Josh Rogin zegt dat Trump VS uit NAVO en WTO wil terugtrekken. Als dat dreigt te gebeuren, dan kan een tegenreactie niet uitblijven

CNN’s John Berman is in gesprek met Washington Post columnist Josh Rogin over president Trump die de VS zowel uit de NAVO als de Wereldhandelorganisatie WTO wil terugtrekken. Zo gaan de geruchten. Dat zet een streep door de Amerikaans-Europese samenwerking van bijna 75 jaar. Rogin was afgelopen week in Europa en sprak met bondgenoten die niet goed begrijpen waar Trump mee bezig is en zelfs in paniek zouden zijn. Amerikanen zullen het ook nauwelijks kunnen begrijpen omdat het Bruto Nationaal Product van de VS het hoogste ter wereld is en sinds de crisis van 2008 een steile lijn omhoog vertoont. Waarom stoppen met een formule die in het voordeel van de VS werkt? Voor de NAVO geldt in mindere mate hetzelfde. De VS heeft via de militaire alliantie ook politieke, culturele en economische druk op bondgenoten kunnen zetten die het straks uit handen moet geven. China staat in de coulissen te trappelen om de wereldmacht over te nemen.

Waarom Trump dit allemaal doet is omdat Trump Trump is en niet beter weet. Maar waarom de Republikeinse partij de ontmanteling van de wereldorde en het westerse bondgenootschap waar het zich altijd zo voor heeft ingezet toestaat is onverklaarbaar. De constatering dat Trump zonder duidelijke uitleg de wensen van de Russische president inwilligt en de positie van de VS en Europese bondgenoten verzwakt maakt het raadsel echt onbegrijpelijk. Een losgeslagen Trump begint zijn land economisch en moreel steeds meer schade te berokkenen en de nationale veiligheid in gevaar te brengen. Dit kan niet doorgaan voordat een tegenreactie in gang wordt gezet. Want de belangen zijn gigantisch. Het is daarom niet de vraag of, maar wanneer en hoe Trump door het politieke, militaire en economische establishment van zijn land tot de orde wordt geroepen.

Deze president op ramkoers die impulsief pokert met de belangen van zijn land en de grootste vijand ermee in de kaart speelt is levensgevaarlijk. Zijn ramkoers kan het snelst afgeremd worden door opponenten op ramkoers. Op welke manier dat gaat gebeuren is nog schimmig. Het kan niet anders dan veel vuurwerk geven.

Abby Martin verklaart Russia Today voor Russia Today. En Liz Wahl

Abby Martin presenteerde tot voor kort Breaking the Set voor Russia Today America. Ze veroordeelde in 2014 de Russische inval in Oekraïne, maar zorgde er tegelijk voor dat het zich als baken van journalistieke vrijheid kon presenteren dat interne kritiek tolereerde. Ze werd ongewild een excuus-Truus. Martin bleef solidair, maar verlaat Russia Today uiteindelijk toch. Waarom precies is onduidelijk. Ze kijkt terug voor Russia Today Deutsch. Martin is medeoprichter van Media Roots en zit in het bestuur van de Media Freedom Foundation.

In haar betoog weerspreekt Martin niet de claim dat Russia Today een door het Kremlin gefinancierde zender is die het verhaal van de Russische regering vertelt. Ze relativeert dat door de bewering dat alle nieuwszenders dat doen, waarmee ze suggereert dat ze hetzelfde doen. Maar da’s de vraag. Want een politiek perspectief is wat anders dan het bewust verdraaien en verdoezelen van de feiten. De officiële verdedigingslinie van Russia Today valt samen te vatten als ‘niets is perfect’ en ‘er bestaat geen waarheid’. Zodat bewuste leugens of het systeemmatig ontwijken van elke kritiek op Rusland toegestaan lijken omdat immers niets en niemand deugt.

De betrokkenheid van iemand met het profiel en de overtuiging van Martin die zowel Russia Today goedpraat als betrokken is bij ‘progressieve’ media als Media Roots of de Media Freedom Foundation die anderen een hoge journalistieke standaard voorhouden is merkwaardig omdat ze ethiek en opportunisme combineert. En zo haar eigen dubbele standaard zichtbaar maakt. Ze meent daar met behoud van haar geloofwaardigheid mee weg te kunnen komen. Dit valt alleen te begrijpen door te kijken naar de omgeving waarin ze opereert. Namelijk die van de Amerikaanse media die door politieke en economische druk minder vrij is dan in Europa.

