Lukt het de Democraten om Trump als landverrader en bedreiging voor de nationale veiligheid af te beelden?

Wat valt er na 29 maanden presidentschap nog meer over Trump te zeggen dan dat hij een fantast, leugenaar, opportunist, narcist en leeghoofd is? Hij is het allemaal en nu in het Witte Huis de volwassenen de kamer hebben verlaten en hij in zijn rol is gegroeid als president is zijn inbeelding (in dubbel opzicht: verwaandheid en fantasie) er alleen maar groter op geworden. Die diskwalificaties spelen op het gebied van voorbereiding op de functie en geestelijke gezondheid. Daarin faalt Trump zo grandioos dat een vergelijking met arrogante en sjoemelende bankiers die de overheid gijzelen in het oog springt: ‘too big to fail’. Trump lijkt zijn eigen idiotie te benadrukken met een continue stroom kletspraatjes als bewijs voor het feit dat hij onaanraakbaar is.

In dit verband is de kanttekening veelzeggend over speciale aanklager Robert Mueller dat hij achteraf toch geen Eliot Ness bleek te zijn die gangster Al Capone succesvol vervolgde. Aanklager Mueller beet niet door en was te netjes als principiële wetsdienaar die niet door het bedrog, de leugens en machinaties van Trump heen wilde breken. Deze profilering van president Trump speelt op het terrein van beeldvorming en misleiding. De president stapelt als afleiding de ene leugen op de andere leugen om zowel een betrekkelijkheid van de waarheid te introduceren als niet vastgepind te worden op zijn fouten en zijn gebrek aan concreet beleid.

Maar er is ook de nationale veiligheid en daar wordt het serieus. Dat gaat over de inmenging van buitenlandse machten in het electorale proces en de reactie van de VS daarop. Dat raakt aan de de soevereiniteit en de integriteit van de democratie, en het vermogen van de Amerikaanse politiek om autonoom te handelen. In de publieksversie van het verslag van het Mueller-onderzoek bleef het aspect van contraspionage buiten beeld. De focus in onderzoek en rapport leek te liggen op het crimineel handelen van Trump en zijn medewerkers.

Het is een raadsel waarom dat aspect van counterintelligence door Mueller niet uitgeplozen zou zijn in het bijna twee jaar lange onderzoek. De New York Times formuleerde dat op 19 april 2019 zo: ‘Maar een contraspionageonderzoek kan nog iets belangrijkers opleveren: een beoordeling door de inlichtingendiensten hoe waarschijnlijk het is dat iemand – in dit geval de president – handelt, bewust of onbewust, onder invloed van of in samenwerking met een buitenlandse macht.’ De suggestie is geopperd dat er in enige vorm van een bijlage of een tweede rapport een geheime versie van het Mueller-rapport bestaat over de contraspionage. Logischerwijze is het gebruikelijk dat dit type onderzoek geheim wordt gehouden om buitenlandse machten niet wijzer te maken. Maar het kan ook dat dit deel van het onderzoek door Mueller nooit is uitgevoerd.

De Huiscommissie Inlichtingen met voorzitter Adam Schiff hield woensdag 12 juni een hoorzitting over de contraspionage implicaties van het Mueller-rapport. De Democraten proberen dit onderwerp met weinig succes in de schijnwerpers te zetten nadat ze de publiciteitsslag om het Mueller-rapport door de bizarre interventie van Justitieminister Barr hebben verloren. Mueller zelf is afwijzend om te getuigen en heeft gezegd als hij daar met een dagvaarding toe gedwongen wordt hij niet meer zal vertellen dan in zijn rapport staat. In de publieksversie wel te verstaan. ABC News’ George Stephanopoulos vraagt in gesprek met Trump of hij contact zou opnemen met de FBI als een buitenlandse macht hem zou benaderen met belastende informatie over een opponent. Dat is wettelijk verplicht. Trump laat dat in het midden en praat erom heen. Dat is hem op het verwijt komen staan dat hij een verrader is. Senator Kamala Harris die de gedoodverfde kandidaat voor vicepresident is op de ticket van Joe Biden, noemt Trump in een tweet nog net geen verrader, maar het scheelt niet veel. Trump als idioot en leeghoofd is niet langer interessant. Trump de landverrader is de nieuwe focus.

