Ook als Trump niet voor impeachment wordt veroordeeld, blijft hij gebrandmerkt als leider van de opstand tegen de Amerikaanse democratie

Het ging er heftig aan toe, die 6de januari 2021 in het Capitool in Washington DC. Pro-Trump opstandelingen drongen het parlementsgebouw binnen en riepen om vice-president Mike Pence en Huisvoorzitter Nancy Pelosi. Ze reageerden op de maandenlange retoriek van Trump dat de verkiezingen gestolen waren en op een oproep die dag van Trump om naar het Capitool te gaan.

De impeachment zittingen in de Senaat die vandaag in de derde dag zijn aanbeland tonen overduidelijk aan dat parlementsleden serieus voor hun leven moesten vrezen. De reconstructie van de gebeurtenissen laat zien dat het weinig had gescheeld of parlementsleden waren gevangen genomen door de opstandelingen. Wat er dan was gebeurd is onduidelijk. Maar de massa toonde zich tamelijk militant, doelbewust, zelfverzekerd en had de overtuiging dat Trump de actie had gelegitimeerd. Video’s tonen een vluchtende vice-president Mike Pence, senator Mitt Romney en de meerderheidsleider in de Senaat Chuck Schumer die in veiligheid worden gebracht door de Capitol Police, de politie van Washington DC en de veiligheidsdiensten.

Het effect van de impeachment zittingen is ongewis. De afzetting is pas geldig als 2/3de van de aanwezige senatoren zich daarvoor uitspreekt. Maar omdat dit niet geheim gebeurt lijkt het er sterk op dat de Republikeinse senatoren bang zijn voor de gewapende bendes en individuen die Trump volgen en de Republikeinse basis in hun staat en daarom niet voor impeachment durven te stemmen. Het is veelzeggend dat Pence met zijn familie naar het buitenland is gegaan voor vakantie en zich tot nu toe niet publiekelijk heeft uitgesproken over de gebeurtenissen, terwijl Trump toch een prijs op z’n leven had gezet.

Op een stuk of vijf Republikeinse senatoren na zwichten de Republikeinen dus voor de bedreiging die nog steeds door Trump wordt aangewakkerd. Of voegen ee naar Trumps retoriek omdat ze hopen door zijn steun een betere positie te kunnen verwerven. Een tussenoplossing tussen niet voor kunnen stemmen vanwege de bedreigingen en niet tegen kunnen stemmen vanwege de ernst van de opstand die door Trump werd geïnitieerd is de mogelijkheid dat ze zich van stemming onthouden. Dat kan. Als 55 senatoren (50 D en 5 R) voor afzetting stemmen en 18 Republikeinse senatoren zich van stemming onthouden en 27 tegen stemmen, dan is er de benodigde 2/3 meerderheid voor afzetting van Trump. Inclusief het verbod voor hem om ooit nog president te worden. Artikel I, sectie 3 van de grondwet spreekt over overeenstemming van 2/3de van de ‘aanwezige’ senatoren.

Ook als er in de Senaat geen 2/3de meerderheid is om Trump te veroordelen, dan is dit hoofdstuk van de opstand en poging tot staatsgreep van 6 januari 2021 nog lang niet gesloten. Het bewijsmateriaal dat nu door de Democratische aanklagers wordt gepresenteerd lijkt overtuigend genoeg om te dienen voor een zaak die het ministerie van Justitie onder leiding van de nog te benoemen minister Merrick Garland tegen voormalig president Trump kan aanspannen. De Democraten hebben in elk geval tot de volgende tussentijdse verkiezingen in 2022 de parlementaire ruimte om Trump en zijn meelopers in het parlement erop te blijven wijzen hoe ze gefaald hebben en de Republiek bewust in gevaar hebben gebracht. De Republikeinen kunnen met afleidingen en misleidingen proberen te suggereren dat er niks aan de hand was, maar hun zaak wordt er met de dag zwakker op.

Foto: Schermafbeelding van een deel van Artikel I, sectie 3 van de grondwet van de VS.

Is Trumps terugtreden de echte oktober verrassing?