President Obama heeft een heksenjacht gevoerd op klokkenluiders als Chelsea Manning, John Kiriakou of Barrett Brown en journalisten als James Risen, James Rosen en Wikileaks’ Julian Assange die ongekend is in de Amerikaanse geschiedenis. Dat heeft het klimaat in de VS verziekt. Dat Martin en ‘progressieve’ collega’s strategische steun zoeken bij elke partner die ze kunnen vinden in hun strijd tegen de Amerikaanse overheid die sluipenderwijs de controlestaat optuigt is verklaarbaar, maar ook jammerlijk. Want de vijand van de vijand is niet altijd een vriend. Wat hebben journalisten te zoeken bij een nieuwsmedium van een land dat zich ontwikkelt tot een dictatuur zonder machtsdeling, rechtsstaat en persvrijheid? Ze moeten beseffen dat ze het legitimiteit geven waarvan het de vraag is of het die verdient. Ook ontbreekt in het verhaal van Martin een verwijzing naar nieuwsmedia als The Guardian of Der Spiegel die meerdere kanten van een verhaal tonen.

Toch is Martin een interessante journaliste en activiste. Hoewel ze om een goede internationale vergelijking te kunnen maken wellicht een te specifiek op de VS gerichte focus heeft speelde haar geweten wel mee in de afwijzing van de Russische invasie in Oekraïne. Ze wordt onaardig als ze Liz Wahl hooghartig afdoet als een onbenul met de suggestie dat die een eigen wil en haar intellectuele diepgang mist. Liz Wahl werd afgelopen zaterdag 21 maart op de Noorse SKUP-conferentie voor onderzoeksjournalistiek geïnterviewd door Per Anders Johansen. Ook Eliot Higgins van burgeronderzoekscollectief Bellingcat praatte mee. Wahl legt uit hoe Russia Today in de praktijk van de newsroom werkt en hoe censuur er de regel is. Een verslag dat in alle aspecten haaks staat op de beweringen van Abby Martin is hier te zien, onder ‘På innsiden av Putins propagandakanel‘.

NOS begrijpt het na vier jaar nog steeds niet: de kwestie-Assange

Waarschijnlijk praat een NOS-journalist de BBC na. Die zegt dat er ‘charges’ (aanklachten) tegen Assange zijn en dat-ie vervolgd wordt. Onzin. Julian Assange wordt niet verdacht van seksueel geweld tegen vrouwen. Hij wordt verzocht naar Zweden te komen om mee te werken aan een politie-onderzoek. Wat hij, z’n advocaten of de Ecuadoriaanse regering al meermalen hebben voorgesteld. Om een uitweg te zoeken voor Assanges verblijf in de Ecuadoriaanse ambassade in Londen. Op voorwaarde dat de Zweedse regering de garantie geeft dat Assange niet uitgeleverd wordt aan de VS. De Zweedse regering heeft formeel de bevoegdheid voor deze garantie, maar verschuilt zich achter de Zweedse aanklager die zo’n garantie niet kan geven. In Zweden is politiek alleen onderhorig aan het recht als het de politiek uitkomt. Het is lastig voor de bureauredacteur van de NOS om het allemaal te begrijpen. De zaak speelt pas sinds augustus 2010. Assange gaan in hoger beroep.

Foto 1: Schermafbeelding van NOS-bericht ‘Arrestatiebevel Assange blijft’, 16 juli 2014.

Foto 2: Schermafbeelding van FREE ASSANGE NOW – FAQ, 16 juli 2014.

Democracy Now! interviewt Assange. Is er zicht op gerechtigheid?

