Helpt de ferme vergelijking van Trump met Hitler die als waarschuwing en middel tot mobilisatie is bedoeld?

Het is nog 39 dagen tot de Amerikaanse presidentsverkiezingen op 3 november 2020. De VS en de westerse wereld houden hun adem in omdat er veel op het spel staat. De Amerikaanse democratie inclusief de democratische instituties hebben Trump sinds 2017 nauwelijks overleefd en zal naar verwachting bij een tweede termijn van Trump definitief het loodje leggen. Dan komt ook Europa in de problemen omdat Donald Trump algemeen beschouwd wordt als een marionet van de Russische president Vladimir Putin.

In peilingen heeft de Democratische kandidaat Joe Biden al maanden een voorsprong van 5 tot 10 procent op Trump, ook in swingstates. Maar zoals de Stalinistische waarheid zegt, het gaat er niet om hoe mensen stemmen, maar wie de stemmen telt. Zo tekent zich een asynchrone campagne af waarin de Democraten proberen mensen naar de stembus te krijgen en de Republikeinen zoveel mogelijk mensen daartoe proberen te ontmoedigen en juridisch en bestuurlijk alles in gereedheid brengen om de verkiezingen te stelen.

De verkiezingen zijn hoe dan ook al niet eerlijk door vier vertekeningen in het voordeel van de Republikeinen: 1) overwaardering van het platteland in het electorale systeem waardoor ze in het congres grofweg een voordeel van 3% hebben (zo heeft Washington DC geen vertegenwoordigers in de Senaat terwijl het meer inwoners heeft dan een Republikeinse staat als Wyoming); 2) een actief programma van kiezersonderdrukking door de Republikeinse partij (restricties toegang tot stembus; schuiven met de grenzen van kiesdistricten, zogenaamd Gerrymandering); 3) een electoraal systeem waarbij niet de meeste stemmen gelden, maar via een getrapt systeem per staat de uitslag wordt bepaald, het zogenaamde Electoral College. Democraten hebben bij de laatste zeven verkiezingen zesmaal de meeste stemmen gehaald, maar slechts viermaal de president geleverd; 4) Een Republikeinse oververtegenwoordiging in het Hooggerechtshof is niet in lijn met de demografische ontwikkelingen van de VS en biedt de Republikeinen de kans om legitimatie te geven aan wetgeving én onwettig handelen van een zittende Republikeinse president. De laatste twee jaar is dit effect van vertekening nog verder versterkt door de sjoemelende minister van Justitie Bill Barr die optreedt als persoonlijke advocaat van Trump. Als de ‘Roy Cohn’ die voor senator Joe McCarthy vieze zaakjes opknapte.

Commentator voor MSNBC en marketingdeskundige Donny Deutsch neemt in het ochtendprogramma Morning Joe geen blad voor de mond en vergelijkt Trump met Hitler. Eerder wezen historici als John McNeill en Timothy Snyder al op het autoritaire of fascistische gehalte van Trump. Het kan het publiek niet meer ontgaan. In 4 jaar tijd is Trump geëvolueerd van een aarzelende semi-fascist naar een volbloed fascist. Dit maakt somber over de toekomst van de VS en de ruimte die onder Trump landen als de Russische Federatie gekregen hebben om de Amerikaanse democratie te ondermijnen. Of het veel helpt om Trump te vergelijken en gelijk te stellen aan Hitler valt te bezien. Trump heeft een trouwe achterban van zo’n 43% van het electoraat en als hij zo’n 6% door sjoemelen en gestaakte tellingen kan stelen dan wint hij de verkiezingen. En verliezen wij.

Advertentie

Is Trumps terugtreden de echte oktober verrassing?

Je hoort het vaker, namelijk dat president Trump uit de race stapt. Volgens peilingen is zijn situatie hopeloos en stevent hij af op een zeker verlies. Dat kan hij alleen ontgaan door alsnog te winnen of terug te treden. Als dat eerste onwaarschijnlijk is, dan wordt het tweede waarschijnlijker. Nu is er sprake van een tussenfase.

