Impeachment procedure tegen Trump roept gedachten op om na te denken over de toekomst van de Republikeinse partij

In een hoofdredactioneel is de radicaal-rechtse DDS duidelijk, als Trump heeft ‘gekonkelfoesd’ in zijn contacten met president Zelenski van Oekraïne, dan verdient Trump ‘dubbel en dwars’ een impeachment procedure. Dat is duidelijk. DDS zegt over zichzelf dat het vanaf het eerste uur een criticus van Trump was: ‘Het zou een soort politieke soap worden, met de ene knotsgekke plotwending na de andere. Affaires met pornosterren, een flirt met Noord-Korea en altijd maar weer die tax returns die altijd binnenkort vrijgegeven worden maar nooit vandaag. En dan hebben we het nog niet eens gehad over grab them by the pussy. We zaten er niet naast. Trump bleek inderdaad de klunzige president te zijn waarvan we al glimpsen opvingen tijdens de verkiezingscampagne.’ Als een andere criticus van Trump van het eerste uur geef ik graag mijn instemmende commentaar op de recente ontwikkelingen rond Trump bij dit hoofdredactioneel van DDS:

Het is waar dat de Republikeinse partij onder president Trump tamelijk eensgezind is, maar dat is wel ten koste van de breedte ervan gegaan. Niet moet worden vergeten dat dit met intimidatie door Trump en zijn samenwerking met rechtse media als Fox News of Sinclair is afgedwongen. Vele gematigde én traditioneel-conservatieve Republikeinen zijn in de innerlijke emigratie gegaan of hebben de partij verlaten. Met als gevolg dat de partij eensgezind oogt, maar in de breedte is ingekrompen. De tussentijdse verkiezingen van 2018 waarin de Republikeinen fors verloren is daarvoor een aanwijzing.

Donald Trump is een ramp voor zijn land en de wereld. Hij had zelf nooit verwacht om president te worden en was niet op de functie voorbereid. De hoop van sommigen dat hij in zijn ambt zou groeien is niet bewaarheid. Integendeel, Trump is in de afgelopen 2,5 jaar steeds eigenzinniger en doldriester geworden en omdat ‘de volwassenen’ zijn regering hebben verlaten luistert Trump naar geen enkel advies meer. Hij denkt boven de wet te staan, respecteert de grondwet niet en navigeert van incident naar incident. Zijn onverklaarbare goede relatie met autoritaire leiders en zijn even onverklaarbare slechte relatie met traditionele bondgenoten en bondgenootschappen laat iedereen al bijna 3 jaar gissen wat hier eigenlijk precies aan de hand is.

Speaker Nancy Pelosi heeft lang weerstand geboden aan de roep uit haar partij om een impeachment procedure op te starten. Reden was haar inschatting dat er te weinig steun voor was in het land. Door de Oekraïne-kwestie die Trump volledig aan zichzelf te wijten heeft is de inschatting in de top van de Democratische partij dat dat veranderd is omdat er duidelijk en goed aantoonbaar sprake is van onwettig gedrag van Trump.

Het is onduidelijk of de Republikeinen in de Senaat Trump door dik en dun zullen blijven steunen. De verkiezingen zijn over 14 maanden en vele Republikeinse senatoren die verkiesbaar staan zullen de inschatting maken dat als ze de niet populaire Trump ondubbelzinnig blijven steunen dat negatief op hen afstraalt. Ze zullen naar het centrum moeten bewegen. Daarnaast zijn er Republikeinse senatoren als Romney of Burr die staan voor een idee van rechtsstatelijkheid in hun partij en daarom Trump niet steunen als hij tegen de grondwet in opereert.

Er zijn op dit moment drie Republikeinse uitdagers van Trump, te weten Joe Walsh, Bill Weld en Mark Sanford. Maar dat zijn geen uitdagers die voldoende gewicht en draagvlak hebben om de hele Republikeinse partij te verenigen. Vice-president Mike Pence zit op de wip en is niet populair in het Witte Huis. Hij lijkt daarnaast te veel besmet door de scheve schaatsen van Trump waar hij stilzwijgend en soms actief in mee is gereden.

