Schuller en Röpcke: Ruslandpolitiek van Duitsland is niet in goede handen bij Steinmeier (SPD)

Duitse linkse buitenlandpolitiek hallucineert in de opstelling jegens Oekraïne volgens journalist Konrad Schuller van de ‘burgerlijk-conservatieve’ Frankfurter Allgemeine. Door het opgeschoven politieke spectrum met nieuwkomers als de rechts-populistische AfD betekent dat feitelijk een liberale positie. Schuller vermoedt dat buitenlandminister Frank-Walter Steinmeier (SPD) om electorale redenen rekening houdt met die delen van zijn achterban met een anti-Amerikaanse houding. Dat vertaalt zich in welwillendheid jegens het Kremlin.

Ongenoemd blijft nog een niet goed verwerkt schuldcomplex over de Tweede Wereldoorlog van de Duitsers tegenover de Sovjets dat om twee redenen verkeerd wordt vertaald in welwillendheid tegenover de Russen. Wit-Russen en Oekraïeners hebben relatief en absoluut meer geleden onder de nazi-terreur dan de etnische Russen. Sommige linkse Duitsers belonen daarvoor de Russen en niet de Oekraïeners. De 40-jarige bezetting van Oost-Duitsland door de Sovjet-Unie die een generatie heeft getekend kan hierbij ook een rol hebben gespeeld. Dat schuldcomplex wordt om economische redenen ook bewust verkeerd geïnterpreteerd.

Steinmeier krijgt ook weinig waardering van de Duitse journalist Julian Röpcke (BILD). Op Twitter voert hij een ware twitterstorm tegen hem. Hij beticht Steinmeier niet alleen van de uitverkoop van Oekraïne, maar ook van Duitsland. Zoals hier: ‘Frank-Walter Steinmeier hat entweder keine Ahnung oder er lügt wissentlich über den Urheber der Massaker in Aleppo’, hier: ‘Herr Steinmeier handelt nicht mehr im Interesse Deutschlands. Er sollte sein Amt freiwillig abgeben oder dessen enthoben werden’, hier: ‘F.-W Steinmeier chose to lie about the Russian war crimes, knowing better. German FM employees must chose who they support now. GER or RUS’.

De kritiek van Schuller en Röpcke is niet ongegrond. SPD’ers als Sigmar Gabriel en Steinmeier nemen geen positie in, maar zien hun rol als faciliterend. Vice-premier en minister voor Economische Zaken Gabriel reisde afgelopen week naar Moskou met een handelsdelegatie en werd volgens een verslag in Der Spiegel te verstaan gegeven dat het Duitse bedrijfsleven geen tegenwind uit Berlijn verwacht. Gabriel werd door president Putin ontvangen, Zo vinden de kortzichtigheid en intellectuele armoede van het Duitse bedrijfsleven een voedingsbodem bij de faciliterende SPD die hiermee tevens denkt een slimme electorale slag te slaan.

Samen met Steinmeier en onder druk van het Duitse bedrijfsleven en zonder het Kremlin harde eisen te stellen pleit Gabriel voor het verlichten van de sancties die werden ingesteld na de bezetting van de Krim door de Russische Federatie. Steinmeier gaat het noemen van de waarheid over de Russische bombardementen op Syrische steden uit de weg. Het is uitsluitend aan kanselier Angela Merkel (CDU) te danken dat Duitsland nog iets van principes overeind houdt in de Ruslandpolitiek. Zij groeide in de DDR onder de Sovjet-bezetting op en weet de politiek van het Kremlin te lezen. Op Duitse sociaal-democraten kan het Kremlin rekenen. Of het de Europese veiligheidssituatie dient is niet hun zorg. Ze hopen dat politiek opportunisme zich uitbetaalt.

Paglen praat over geheimzinnigheid. En decodeert met z’n kunst

Kunstenaar en de Amerikaanse burgerrechtenactivist Trevor Paglen is good fun. Hij is vergelijkbaar met kunstenaars als Jonas Staal, de Zwitserse Mediengruppe Bitnik! of het Tsjechische Ztohoven die vol kritiek op vanzelfsprekendheden en met gezonde nieuwsgierigheid naar systemen en structuren op het raakvlak van beeldende kunst, onderzoeksjournalistiek, maatschappij- en mediakritiek, activisme en politiek opereren.