Onder meer MSNBC-commentator Donny Deutsch en Trumps voormalige directeur Communicatie van het Witte Huis Anthony Scaramucci hangen deze theorie aan. Maar hun voorspellingen komen vaak niet uit. In 2019 zei Scaramucci dat Trump op z’n laatst in februari 2020 zijn vertrek zou aankondigen. Dat is niet gebeurd. Nu is er hoogleraar politieke wetenschappen Stephen D. Wrage die hetzelfde beweert in het artikel ‘The Real October Surprise: Trump to Drop Out’ van 26 juli 2020 voor The Globalist.

Is het waarschijnlijk dat Trump uit de race stapt? In elk geval bestaat het idee dat hij het presidentschap niet ambieerde. Zijn campagne in 2016 met behulp van het Kremlin, Facebook en allerlei controversiële individuen en bedrijven werd een succes door te goed geslaagde marketing. En grootschalige kiezersonderdrukking waardoor Democratische kiezers ontmoedigd werden om in swingstates de stembus op te zoeken. Dat programma van kiezersonderdrukking is in vier jaar verder uitgebouwd door de Republikeinen. Trump had het geluk dat hij in Hillary Clinton een nog slechtere kandidaat vond. Zodat zijn onkunde, ongeschiktheid en psychische instabiliteit niet opvielen. Biden wordt een betere kandidaat geacht die minder weerstand oproept.

Dat Trump in 2016 tegen alle logica in slaagde en hijzelf, noch het Kremlin (dat ‘vuil’ over Clinton achterhield voor haar presidentschap) en de vroegste peilingen dat voorzagen wijst erop dat Trump de gok wellicht een tweede keer wil nemen. Het is lastig om vanuit een rationele verklaring Trumps positie te duiden, omdat hij dat zelf nalaat. Trump is een beperkte daghandelaar aan wie geen vergezichten moeten worden toebedacht.

Trump weet dat hij het voordeel heeft van de zittende president die meer macht heeft dan zijn opponent Joe Biden. Via het ministerie van Justitie kan hij uitspraken die hem ongunstig zijn blokkeren. Dat voelen minister Barr en Trump als een loterij zonder nieten. Maar zoals gezegd is Biden populairder dan Clinton ooit was.

De wetmatigheid is dat naar het einde van een campagne de verschillen in de peilingen afnemen. Verder denkt Trump nog enkele troeven in handen te hebben die hij uit kan spelen. Zoals over het straatgeweld van ‘links’.

Daarnaast is het onzeker of Trumps trouwe achterban even warm loopt voor vice-president Mike Pence. Hij kan dan wel de meer gematigde en evangelische kiezers aanspreken, maar verliest waarschijnlijk ook radicale kiezers. Een risico is ook dat als eenmaal de ban gebroken is van een twitterende, intimiderende Trump en Republikeinse senatoren voor eigen kansen durven gaan ze afstand van Pence en zijn beleid zullen nemen.

Ook is Pence kwetsbaar voor aanvallen van Democraten omdat hij als uitvoerder van Trumps beleid de afgelopen vier jaar vuile handen heeft gemaakt. Pence werd in februari 2020 door Trump benoemd tot hoofd van de bestrijding van de COVID-19 pandemie. Hoewel Trump de leiding had en zelfs de wetenschappers opzij schoof zal ook Pence door vele Amerikanen met de mislukte aanpak geassocieerd worden.

Hoe dan ook is het een aardig gezelschapsspel om te gissen hoe groot de kans is dat Trump als oktober verrassing uit de race stapt. Het scenario gaat voorbij aan het feit dat er al ruimschoots voor verkiezingsdag via de post gestemd kan worden. Early voting. Zoals in Pennsylvania in verschillende districten al 50 dagen vooraf. Velen hebben dan al tegen Trump gestemd. De logica is daarom dat deze October surprise om electorale redenen op zijn laatst rond half september moet plaatsvinden. Of toch in oktober als Trump als aanhanger van een verschroeide aarde theorie niet wil dat Pence hem opvolgt en hij de Republikeinse partij in zijn val met hem wil meeslepen? De rechtszaken tegen hem en zijn bedrijf kunnen dan in 2021 van start gaan.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘The Real October Surprise: Trump to Drop Out’ van Stephen D. Wrage, 26 juli 2020 voor The Globalist.

Cohens getuigenis over Trump voor Huiscommissie was gedenkwaardig

Gisteren getuigde Trumps oud-medewerker Michael Cohen in een open zitting voor de Oversight-commissie van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Het was een gedenkwaardige dag die veel vuurwerk opleverde. Het was een zich ontrollend verhaal dat op vele niveaus speelt. Er zijn belangrijke conclusies uit te trekken.

