Afgelopen week gebeurde er naar mijn idee iets opvallends dat deed denken aan de grootschalige, succesvolle misleiding van de Amerikaanse media door de Bush-regering in 2002 en 2003. Dat ging over het bezit van massavernietigingswapens door het regime van Saddam Hoessein dat een casus belli was, ofwel een rechtvaardiging van de VS en bondgenoten als het VK om een oorlog tegen Irak te beginnen. Achteraf bleek dit gefabriceerd bewijs te zijn. De media waren er en masse ingestonken en zworen beterschap. Ze zouden voortaan beter opletten en kritischer zijn op de overheid. Maar waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt. Ook in de media.
Het gaat over de publicatie van de samenvatting door minister van Justitie William Barr van het rapport van speciale aanklager Robert Mueller dat deze op vrijdag 22 maart 2019 naar Barr had gestuurd en waarvan Barr op zondag 24 maart een samenvatting naar het Congres stuurde. Amerikaanse media namen in grote lijnen de conclusies over. Namelijk dat Mueller in zijn rapport had geconstateerd dat er geen sprake was van samenzwering of samenwerking van Team Trump met de Russische overheid. Over belemmering van de rechtsgang (obstruction) concludeerde Barr dat het Mueller-rapport president Trump beschuldigde noch vrijpleitte. Daaruit concludeerde Barr dat het bewijs dat Mueller volgens hem leverde onvoldoende was om obstructie door Trump vast te stellen.
Minister Barr geeft in zijn samenvatting overigens weer dat door Mueller de Russische inmenging in de campagne van 2016 onmiskenbaar is vastgesteld. De Barr-samenvatting zette de media voor problemen. Want het Mueller-rapport was nog niet geopenbaard en de media moesten verslag doen en vertrouwen op Barr. Maar konden ze wel vertrouwen op Barr?
Nee. Gezien de voorgeschiedenis hadden de media gewaarschuwd moeten zijn. Want William Barr haalde met zijn sollicitatiebrief waarin hij de lat voor obstructie van een president heel hoog legde een wit voetje bij Trump. De president refereerde er afgelopen week nog aan dat de voormalige minister Sessions hem problemen had opgeleverd die Barr zou hebben voorkomen. Daarbij kwam de obstructie van het Rusland-onderzoek door Trump en zijn medestanders en de vijandige houding van Trump jegens de Amerikaanse inlichtingendiensten. Een en ander had de media wantrouwend moeten maken of de samenvatting van Barr niet gekleurd, partijdig, onvolledig en onjuist was.
Kan men een samenvatting van 3,5 pagina’s uit een bijna tweejarig onderzoek dat resulteerde in een omvangrijk rapport van meer dan 300 pagina’s exclusief bijlagen die in minder dan 48 uur na publicatie van het Mueller-rapport in de media werd gelanceerd als basis nemen voor de waarheid? Ik denk dat journalisten en nieuwsconsumenten uiterst kritisch dienen te zijn. Maar veel journalisten waren dat naar mijn idee niet.
Minister William Barr heeft zich volgens onafhankelijke critici een bevoegdheid en rol toegemeten die in de moderne Amerikaanse parlementaire geschiedenis zonder precedent is. Barr heeft een geschiedenis vol controverses. Hij heeft tijdens het presidentschap van president Bush sr. in 1992 deze president door manipulatie uit de penarie gered in de BNL-kwestie. Het is niet onaannemelijk dat hij nu deze truc herhaalt.
De Amerikaanse mainstream media doorzagen de partijpolitieke manipulatie en spin van het Mueller-rapport door Barr naar mijn idee onvoldoende. Ze stonken erin. In navolging daarvan gingen de meeste Nederlandse media collectief de fout in. Ze namen de berichtgeving van de gezaghebbende Amerikaanse media vertraagd over en volgden de hectiek en de nerveuze nieuwscyclus vanaf de publicatiedatum van de Barr-samenvatting op 24 maart tot enkele dagen daarna toen het verstand weer langzaam terugkwam in de redactiekamers.
