Petitie: Vernieuwing kiesstelsel. Over ‘electoraal poolen’

Vernieuwing van het Nederlandse kiesstelsel is nodig. Of liever gezegd: vernieuwing van het politieke bestel is nodig. Want het kiezen, ofwel het electorale proces is slecht een onderdeel van het totale politieke bestel van de staatsinrichting met regering, parlement, staatsinstituties en politieke partijen. Enfin, eerst het kiesstelsel.

In 2010 benaderde ik wat Rudy van Belkom nu voorstelt op een andere manier met het voorstel van ‘electoraal poolen’. Ik lanceerde het om het centrum te versterken, het belang van partijen te relativeren en de burger in de bestuurdersstoel te krijgen. Dat poolen komt erop neer dat kiezers met een gedeelde voorkeur elkaar als het ontbrekende stukje van de puzzel vinden en samen als pakket stemmen. Stel dat kiezer A twijfelt tussen D66 en PvdA, kiezer B tussen D66 en GroenLinks en kiezer B tussen GroenLinks en PvdA. In dit voorbeeld spreken ze dan samen af om 1 stem op zowel D66, PvdA als GroenLinks uit te brengen. Het voorbeeld kan uitgebreid worden over meer kiezers en in andere combinaties. In 2012 probeerde jongerenbeweging G500 een andere oplossing van gesplitste stemmen uit en noemde het de stembreker. Omdat het te ingewikkeld was sloeg het niet aan. Het stond ook haaks op het idee van electoraal poolen dat de macht terug wil geven aan de burger zonder het te institutionaliseren in een pseudo politieke partij of beweging als G500.

Het voorstel van Rudy van Belkom gaat uit van dezelfde aanname als electoraal poolen, namelijk dat niet alle kiezers volledig achter alle standpunten van een bepaalde partij staan, maar hun loyaliteit over partijen willen verdelen. Maar het verschil is dat hij het programma van een partij niet buiten schot laat en beoogt dat in een tweetrapsraket van kiezen en eliminatie bij te stellen door een hiërarchie in standpunten te bewerkstelligen. Om zo de werking van een partij van buitenaf bij te sturen. Vraag is of dat haalbaar is. Het gedachtengoed van politieke partijen komt doorgaans na veel wikken en wegen, dus intern polderen tot stand.

Het standpunt dat ego’s en populisme naar de achtergrond verdwijnen door per thema een standpunt van een partij te kiezen, zal naar verwachting in de praktijk eerder de andere kant opwerken. Want de klassieke, niet-populistische partijen die hun taak verantwoord opvatten presenteren in hun programma hun gedachtengoed als totaalpakket. Met zoals dat in politieke termen heet een mix van ‘zoete’ en ‘zure’ standpunten. Als kiezers daarin een rangorde kunnen aanbrengen is het aannemelijk dat ze de voorkeur geven aan de ‘zoete’ standpunten die hun eigenbelang dienen, het snelst renderen of het best bij hun karakter harmoniëren. Het is logisch om te veronderstellen dat de lange termijn strategie daardoor nog verder naar de achtergrond verdwijnt dan dat in de partijprogramma’s met een horizon van maximaal vier jaar toch al gebeurt.

Meer zie ik daarom in electoraal poolen dat de partijprogramma’s ongemoeid laat en ze in hun totaal weegt. Trouwens software van Liquid Feedback bevat nu al uitgewerkte toepassingen om minderheidsstandpunten in een technische omgeving van E Democracy ofwel internet-democratie te wegen. In een continu proces. De Piratenpartij heeft het als een van de kernpunten in het partijprogramma opgenomen. Ook daarom zal het geen wonder zijn wat op dit moment mijn electorale pooling ‘waarschijnlijkheid’ is: 60% Piratenpartij; 20% GroenLinks en 20% Partij voor de Dieren. Maar die stem kan ik nu nergens kwijt. Zal dat ooit wel kunnen?

