke kunst te zijn, maar pleit ‘voor een eerlijk beeld van de grote verscheidenheid aan politieke ideeën onder kunstenaars’. De contacten met Audi en Siemens maken zowel de politieke profilering van het museum ‘als tegenwicht tegen het populisme’ als de kritiek erop vrijblijvend. Waar gaat het nog over als de politieke opstelling van het Stedelijk en directeur Beatrix Ruf aanstellerij lijkt te zijn die haaks staat op de marketing van het Stedelijk? De aanstellerij van de #artSmellery. Reden is wellicht dat de zakelijke en artistieke leiding van het museum zover uit elkaar zijn gegroeid dat ze ieder hun eigen weg gaan zonder dat er nog één geloofwaardig museum met een duidelijk smoel resteert. Op wie moeten bezoekers  zich richten die zich bekommeren om het Stedelijk?

Foto: Schermafbeelding bij bericht ‘#artSmellery: innovatieve kunst in het Stedelijk Museum’ van Siemens.

Liefde tussen dictators en Olympische Spelen: Hitler en Putin

Oud-wereldkampioen schaken Garry Kasparov trekt voor de Daily Beast een parallel tussen de Olympiade van Berlijn 1936 en Sochi 2014. De overeenkomst is dat het in beide gevallen draait om de persoonlijke glorie van de leiders: Adolf Hitler en Vladimir Putin. Dit in tegenstelling tot Moskou 1980 of Beiijng 2008 die dienden om landen in het zonnetje te zetten: ‘In those cases, the authoritarian propaganda machine was in the service of promoting the achievements of a country and a system. They were dedicated to the greater glory of Communism, the Totalitarian State, the superiority of the system and the athletes it produced.‘

In Sochi gaat het dus om president Putin. Zoals Kasparov opmerkt, de voorzitter van het Russische Olympische Comité of de directeur van de Spelen in Sochi verschijnen nooit in de media of in de openbaarheid. Het spektakel Sochi draait om Putin, zoals Berlijn om de ‘overmoed van een alomtegenwoordige man’ draaide.

Kasparov ziet nog meer overeenkomsten. Sochi volgt het draaiboek van Berlijn tamelijk nauwgezet door in kritiek op de ‘bekrompen wetten’ wat symbolische concessies toe te staan. Ook het IOC is nu even gecorrumpeerd als in 1936. Met als moreel dieptepunt de oproep bij de opening door voormalig adviseur van Siemens AG en IOC-voorzitter Thomas Bach om sport en politiek gescheiden te houden. Terwijl hij zich tijdens het uitspreken van diezelfde woorden een onderdeel weet van de propagandamachine van Putin.

Vraag is wat erger is, het zonnekoninggedrag van Putin of Hitler of dat van de sportbestuurders, bedrijven (zoals Siemens) en politici (premier Rutte) die zich onder het uitspreken van mooie woorden met een verre echo van ethiek voegen in hun rol als entourage om reliëf te geven aan de grootheid van president Putin.

Foto: Berlijn, 11 augustus 1936: De Amerikaanse atleet Jesse Owens (midden) bij de ceremonie voor het Verspringen. De Duitser Luz Long (rechts) wordt tweede en de Japanner Naoto Tajima derde. Credits: AP.

NDR-Interview met Snowden zorgt voor complotdenken

Wie op YouTube zoekt naar het 30 minuten lange interview van de Duitse publiek omroep ARD/NDR van afgelopen zondag 26 januari met Edward Snowden komt van een koude kermis thuis. Het is niet te vinden of wordt verwijderd. Hier is het transcript te lezen. Maar dan houdt het op met de publiciteit. Hoe komt dat?

De Amerikaanse Jay Syrmopulos ziet er op Swann een blackout in. Een complot. Ofwel een blokkade door de Amerikaanse regering: ‘The interview has been intentionally blocked from the US public, with virtually no major broadcast news outlets covering this story. In addition, the video has been taken down almost immediately every time it’s posted on YouTube.’ De suggestie is dat de regering-Obama wil dat u of ik het interview niet te zien krijgen. Of op z’n minst moeilijk kunnen vinden. Een reden ervoor wordt niet gegeven.

Klopt dit verhaal? Ligt het niet gewoon anders zoals daanlo in een reactie opmerkt? Namelijk dat de producent de rechten heeft en de internationale distributie blokkeert? Het klinkt aannemelijk dat vanwege de rechten de producent aan YouTube/Google verzoekt om ‘illegale’ kopieën die niet geautoriseerd zijn te verwijderen. Als de regering-Obama dat vanwege politieke redenen deed dan zou dat de suggestie in de lucht houden dat Google buigt onder politiek druk van de Amerikaanse regering. Maar dat is dus volstrekt niet aan de orde.