Amy Goodman van Democracy Now! interviewt Julian Assange in de Ecuadoriaanse ambassade in Londen. Waar hij tegen zijn zin nu al twee jaar verblijft. Hij is meer dan 1300 dagen zonder aanklacht min of meer gedetineerd. Opmerkelijk in een westerse rechtsstaat, wat Zweden suggereert te zijn maar praktisch niet altijd is. Er is echter beweging in de zaak. De Zweedse overheid kan niet langer vertragen. Sinds 1 juli maakt nieuwe Europese wetgeving het voor verdachten die op een bepaalde manier van hun vrijheid beroofd zijn mogelijk om hun onschuld aan te tonen. Dat bewijs kan naar verluidt de Zweedse politie overleggen. De rechts-conservatieve regering kan zich niet langer aan de rechtsgang onttrekken wat het nu al sinds 2010 doet door Assange te beschuldigingen, maar niet te horen. Assange vermoedt dat Zweden hem zal uitleveren aan de VS waar een geheime Grand Jury een zaak tegen hem heeft voorbereid. Daar dreigt-ie opgesloten te worden zonder zich te kunnen verdedigen. Hier is de volledige versie van het interview te zien.

Terugblik op een jaar Edward Snowden: held of held?

Op 5 juni 2013 begonnen de onthullingen van Edward Snowden. Ik schreef een dag later onderstaande tekst die naar mijn idee een jaar later nog onverminderd geldig is. Alleen met het verschil dat een deel van de Amerikaanse en internationale gemeenschap zich nu bewuster is van wat er mis is met de privacy. Edward Snowden wacht een beter lot dan met een ingetrokken paspoort wachten op betere tijden in Rusland. Op 5 juni 2014 is het een jaar geleden. Kritische burgers zijn iets opgeschoten. Maar ze zijn er nog niet.

In de VS wordt iedere burger zonder onderscheid, laat staan kennisgeving door de overheid aangemerkt als verdachte. Zonder directe aanleiding. Dat kan onder de Patriot Act. Als legitimatie wordt er achteraf het label ‘terrorisme’ opgeplakt. Indien iets uitkomt dat verborgen had moeten blijven. Maar dat label is niet geloofwaardig, want de aanpak kan veel doelmatiger en gerichter. Daartoe hoeven niet de gegevens van miljoenen burgers opgeslagen te worden. Inclusief volksvertegenwoordigers, advocaten en journalisten.

In de VS is dus iedereen schuldig tot het tegendeel bewezen is. Wat Glenn Greenwald in zijn Guardian-column openbaart is nog steeds een effect van 9/11. Amerikanen lijken nu te schrikken hoe diep de overheid in hun leven ingrijpt. Maar klokkenluiders, activisten en politici waarschuwen al jaren dat de privacy in de VS zo goed als dood is. Burgers hadden het kunnen weten. Er zijn genoeg blogs die benadrukken dat de controlestaat in opbouw is. Zie wat Steven Rambam zegt. Of William Binney. Of Glenn Greenwald. Of Julian Assange. Of Thomas Drake. Hoe kan het dat Amerikaanse burgers zich zo slecht informeren? Er lijkt iets fundamenteel verkeerd aan de huidige Amerikaanse politiek. En de gevestigde journalistiek. Ze verzaken hun plicht.

Andere Tijden speculeert en maakt Snowden verdacht. Waarom?

‘Dat geeft steun aan de gedachte dat Agee wel heel goede contacten had met de autoriteiten en inlichtingendiensten daar [Cuba]. Dat kon wel een iets zeggen over het verblijf nu van zijn medeklokkenluider Edward Snowden in Moskou. Zijn ontvangst daar kun je zien als een humanitair gebaar van Putin, maar het kan zo zijn dat Snowden dat beantwoord heeft met informatie uit de files van de NSA.‘

Aldus de afsluitende opmerking van presentator Hans Goedkoop in een uitzending over geheimagent Philip Agee van Andere Tijden (AT) die gisteren werd uitgezonden. Deze afsluitende reeks suggesties is in strijd met de feiten. Er is geen bewijs voor samenwerking van Snowden met de Russische overheid of de Chinezen. AT voert ook geen bewijs aan, maar beschuldigt ‘contractor’ Snowden door associatie met ‘spion’ Agee.