Foto: Schermafbeelding van petitie ‘Vernieuwing Nederlandse kiesstelsel’, 18 september 2015.

Advertentie

Henk Krol is goed voor aanzien van de anti-politiek. Moet hij weg?

Nooit een saai moment met Henk Krol. Nu voorman van 50Plus. Hij heeft last van een besmet verleden zoals Omroep Brabant uitlegt. Affaires rijgen zich aaneen. Nu weer een subsidie van het Stimuleringsfonds voor de Pers (nu: Journalistiek) van 19.500 euro voor een nooit gehouden organisatieonderzoek naar de marktpositie van de Gay Krant (GK Magazine) waar Henk Krol toen hoofdredacteur was. Het is opvallend dat het Stimuleringsfonds van de Journalistiek pas na 4,5 jaar gaat onderzoeken of het geld rechtmatig is besteed.

Krol is goed voor het aanzien van de anti-politiek. Hij beschadigt de politiek zoals weinig andere politici dat kunnen. Zo blijkt in de publiciteit. Daarmee is niet gezegd dat andere politici niet schadelijker zijn voor de politiek. Maar ze opereren achter de schermen en weten hun intenties en fouten beter te verbergen. Krol niet. Hij wordt er stakker, recidivist, zondebok, bliksemafleider en herinneringsmonument mee. Krol trekt kritiek naar zich toe, wast andere politici schoon en blijft het aanzien van de politiek beschadigen. Krol is de schone schijn voorbij. Zijn geloofwaardige verhalen zijn op. De schaduw van het verleden blijft hem achtervolgen.

Foto: Screenshot uit Nosferatu (1922) van F.W. Murnau (Bron: www.youtube.de, 1:39:56).

Documentaire ZDF over NSA, Snowden en spionage van burgers

De documentaire ‘Verschwörung gegen die Freiheit’ is een productie van ZDF in samenwerking met het Amerikaanse Frontline WGBH. De laatste voorziet in interviews met onder meer NSA-klokkenluider Thomas Drake, Washington Post-journalist Barton Gellman, Glenn Greenwald en andere Amerikaanse betrokkenen. Het werd dinsdag en woensdag uitgezonden. Het ZDF geeft een overzicht en licht toe hoe de massale spionage van burgers in het geheim door politieke manipulatie tot stand is gekomen. Buiten de nationale parlementen om. En hoe het toezicht van de nationale parlementen op de werking van de veiligheidsdiensten tot op de dag van vandaag nog steeds ontbreekt. Zeker waar het de NSA, de Britse GCHQ en de Duitse BND betreft. Zo wordt het verhaal over de massale spionage van burgers een verhaal over de falende werking van de politiek.

In een nagesprek op ZDF’s Markus Lanz met onder meer programmmaker Elmar Theveßen vraagt de Nederlandse-Duitse cabaretier Philip Simon (29’50’’) waarom de mensen niet voor Edward Snowden de barricade opgaan. Daarop is geen eenduidig antwoord mogelijk, maar merkwaardig is het volgens velen wel.

Greenwald publiceert boek over Snowden en NSA: No Place to Hide

Dinsdag 13 mei verschijnt bij Lebowski ‘De afluisterstaat‘ van Glenn Greenwald in een vertaling van Joris Vermeulen. Oorspronkelijk titel is ‘No Place to Hide: Edward Snowden, the NSA, and the U.S. Surveillance State’. Lebowski zegt: ‘In dit boek verbindt Greenwald voor het eerst alle stukjes van de puzzel. Hij vertelt over zijn zeer intensieve trip naar Hong Kong, onderzoekt de bredere implicaties van de surveillance waarover hij rapporteerde in The Guardian en brengt nieuwe informatie over het ongekende machtsmisbruik van de NSA naar voren, met niet eerder verschenen documenten, aan hem toevertrouwd door Snowden zelf. Naast de NSA pakt Greenwald ook de gevestigde media aan. Hij keert zich fel tegen hun gewoonte overheidskritische reportages niet te publiceren en hun onvermogen de belangen van de gewone mens te dienen.‘

NRC geeft een voorpublicatie over de gebeurtenissen in Hong Kong. Een spannend verhaal. Wereldwijd dient deze passage als teaser in de marketing. The Guardian komt er ook mee. Ter promotie treedt Greenwald op 20 mei op voor het John Adams Institute in de Stadsschouwburg Amsterdam. Dat belooft een mediaspektakel.