1) De Republikeinse pro-Trump leden van de commissie zoals Jim Jordan en Mark Meadows verdedigden Trump niet, maar vielen Cohen aan en beschuldigden hem ervan een leugenaar en een opportunist te zijn. In elk geval was hij dat tot een jaar geleden en dat siert hem niet. Maar dat gaat voorbij aan het principe dat men boeven met boeven vangt. In de zitting werd door een Democraat gerefereerd aan de Valachi-hoorzittingen in 1963 die de Amerikaanse maffia een zware slag toebracht door de getuigenis van ex-maffialid Joseph Valachi. Dan is het ondergeschikt wat Valachi in zijn criminele carrière had uitgevreten. De verdediging van Trump door Republikeinse leden van de commissie bediende Trumps achterban, maar had niet de ambitie om op zoek te gaan naar de waarheid over Trump. Electoraal is dat een doodlopende weg die door peilingen wordt ondersteund. Hooguit 40% van de kiezers zit in Trumps kamp en niets erop wijst dat dit percentage toeneemt.

2) Cohens optreden bestond uit het voorlezen van zijn uitgeschreven getuigenis en het beantwoorden van vragen van afwisselend Democratische en Republikeinse commissieleden. Al met al duurde het 8 uur. Het was op te vatten als het raamwerk (en ook een tussenstand) van bestaande en nog in gang te zetten onderzoeken naar Trump. Cohen schetste de contouren en kleurde alvast enkele lijnen in. Vooral de federale rechtbank van het Southern District of New York is belangrijk omdat het de Trump organisatie via RICO (‘Racketeer Influenced and Corrupt Organizations’)-wetgeving benadert als een criminele organisatie en die probeert te ontmantelen. Dat is naar verwachting een langlopende operatie die jaren kan duren, en ook voortgezet wordt nadat Trump zal zijn afgetreden als president. Pogingen van Trump om dat onderzoek te beïnvloeden door zijn mannetjes erin te parachuteren zijn mislukt. Cohens getuigenis geeft ook munitie en richting aan andere Huiscommissies die pas sinds januari van 2019 in Democratische handen zijn. Zoals die van de Inlichtingen (voorzitter Adam Schiff), de Rechterlijke macht (voorzitter Jerry Nadler) en Financiële Diensten (voorzitter Maxine Waters). Dan is er nog het onderzoek van speciale aanklager Robert Muelller naar de samenwerking en samenzwering van Team Trump met het Kremlin en de obstructie hiervan. Dat KremlinGate-onderzoek viel grotendeels, maar niet helemaal buiten de strekking van Cohens getuigenis omdat het niet mocht inwerken op Muellers onderzoek. Er zijn sterke geruchten dat volgende week het eindrapport verschijnt waarvan het onduidelijk is in welke vorm het door het ministerie van Justitie geopenbaard wordt aan congres en publiek.

3) Cohen slaagde er geloofwaardig in om de ondernemer en president Trump af te schilderen als een racist, oplichter en bedrieger die zich weinig interesseert voor het Amerikaanse volk of de natie, maar die het vanuit een zeer beperkt perspectief vooral te doen is om winst voor zijn bedrijf. Trump is per ongeluk president geworden omdat de campagne die vooral bedoeld was om door marketing zijn eigen naam op te krikken en zijn politieke invloed te vergroten tegen alle verwachtingen in slaagde. Maar nu lijkt definitief de neergaande lijn ingezet en worden Trumps presidentschap en zijn onderneming die uitsluitend overleven kon door het aantrekken van dubieus, crimineel geld (én van Deutsche Bank) en witwaspraktijken nauwgezet onderzocht.

4) De slotverklaring van commissievoorzitter Elijah Cummings en daarna zijn persverklaring en de beantwoording van persvragen probeerde een beeld te schetsen van een VS dat zich heeft ontworsteld aan de huidige problemen die samenhangen met het optreden van president Trump, zijn cultus die door een minderheid van 35-40% voornamelijk evangelische witte mannen wordt gevolgd en de onderhorigheid van de Republikeinse partij aan Trump die zichzelf lijkt te zijn verloren. Cummings sprak op een emotionele, maar aansprekende manier deels partijpolitiek, deels overstijgend aan die partijpolitiek. Zijn pleidooi voor het herstel van de democratie en een VS zoals dat voorheen bestond was het slotakkoord en de omlijsting van een dag die zoals iedereen besefte gedenkwaardig was en in de toekomst in de geschiedenisboeken vermeld zal worden. Door die vervoering en dat gedeelde besef steeg Cohens getuigenis boven de werkelijkheid uit.