Trevor Paglen verbeeldt in een toespraak op de onlangs in Hamburg gehouden ‘hackers’-conferentie 30C3 de opbouw van de controlestaat door overheden en plaatst kritische noten bij geheime programma’s die voor burgers verborgen moeten blijven. Hij tracht aan de hand van niet-geclassificeerde gegevens de tegenstrijdigheden van geheime diensten aan te tonen en aan het licht te brengen. Z’n opzet is om er met z’n kunst voor te zorgen dat burgers ‘als nieuw’ en fris tegen de geheimzinnigheid van overheden aankijken.

In het Van Abbemuseum is nog tot 6 januari de presentatie Code Names van Paglen te zien. De Frankfurter Allgemeine besteedde vorige week in een artikel dat schetst hoe 1000 ogen naar ons kijken aandacht aan z’n foto’s van NSA-afluisterstations. Trevor Paglen toont aan hoe relevant en onmisbaar beeldende kunst kan zijn.

Foto: Afluisterstation van de NSA in West-Virginia. Credits: Courtesy Metro Pictures, Siegel.

Kopimisme is nieuwe religie die religie met een kopie kan redden

Een praktisch antwoord op religie is niet een discussie over het bestaansrecht, of zelfs een verbod erop, maar de bewieroking en uitbreiding ervan. Bestaande religies die zich gedurende eeuwen hebben weten te handhaven verdienen navolging. Zij hebben iets waardevols in zich omdat ze laten zien hoe zingeving, troost, machtsdenken, straatvechten, en politieke, fiscale en juridische bescherming gecombineerd kunnen worden tot een invloed die verder gaat dan het produkt dat ze aanbieden. De huls wordt de ultieme betekenis.

Juist een sector als religie waarvan wereldwijd het procentuele aandeel afkalft moet zich vernieuwen om aantrekkelijk, geloofwaardig en bij de tijd te blijven. Die wens tot vernieuwing roept een dynamiek op die vernieuwing aanjaagt en geloof opwekt uit niets. Een impuls van onderop door de toestroom van nieuwkomers is nodig omdat gevestigde godsdiensten als het katholicisme en de islam met interne problemen worstelen en vooral in het Westen een geloofwaardigheidsprobleem hebben. Ze beschadigen de totale sector van de religie.

Zo richtte de Oostenrijker Nico Alm vorig jaar de religie van de Pastafarianismus op. Hij stoorde zich aan de staatssubsidies aan de kerken in zijn land. Zodat er feitelijk geen scheiding van kerk en staat is. Alm claimt de vrijheid een pastavergiet op zijn hoofd te dragen en daarvoor dezelfde bescherming te krijgen die religies met hun hoofddoeken, keppeltjes en bisschopsmijters hebben. Deze nieuwe religie komt voort uit protest. Het maakt niet echt gebruik van wat religie kan zijn. Zoals Alm zijn er tallozen met hun eigen kleinschalige religie.

Het Kopimisme of de Kopimi Kerk is ambitieuzer en toont een netwerk met kerken in meer dan 15 landen. De Zweedse kerk met meer dan 3000 leden is officieel door de Zweedse staat erkend. De leider is Isak Gerson. De Nederlandse kerk is nog in ontwikkeling en stelt: ‘Het Kopimisme is (..) een religieuze beweging waarin het onbelemmerd delen en verspreiden van informatie centraal staat.‘  Het lidmaatschap is gratis omdat het Kopimisme geen winst hoeft te maken. Hier aanmelden. Enig verband met de Piratenpartij wordt ontkend.

Het Kopimisme krijgt religiekritiek en wordt dus ernstig genomen. Thomas Thiel ziet er in de Frankfurter Allgemeine uiterste relativering in. Maar: Weil alles Leben Kopie sei, gilt die Replikation der Erbinformation als sakraler Akt. Zodat de kopie van zowel het leven als van oude religies een basis onder nieuw geloof legt. De jongere generatie wil politiek en geestelijk niet langer buiten de macht staan of afhankelijk zijn van ouderen met hun normen. Julian Assange gaat de Australische politiek in. De tegenbeweging krijgt body. En een ziel.

Foto: Eerste kerkelijk huwelijk dat in mei 2012 in Belgrado bij het Kopimisme voor Kopimistische autoriteiten is gesloten