De Republikeinse partij moet zich dus beraden over een reservekandidaat voor het geval Trump om welke reden dan ook afvalt. Zijn psychische gezondheid lijkt ook steeds meer een risicofactor te zijn. In dat geval kan de Republikeinse partij in de luwte werken aan de verwerking van het Trump-trauma die de partij in een religieuze sekte heeft veranderd en zich via zelfonderzoek de vraag stellen hoe het zo ver heeft kunnen komen.

Als de linkse Eilzabeth Warren de kandidaat van de Democratische partij wordt, dan zou John Kasich nog best een kansrijke centrumkandidaat zijn voor de Republikeinen. Als de centrumkandidaat Joe Biden de kandidaat van de Democratische partij wordt, dan zouden de Republikeinen er verstandig aan doen om een relatief jonge kandidaat in het veld te brengen die optimaal contrasteert met de nu 76-jarige Biden en die zich ook warm kan lopen voor 2024. Wie weet, Marco Rubio of Nikki Haley.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Als Trump inderdaad heeft gekonkelfoesd met Oekraïne, dan verdient hij z’n impeachment dubbel en dwars’ van de DDS hoofdredactie op DDS, 25 september 2019.

Waarom plaatsen de Volkskrant en De Morgen de aantoonbare desinformatie van Michael Persson? (in Vlaanderen: Daan van Acht).

Hoe het komt is een raadsel, maar de journalist die voor de Volkskrant schrijft heet in Nederland ‘Michael Persson’, en wordt schrijvend voor De Morgen in Vlaanderen ‘Daan van Acht’ genoemd. Het bericht van 21 september 2019 ‘Wat we tot nu toe weten over ‘Oekraïne-gate’, de zaak waardoor zelfs onder conservatieven de roep om afzetting luider wordt’ in de Volkskrant verschijnt 10 uur en 1 minuut later in de online versie van De Morgen in bijna identieke vorm als ‘Het schandaal te veel voor Trump? Wat we nu weten over ‘Oekraïne-gate’. Onder meer onderstaande passage komt in identieke vorm in beide berichten terug:

Dit is om meerdere redenen een aantoonbaar onjuiste bewering, zoals onder meer onderstaande tweet van Max Boot van 4 maart 2019 aantoont. De conservatieve Boot die al in 2016 tegen Trumps kandidatuur was heeft al meermalen gepleit voor impeachment van de president, zoals in een opinie-artikel in de Washington Post van 3 juni 2019 met een titel die niets aan onduidelijkheid overlaat: ‘Here are seven reasons Trump should be impeached’. Daarnaast wordt alleen Boot bij naam genoemd, terwijl de claim het heeft over ‘veel conservatieve opiniemakers’. Maar wie zijn dan die conservatieve opiniemakers die afgelopen vrijdag 20 september 2019 ‘voor het eerst aandringen op impeachment’? Het is een onjuiste en onlogische bewering, want de kritiek uit de hoek van de conservatieve Never Trumpers klinkt al jaren behoorlijk hard en fel.

Het betoog van Michael Persson, die zich in Vlaanderen Daan van Acht noemt, is nog om een andere reden verwarrend omdat het het Trumpisme gelijkstelt met conservatisme. In een reactie op de FB-pagina van De Morgen bij het artikel van Daan van Acht dat als intro had ‘Nu klinkt zelfs onder conservatieve opiniemakers de roep om een afzettingsprocedure steeds luider’ schreef ik:

De Morgen plaatste het artikel van Michael Persson/ Daan van Acht op FB, maar de Volkskrant deed dat niet. Daarom kon ik niet op de FB-pagina van de Volkskrant op dit artikel reageren. Ik gaf ook onderstaande reactie op een andere versie van hetzelfde artikel van Persson/ Van Acht met de titel ‘Zelfs conservatieven in VS willen Trump nu afzetten’. Het raadsel blijft wie Michael Persson of Daan van Acht is en op welke informatie deze journalist of spookschrijver zich baseert. Het grootste raadsel is echter waarom kwaliteitsmedia als de Volkskrant en De Morgen bereid zijn aantoonbare desinformatie te plaatsen. Ze zouden beter moeten weten.

Foto’s 1 en 2: Schermafbeelding van delen van artikel ‘Wat we tot nu toe weten over ‘Oekraïne-gate’, de zaak waardoor zelfs onder conservatieven de roep om afzetting luider wordt’ van ‘Michael Persson’ in de Volkskrant, 21 september 2019, 7:52.

