Cohens getuigenis in Mueller-onderzoek is het begin van het eind van Trumps presidentschap

De kogel is door de kerk. Alle vermoedens over de criminele activiteiten van de Trump organisatie worden bewaarheid in de getuigenis van sleutelfiguur (‘linchpin’) Michael Cohen. Deze voormalige klusjesman en advocaat van kwade zaken die 10 jaar lang centraal was in de Trump organisatie en die van binnenuit kent, werkt ondubbelzinnig mee aan het onderzoek van speciale aanklager Robert Mueller. Cohen nagelt Trump aan de schandpaal. Opzienbarend is dat in 2016 tijdens de campagne voor het presidentschap het idee ontstond dat president Putin een penthouse van 50 miljoen dollar in een in Moskou te bouwen gebouw met de naam Trump erop zou krijgen. Trump is juridisch kwetsbaar doordat hij dat tijdens de campagne ontkende. Cohens zaak komt op 12 december voor en de verwachting is dat hij een lichte straf krijgt vanwege zijn medewerking.

De twee stromen in het Mueller-onderzoek komen in de getuigenis van Cohen samen. Namelijk Trumps afhankelijkheid van Russisch crimineel geld die ertoe leidde dat het Kremlin Trump bezat en hem aan kon sturen in de richting waarin het wilde, en de Russische inmenging in de presidentsverkiezingen van 2016 die mede leidde tot diens verkiezing. Het verband is dat naargelang Trump in een meer machtige politieke positie zat, zijn waarde voor het Kremlin toenam. Dat was het Russische belang bij Trumps verkiezing: een vinger in de Amerikaanse pap. Trump is de Russische mol in de Amerikaanse politiek. Het ‘Make America Great Again’ van Trump moet dan ook gelezen worden als ‘Make Russia Great Again’ of ‘Make America Small Again’.

Omdat Trump vanwege zijn afhankelijkheid van Russisch crimineel geld, dat in de Russische Federatie direct aan de hoogste politiek gekoppeld is, een risico was voor de nationale veiligheid van zijn land is Trump de afgelopen jaren ingeperkt en geïsoleerd zoals het boek ‘Fear’ van Bob Woodward aantoonde. Want het was in regeringskringen bekend dat Trump bezit, een ‘asset’ van de Russen was. Het kon alleen niet hard worden gemaakt in de openbaarheid. Dat is door Cohens getuigenis binnen Muellers onderzoek veranderd.

Trump als president heeft geen kleren meer aan. Zijn verdediging en afleiding zijn in kracht afgenomen. Hij oogt nu nog ongerijmder en incongruenter dan hij afgelopen tijd al was. Het zal niet eentweedrie afgelopen zijn, maar het is toch wachten wanneer hij voortijdig aftreedt. Het einde van Trumps presidentschap lijkt nabij. Vraag is hoelang de Republikeinen hem nog zullen steunen. De verwachting is dat de Trump organisatie als crimineel bedrijf ontmanteld wordt en samen met Trump aan de verkeerde kant van de geschiedenis zal terechtgekomen. Door Cohens onthulling is Trump op weg naar de uitgang en nu al geschiedenis geworden.

Bob Woodward praat bij ‘Morning Joe’ over ‘Fear’ en Donald Trump

Journalist Bob Woodward van het op 11 september 2018 verschenen boek ‘Fear’ over president Trump praat met Joe Scarborough, Willy Geist, Mike Barnicle, Mika Brzezinski, Richard Haass en Kasie Hunt van het panel van ‘Morning Joe’. Woodward meent dat Trump door zijn omgeving niet vertrouwd wordt. Hij geeft ook de overeenkomsten en verschillen van Trump met president Nixon aan. Woodward zegt niets terug te nemen van de beweringen in zijn boek en te begrijpen waarom bepaalde hoofdrolspelers in het Witte Huis vanwege hun positie nu gedwongen zijn om terug te komen op wat ze Bob Woodward in vertrouwen hebben toevertrouwd.

Wat is de reactie van het Amerikaanse publiek op ‘Fear’ van Bob Woodward?

Op 11 september 2018 verschijnt het boek ‘Fear; Trump in the White House’ van de gezaghebbende journalist Bob Woodward die samen met Carl Bernstein bekend werd door onthullingen over Watergate die tot het aftreden van president Richard Nixon leidden. Woodward baseert zich op honderden uren interviews met getuigen uit de eerste hand en heeft de rimpelloze reputatie zijn bronnen serieus te nemen.