Al in juli 2013 ontkende Snowden de samenwerking met de Russen. Journalist Barton Gellman van The Washington Post die directe toegang heeft tot de Snowden-documenten verwerpt de speculatie waaraan AT zich bezondigt. En dat vooral vanuit Republikeinse hoek gevoed wordt door politici als Mike Rogers, Lindsey Graham of Peter King. Nederlandse media als De Volkskrant of AT opereren in hun onkunde waarschijnlijk onbewust als waterdragers voor deze conservatieve politici. Gellman zei in september 2013 dat er sterk bewijs is dat de Russen en Chinezen geen toegang tot de Snowden-documenten hadden. In oktober 2013 verklaarde Snowden in een interview met James Risen voor The New York Times in Rusland zelfs nooit enig document bij zich gehad te hebben: ‘There’s a zero percent chance the Russians or Chinese have received any documenten‘. Volgens Michael Weiss in een interview met Edward Lucas beweren verschillende journalisten die dit verhaal volgen dat bronnen binnen de Amerikaanse inlichtingendiensten ontkennen dat Snowden ooit werd gerund door de Russen of zelfs dat de FSB een rol gespeeld heeft bij ‘zijn landing’ in Moskou.

Waarom begeeft AT zich ondanks herhaalde ontkenningen van Snowden en journalisten als Greenwald, Risen en Gellman waarmee hij samenwerkt, politici als Dianne Feinstein en Amerikaanse inlichtingendiensten toch op het terrein van de speculatie? Het is uiteraard niet zo dat Snowden op z’n woord geloofd moet worden. Maar het is gemakzuchtige journalistiek om een beschuldiging die al vele malen weersproken is te herhalen zonder een nieuwe bewijsvoering toe te voegen die de beschuldiging op z’n minst aannemelijk maakt.

Er is nog meer mis met de opmerking over Snowden. De woordkeuze is onzorgvuldig. Een spion die met de Russen samenwerkt is per definitie geen klokkenluider. De analogie tussen Agee en Snowden over hun vlucht naar respectievelijk Cuba en Rusland klopt niet. Klaarblijkelijk koos Agee bewust voor Cuba, maar Snowden strandde tegen zijn wil in Moskou dat niet z’n reisdoel was. De regering-Obama trok diens paspoort in.

De suggestie over Edward Snowden vraagt om een ruimhartige rectificatie door AT in een toevoeging voor het archief. Zo kan AT deze slechte journalistiek die dit meestal vlekkeloze programma doorgaans weet te vermijden rechtzetten. Iedereen heeft wel eens een slechte dag. Andere Tijden was gisteren aan de beurt.

Foto: Pedro Molina, Snowden, een hinkelspel. Credits: P.X. Molina.

Obama komt met voorstel beleidswijziging NSA. En Snowden?

President Obama komt met een wetsvoorstel over het opereren van de NSA dat neerkomt op aanscherping en herziening van de werkwijze van die dienst. Maar het moet eerst goedgekeurd worden in het Congres voordat het in werking treedt. Het valt dus af te wachten hoe een en ander geamendeerd en mogelijk afgezwakt wordt.

Vraag is wat de president precies beoogt. De voorstellen maken een einde aan de massale spionage van burgers door de inlichtingendiensten. Dat kan voortaan alleen door tussenkomst van een rechter en het afgeven van toestemming per geval. Cenk Uygur van The Young Turks is verbaasd over z’n enthousiasme.

Charlie Savage zette de wetsvoorstellen in de New York Times op een rijtje. Ze zijn bij de critici uit het pro-Snowden kamp welwillend ontvangen. Glenn Greenwald becommentarieert voor The Intercept. Hij fileert de hypocrisie van vele leden van de Democratische Partij die een beleidswijziging van 180 graden zonder protest volgen. President Obama komt weg met hetzelfde waarvoor ze president Bush verketterden.

President Obama’s voorstellen waren er zonder de onthullingen van Edward Snowden nooit gekomen. Daar zijn voor- en tegenstanders het over eens. Daarmee nemen de argumenten toe om Snowden niet als spion volgens de Spionage Act 1917 te berechten, maar als een klokkenluider die handelde vanuit z’n intenties om een publiek debat over de macht van de NSA te laten ontstaan. Edward Snowden heeft tijdelijk asiel  in Rusland. De voorstellen van Obama zijn er een rechtvaardiging (vindication) voor dat dat Snowden gelukt is.

Heeft Obama de macht om Snowden immuniteit te geven?

