Bij de herschikking van zijn kabinet prees president Obama onlangs de uitgaande minister van Defensie Leon Panetta, en CIA-chef Mike Morell. En daarmee zichzelf. Hij meent dat-ie door zijn beleid de veiligheid van de Amerikanen heeft verzekerd. Hij meent niet dat-ie door zijn veiligheids- en mensenrechtenbeleid juist het terrorisme heeft aangewakkerd. In Barack Obama’s wereldbeeld moet overal het terrorisme bestreden worden. Z’n reactie op de aanslag op de Boston marathon volgt die lijn. Obama bolstert het Amerikaans nationalisme.
De Australische jurist Kep Enderby schat in een interview het handelen van Obama heel anders in. Enderby blijft niet hangen in het wegkijken door de gevestigde media, zoals in Nederland de NRC die Obama’s claim dat-ie opkomt voor de mensenrechten gedwee volgt. Enderby neemt het op voor Bradley Manning en Julian Assange en tegen de regering-Obama die met mooie woorden de waarheid liegt. Enderby bekritiseert deze Amerikaanse regering die zich profileert als beschermer van de mensenrechten, terwijl het opdracht geeft tot martelen, buitengewone uitlevering (‘rendition’) en buitengerechtelijke moord door aanvallen met drones.
In het proces tegen Bradley Manning verhult de Amerikaanse overheid de waarheid. Het probeert uit alle macht te beletten dat de beweegredenen van klokkenluider Manning het grote publiek bereiken. Maar journalisten en burgerrechtenbewegingen brengen de woorden van Manning in de openbaarheid. De Freedom of the Press Foundationpubliceert de Manning Tapes. Geleidelijk dringt door dat Manning verantwoordelijk gehandeld heeft. Topgeheimen heeft-ie niet gelekt, maar alleen berichten die het onrecht aan de kaak stelden. Bradley Manning wilde enkel en alleen een publiek debat aanjagen. Da’s nooit van de grond gekomen.
Manning liet zijn geweten spreken. Wir haben es nicht gewußt, kan niet hem verweten worden. Manning wordt aangepakt en de anderen ontlopen de dans. De Amerikanen hebben de oorlogen in Irak en Afghanistan niet gewonnen, maar moesten evenmin boeten als verliezer. Daarom ontbreekt een proces van Neurenberg dat de verliezende kopstukken van het naziregime in 1945-46 voor hun kiezen kregen. Als slotakkoord achter deze ongelukkige episode was een internationaal tribunaal passend geweest voor president Bush, president Obama, vice-president Cheney, minister Rumsfeld, minister Gates, minister Panetta en de hoogste militairen.
De Amerikaanse overheid mag de oorlogen verloren hebben, het hoopt wel de propaganda-oorlog te winnen. Dat lukt alleen als de gevestigde media Obama blijven steunen. Want wat valt Manning te verwijten als-ie als een klassieke klokkenluider afgewogen geopereerd heeft met de opzet om een publiek debat te beginnen over de misdragingen van het leger en de verkeerde inzet van dat leger? Hij heeft daarbij geheel op eigen houtje gehandeld en is niet door Julian Assange bewerkt. Zodat door de woorden van Manning ook Assange wordt ontlast. De publieke opinie zal het verschil moeten maken. Zoals ooit president Nixon het veld moest ruimen.
Gezien deze langzame verandering in de publieke opinie roep ik de Nederlandse regering opnieuw op haar invloed aan te wenden om te bemiddelen in de zaak Assange. Nu is het juiste moment. Voordat de publieke opinie zich in deze kwestie frontaal tegen de Amerikanen en haar bondgenoten keert. Nederland moet flexibel handelen. De Ecuadoriaanse president Rafael Correa is zojuist herkozen en door het uitblijven van elk Zweeds initiatief om een oplossing te zoeken wordt bij steeds meer mensen duidelijk dat Julian Assange onterecht gecriminaliseerd is zoals dat bij Manning ook geprobeerd werd. Maar uiteindelijk niet lukte. Er is nog hoop.
George Knight 