Ik verwijt (een deel van) de Amerikaanse media dat het er ingestonken is. Het is een verdeeld beeld. Sommige gedrukte Amerikaanse media verwezen in hun koppen en aankeilers correct naar de Barr-samenvatting, anderen verwezen naar het Mueller-rapport. Ik ben van mening dat de Amerikaanse media er in grote lijnen ingestonken zijn. In dat opzetje van Trump, Barr en het Republikeinse leiderschap in de Senaat.
Mogelijk speelt daarbij een psychologisch effect bij Amerikaanse media die afgelopen twee jaar gegeseld werden en zich gegijzeld voelden door de aandacht voor de samenzwering van Trump met de Russische maffia, Russische oligarchen en vertegenwoordigers van de Russische overheid. Dit staat los van politieke overwegingen. Ook als zo’n feit onmiskenbaar is vastgesteld is een spanningsboog van twee jaar lang. Journalisten willen hun eigen agenda vaststellen en niet in een frame stappen dat hun opgelegd wordt. Breken met de consensus kan dan als bevrijding voelen. Of als bevestiging van eigen onafhankelijkheid.
Mueller staat bekend als een rechtlijnige, betrouwbare en correcte overheidsdienaar die de procedures nauwgezet volgt. Hij gaat niet buiten zijn boekje. Maar zijn opdracht was beperkt (de campagne van 2016) evenals zijn onafhankelijkheid. Hij ressorteert onder het ministerie van Justitie en moest daar steeds verslag aan uitbrengen. Aan onderminister Rod Rosenstein die eveneens voortdurend gevaar liep te worden ontslagen. Steeds hing sinds mei 2017 het zwaard van Damocles boven Muellers en Rosensteins hoofden dat Trump het onderzoek zou stopzetten. Trump kon hierdoor rode lijnen afdwingen die Mueller niet kon overschrijden. Dat beperkte de strekking van het onderzoek extra. Trump’s advocaten hielden een live interview van Trump met Mueller af.
Bij die nauwgezetheid van Mueller hoort ook dat hij uitsluitend via bestuurlijk-ambtelijke kanalen praat en zich niet uit of verdedigt in de media. De constatering van sommigen dat Mueller in de openbaarheid geen reactie heeft gegeven op de Barr-samenvatting en hij die daarom stilzwijgend zou goedkeuren is dan ook niet terzake. Volgens velen wilde Mueller het initiatief aan het Congres laten en heeft hij volgens zijn eigen visie zijn mandaat niet opgerekt door zelf een oordeel te vellen. Maar voorwaarde voor een goede procedure is wel dat het Congres het volledige Mueller-rapport (op enkele passages na die wegens de nationale veiligheid zijn weggelakt) onder ogen krijgt. Daar is een politieke strijd tussen Democraten en Republikeinen over ontbrand. De uitslag daarvan is nog niet zeker hoewel Barr het Congres het Mueller-rapport voor ‘half april 2019 of eerder’ heeft toegezegd. Maar hoe volledig dat dan zal zijn (inclusief onderliggend bewijs en documenten) is nog onduidelijk. Daar kondigt zich het volgende strijdpunt af.
Mueller is nog niet klaar. Hij is in zijn functie van special counsel nog verbonden aan het ministerie van Justitie en de verwachting is dat hij nog aanklachten zal indienen. Veel onderzoeken van de Huiscommissies en de regionale aanklagers lopen door. De verwachting is dat het onderzoek van het SDNY (Southern District of New York) voor Trump veel gevaarlijker is dan het Mueller-rapport dat toch een beperkte opdracht had die door de politieke druk door Trump nog eens extra werd ingeperkt en bijvoorbeeld niet kon ingaan op de zakelijke contacten van Trump met Russische maffia en oligarchen sinds de jaren 1980. Mueller mocht volgens zijn opdracht alleen de banden van Trump met de Russische overheid onderzoeken.