Foto 3: Tweet van Max Boot van 4 maart 2019.

Foto 4: Schermafbeelding van artikel ‘Media VS: ‘Trump zette Oekraïne onder druk om onderzoek naar Joe Biden te starten’ met reactie op FB-pagina van De Morgen

Foto 5: Schermafbeelding van artikel ‘Zelfs conservatieven in VS willen Trump nu afzetten’ met reactie op FB-pagina van De Morgen.

Trump onder vuur door tegenwerking van klokkenluider en belofte aan buitenlandse leider. Een kwestie van dringende bezorgdheid

In de politiek en journalistiek van de VS vraagt iedereen zich af wat de belofte was die president Trump aan een buitenlandse leider heeft gedaan. Dit werd door een klokkenluider als zo ernstig gezien dat hij of zij een klacht indiende bij de Inspector General of the Intelligence Community Michael Atkinson. Deze stuurde de klacht die hij ‘geloofwaardig en dringend’ noemde door naar waarnemend Director of National Intelligence die verplicht is om die binnen een week door te sturen naar de Huis en Senaat Intelligence Committees. Maar DNI Joseph Maguire deed dit niet, of werd door het Witte Huis en ministerie van Justitie buiten de besluitvorming gehouden. Met als gevolg dat het Congres geen inzage heeft in informatie waar het zegt recht op te hebben.

Veel is vaag in een kwestie die sommigen als game changer zien die een impeachment procedure tegen Trump onvermijdelijk maakt. De ernstige kwestie betreft waarschijnlijk niet het onthullen van geclassificeerde informatie door Trump. Dat voorrecht heeft de president. De buitenlandse leider zou de Oekraïense president Volodymyr Zelensky zijn en de belofte zou eruit bestaan dat Trump toezegt militaire hulp ter waarde van 250 miljoen dollar door te zenden als Oekraïne in ruil een onderzoek wegens corruptie tegen de zoon van de Democratische presidentskandidaat Joe Biden niet sluit. Koehandel dus, voor wat, hoort wat. Dat is illegaal.

Media als MSNBC, CNN, Washington Post en New York Times zitten er bovenop en houden het venster van de democratie open dat door Trumps obstructie gesloten dreigt te worden. Het aarzelend en weinig zelfbewust opereren van Democraten en het laf wegkijken van Republikeinen dient de weerbaarheid van de democratie evenmin. Trump ontkent iets verkeerd te hebben gedaan, maar heeft de schijn tegen. Wie de klokkenluider is en hoe hij of zij aan deze informatie is gekomen is evenmin duidelijk. Deze kwestie zet alles op scherp.

Steeds meer aanwijzingen dat Trump een ordinaire landverrader is

Een verslag van 18 juli 2018 in The New York Times is om twee redenen ingeslagen als een bom. Het zet op een rijtje dat Donald Trump sinds januari 2017 overtuigend bewijs heeft over de inmenging van het Kremlin in de presidentsverkiezingen van 2016 en de allesbepalende rol van de Russische president Putin daarbij. Maar Trump ontkent de kennis die hij sinds 1,5 jaar bezit. Opmerkelijk is dat dit gekwalificeerde nieuws van de Amerikaanse inlichtingendiensten nu naar buiten komt. Er is sprake van ‘een geheime bron dichtbij Putin’.

Het is abnormaal dat dit gelekt wordt. Het geeft aan dat inlichtingendiensten geen enkel vertrouwen in Trump meer hebben en de schroom van zich hebben afgeworpen om met dit materiaal de openbaarheid te zoeken. Dat is een ultieme poging om Trump te stoppen. Actueel is de Russische inmenging in de tussentijdse verkiezingen van november 2018 die een herhaling van 2016 dreigen te worden. Dat is des te zorgelijker omdat de ontmoeting van Trump en Putin in Helsinki geheim was en niet genotuleerd is. Zelfs Trumps naaste medewerkers weten niet wat er is afgesproken. Of welke geheime informatie Trump gedeeld heeft met Putin.