De noodzaak om te handelen omschrijft Glenn Greenwald als volgt, aldus de voorpublicatie in de NRC: ‘Het Amerikaanse landsbestuur had het voorafgaande decennium zijn uiterste best gedaan om te laten zien dat zijn macht geen grenzen kende. Het had oorlogen ontketend, had mensen gemarteld en gevangengezet zonder ze in staat van beschuldiging te stellen, had met drones doelen gebombardeerd en zo, buiten de wet om, gemoord. En de boodschappers bleven niet buiten schot; klokkenluiders waren tegengewerkt en vervolgd, journalisten waren bedreigd met gevangenisstraf. Met behulp van een uitgekiend systeem om alle serieuze critici, al dan niet in wording, te intimideren, had de overheid geprobeerd mensen over de hele wereld te laten zien dat haar macht niet gehinderd werd door wetten (inclusief de grondwet), moraal of ethiek; moet je zien wat we allemaal kunnen en zullen doen met degenen die onze plannen dwarsbomen.‘ 

Foto: Omslag van Glenn Greenwald, ‘De afluisterstaat; Edward Snowden, de NSA en de Amerikaanse spionage- en afluisterpraktijken‘. Lebowski, 2014.

MUNK-debates met Greenwald: Zeg nee tegen de controlestaat

Een lange zit, maar de moeite waard. Een Canadees MUNK-debate over de controlestaat en de NSA. De stelling ‘Be it resolved state surveillance is a legitimate defence of our freedoms…‘ wordt verdedigd door Michael Hayden en Alan Dershowitz. En aangevallen door Glenn Greenwald en Alexis Ohanian die de publiekssteun winnen. Dus, zeg nee tegen de controlestaat. Vooral Greenwald countert overtuigend de argumenten van Hayden en Dershowitz. Zijn openingsverklaring (vanaf 26′ 15”) zet op een rijtje waarom burgers tegen de controlestaat moeten zijn en ‘het terrorisme’ geen werkelijke bedreiging van onze samenleving is, maar een voorwendsel om de controlestaat en de veiligheidsindustrie uit te bouwen ten koste van de burgerrechten.

Henk Krol veroordeeld voor hacken. Wat begrijpt de rechter?

De inperking van de burgerrechten is het probleem van onze tijd. De curve van vrijheid voor de burger is over zijn hoogtepunt heen. In de VS is het nu al staande praktijk dat alle te traceren communicatie van elke burger wordt opgeslagen. Bij verdenking wordt betreffende file dan naar boven gehaald. En ligt de verdachte onder de loep. Zonder kennisgeving en informatie over het onderzoek. En zonder beroepsmogelijkheid. Daarom kan niemand enthousiast zijn over president Obama die de burgerrechten inperkt. Ondanks zijn progressieve sociaal-economische politiek. Des te meer omdat-ie wettelijk de rode loper voor een radicale opvolger uitrolt.

Omdat de Amerikanen in de opbouw van de controlestaat een paar jaar voorlopen op Nederland beseft de Nederlandse politiek nog onvoldoende de risico’s. Of bagatelliseert ze moedwillig. Dat blijkt uit de argeloze houding over het EPD dat door het Amerikaanse bedrijf CSC mag blijven worden ontwikkeld. Maar onder de Patriot Act hebben Amerikaanse bedrijven de plicht om desgevraagd informatie  aan hun overheid af te staan. Nederlandse bewindslieden zonder besef van urgentie en kennis van zaken wimpelen alle bezwaren weg. Digitale waakhonden zoals het CBP zijn uitgekleed, hebben nauwelijks macht en kunnen niet blaffen.