Ook daarom is de conclusie van ‘geen samenzwering’ die volgens media die verslag doen van de Barr-samenvatting uit het Mueller-rapport zou blijken relatief irrelevant. Want het Kremlin had bij voorkeur contact met Trump via tussenpersonen (oligarchen en criminelen). Daarbij komt dat het niet voor de rechter brengen van een zaak vanwege samenzwering of samenwerking niet betekent dat Mueller in zijn onderzoek geen samenzwering of samenwerking heeft geconstateerd. Ook daarom kan men niet van ‘geen bewijs’ praten zoals vele media afgelopen week triomfantelijk deden.
Of William Barr de feiten verdraait of vervalst zal de geschiedenis uitwijzen. Onafhankelijke waarnemers weten niet wat zich op dit moment in de zwarte doos bevindt. Hoe dan ook lijkt hij de feiten over obstructie al aantoonbaar verdraaid te hebben. Hoe dat zit met samenzwering (conspiracy) of samenspanning (collusion) zal het vervolg uitwijzen.
Natuurlijk kan het feit dat de Amerikaanse media er aanvankelijk ingestonken waren niet het instinken van de Nederlandse media schoonwassen. Die laatsten hebben hun eigen verantwoordelijkheid. Evenmin kunnen Nederlandse media zich achteraf achter hun Amerikaanse collega’s verschuilen.
De illustratie hierboven is opvallend. Alan Dershowitz is de meest prominente jurist die Trump steunt, als men advocaat Rudy Giuliani als bliksemafleider en pr-breekijzer voor Trump beschouwt. Dershowitz komt met een inleiding bij het Mueller-rapport dat volgens planning op 30 april 2019 bij Skyhorse Publishing wordt uitgegeven. Daar publiceerde Dershowitz onder andere in juli 2018 het pro-Trump boek ‘The Case Against Impeaching Trump’. Zo levert het Mueller-rapport naast de Barr-samenvatting ook een Dershowitz-inleiding op. Naast de media-framing en -misleiding. A Matter of Spin and Spill.
Zie voor voorbeelden over de opstelling van Nederlandse media inzake de publicatie van de Barr-samenvatting van het Mueller-rapport die mijn claim ondersteunen: voor de NOS, voor DDS, voor NRC en voor Nieuwsuur.
Foto: Schermafbeelding van de aankondig door Amazon van ‘The Mueller Report: The Final Report of the Special Counsel into Donald Trump, Russia, and Collusion Paperback – April 30, 2019’ dat verschijnt bij Skyhorse Publishing.
George Knight 
The House Judiciary Committee intends to authorize subpoenas Wednesday morning for special counsel Robert Mueller’s full report and his underlying evidence, escalating a fight with the Justice Department as it reviews the special counsel’s work.
https://www.politico.com/story/2019/04/01/house-judiciary-subpoenas-mueller-report-1246206
LikeLike
The entire reason for appointing the special counsel was to protect the investigation from political influence. By offering us his version of events in lieu of the report, the attorney general, a recent political appointee, undermines the work and the integrity of his department. He also denies the public the transparency it deserves. We require the full report — the special counsel’s words, not the attorney general’s summary or a redacted version. (…)
That responsibility falls to Congress — and specifically to the House Judiciary Committee — as it has in every similar investigation in modern history. The attorney general’s recent proposal to redact the special counsel’s report before we receive it is unprecedented. We require the evidence, not whatever remains after the report has been filtered by the president’s political appointee.
LikeLike
The historian said Republicans had declared victory before the results came in — just as they had during the Florida recount — and exploited structural weaknesses in the news media to establish a narrative.
“Republicans count on the national media to quickly repeat their conclusion,” Zelizer said. “Pack journalism gets to work.”
https://www.salon.com/2019/03/26/historian-finds-alarming-similarities-between-william-barr-summary-and-2000-election-florida-chaos_partner/
LikeLike
Paul Rosenzweig, former counsel to Whitewater independent counsel Ken Starr, told CNN on Monday that more important than Robert Mueller’s report were the “hundreds of thousands of documents” that back up his findings, which he said were “relevant” to Congress’ ability to conduct oversight of the executive branch.