Je hoort het vaker, namelijk dat president Trump uit de race stapt. Volgens peilingen is zijn situatie hopeloos en stevent hij af op een zeker verlies. Dat kan hij alleen ontgaan door alsnog te winnen of terug te treden. Als dat eerste onwaarschijnlijk is, dan wordt het tweede waarschijnlijker. Nu is er sprake van een tussenfase.

Onder meer MSNBC-commentator Donny Deutsch en Trumps voormalige directeur Communicatie van het Witte Huis Anthony Scaramucci hangen deze theorie aan. Maar hun voorspellingen komen vaak niet uit. In 2019 zei Scaramucci dat Trump op z’n laatst in februari 2020 zijn vertrek zou aankondigen. Dat is niet gebeurd. Nu is er hoogleraar politieke wetenschappen Stephen D. Wrage die hetzelfde beweert in het artikel ‘The Real October Surprise: Trump to Drop Out’ van 26 juli 2020 voor The Globalist.

Is het waarschijnlijk dat Trump uit de race stapt? In elk geval bestaat het idee dat hij het presidentschap niet ambieerde. Zijn campagne in 2016 met behulp van het Kremlin, Facebook en allerlei controversiële individuen en bedrijven werd een succes door te goed geslaagde marketing. En grootschalige kiezersonderdrukking waardoor Democratische kiezers ontmoedigd werden om in swingstates de stembus op te zoeken. Dat programma van kiezersonderdrukking is in vier jaar verder uitgebouwd door de Republikeinen. Trump had het geluk dat hij in Hillary Clinton een nog slechtere kandidaat vond. Zodat zijn onkunde, ongeschiktheid en psychische instabiliteit niet opvielen. Biden wordt een betere kandidaat geacht die minder weerstand oproept.

Dat Trump in 2016 tegen alle logica in slaagde en hijzelf, noch het Kremlin (dat ‘vuil’ over Clinton achterhield voor haar presidentschap) en de vroegste peilingen dat voorzagen wijst erop dat Trump de gok wellicht een tweede keer wil nemen. Het is lastig om vanuit een rationele verklaring Trumps positie te duiden, omdat hij dat zelf nalaat. Trump is een beperkte daghandelaar aan wie geen vergezichten moeten worden toebedacht.

Trump weet dat hij het voordeel heeft van de zittende president die meer macht heeft dan zijn opponent Joe Biden. Via het ministerie van Justitie kan hij uitspraken die hem ongunstig zijn blokkeren. Dat voelen minister Barr en Trump als een loterij zonder nieten. Maar zoals gezegd is Biden populairder dan Clinton ooit was.

De wetmatigheid is dat naar het einde van een campagne de verschillen in de peilingen afnemen. Verder denkt Trump nog enkele troeven in handen te hebben die hij uit kan spelen. Zoals over het straatgeweld van ‘links’.

Daarnaast is het onzeker of Trumps trouwe achterban even warm loopt voor vice-president Mike Pence. Hij kan dan wel de meer gematigde en evangelische kiezers aanspreken, maar verliest waarschijnlijk ook radicale kiezers. Een risico is ook dat als eenmaal de ban gebroken is van een twitterende, intimiderende Trump en Republikeinse senatoren voor eigen kansen durven gaan ze afstand van Pence en zijn beleid zullen nemen.

Ook is Pence kwetsbaar voor aanvallen van Democraten omdat hij als uitvoerder van Trumps beleid de afgelopen vier jaar vuile handen heeft gemaakt. Pence werd in februari 2020 door Trump benoemd tot hoofd van de bestrijding van de COVID-19 pandemie. Hoewel Trump de leiding had en zelfs de wetenschappers opzij schoof zal ook Pence door vele Amerikanen met de mislukte aanpak geassocieerd worden.

Hoe dan ook is het een aardig gezelschapsspel om te gissen hoe groot de kans is dat Trump als oktober verrassing uit de race stapt. Het scenario gaat voorbij aan het feit dat er al ruimschoots voor verkiezingsdag via de post gestemd kan worden. Early voting. Zoals in Pennsylvania in verschillende districten al 50 dagen vooraf. Velen hebben dan al tegen Trump gestemd. De logica is daarom dat deze October surprise om electorale redenen op zijn laatst rond half september moet plaatsvinden. Of toch in oktober als Trump als aanhanger van een verschroeide aarde theorie niet wil dat Pence hem opvolgt en hij de Republikeinse partij in zijn val met hem wil meeslepen? De rechtszaken tegen hem en zijn bedrijf kunnen dan in 2021 van start gaan.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘The Real October Surprise: Trump to Drop Out’ van Stephen D. Wrage, 26 juli 2020 voor The Globalist.