Foto: Tweet van Senator Kamala Harris, 13 juni 2019.

7 gedachten over “Lukt het de Democraten om Trump als landverrader en bedreiging voor de nationale veiligheid af te beelden?

  1. Like

  2. In an interview with George Stephanopoulos, the president said “I’d take it” if a foreign adversary offered him “dirt” on a 2020 political opponent. No matter that Trump’s own FBI director and lackey attorney general have both condemned political candidates seeking or accepting political assistance from a foreign government. No matter that receiving something of value from a foreign government to influence an election is illegal. The president said he would do it anyway.
    https://eu.usatoday.com/story/opinion/2019/06/13/impeach-trump-after-foreign-dirt-abc-interview-column/1442767001/

    Like

  3. Het ligt er aan wie de Democraten kunnen overtuigen. Het zal ze waarschijnlijk niet lukken om de harde kern van Republikeinse kiezers te bereiken. Deze groep loopt nog altijd weg met Trump. het zal ze geen enkele moeite kosten om hun eigen aanhang te overtuigen. Deze harde kern van Democratische kiezers heeft geen enkel bewijs nodig behalve het feit dat Trump een Republikein is. Het gaat om de zwevende kiezers in de Swingstates. Daar draait het in de Presidentsverkiezingen bijna altijd om. Een landslide overwinning vindt maar zelden plaats.

    Like

  4. @Raymond
    Uit recente peilingen waarbij Trump afgezet wordt tegen diverse Democratische kandidaten (Biden, Sanders, Harris , Warren, Booker, Buttigieg) blijkt de president niet boven de drempel van 42% te komen. Vooral Biden snoept daar enkele procenten vanaf, maar de anderen doen het vergelijkbaar goed. Dit geeft aan dat Trump op dit moment een plafond heeft dat laag in de 40% zit. Volstrekt onvoldoende om herkozen te worden.

    Ofschoon het electoral college met kiesmannen per staat een andere dynamiek heeft dan de popular vote. In 2016 kreeg Hillary Clinton 2% meer stemmen dan Trump, maar verloor toch de verkiezingen.

    Analisten wijzen op de draai, de ‘pivot’ van Trump die hij in de aanloop van de verkiezingen van november 2020 naar het centrum kan maken. Als hij zijn tweets inperkt of fatsoeneert, zich als verantwoord politicus opstelt en met beleid en retoriek komt dat niet de radicaal-rechtse, maar de centrumkiezer bedient, dan is het idee dat Trump opnieuw kan winnen.

    Hoe realistisch het is dat Trump zichzelf kan veranderen is uiteraard de vraag. Maar deze kanttekening geeft wel aan dat Trump niet kansloos is als hij wat slimmer opereert. Daartoe hoeft hij niet eens zijn toevlucht te zoeken tot de Russen die hem met vuile trucs helpen, maar zou hij in 2020 de verkiezingen schoon kunnen winnen.

    Like

  5. It’s exhausting to have to keep repeating these essential facts, but it’s still necessary. Because there is litttle reason to believe he will stop. Calling for the impeachment of Trump is no longer just about registering outrage over his actions. It’s no longer just a response to the criminality exposed in the Mueller Report. It’s about averting an ongoing crisis — and stopping the president from actively undermining national security and American democracy on a daily basis.
    https://www.bostonglobe.com/ideas/2019/06/14/trump-latest-betrayal-strengthens-case-for-impeachment/8ZCftvIptwbamcq6oMw8uN/story.html

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.