https://www.rawstory.com/2019/04/mueller-has-hundreds-of-thousands-of-pages-of-evidence-that-are-more-important-than-his-report-ex-whitewater-counsel/
LikeLike
President Trump and his allies are ridiculing the critics who anticipated that the report from special counsel Robert S. Mueller III would reveal devastating information. But those who vested Mueller’s Russia inquiry with their hopes may yet be proven right. (…)
What Mueller may not have anticipated (and perhaps could not have avoided) is that Barr would improperly declare the president’s guilt or innocence. But that doesn’t mean Mueller came up empty-handed.
https://www.washingtonpost.com/outlook/how-the-mueller-report-can-still-threaten-trumps-legitimacy/2019/03/29/839457b6-51a7-11e9-a3f7-78b7525a8d5f_story.html?utm_term=.c10e8f652908
LikeLike
Some of Robert S. Mueller III’s investigators have told associates that Attorney General William P. Barr failed to adequately portray the findings of their inquiry and that they were more troubling for President Trump than Mr. Barr indicated, according to government officials and others familiar with their simmering frustrations.
LikeLike
Pingback: Lek uit Mueller-team: Rapport over Trump is schadelijker dan Barr | George Knight
It’s a subtle bias that leads to a lot of credulous coverage of Trump’s spin and a hesitation to use clear descriptive language when reporting on this White House.
For example, how else might one explain the traditional media’s eagerness to accept Attorney General William Barr’s summary of the Mueller report at face value. On April 3, The New York Times and The Washington Post reported that members of Mueller’s team had leaked to the press, via associates, that Barr’s summary didn’t accurately represent what the investigators had found. The following day, NBC’s Ken Dilanian reported that “some on the Mueller team say his findings paint a picture of a campaign whose members were manipulated by a sophisticated Russian intelligence operation.” That was ten days after Barr’s Cliff Note version of the Mueller report became public, which the New York Times greeted with a headline reading, “A Cloud Over Trump’s Presidency Is Lifted.” The Washington Post had gone with, “Mueller did not find the Trump campaign conspired with Russia, attorney general says” and Ken Dilanian had tweeted, “Folks, this is a total legal exoneration of the president. Congress will want to know more, of course. But the topline: No conspiracy, no obstruction.” Dozens of stories picked apart what Mueller had found as if we had any idea at the time.
https://www.rawstory.com/2019/04/political-press-powerful-bias-toward-normalcy-advantages-donald-trump/
LikeLike
Pingback: Spanning stijgt als Barr-versie van Mueller-rapport op punt van verschijnen staat. Pro-Trump ‘spin’ beproeft de media | George Knight
Pingback: In debat met NRC-Ombudsman Sjoerd de Jong: zijn column is niet het eind van het verhaal | George Knight
Pingback: Verslaggeving Nederlandse media over Mueller-rapport stemt tot nadenken over middelen en gestelde eisen aan correspondenten | George Knight
Special counsel Robert S. Mueller III wrote a letter in late March complaining to Attorney General William P. Barr that a four-page memo to Congress describing the principal conclusions of the investigation into President Trump “did not fully capture the context, nature, and substance” of Mueller’s work, according to a copy of the letter reviewed Tuesday by The Washington Post.
https://www.washingtonpost.com/world/national-security/mueller-complained-that-barrs-letter-did-not-capture-context-of-trump-probe/2019/04/30/d3c8fdb6-6b7b-11e9-a66d-a82d3f3d96d5_story.html?utm_term=.914977ac54a6
LikeLike
Pingback: Lukt het de Democraten om Trump als landverrader en bedreiging voor de nationale veiligheid af te beelden? | George Knight
Pingback: Jeffery Epstein dood gevonden in cel terwijl hij onder verscherpt toezicht stond. Aannemelijk dat het om een samenzwering gaat | George Knight
Pingback: Verspreiding van dwaze complottheorieën en het relativeren van de waarheid kunnen dienen om samenzwering achter te verbergen | George Knight
LikeLike
Pingback: Wanneer wist Amerikaanse overheid van samenwerking van Trump met Kremlin? | George Knight
LikeLike
LikeLike