Politiek van VS staat op kruispunt richting grondwet of doofpot. Openheid over Trump of wordt zijn obstructie opnieuw toegedekt?

Gisteren, 15 januari 2020 zond de Rachel Maddow Show een interview uit met Lev Parnas. Hij is een Oekraïens-Amerikaanse handlanger van Rudy Giuliani in Oekraïnegate. Het interview wordt als belangrijk gezien vanwege de onthullingen die laten zien dat medewerkers van Trump, zoals vice-president Pence en Justitieminister Barr in het complot zaten en onwettig en niet in het nationaal belang hebben gehandeld. Door de getuigenis van Parnas wordt bevestigd  wat al vermoed wordt. Hij verbindt alle bekende punten tot een beeld van bedrog, leugens, onwettig handelen, schaduwbeleid en obstructie van de democratische instituties.

De onderliggende zaak betreft het door president Trump en zijn medewerkers en handlangers op onwettige wijze graven naar belastende informatie in Oekraïne over Trumps belangrijkste Democratische mededinger voor het presidentschap in 2020 Joe Biden en zijn zoon Hunter én het om partijpolitieke redenen blokkeren door president Trump van hulp aan Oekraïne die alleen kon worden gedeblokkeerd op voorwaarde dat de Oekraïense regering zou meewerken aan het in een kwaad daglicht stellen van de Bidens. Deze kwestie is door de Democraten aangewezen als doorslaggevende reden voor de impeachment van Trump die deze week van het Huis naar de Senaat wordt gestuurd. In de Senaat begint volgende week het impeachment-proces.

De Republikeinse meerderheidsleider in de Senaat Mitch McConnell heeft echter aangekondigd een showproces te willen waar getuigen zoals de ontslagen nationale veiligheidsadviseur John Bolton of chefstaf van het Witte Huis Mick Mulvaney niet worden gehoord en de belastende informatie over Trump en zijn helpers niet wordt gewogen. De getuigenis van de overgelopen Parnas die uit veiligheidsredenen met deze informatie naar buiten komt maakt het er voor de Republikeinen lastiger op om het af te doen in een gericht waarvan de uitkomst vooraf wordt vastgesteld, ofwel een kangaroo court. Het is nog steeds onduidelijk of er in de Senaat een echt proces komt of niet. Het lijkt dat er nu drie of meer Republikeinse senatoren zijn die de 47 Democraten en Onafhankelijke senatoren aan 50 stemmen kunnen helpen voor een voorstel voor een eerlijk proces. Het is de voorzitter van het Hooggerechtshof John Roberts die bij deze gelegenheid het proces voorzit en de procedure bewaakt. De verwachting is dat hij de doorslag geeft richting een eerlijk, open proces.

Allerlei brisante ontwikkelingen komen deze en de volgende week samen: nieuwe onthullingen over het gemarchandeer in de Oekraïne-kwestie door de Trump getrouwen, nieuwe onthullingen over de vermenging van officiële en officieuze medewerkers dat onder meer leidde tot de bedreiging en het ontslag van de Amerikaanse ambassadeur in Kiev, nieuwe onthullingen over de obstructie van het onderzoek daarnaar en de onvermijdbare conclusie dat Trump en zijn naaste hoogste medewerkers als Pence, Barr en buitenlandminister Mike Pompeo er diep bij betrokken zijn. Nogmaals, dat tegen de achtergrond van een impeachment-proces in de Senaat waar de Republikeinse meerderheid dat op partijpolitieke redenen naast zich neer dreigt te leggen.

De referentie die presidentiële historici nu al gebruiken is hoe de geschiedenis over deze kwestie en de hoofdpersonen erin over 20 jaar zal oordelen. Zoals de geschiedenis 45 jaar later over Watergate en president Nixon oordeelt. Of het beroep op de hoofdpersonen over hun eigen rol in de geschiedschrijving helpt, hangt ervan af hoe autonoom ze nu kunnen opereren en of ze de vrijheid, durf en geestelijke souplesse in zich hebben om hun geweten te volgen en het belang van hun land te stellen boven de trouw aan een president die er ernstig van verdacht wordt te hebben gesjoemeld. De komende maanden zullen duidelijk maken of er voldoende Republikein zijn die die verantwoordelijkheid en hun trouw aan de grondwet serieus nemen.