Is Trump een landverrader die ooit in de gevangenis belandt? Het wordt er steeds waarschijnlijker op. Het bewijs ervoor is overtuigend. Trump is een combinatie van Faust, Narcissus en Quisling. Hij heeft vanwege ijdelheid en eigenliefde zijn ziel aan de duivel verkocht en zijn land verraden. Deze streetwise Domme august.

Foto: ‘Clowns (paljas, grappenmaker). Drie [3] clowns poseren voor een circustent. In het midden de klassieke witte clown met een mooi kostuum versierd met glitters en pailetten. Links en rechts van hem staat de August (domme August) met de veel te grote jas, te grote broek en grote flapschoenen. Plaats en tijd onbekend.’ Collectie Spaarnestad.

Trump buigt voor Putin en slaat zijn land en wereld met stomheid

Cenk Uygur analyseert wat president Trump zei op de persconferentie na afloop van zijn ontmoeting in Helsinki met president Putin. Van progressieven tot conservatieven kreeg Trump voor zijn uitspraken forse kritiek, zoals nog nooit tijdens zijn presidentschap. Trump zou de belangen van de VS hebben uitverkocht, gechanteerd worden door het Kremlin en vooral de belangen van de Russische Federatie dienen. De bewijzen stapelen hiervoor stapelen zich in deze persconferentie op. Dit is zelfdestructief gedrag van Trump, zowel wat zijn persoonlijkheid als politieke geloofwaardigheid betreft. Trump leeft in zijn eigen werkelijkheid die steeds minder met die van de VS samenvalt en steeds meer pathologische kenmerken vertoont. Zijn abnormaal beschadigend gedrag beschadigt de belangen van zijn land. Vraag is of herstel nog mogelijk is bij deze president. Daar lijkt het niet op, want Trump lijkt zich steeds meer in te graven in zijn eigen werkelijkheid.

Maar wie stuurt hem weg? De Republikeinse partij adoreert Trump als een cultheld en de Democraten zijn in de minderheid. De afweging of de verwachte Democratische zege in de tussentijdse congresverkiezingen van november 2018 niet te laat komt om deze Trump te stoppen die Amerikaanse belangen uitverkoopt en de wereldorde deconstrueert is nu de vraag die de komende maanden beantwoord moet worden. De klokt tikt.

Arrestatie uit 2016 van FSB-kolonel Mikhailov direct gerelateerd aan Russische inmenging in Amerikaanse presidentsverkiezingen

Rachel Maddow besteedt aandacht aan de arrestatie van FSB-kolonel Sergei Mikhailov op 5 december 2016. Hij werd een jaar geleden gearresteeerd samen met drie vermeende handlangers: zijn assistent Dmitri Dokuchayev, voormalige medewerker Ruslan Stoyanov van het Russische softwarebedrijf Kaspersky Lab en internetondernemer Georgi Fomchenkov. The Moscow Times geeft de details in een bericht van 5 december 2017. De arrestatie zou in verband staan met de hack van de Democratische partij (DNC) in 2016 door Russische hackers die gelieerd waren met twee concurrerende Russische inlichtingendiensten, respectievelijk de FSB en de GRU. De eerste hack zou ongemerkt zijn verlopen, maar die door de GRU zou slapende honden hebben wakker gemaakt. De vier verdachten worden al een jaar in geïsoleerde hechtenis gehouden.

De Russische inmenging bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016 wordt doorgaans vanuit het Amerikaanse perspectief beredeneerd. Dat speelt dan op het niveau van wie deed wat, wie wist wanneer wat en wie communiceerde met wie. Er lopen onderzoeken van diverse commissies van het Congres en speciale aanklager Robert Mueller zit het Team Trump dicht op de hielen in het ontrafelen van wat voor, tijdens en na de campagne is gebeurd. Maar ook van het in kaart brengen van de obstructie vanuit Trumps Witte Huis om het onderzoek tegen te werken. Tegen de grondwet in. Met de arrestatie en detentie van Sergei Mikhailov is het perspectief omgedraaid en wordt de vraag geactualiseerd over de details van de Russische betrokkenheid.