Trump oogt kwetsbaar en wordt nog beschermd door zijn functie. Maar dat kan veranderen en hoeft geen blijvende garantie te zijn

President Trump die het van zijn imago van bravoure en onkwetsbaarheid moet hebben is door recente juridische uitspraken kwetsbaar geworden. Zijn presidentschap dat nu halverwege de termijn van vier jaar is zakt in elkaar. Het ontrafelt, zoals Amerikanen zeggen. Het is gesleten en zal de komende twee jaar verder slijten. Mede door een Democratische meerderheid in het Huis van Afgevaardigden dat dagvaardingen zal sturen naar Trump en zijn naast kring van (ex)-medewerkers en familieleden. Ook steeds meer Republikeinen nemen afstand van deze besmette en onhandelbare president. Vraag is of de president in een juridische procedure aangeklaagd of in een politieke procedure afgezet kan worden. Dat laatste wordt verhinderd door een ongeschreven regel, niet door de wet. Zo resteert uiteindelijk een Catch-22 situatie over Trumps positie waar het Hooggerechtshof zich over kan buigen. Als blijkt dat de president door de overtreding van de wet zijn functie heeft veroverd en hij er feitelijk geen recht op heeft, wat weegt dan het zwaarst: de functie van de zittende president of de wetsovertreding? Hoe dan ook is de verwachting dat Trump na zijn presidentschap juridisch aangeklaagd wordt door de rechtbank van het Southern District van de staat New York. Want hij is een crimineel die misdaden heeft begaan en nu alleen nog door zijn functie wordt beschermd. Ook dat versterkt het beeld dat de president aangeschoten wild is. Zijn bravoure is bombastisch en werkt steeds minder naargelang zijn positie schrijnender wordt. De race naar de bodem is ingezet. Het einde is in zicht.

Trumps onevenwichtige uitspraken zaaien opnieuw twijfel over zijn geestelijke gezondheid. Hoelang kan de VS de nonsens dulden?

Het panel van Morning Joe constateert dat er in de VS op dit moment twee regeringen naar buiten treden. Het zijn aan de ene kant deskundigen van de inlichtingendiensten, zoals de directeuren van FBI, CIA, NSA of DNI, nationale veiligheidsadviseur John Bolton, stafchef John Kelly of ministers als Mattis (Defensie) of Binnenlandse Veiligheid (Nielsen) en aan de andere kant president Trump. Actueel door de geconstateerde Russische inmenging in de campagne voor de tussentijdse verkiezingen van november 2018. Deskundigen constateren het, maar Trump ontkent en zet dat niet om in beleid dat het electorale systeem beschermt. Hij herhaalt in steeds hoger tempo zijn vaste tirades (‘rants‘) tegen de media, het Rusland-onderzoek van speciale aanklager Robert Mueller of zijn eigen regering (Justitieminister Jeff Sessions). Het is ongehoord wat Trump zegt op publieksbijeenkomsten en niet te verklaren uit het beleid of zelfs zijn electorale strategie voor 2018 of 2020.

Trumps onverklaarbare gedrag accentueert opnieuw de twijfel over zijn geestelijke gezondheid. Door stress en de onderzoeken die hem steeds meer in het nauw brengen zou hij zichzelf niet meer in de hand hebben.

Dat verklaart de tirades voor zijn trouwe aanhangers die hem door dik en dun steunen als gehersenspoelde gelovigen in een religie of cult. Maar ze vormen een minderheid van 35%. Aan hen klampt Trump zich vast. En de Republikeinse partij zwijgt, treedt onvoldoende op en ziet dat het samen met Trump richting afgrond gaat.

