Greenwald interviewt Risen over controlestaat en persvrijheid

De gelauwerde en gelouterde journalist bij de New York Times James Risen ziet de regering-Obama als de grootste vijand van de persvrijheid in een generatie (‘the greatest enemy of press freedom in a generation’). Da’s niet niks. Hij legt uit waarom dat zo is. Voor The Intercept interviewt Glenn Greenwald James Risen naar aanleiding van de verschijning van diens boek: ‘Pay Any Price: Greed, Power and Endless War.’ Greenwald vraagt zich af hoe het komt dat Risen in tien jaar tijd geradicaliseerd is en geen blad meer voor de mond neemt. Risen zegt dat ‘Pay Any Price’ zijn antwoord op de campagne van de overheid tegen hem is.

Risen: ‘I was trying to understand how we could have this prolonged period of war with such little debate. And I think it’s both economic incentives and personal power incentives and ambition and status.’ En: ‘One of the things I always think about, and one of my earlier books was comparing the CIA and the KGB during the Cold War, and I always remember somebody telling me that the only countries that have really efficient security services are dictatorships.’ Lezenswaardig om de opbouw van de Amerikaanse controlestaat te begrijpen -en tot stand te brengen- inclusief de rol daarin van de media die zo anders operereren dan Greenwald en Risen.

Spionageprogramma PRISM: wat was het begin van het eind?

Cenk Uygur van The Young Turks geeft een update over het Amerikaanse spionageschandaal. Klokkenluider Edward Snowden toonde dat onlangs met documenten aan, en dat was nieuw. Maar het vermoeden dat de Amerikaanse overheid persoonsgegevens aftapt en opslaat bestaat al jaren. Persbureau AP komt tot de conclusie dat PRISM slechts een onderdeel is van een veelomvattend programma van afluisteren en aftappen van persoonsgegevens. Dat vanaf 2001 vorm kreeg. De overheid slaat alles op van de Amerikaanse burgers. Zowel overheid als internetbedrijven spreken nog steeds niet de waarheid over de aard ervan. En Europeanen? Die zijn in de VS geen onderwerp van gesprek. Want progressieve Amerikaanse media kunnen dan wel een internationale focus op het nieuws hebben, ze zijn toch sterk gericht op de belangen van hun thuispubliek.

Foto: President Bush tekent de Patriot Act, 2006.

Generatieconflict VS tussen oude garde en klokkenluiders

Is er een direct verband tussen de heksenjacht op klokkenluiders en activisten (Occupy) door de regering-Obama en de vlucht van Edward Snowden naar Hong Kong? De krijgshaftige taal van het Amerikaanse politieke, journalistieke en militaire establishment tegen iemand als Bradley Manning, Julian Assange, Aaron Schwartz of Jeremy Hammond heeft in elk geval het vertrouwen in een eerlijke rechtsgang niet vergroot. Gary Young meent in The Guardian terecht dat het om een generatieconflict gaat. De klokkenluiders zijn de nieuwe Amerikaanse patriotten. De twintigers zijn volgens opinie-onderzoeker John Zogby de First Globals. Ze gaan voor de waarheid en zoeken informatie. Die is heiliger dan het doel-heiligt-alle-middelen beeld van een land.

Het verschil met de 70-er en voormalig vice-president Dick Cheney kan niet groter zijn. Zijn gebrek aan zelfreflectie is immens. Hij noemde bij Fox News Sunday Edward Snowden een verrader en mogelijk een Chinese spion. Cheney is achterdochtig waarom Snowden naar China is gevlucht: ‘I’m suspicious because he went to China. That’s not a place where you would ordinarily want to go if you are interested in freedom, liberty and so forth,’ zei Cheney. Zijn suggestie is dat iemand die gaat voor vrijheid in de VS moet zijn. Het antwoord is simpel. Het beeld dat in de VS de burgerrechten gerespecteerd worden ligt aan diggelen. Mede door de geheime programma’s die Cheney samen met president Bush tussen 2001 en 2009 invoerde. Een klokkenluider die andere opties heeft zal het wel uit zijn hoofd halen vrijwillig naar de VS te gaan. Vanwege het eenzijdige accent op staatsveiligheid bestaat daar geen eerlijke rechtspraak meer voor dissidenten.