Rachel Maddow refereert aan een artikel van de Russischtalige The Bell, een website die wordt geleid door Liza Osetinskaya. Het is onduidelijk door wie het wordt gefinancierd. De aanvraag voor toezending van een nieuwsbrief toont een adres in Berkeley, California. Maddow beweert in navolging van The Bell dat de vier mannen werden gearresteerd omdat ‘zij de Russische bronnen waren die Amerikaanse inlichtingendiensten vorig jaar aan bewijsmateriaal hielpen’ bij het aantonen van de Russische betrokkenheid bij de hack van de DNC. The Bell concludeerde dat uit gesprekken met mensen uit de omgeving van de vier gearresteerden. Een artikel van The New York Times van 25 januari 2017 oppert de mogelijkheid dat de arrestaties moesten verhinderen dat er nog langer informatie uit de Russische Federatie kwam over de Russische hack van de DNC.

Maar onweerlegbaar bewijs wordt niet gegeven. Niet door de journalistiek en al helemaal niet door landen die elkaar beloeren en in de gaten houden. Dat is precies het probleem bij het vaststellen van dit soort operaties die zich afspelen in de sfeer van de inlichtingendiensten. Landen willen hun informatiepositie en werkwijze niet verraden en komen niet altijd met de meest directe bewijzen naar buiten. Rapporten, zoals dat van 6 januari 2017 van het bedrijf CrowdStrike in opdracht van de Amerikaanse DNI, spelen een rol in het publieke debat met een gekuiste publieksversie waaruit de meest gevoelige en meest expliciete informatie verwijderd is. Het publieke en openbare politieke debat moet het vervolgens doen met ondersteunend, indirect bewijs. Vermoedens, waarschijnlijkheden, aannames, oordelen en de samenhang van gebeurtenissen die zo specifiek en uniek is dat die met een bepaalde logica en doelstelling uitsluitend tot een specifieke bron te herleiden is.

Rachel Maddow stelt zich twee vragen over de arrestatie van Sergei Mikhailov. Als het Kremlin zoals het steevast beweert niets met de inmenging in de Amerikaanse verkiezingen te maken zou hebben, waarom sluit het dan een FSB-kolonel op die de Amerikaanse inlichtingendiensten informatie had gegeven over de aanval van de Russische Federatie op de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2016? Mikhailovs arrestatie is de rook en de Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen het vuur. De arrestatie is er de bevestiging van dat de informatie die Mikhailov aan de Amerikanen heeft gegeven juist was. Zonder dat we de details te weten komen. En Maddow vraagt zich af waarom het Kremlin wil dat deze informatie nu naar buiten komt. Wat is het belang van de Russische regering om nu informatie ‘door te laten’ waaruit blijkt dat het Trump heeft geholpen de verkiezingen te winnen? Het antwoord ligt voor de hand. Het verder vergroten van de chaos en verdeeldheid in Washington en het verder ondermijnen van de legitimiteit van Trumps presidentschap.

Witte Huis verklaart adviesgroep met Clapper onafhankelijk

Dit bericht verscheen maandag op de Amerikaanse site van de Directeur van de Nationale Inlichtingendienst (DNI) James Clapper. Vandaag is het bericht niet meer oproepbaar, de link is dood. Gisteren omschreef ik de aanstelling van Clapper tot coordinator van een onafhankelijke adviesgroep als WC-Eend die WC-Eend keurt. Dit naar aanleiding van president Obama die afgelopen vrijdag ‘hervormingen’ aankondigde over de inlichtingendiensten. Critici veronderstellen dat het opnieuw bij mooie woorden en plannen zal blijven.

Gisteren ontkende het Witte Huis dat Clapper de onafhankelijke adviesgroep zal voorzitten of er deel van zal uitmaken, aldus een bericht in The Hill. In een memo gaf president Obama James Clapper afgelopen maandag opdracht om zo’n adviesgroep op te richten. Daar baseerde de DNI zich op voor bovengenoemd persbericht. Kortom, Clapper heeft een stevige vinger in de pap om de adviesgroep op zijn eigen voorwaarden met z’n eigen mensen samen te stellen. Maar het Witte Huis ontkent betrokkenheid van Clapper en ziet nog steeds een onafhankelijke adviesgroep in de maak. Wie houdt wie voor de gek? En waarom is de link dood?

Foto 1: Persbericht van DNI over samenstelling adviesgroep, 12 augustus 2013.

Foto 2: James Clapper beantwoordt in het congres vragen van senator Ron Wyden. En liegt. 7 juni 2013.