De rechtenkwestie wordt in de Frankfurter Allgemeine Zeitung uitgelegd. Cinecentrum met uitvoerend producent Ulrich Lenze heeft de rechten voor andere landen dan Duitsland. Met als gevolg ‘geoblocking’ op internet omdat die rechten internationaal nog niet zijn verkocht. Zoals de FAZ opmerkt had de NDR beter na moeten denken over de rechten en de internationale distributie. Zodat het interview met Edward Snowden internationaal beter begeleid en verspreid was: ‘Zumindest an das „Geoblocking“ hätte der NDR wohl besser im vorhinein gedacht‘. Nu kan een Duitse publieke omroep door verknoping met een onafhankelijke producent zich niet profileren met een waardevol en opzienbarend journalistiek product. Amerikaanse internet-journalisten worden op het verkeerde been gezet. Omdat ze de Duitse invalshoek niet begrijpen.

Hier is het interview met Edward Snowden op LiveLeak te zien.

Foto: Publiciteitsfoto’s van Snowden Exclusiv, 2014. Regie: Hubert Seipel. Producent: Ulrich Lenze.

Petitie: Send Snowden Home. Brazilië en Duitsland zetten druk

Deze petitie roept de Braziliaanse president Dilma Roussef op om Edward Snowden asiel te verlenen. Door toedoen van de Amerikaanse regering is Snowden gestrand in Moskou waar hem tijdelijk asiel van een jaar is verleend. In september 2013 zegde de Braziliaanse president een staatsbezoek aan de VS af omdat president Obama aan Rousseff geen bevredigende uitleg kon geven voor de spionage door de VS van de Mexicaanse en Braziliaanse president. En over de economische spionage van het Braziliaanse energiebedrijf Petrobras. 

Sinds de publicaties door journalisten die zich baseren op de NSA-documenten van Snowden is president Obama in het defensief gedrongen. Brazilië en Duitsland nemen het voortouw in de kritiek. Deze landen werken aan een uitweg om onder de Amerikaanse controle van het internet en communicatie-infrastructuur uit te komen. Ook uit eigen economisch belang. President Roussef zette in een toespraak voor de Algemene Vergadering van de VN in september 2013 de frontale aanval in op de mensenrechten in de VS. Waar tot die tijd de VS anderen op dit onderwerp de les meende te kunnen lezen. Zoals in september 2012 voor de VN.

De scherpslijpers in de Amerikaanse politiek willen Snowden het liefst zonder eerlijk proces om zeep helpen. Opvallend is dat de steun voor Snowden van links en rechts komt. Niet uit de kern van de gevestigde partijen, hoewel de kritiek in de Republikeinse partij naar het midden opschuift. In de kritiek op de controlestaat vinden ongebonden progressieven, libertariërs en gematigde Republikeinen en Democraten elkaar. Maar ze hebben elk hun eigen agenda met de kritiek op de massale spionage door de Amerikaanse overheid.

Een tegenargument om Snowden asiel te geven of te ontslaan van rechtsvervolging is dat Snowden een ‘eed tot geheimhouding’ gebroken zou hebben. Maar da’s onjuist zoals Daniel Ellsberg aanvoerde. Snowden heeft nooit zo’n eed ondertekend, maar wel het standaardformulier 312 als voorwaarde voor indiensttreding. Hij ‘zweerde’ of ‘bevestigde’ ‘to support and defend the Constitution of the U.S., against all enemies, foreign and domestic.’ Dus geen eed tot geheimhouding, maar feitelijk de ruimte om te komen tot het tegenovergestelde. Namelijk het verdedigen van de grondwet tegen binnen- en buitenlandse vijanden. In zijn optiek de NSA.

Vanavond zendt het Duitse ARD om 23.05 uur een interview van NDR-journalist Hubert Seipel met Edward Snowden uit. Het eerste na het geruchtmakende interview in juni 2013 van Laura Poitras en Glenn Greenwald in Hong Kong. Eruit blijkt dat de NSA in Duitsland doet aan economische spionage en Siemens op de korrel neemt zonder dat dit iets te maken heeft met nationale veiligheid of bestrijding van terrorisme: ‘Wenn es etwa bei Siemens Informationen gibt, die dem nationalen Interesse der Vereinigten Staaten nutzen – aber nichts mit der nationalen Sicherheit zu tun haben – dann nehmen sie sich diese Informationen trotzdem‘.

Foto: Schermafbeelding van petitie op Avaaz.org ‘Send Snowden home‘, 26 januari 2014. Ondertekenen van de petitie kan hier.