Historische impeachment hoorzitting over Trump (2019-2020) met Gordon Sondland

De uitzending van gisteren met ambassadeur Gordon Sondland van de impeachment hoorzitting in het Huis was gedenkwaardig. Er zijn vele dwarsverbanden te leggen. Zoals met de hoorzittingen over de jacht op communisten met Senator Joseph McCarthy als coördinator en doelwit in de jaren 1953-54 en de Watergate-hoorzittingen over president Richard Nixon in 1973-74. Het is levende geschiedenis die zich in real time voor onze eigen ogen ontrolt. Er zijn allerlei gelijkenissen: Sondland en Trump hebben allebei Duitse voorouders.

‘Mayor’ Rudy Giuliani is een minder getalenteerde versie van advocaat Roy Cohn die in de jaren ’50 voor McCarthy werkte en een kapstok voor zijn neergang bood door zijn samenwerking met David Schine en de mislukte druk op de krijgsmacht. Ook nu proberen de instituties weerstand te bieden aan Trump en zijn sycophanten. In de jaren 1970 en 1980 werkte Roy Cohn als persoonlijke juridische klusjesman en consigliere voor Donald Trump. Een rol die nu verdeeld is over justitieminister William Barr en ritselaar Giuliani. Het is de overmoed van de ander die het verschil maakt en de baas ten val brengt. Sondland getuigde dat iedereen op de hoogte was, ‘everyone was in the loop’. Inclusief Trump en vice-president Mike Pence. Dat compliceert het vervolg. Want als Trump en Pence tot aftreden gedwongen worden, dan is de Democratische voorzitter van het Huis Nancy Pelosi de volgende in de lijn van opvolging als president. Dat zullen Republikeinen niet verteren.

Gematigde Republikeinen bieden de beste kans op een geleidelijke machtsoverdracht. Aan wie is op dit moment niet duidelijk. Democratische, Onafhankelijke en gematigde Republikeinen lijken bereid om een einde te maken aan het tijdperk Trump. Maar een voor verschillende facties geloofwaardige Democratische presidentskandidaat is nog niet boven komen drijven. Warren, Biden, Sanders, Buttigieg of Deval Patrick vinden geen brede steun. Hoe dan ook moet de cult rond Trump afgebroken worden en zijn meest radicale medestanders naar de zijlijn gedirigeerd worden opdat de VS een nieuwe start kan maken. Dat de neergang snel kan gaan leert het tijdsverloop van de laatste fase van McCarthy en Nixon, namelijk minder dan twee jaar.

De klok tikt voor president Trump. Zijn politieke einde is gisteren definitief aangezegd door Gordon Sondland.

Aanval op ‘links secularisme’ door Pence is onzin en dient zijn politieke agenda. Wie redt het secularisme uit handen van politiek?

David Rand die voorzitter is van de Atheist Freethinkers waarin atheïsten en vrijdenkers zijn verzameld, legt uit wat secularisme is. Hij zegt dat in en onder het secularisme alle levensovertuigingen en opvattingen een plek vinden en dat religies in het secularisme in identieke mate beschermd worden als levensovertuigingen die haaks staan op religie. Er is volgens hem slechts een overkomst tussen secularisme en atheïsme, en dat is de afwijzing om in een overkoepelend debat bovennatuurlijke verwijzingen te gebruiken als geldig argument.

De uitleg van David Rand is hoognodig in het politieke klimaat dat gedomineerd wordt door identiteit en het misbruik van religie door politieke leiders. De tragiek is trouwens dat de tegenstanders in hun antwoord in dezelfde val trappen door alles vanuit het perspectief van identiteit te zien. Dat is niet het beste antwoord aan conservatieve christenen omdat het iemand als de christelijke scherpslijper vice-president Mike Pence de mogelijkheid biedt om uit politieke redenen secularisme aan linkse politiek te koppelen. Zo komen we niet uit de woordenstrijd en de culturele oorlog over identiteit. Wat telt is dat het secularisme van Rand dat links, noch anti-religieus is, maar alle overtuigingen en levensbeschouwelijke opvattingen onder de garantie van de rechtsstaat optimale vrijheid biedt. Die waarheid is niet aan Pence noch aan links-radicale activisten besteed.