De bedreiging is zo groot omdat bedrijfsleven en overheden nauw samenwerken. Feitelijk is digitale privacy voor iedereen die gebruikt maakt van bedrijven als Google al een gepasseerd station. De combinatie die zich nu voordoet is explosief: de macht van de inperking en de onmacht van het toezicht. Hoogste tijd dat de tegenbeweging aan macht wint. Niet omdat deze zo verstandig, eensgezind en tactisch opereert, maar omdat het nog het enige tegenwicht vanuit het volk vormt tegen de staatsmacht die van jaar tot jaar toeneemt.

In Den Bosch is de lijsttrekker van 50Plus Henk Krol vandaag door de rechter veroordeeld voor het hacken van een medisch systeem tot een boete van 750 euro. ‘Elke inbreuk op een computersysteem is strafbaar‘, stelde de rechter volgens Brenno de Winter voor Nu.nl. Krol wordt als ‘ethische hacker’ erkend, maar zou te snel met de gegevens naar een journalist zijn gestapt. Een oordeel dat vragen oproept. Heeft een rechter bij een lokale rechtbank voldoende zicht op de mate van inbreuk op computersystemen? En hoe verhoudt zich dat tot een politicus die een beveilingslek wil melden? Krol is verbaasd over de uitspraak en denkt na over hoger beroep.

Foto: Henk Krol hoort uitspraak van de rechter. Den Bosch, 15 februari 2013.

Eddy Terstall kiest voor de Partij voor de Dieren

Eddy Terstall is wat je zou kunnen noemen een zwevende filmregisseur. Ooit kandidaat-kamerlid voor de PvdA, maar uiteindelijk weggelopen voor de wegkijkende Job Cohen. In 2010 stemde Eddy op de VVD. In die tijd ontmoette ik hem op de site van Marcel Duyvestijn en ontwikkelde in de aanloop naar de verkiezingen het idee van ‘electoraal poolen‘. Splitsen van de stem met als opzet het vergroten van de macht van de burger ten koste van de partijpolitiek. Door de korte voorbereiding konden we onze combinatie aan stemvoorkeuren onvoldoende afstemmen. Nu is dat idee van electoraal poolen opgepakt door G500 die het met de stembreker zo gecompliceerd heeft dat de organisatie leidend lijkt. Tegenstrijdig aan mijn idee van electoraal poolen.

Nu is Eddy Terstall weer weggezweefd bij de VVD. Ik ging dezelfde weg. Ook ik stemde in 2010 op de VVD zonder me bij die partij thuis te voelen en met maar een doel voor ogen. Namelijk zorgen dat Cohen met de toenmalige PvdA niet de verkiezingen won. Dat lukte, maar de gevolgen waren immens. De animositeit die ik jegens de PvdA van Cohen voelde, voel ik nu geenszins jegens Diederik Samsom. Hij heeft de partij uit het multiculturalisme weggevoerd en economisch naar links gebracht. Waar de PvdA als vanouds thuishoort.

Nu heeft Eddy Terstall onderdak gevonden bij de Partij voor de Dieren. Hij maakt niet alleen campagnespots, maar presenteert zich ook als stemmer op de partij. Roberta Petzoldt uit zijn film Deal figureert als ‘kunstenares’ in de spots. Wat ze aanstipt over internetvrijheid en internetprivacy deed mij uitkomen bij de Piratenpartij. Hoe Roberta met de kernpunten van de Piratenpartij kan kiezen voor de Partij voor de Dieren is een raadsel van politieke marketing. Als oud-stemmer op de Partij voor de Dieren deel ik de uitgangspunten, maar door aandacht voor internetvrijheid en privacy te suggereren overspeelt de partij in m’n ogen zijn hand.