In de marketing van dit soort boeken worden er voor verschijning mondjesmaat passages gelekt naar nieuwsshows en kranten om de publieke opinie op te warmen. Het boek is dodelijk voor Trump die overkomt als een idioot en zwakzinnige en het gedrag van een 10-jarig kind vertoont. Na 20 maanden presidentschap is dat onderhand geen nieuws meer te noemen omdat het allemaal al bekend is hoe Trump functioneert. Of liever gezegd, disfunctioneert. Zoals Cenk Uygur en Ana Kasparian van TYT uitleggen is het nog erger dan we al dachten. En dat is heel erg. Woodward verbindt de losse punten en maakt het inzichtelijk en invoelbaar.

Foto: Omslag van ‘Fear; Trump in the White House’ van Bob Woodward dat op 11 september 2018 verschijnt bij Simon & Schuster.

Beslommeringen en luxe zorgen van een hedendaagse blogger

Tijd voor een meta-bericht. Dus een bericht over een bericht. Een hedendaagse manier van navelstaren. Ik ontkom er niet aan. Op 12 september 2012 liet ik sociale media de wereld verbinden. Met de verwijzing een week ‘George Knight’ . Een titel die langs het randje van het betamelijke scheert. Want welk fatsoenlijk mens verwijst nou naar zichzelf? Toch eerder iets voor politici, BN’ers van wie verondersteld wordt dat men ze kent terwijl dat zelden zo is of de categorie gewetenloze narcisten. Enfin, negen maanden later kan het wel weer.

Constant is dat zo’n 25% van de bezoekers van dit blog van buiten Nederland komt. Niet valt na te gaan of dat Nederlanders zijn of mensen die het Nederlands machtig zijn. Sinds 25 februari 2012 geeft WordPress een overzicht per land. Voor wie dol is op landkaarten, getallen en de relatie tussen landen een waar genot.

Enkele dagen geleden schreef ik in een stukje over het jihadistische tijdschrift Inspire: ‘Wat is verdacht in de ogen van Amerikaanse veiligheidsdiensten? De berichtgeving over de elektronische programma’s die elke toetsaanslag op een computer registeren roept die vraag op. En de twijfel over wat geoorloofd is.’  Ik voel als blogger de adem van de veiligheidsdiensten in mijn nek. Ik heb geen idee of die zorg realistisch is. Hopelijk niet. Tevens moet ik oppassen dat al te hardop uit te spreken want voor ik het weet gaan sommigen me in verband brengen met interessantdoenerij. Overbodig om te zeggen dat ik het zo uiteraard niet bedoeld heb.

Denkend aan de woorden van president Roosevelt uit 1933 moet zorg of voorzichtigheid geen angst worden. Hij liet ‘the only thing we have to fear is fear itself‘ volgen door ‘nameless, unreasoning, unjustified terror which paralyzes needed efforts to convert retreat into advance‘. Dus ‘naamloos, redeloze, ongerechtvaardigde terreur die de benodigde inspanningen verlamt om een terugtocht in vooruitgang om te zetten’. ‘Terror‘ dient dan eerder geassocieerd te worden met de noties angst, doodschrik en paniek dan met wat we nu onder terreur of terrorisme verstaan. Het gaat erom de eigen geest niet te laten wegzinken in onverschilligheid.

Hoe kom ik hier nou op? Vanuit de VS werden vandaag 169 blogpostings elk driemaal bezocht. Zoiets gebeurt wel vaker en wijst op een automatisch programma dat de inhoud langsscant. Controle van WordPress? Advocaten van auteursrechtenfirma’s die de rechten van foto’s bewaken? Een collega-blogger die teksten kopieert? Of toch GI Joe die vanuit een kantoorcomplex in Maryland de veiligheid van zijn land bewaakt? Maar zij laten toch geen sporen na? Het zijn de zorgen van een internetgeneratie die de oude zorgen vervangt.

Foto 1: Schermafbeelding van een wereldkaart met het bezoek aan dit blog van de afgelopen week. 14 juni 2013.

Foto 2: President Franklin Delano Roosevelt in zijn inaugurele speech van 1933.