Foto 1: Schermafbeelding van deel artikel ‘VP Pence tells Christian students to resist ‘secular left’ in The Washington Times, 11 mei 2019.

Cohens getuigenis in Mueller-onderzoek is het begin van het eind van Trumps presidentschap

De kogel is door de kerk. Alle vermoedens over de criminele activiteiten van de Trump organisatie worden bewaarheid in de getuigenis van sleutelfiguur (‘linchpin’) Michael Cohen. Deze voormalige klusjesman en advocaat van kwade zaken die 10 jaar lang centraal was in de Trump organisatie en die van binnenuit kent, werkt ondubbelzinnig mee aan het onderzoek van speciale aanklager Robert Mueller. Cohen nagelt Trump aan de schandpaal. Opzienbarend is dat in 2016 tijdens de campagne voor het presidentschap het idee ontstond dat president Putin een penthouse van 50 miljoen dollar in een in Moskou te bouwen gebouw met de naam Trump erop zou krijgen. Trump is juridisch kwetsbaar doordat hij dat tijdens de campagne ontkende. Cohens zaak komt op 12 december voor en de verwachting is dat hij een lichte straf krijgt vanwege zijn medewerking.

De twee stromen in het Mueller-onderzoek komen in de getuigenis van Cohen samen. Namelijk Trumps afhankelijkheid van Russisch crimineel geld die ertoe leidde dat het Kremlin Trump bezat en hem aan kon sturen in de richting waarin het wilde, en de Russische inmenging in de presidentsverkiezingen van 2016 die mede leidde tot diens verkiezing. Het verband is dat naargelang Trump in een meer machtige politieke positie zat, zijn waarde voor het Kremlin toenam. Dat was het Russische belang bij Trumps verkiezing: een vinger in de Amerikaanse pap. Trump is de Russische mol in de Amerikaanse politiek. Het ‘Make America Great Again’ van Trump moet dan ook gelezen worden als ‘Make Russia Great Again’ of ‘Make America Small Again’.

Omdat Trump vanwege zijn afhankelijkheid van Russisch crimineel geld, dat in de Russische Federatie direct aan de hoogste politiek gekoppeld is, een risico was voor de nationale veiligheid van zijn land is Trump de afgelopen jaren ingeperkt en geïsoleerd zoals het boek ‘Fear’ van Bob Woodward aantoonde. Want het was in regeringskringen bekend dat Trump bezit, een ‘asset’ van de Russen was. Het kon alleen niet hard worden gemaakt in de openbaarheid. Dat is door Cohens getuigenis binnen Muellers onderzoek veranderd.

Trump als president heeft geen kleren meer aan. Zijn verdediging en afleiding zijn in kracht afgenomen. Hij oogt nu nog ongerijmder en incongruenter dan hij afgelopen tijd al was. Het zal niet eentweedrie afgelopen zijn, maar het is toch wachten wanneer hij voortijdig aftreedt. Het einde van Trumps presidentschap lijkt nabij. Vraag is hoelang de Republikeinen hem nog zullen steunen. De verwachting is dat de Trump organisatie als crimineel bedrijf ontmanteld wordt en samen met Trump aan de verkeerde kant van de geschiedenis zal terechtgekomen. Door Cohens onthulling is Trump op weg naar de uitgang en nu al geschiedenis geworden.

Wierd Duk volgt op sociale media met mate de talking points van alt-right

Wierd Duk is journalist voor De Telegraaf. Of beter gezegd is hij een activistische journalist of journalistieke activist die in zijn eigen domein op sociale media en praatprogramma’s op televisie de feiten uit zijn mening laat volgen. Er is niet mis met die politieke kleur en zijn vooringenomenheid. Mits dat vooraf bekend is. Daar zit ‘m bij Duk nou juist het probleem. Hetzelfde geldt trouwens voor meer journalisten die zich activistisch opstellen. Het probleem is dat de Telegraaf-journalist en de BV Duk-activist vermengd raken en door elkaar heen gaan lopen. Voor de lezers van De Telegraaf is dan niet meer duidelijk welke Duk aan het woord is. De zorgvuldige journalist die volgens de gangbare journalistieke codes werkt of de activist die dat niet doet.