De Chinese Global Times pleit ervoor om Snowden niet uit Hong Kong uit te wijzen. Het omschrijft de omslag in de beeldvorming over de VS: ‘Washington must be grinding its teeth because Snowden’s revelations have almost overturned the image of the US as the defender of a free Internet.’ De wereld ziet dat de VS met zichzelf in verlegenheid is. Barack Obama, Dick Cheney en belangrijke politici van beide grote partijen zweren bij onvoorwaardelijk patriottisme, staatsveiligheid en een specifieke rol voor de VS. Een nieuwe generatie zet echter internationalisme, waarheidsvinding en informatievrijheid voorop. In de tussentijd moet de VS de kwakkelwinter van Obama doormaken en volgt mogelijk nog een strenge Republikeinse winter vol repressie tegen ‘andersdenkenden’. De troost is: de jeugd heeft de toekomst. Als die zich niet laat onderdrukken.

Foto: Demonstratie voor Edward Snowden in Hong Kong. 13 juni 2013.

Justitie VS luistert journalisten AP af: schandelijk en gevaarlijk

Zonder wettelijke basis heeft het Amerikaanse ministerie van Justitie (DoJ) stiekem telefoongegevens geregistreerd van verslaggevers en redacteuren van persbureau Associated Press (AP). Volgens AP gaat het om meer dan 20 aparte lijnen, waaronder de persoonlijke en zakelijke nummers van verschillende journalisten, de uitgaande lijnen op het hoofdkantoor van de AP in New York, evenals de telefoons van de kantoren in Washington en Hartford. Ook de lijn van het persagentschap van de AP in het Huis van Afgevaardigden is in de gaten gehouden. AP noemt het een massale en ongekende inmenging in de nieuwsgaring.

De reacties zijn vernietigend voor het DoJ. Mensenrechtenorganisatie ACLU praat over intimidatie van de pers en ziet er machtsmisbruik in door het DoJ. Digitale burgerrechtenorganisatie EFF kenmerkt het als ‘een verschrikkelijke klap tegen de persvrijheid en het vermogen van journalisten om het nieuws te onderzoeken en te verslaan’. Het ziet er ook een wake-up call in voor Congresleden en rechters. New York Times noemt in een opiniestuk de acties van het DoJ ‘schandelijk’ en Washington Post noemt het schokkend en verontrustend.

Dit komt op andere schandalen. Zoals de extra focus van belastingdienst IRS op leden van de Tea Party en andere conservatieven. Of de inzet van drones. Of het hardhandig optreden tegen klokkenluiders als Bradley Manning, Julian Assange, Jeremy Hammond of John Kiriakou. Of Guantanamo Bay. Of de nasleep van de aanval op het consulaat in Benghazi. Onder Obama worden democratische instituties gepolitiseerd die onafhankelijk zouden moeten werken. Dat past een rechtsstaat niet. De controlestaat die onder Obama wordt opgebouwd baart burgerrechtenactivisten zorgen. Het afluisterschandaal van AP is daar maar een toevallig voorbeeld van.

In een opiniestuk voor Politico kijken Alexander Burns en John Harris naar de gevolgen voor president Obama. Zelfs hun welwillende bril kleurt kritisch. Obama is de verhalenverteller die met een krachtig verhaal mensen aan zijn kant wist te krijgen. De bevolking vrat het. Maar nu klinkt een steeds geloofwaardiger tegenverhaal dat de middengroepen overtuigt. Mogelijk kan Obama niet direct gekoppeld worden aan de schandalen, maar zijn denkbeelden lijken tot aan het uitvoerend niveau doorgesijpeld te zijn. Het verschil tussen zijn goede bedoelingen en de uitvoering wordt steeds groter, en pijnlijker. Het tekent op z’n minst het gebrek aan grip dat de president op de uitvoering heeft. Dat noemen niet alleen conservatieven gevaarlijk, maar ook progressieve activisten. Goede bedoelingen van Barack Obama zijn een gevaar voor de rechtsstaat geworden.

Foto: President Barack Obama: ‘Any Political Capital That Obama Had Is Now Gone’.

In de VS koopt Enron-baas Skilling met smeergeld zijn vrijheid

Is het normaal dat mensen die onterecht in de gevangenis zitten niet worden vrijgelaten en mensen die terecht in de gevangenis zitten wel? Ja, het gebeurt in de VS waar het juridische systeem onder president Obama wordt afgebroken. Gevangenen in Guantanamo Bay worden om politieke redenen vastgehouden en de voormalige baas van Enron Jeffrey K. Skilling die 24 jaar vastzit op 35 bewezen beschuldigingen van fraude koopt 10 jaar van zijn vrijheid. Met smeergeld dat hem onrechtmatig toekomt ten gevolge van die fraude. Documentairemaker Alex Gibney die kritisch is op Julian Assange verwoordt het opereren van de regering-Obama zo: ‘Het heeft de uitvoerende macht die Bush en Cheney zich aanmatigden overgenomen en  tot zich genomen en zijn verder gegaan.’ Cenk Uygur van The Young Turks doet verslag. Law and Order onder Obama.