Edward Snowden verdient immuniteit. President Obama kan hem die geven. Teken hier de petitie van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging ACLU. Tevens juridische vertegenwoordiger van Snowden. Hij maakte de weg vrij voor anderen, zoals de senatoren Rand Paul of Ron Wyden die pas moed toonden nadat Snowden moed toonde. Maar nu vrijheid geniet in een niet-vrij Rusland. Wikileaks-oprichter Julian Assange twijfelt wie het laatste woord in de regering heeft: president Obama of de veiligheidsdiensten? Assange suggereert dat Obama gechanteerd wordt en zijn handen gebonden zijn omdat de veiligheidsdiensten de macht hebben: ‘Congress would impeach him for some act or another, or he would have been found to have committed some criminal act.’ De geluiden dat Obama niet durft op te treden en voor z’n leven vreest klinken al jaren. ‘Don’t you remember what happened to Martin Luther King Jr.‘ zei Obama ooit tegen vrienden. Had de president maar dezelfde moed en vastberadenheid als Edward Snowden. Dan kwam het alsnog goed met de VS. 

Foto: Schermafbeelding van petitie ‘President Obama: Grant Edward Snowden Immunity Now‘ van ACLU, 9 maart 2013.

Assange en Ratner in Democracy Now over mensenjacht door NSA

Julian Assange geeft vanuit Londen aan Amy Goodman van Democracy Now! een toelichting op eerdere onthullingen vandaag in een Intercept-artikel van Glenn Greenwald en Ryan Gallagher. De essentiële vraag is wat de mensenjacht op Assange en WikiLeaks met de bestrijding van het terrorisme te maken heeft. Achterliggende vragen zijn wat de rol van de journalistiek is en hoe de burgerrechten in de VS en het Verenigd Koninkrijk onder druk staan. Mensenrechtenactivist Michael Ratner licht een en ander toe vanuit de studio.

NSA en GCHQ bespioneren WikiLeaks en supporters

De cartoon van WikiLeaks maakt het inzichtelijk. De NSA bespioneert WikiLeaks, maar vergeet Al Qaida. Een kern van waarheid. Uit steeds meer documenten blijkt dat de NSA en de Britse GCHQ die beweren terrorisme te bestrijden, veel middelen tegen burgers en maatschappelijke organisaties inzetten. Zoals WikiLeaks en Anonymous. Dat blijkt uit het artikel ‘Snowden Documents Reveal Covert Surveillance and Pressure Tactics Aimed at WikiLeaks and Its Supporters‘ van Glenn Greenwald en Ryan Gallagher voor The Intercept.

WikiLeaks vraagt in reactie op het Intercept-artikel in een verklaring om de benoeming van een speciale aanklager om de NSA door te lichten: ‘We call on the Obama administration to appoint a Special Prosecutor to investigate the extent of the NSA’s criminal activity against the media including WikiLeaks and its extended network‘. Des te meer omdat deze operaties tegen WikiLeaks op het hoogste niveau binnen de NSA (General Counsel) werden genomen. Niet minder verontrustend is dat Amerikaanse regering Europese landen onder druk zette om mee te werken aan de spionage die zich zelfs richtte op de bezoekers van de WikiLeaks-website: ‘No less concerning are revelations that the US government deployed “elements of state power” to pressure European nations into abusing their own legal systems; and that the British spy agency GCHQ is engaged in extensive hostile monitoring of a popular publisher’s website and its readers‘.

Het artikel dat gebaseerd is op de Snowden-documenten noemt Duitsland en IJsland als landen die met Britten en Amerikanen samenwerkten. Niet Nederland. Maar het kan uit andere bronnen of nieuwe documenten de komende tijd nog als meewerkend land tevoorschijn komen. WikiLeaks kondigt aan de verantwoordelijken juridisch ter verantwoording te roepen. Want het kan niet zo zijn dat de NSA straffeloos tegen een journalistieke organisatie als WikiLeaks optreedt: ‘No entity, including the NSA, should be permitted to act against journalists with impunity. We have instructed our General Counsel Judge Baltasar Garzón to prepare the appropriate response. (..) Make no mistake: those responsible will be held to account and brought to justice.’ Deze onthullingen doen opnieuw afbreuk aan de geloofwaardigheid van president Obama en de NSA.

Foto: Cartoon van WikiLeaks.