Dankzij bemiddeling kreeg ik deze schermafbeeldingen van het Twitter-account van Duk toegezonden omdat ik door Duk sinds februari 2015 geblokkeerd word op Twitter. Ik had geen idee waarom hij dat deed, des te meer omdat ik nauwelijks contact op Twitter met hem had gehad en niet begreep wat de aanleiding was door de blokkade van mij door hem. Vermoedelijk had het met zijn pro-Kremlin opstelling in de kwestie Oekraïne en Krim te maken waarover ik in een of twee tweets verder vroeg. Het was hem blijkbaar te veel om dat toe te lichten en vermoedelijk schatte hij mijn interventie in als afleiding van zijn afleiding. Wat het wellicht was.

Nu is het oktober 2018, maakte Duk de overstap van het Algemeen Dagblad naar De Telegraaf en lijkt hij in zijn opinies steeds meer gestuurd te worden door de ‘talking points’ van Trump en alt-right. Die de president deels ingefluisterd worden door het Kremlin. Nogmaals, dat is verdedigbaar en even legitiem als het aanvallen van de ‘talking points’ van Trump. Maar als dat niet op een intelligente manier gebeurt en slecht onderbouwd wordt dan begint dat op te vallen. En slaat het terug op zijn journalistieke werk voor De Telegraaf.

Zo vroeg Duk in de kwestie van de bombrieven die de afgelopen week naar Democratische politici en opinieleiders werden gestuurd in een tweet aandacht voor de opinie van de conservatieve Candace Owens die op Wikipedia wordt geïntroduceerd als complotdenker. Duk deed dat via een verwijzing naar de Trump-kritische en satirische Twitter account Recovering Republican. Owens stelde –samen met vele andere rechtse complotdenkers– dat het om een zogenaamde ‘false flag’ operatie van de Democraten ging. Ze schreef op 24 oktober 2018 in een tweet (inmiddels door haar verwijderd): ‘I’m going to go ahead and state that there is a 0% chance that these “suspicious packages’ were sent out by conservatives. The only thing “suspicious’ about these packages, is their timing. Caravans, fake bomb threats – these leftists are going ALL OUT for midterms.‘ Met het aanhouden van Cesar Sayoc is die theorie ontzenuwd en zijn de rechtse complotdenkers ontmaskerd.

Duk had eerder een verwijzing naar een tweet van Owens van 26 oktober gemaakt met de introductie ‘Veel interessanter dan het rituele bashen van Trump’. Deze tweets van Duk met een aanbeveling van Owen en de verwijzing naar de kritiek op Owen zijn niet los te zien van elkaar. Het tekent het manoeuvreren van Duk die van de ene kant steevast de ‘talking points’ van rechtse complotdenkers weergeeft, maar anderzijds niet wil worden betrapt als een journalist die niet onpartijdig zou zijn. Het is een lastige evenwichtskunst van een activistische journalist die zijn broodwinning en activisme moet combineren. Wil de echte Wierd Duk opstaan?

Foto 1 en 2: Schermafbeelding van tweets van Wierd Duk, oktober 2018.

Foto 3: Schermafbeelding van (inmiddels verwijderde) tweet van Candace Owens, via tweet MrHeart_Break.

Trump aanhanger Cesar Sayoc in Florida geïdentificeerd als afzender van bompakketten aan Democraten