‘Morning Joe’ vreest en waarschuwt dat onberekenbare en in het nauw gebrachte Trump als afleiding een oorlog kan beginnen

Het panel van MSNBC’s nieuwsshow ‘Morning Joe’ maakt zich ernstige zorgen over de geestelijke stabiliteit van president Trump. En tot welke gevolgen die instabiliteit kan leiden. De analyse en waarschuwing is dat Trump in een chaotisch Witte Huis geïsoleerd en in het nauw gedreven (‘cornered’) is geraakt en losgeslagen (‘unmoored’) dreigt te worden. Als het spreekwoordelijke losse kanon op het dek van een slingerend schip dat onherstelbare schade kan aanrichten. Het gevaar is dat Trump als een kat in het nauw een afleiding voor en een uitweg uit zijn benarde situatie zoekt die tot rampzalige gevolgen kan leiden. Speciale aanklager Robert Mueller lijkt in het Rusland-onderzoek ook Trumps zakendeals die het daglicht niet kunnen verdragen, bloot te leggen. De analyse krijgt er meer diepte door omdat Joe Scarborough, Donny Deutsch en Willie Geist Trump persoonlijk kennen en hem kunnen ‘lezen’. Forceert Trump een oorlog met Noord-Korea of Iran? In for a joke?

Onderzoek naar Trump door speciale aanklager Mueller gaat verder

Het panel van Morning Joe geeft in de aflevering van 4 augustus een goed overzicht over de stand van zaken in het Rusland onderzoek en de positie van speciale aanklager Bob Mueller. Joe Scarborough meent dat na de instelling van grand jury’s in Virginia (Flynn) en DC (onbekend onderwerp) het voor president Trump niet langer verdedigbaar is om Mueller te ontslaan. Het Rusland onderzoek verbreedt zich in de selectie van de onderwerpen maar ook in de tijd. Zo verlopen speciale onderzoeken. Draden uit een weefsel worden gevolgd.

Naar verluidt kijken onderzoekers naar 20 jaar contacten van Trump met Russische oligarchen en maffiose tussenpersonen uit de sfeer van de Russische (onder)wereld. Follow The Money, dus. De kortstondige adviseur Nationale Veiligheid Mike Flynn wordt op de pijnbank gelegd door de onderzoekers voor zijn contacten met Turkije. Zijn Turkse connectie kan als hefboom ingezet worden om hem te laten getuigen over Donald Trumps contacten met het Kremlin. Waarbij de Nederlands-Turkse zakenman Kamil Ekim Alptekin een rolletje speelt. Mogelijk zijn Nederlandse inlichtingendiensten bij het onderzoek van de grand jury in Virginia betrokken.

Het onderzoek van Mueller is het spreekwoordelijke zwaard van Damocles dat boven Trumps hoofd hangt. Nog zit Trump op de troon, maar de paardenhaar waar het zwaard aan hangt kan elk moment breken en een einde aan zijn politieke leven maken. Dat beseft Trump en maakt dat het verschil tussen wat hij is en wat hij zegt te zijn nog groter dan voorheen. Want zijn activiteiten worden tegen het licht gehouden en in detail onderzocht. Zijn oude en nieuwe leugens kunnen zijn neergang niet afwenden. Trump is een getekend man.

Foto: Richard Westall, Het zwaard van Damocles, 1812, Ackland Art Museum.

‘Morning Joe’: Donny Deutsch noemt Trump een ordinair varken en mentaal niet oké. Mika en Joe reageren op tweets

Een reactie in het programma ‘Morning Joe’ kon niet uitblijven na de tweets van gisteren van president Trump over Mika Brezinski die zoveel stof deden opwaaiden en veel Republikeinse congresleden tot de oproep aan Trump brachten ermee te stoppen omdat het onwaardig en niet presidentieel is. Gast Donny Deutsch pakte vanochtend de handschoen op en gaat (na 2’10’’) in de aanval op Trump die hij onaantrekkelijk en een ordinair varken noemt (‘He’s a vulgar pig — he’s physically disgusting to look at’). Deutsch kiest niet voor een moreel superieure houding, maar betaalt Trump met gelijke munt terug: ‘You guys take the high road, I’ll go low. He’s physically disgusting to look at. So beyond the fact he’s obviously not well, the misogyny … besides the obvious vulgarity, the obvious stupidity, he’s not mentally okay. This is what — we have to start paying attention to it and he’s disgusting to look at.’ In het tweede uur van het programma reageerden Joe en Mika: