Posts Tagged ‘ZDF’
Het rommelt in de AfD. Gezag en effectiviteit van Frauke Petry staan ter discussie
Het rommelt in de AfD. Partijleider Frauke Petry bemoeit zich met een lokale kwestie in Baden-Württemberg en wordt ervan beschuldigd met haar solistisch optreden niet effectief te opereren en buiten haar mandaat te gaan. De kwestie is simpel. Jörg Meuthen is de AfD-fractievoorzitter in Baden-Württemberg en landelijk co-leider. Een invloedrijk man dus binnen de partij. Hij wilde AfD-volksvertegenwoordiger Wolfgang Gedeon uit de fractie zetten wegens diens anti-semitische uitingen. Gideon noemde in een boek dat hij in 2012 schreef de Holocaust als ‘bepaalde beruchte acties’. Een ontkenning van wat de Holocaust werkelijk was. Meuthen kreeg echter geen 2/3 meerderheid om Gideon uit de fractie te zetten. Hij kreeg 13 stemmen, tegen 10 voor Gideon. Daarop kondigde Meuthen gisteren aan om met zijn medestanders de fractie te verlaten. Petry reisde naar Stuttgart en bewoog Gedeon om alsnog uit de fractie te stappen. Het gesprek gaat erover wat de status van de fractie is en dat het ingrijpen van Petry slecht wordt gewaardeerd door Meuthen en zijn medestanders.
Schmähkritik met Jan Böhmermann. De lange tenen van Erdogan reiken tot in Duitsland
De Turkse president Erdogan voelt zich beledigd door het gedicht ‘Schmähkritik’ van de Duitse satiricus Jan Böhmermann waarin hij onder meer wordt uitgemaakt voor geitenneuker. Twaalf jaar na Theo van Gogh. Omroep ZDF heeft het satirische hekelgedicht van Böhmermann geblokkeerd op sociale media. Het werd door de maker uitdrukkelijk gepresenteerd als het opzoeken van de grens aan de satire. Onder het mom ‘Wat ook niet kan is’ …’ Vanwege de vrijheid van meningsuiting gelden hoge eisen voor de inperking van Schmähkritik.
De Turkse regering zet de Duitse regering onder druk om Böhmermann aan te pakken, en mogelijk uit te leveren. Dat roept weer reacties op in de Duitse samenleving die wijzen op het belang van de vrijheid van meningsuiting. Publicist Henryk M. Broder brengt de kwestie terug tot de despoot Erdogan die het verdient om beledigd te worden. Hij vraagt zich af als Recep Erdogan die politici van de oppositie in de gevangenis gooit, demonstranten in elkaar laat slaan en krantenredacties laat bezetten niet beledigd mag worden wie er in hemelsnaam dan wel beledigd mag worden. Broder meent dat politici tegen een stootje moeten kunnen en zich niet te snel beledigd moeten voelen. Waarom juist Erdogan zich zo beledigd voelt is de vraag.
Broder heeft gelijk. Een despoot met dictatoriale neigingen zoals Erdogan moet niet zeuren. Hij mag dan in eigen land de kritische pers aan banden hebben gelegd, maar het gaat ver om dat andere landen ook op te leggen. Doordat Erdogan zich op z’n tenen getrapt voelt wordt het omgekeerde bereikt van wat hij nastreeft. De kritiek op hem wordt niet tot zwijgen gebracht, maar krijgt extra aandacht. Erdogan bevestigt hiermee het beeld dat de satire van hem schetst. Eerst wordt hij bekritiseerd in satire, maar door zijn reactie bevestigt hij het beeld van een despoot die zijn eigen macht overschat en in zijn eigen leiderschapscultus gelooft.
Opvallend is dat Duitse media het voortouw nemen in de satire tegen Erdogan en hun pijlen op hem richten. Waarom niet op de Russische president Putin of andere autoritaire leiders in ‘foute‘ landen? De verklaring zit ‘m in de vluchtelingencrisis waarin kanselier Merkel concessies deed aan Erdogan. Die zijn bij een deel van de Duitse bevolking slecht gevallen. Zowel bij recht-nationalisten die niets van de EU of islam moeten hebben als bij mensenrechtenactivisten die het onethisch vinden om een deal te sluiten met een despoot die een loopje neemt met de rechtsstaat. Daarnaast is Erdogan het prototype van een Ottomaanse heerser die zich beroept op zijn eer en zich zo in de ogen van West-Europeanen belachelijk maakt en aanstelt. Omdat hij geen militaire bedreiging vormt en heerlijk voorspelbaar reageert wordt hij zo in Duitsland een makkelijk doelwit voor satire.
Oranjegekte is democratische beweging van onderop. Dus top
Als voetbal de belangrijkste bijzaak van het leven is, dan is Oranjegekte het vrolijkste nationalisme. Het staat haaks op het officiële nationalisme en verzwakt dat. Oranjegekte is een democratische beweging. Die van onderop komt en niet van bovenaf zoals dat plechtige gedoe met staatshoofd, driekleur, volkslied, leger, kerkklokken en politiek. Dat toont plechtig en saai. Zo niet van deze tijd. Dat plechtige nationalisme wordt weliswaar geaccepteerd omdat het aan de volksaard raakt, de nationale identiteit vormt en uit de vaderlandse geschiedenis voortkomt. Maar het leeft niet. Daarentegen is de Oranjegekte levend. Het grote voordeel ervan is dat het zichzelf niet serieus neemt en van voorbijgaande aard is. Het is geen middel van het establishment om de eigen macht te consolideren. Hoogstens dient het de verkoop van Oranje gebak, kleding of mutsen. Bij een nederlaag van het nationale voetbalelftal verdwijnt de Oranjegekte weer even snel als deze gekomen is.
Advies aan allen, ook voetbalhaters die in een groter dorp of stad wonen. Ga komende woensdag voor de halve finale tegen Argentinië rond 20.45 uur de straat op en voel de Oranjegekte. Proef het fenomeen en voel de zindering. Zie de gekte, voel de spanning en besef de anarchistische kant van de Oranjegekte. Het stuurt het nationalisme van God, Vaderland en koninklijk Oranje met vakantie. Dat maakt Oranjegekte voor velen aantrekkelijk. Omdat het nergens over lijkt te gaan, maar wel even zicht geeft op een parallelle samenleving.
Foto: Oranjegekte?