Foto: Variant op de kanskaart van het spel Monopoly met Jeffrey Skilling: ‘Get Out Of Jail Free’. 

Onthulling over martelingen Irak belasten de VS

Pas door de onthullingen in de the Guardian documentaire ‘Iraq – Searching for Steele‘ wordt duidelijk hoe diep de Amerikanen in de vuile oorlog in Irak betrokken waren. De martelingen vertonen opvallende overeenkomsten met wat er zo’n 30 jaar geleden in El Salvador en andere Latijns-Amerikaanse landen gebeurde. En ook toont het aan hoe belangrijk de rol van klokkenluiders zoals WikiLeaks en Bradley Manning is geweest. Zonder hen was de documentaire over de US-kolonel James Steele niet van de grond gekomen. Dit verklaart de heksenjacht van opeenvolgende Amerikaanse regeringen op de klokkenluiders. Deze regeringen hebben veel te verbergen. Opvallend is dat de documentaire in Europa volop aandacht krijgt, maar in de VS door de media zo goed als genegeerd wordt. ‘Democracy Now!‘ is een van de gunstige uitzonderingen.

Zie hier het full transcript van een interview met uitvoerend producente Maggie O’Kane. Met vele details.

Bradley Manning wint door openbaarheid aan geloofwaardigheid

In het proces tegen Bradley Manning verhult de Amerikaanse overheid de waarheid. Het probeert uit alle macht te beletten dat de beweegredenen van klokkenluider Manning het grote publiek bereiken. Maar journalisten en burgerrechtenbewegingen brengen de woorden van Manning in de openbaarheid. De Freedom of the Press Foundation publiceert de Manning Tapes. Geleidelijk dringt door dat Manning verantwoordelijk gehandeld heeft. Topgeheimen heeft-ie niet gelekt, maar alleen berichten die het onrecht aan de kaak stelden. Bradley Manning wilde enkel en alleen een publiek debat aanjagen. Da’s nooit van de grond gekomen.

Manning liet zijn geweten spreken. Wir haben es nicht gewußt, kan niet hem verweten worden. Manning wordt aangepakt en de anderen ontlopen de dans. De Amerikanen hebben de oorlogen in Irak en Afghanistan niet gewonnen, maar moesten evenmin boeten als verliezer. Daarom ontbreekt een proces van Neurenberg dat de verliezende kopstukken van het naziregime in 1945-46 voor hun kiezen kregen. Als slotakkoord achter deze ongelukkige episode was een internationaal tribunaal passend geweest voor president Bush, president Obama, vice-president Cheney, minister Rumsfeld, minister Gates, minister Panetta en de hoogste militairen.

De Amerikaanse overheid mag de oorlogen verloren hebben, het hoopt wel de propaganda-oorlog te winnen. Dat lukt alleen als de gevestigde media Obama blijven steunen. Want wat valt Manning te verwijten als-ie als een klassieke klokkenluider afgewogen geopereerd heeft met de opzet om een publiek debat te beginnen over de misdragingen van het leger en de verkeerde inzet van dat leger? Hij heeft daarbij geheel op eigen houtje gehandeld  en is niet door Julian Assange bewerkt. Zodat door de woorden van Manning ook Assange wordt ontlast. De publieke opinie zal het verschil moeten maken. Zoals ooit president Nixon het veld moest ruimen.

Gezien deze langzame verandering in de publieke opinie roep ik de Nederlandse regering opnieuw op haar invloed aan te wenden om te bemiddelen in de zaak Assange. Nu is het juiste moment. Voordat de publieke opinie zich in deze kwestie frontaal tegen de Amerikanen en haar bondgenoten keert. Nederland moet flexibel handelen. De Ecuadoriaanse president Rafael Correa is zojuist herkozen en door het uitblijven van elk Zweeds initiatief om een oplossing te zoeken wordt bij steeds meer mensen duidelijk dat Julian Assange onterecht gecriminaliseerd is zoals dat bij Manning ook geprobeerd werd. Maar uiteindelijk niet lukte. Er is nog hoop.

Zero Dark Thirty verheerlijkt marteling in de jacht op Osama

Update 7 mei 2013: Gawker toont aan dat de CIA invloed had op het eindresultaat. Het wist scènes gewijzigd of verwijderd te krijgen. In de Nederlandse filmpers werd de film positief ontvangen. Nrc.next noemde de film zelfs ‘razendknappe geschiedschrijving‘. Dat geeft te denken over het niveau van de Nederlandse filmpers. 