President Trump zegt het een en doet het ander. Dader Cesar Sayoc die bompakketten aan belangrijke Democratische politici, miljonair George Soros, filmster Robert DeNiro, CNN en mogelijk nog onderweg zijnde doelen stuurde en de afgelopen dagen voor een nerveuze sfeer zorgde is geïdentificeerd als een volbloed aanhanger van Trump. Zijn in beslag genomen witte busje dat is volgeplakt met Trumpiaanse en rechts-nationalistische parafernalia, en Democratische doelwitten in het vizier laat geen twijfel bestaan over zijn politieke overtuiging. Opvallend is de Groene kandidaat Jill Stein die Trump in 2016 de overwinning bezorgde door stemmen van Clinton af te snoepen als doelwit wordt gezien door Sayoc. Dankzij snel en passend optreden van zowel de United States Postal Service als de binnenlandse veiligheidsdienst FBI is de dader opgespoord en aangehouden. Afgelopen dagen zochten Republikeinen en harde alt-right supporters de afleiding door te spreken over een zogenaamde ‘false flag’ operatie die door de Democraten zelf zou zijn georganiseerd om de Republikeinen in diskrediet te brengen. Dat is nu definitief ontzenuwd als een fabeltje.

Met de tussentijdse verkiezingen over 2 weken in het verschiet valt te bezien hoe in de komende weken de ‘spin’ uitpakt van deze terroristische dreiging door de witte suprematist Cesar Sayoc. Het busje kwam zo.

Foto’s: Afbeeldingen van het busje van Cesar Sayoc.

Conservatieve religie als electoraal wapen van Trump. Ideologische hardliners als Robert Jeffress en Mike Pence volgen in zijn spoor

Het gaat van kwaad tot erger met de regering Trump. Door onderzoeken sterk in de verdediging gedrongen radicaliseert Trump steeds meer en valt hij terug op zijn basis van witte, evangelische mannen. Trump praat zijn basis die ongeveer 40% van het electoraat omvat steeds meer naar de mond. Daarbij vermengt hij politiek en religie. Voormalig Republikeins presidentskandidaat en mormoon Mitt Romney heeft kritiek op dominee Robert Jeffress van de First Baptist Church en Fox News medewerker die door Trump werd uitgenodigd om de opening van de Amerikaanse ambassade in Jeruzalem te zegenen. Jeffress is een controversieel religieus leider die onder meer zegt dat islam en mormonisme ‘culten en “een ketterij uit de hel van de hel” zijn’.

Trump legitimeert om electorale redenen de radicale versie van het Amerikaanse christendom. Met uitsluiting van ‘andersdenkenden’, of dat nou atheïsten, moslims, joden of mormonen zijn en in strijd met een beleid om religieuze en niet-religieuze groepen met elkaar te verbinden. Tel daarbij op de oerconservatieve, katholieke, bekrompen fanatieke vice-president Mike Pence die meent wat hij over religie zegt en afgelopen weekend in een toespraak op Hillsdale College beweerde dat ‘meer Amerikanen in God geloven sinds Trump president is’. The Land of the Free wordt onder invloed van Trump en zijn acolieten steeds intoleranter en verdeelder.

Trumps omgeving is het ergste kwaad: meelopers, opportunisten, quislings, krabbelaars, ruggengraatlozen, lafaards, landverraders

Wie is erger, de boef of degene die de boef beschermt? Neem de leugenaar, lomperik, oplichter en president Donald Trump. Hij is wie hij is en iedereen die met hem verkeert weet wie hij is. Trump valt weinig kwalijk te nemen voor wat hij is. Dat valt niet te veranderen, zoals zijn 16 maanden in het Witte Huis duidelijk hebben gemaakt. Hij kan zich niet verbeteren als mislukte ondernemer met de bravoure van een geslaagde ondernemer. Trump opereert buiten de wet of op het best op het randje ervan. Hij vermengt politiek met zakendoen, werkt samen met criminelen, wijst beleidsplannen af en zoekt de vlucht vooruit zonder plan B.

Speciale aanklager Robert Mueller doet met een ruim mandaat sinds een jaar onderzoek naar Trump en zijn contacten met het Kremlin. Dat gaat over nationale veiligheid en de integriteit van het politieke systeem. Maar Republikeinen in Congres en Witte Huis willen dat onderzoek stoppen. Als Mueller al niet ontslagen wordt, dan dreigen de resultaten van zijn onderzoek in een diepe lade gestopt te worden. De Republikeinse meerderheidsleider in de Senaat Mitch McConnell wil Mueller wettelijk niet beschermen. Degenen die de boef beschermen zijn erger dan de boef. De meelopers, opportunisten, bruikbare idioten, quislings, kleine krabbelaars, surrogaten, acolieten, ruggengraatlozen, lafaards, moraalridders en verraders van hun land.