Zero Dark Thirty is een film van Kathryn Bigalow. Een thriller over de jacht op Osama bin Laden die dicht tegen de werkelijkheid aanleunt. Met de slogan: ‘The Biggest Manhunt in History‘. Vanaf 24 januari 2013 in de Nederlandse bioscopen, uitgebracht door A-Film. In de VS ontstond over de film al controverse toen bleek dat de filmmakers nauw met het Pentagon en de CIA samenwerkten. De paradox was dat daartoe geheime informatie aan schrijver Mark Boal en Katryn Bigalow werd gegeven door de regering-Obama waarvoor klokkenluiders doorgaans door de overheid worden vervolgd. Critici spraken toen al over propaganda.

Zonder die gezien te hebben bekritiseert Glenn Greenwald in The Guardian de film. Kern van zijn kritiek is dat het marteling verheerlijkt omdat valselijk wordt geclaimd ‘dat waterboarding en andere vormen van ondervragingstactieken onder dwang’ cruciaal waren voor het vinden van Osama. Een idee uit de hoge hoed van voormalig vice-president Dick Cheney dat nooit aangetoond is. De voortgang die Zero Dark Thirty in de lucht houdt is gebouwd op een verzinsel. De film fabriceert de leugen die in werkelijkheid niet werkte. Ook blijven bezwaren van CIA-medewerkers tegen de immorele en contra-productieve martelingen ongenoemd.

Maar een film is een artistiek product met een eigen logica en vormtaal dat leent uit de werkelijkheid. Dramatisering via hoofdpersonages dient om een filmwerkelijkheud te bouwen en door identificatie de toeschouwer in het verhaal te trekken. Daarom snijdt de kritiek dat een film iets verheerlijkt of juist aanvalt pas hout als de relatie met de werkelijkheid als uitgangspunt wordt genomen. Bij The Hobbit of Star Trek gebeurt dat niet. Bij Zero Dark Thirty dient dat evenmin te gebeuren. Het vertelt een hedendaags sprookje dat de werkelijkheid verzint. Het verschil tussen de twee trailers is opvallend. De bovenste kiest voor de fabel en de onderste voor de werkelijkheid. De laatste ontmoet kritiek omdat het de schijn van echt verkoopt.

Aanklacht tegen John Kiriakou tekent rechtsongelijkheid VS

Update 26 januari 2013: Oud CIA-medewerker John Kiriakou gaat voor 2,5 jaar de gevangenis in. Zo besliste de rechter. Omdat-ie uit de school klapte over marteling door de CIA. Zie RT-video bij commentaar.

John Kiriakou was 14 jaar CIA-agent. Door het Amerikaanse ministerie van Justitie wordt-ie ervan beschuldigd de media geheime informatie te hebben gegeven. De misdaden zouden onder de 1917 Espionage Act vallen. Een aanklacht die is voorbehouden aan verraders die tegen hun land samenzweren. Omdat zijn verdediging meer dan een half miljoen dollar kost is er een actie gestart. Inclusief een website die zijn zaak belicht.

Door de aanklagers wordt Kiriakou niet beschuldigd van contact met een buitenlandse overheid, noch geld te hebben ontvangen van personen die vijandig tegenover de VS staan of regeringsdocumenten te hebben overhandigd. De ‘misdaad’ is dat-ie is in juni 2008 op een vraag van journalisten van de New York Times antwoordde  over de ondervragingsmethoden van de CIA onder de regering Bush, inclusief waterboarding.

Deze aanklacht geeft opnieuw aan dat de meningsuiting in de VS onder druk staat en klokkenluiders rechteloos zijn. De schijnheiligheid van de regering Obama doet pijn. Want Amerikaanse journalisten in het buitenland worden door de overheid geëerd als strijders voor informatievrijheid. Maar met dezelfde nieuwsgierigheid, professionalisme en kritisch onderzoek worden zij of de organisatie waar ze deel van uitmaken in het binnenland door de regering vervolgd. Nationale directeur mensenrechten Jesselyn Radack vindt het schandalig dat de regering Obama niet-spionnen als Kiriakou vervolgt onder de Espionage Act.

Schrijnend is dat tot nu toe niemand die verantwoordelijk was voor het programma van waterboarding is aangeklaagd. Maar voor CIA-agent John Kiriakou die er desgevraagd enkele jaren later open op terugblikt wordt de Espionage Act uit de kast gehaald. Terwijl niet hij gemarteld heeft of opdracht ertoe gaf. Een kanon schiet op een mug, maar de olifanten blijven buiten schot. Als-ie veroordeeld wordt kan John Kiriakou een straf van 30 jaar krijgen. De aanklacht samenzwering tegen de staat maakt het individu machteloos.

Foto: President Barack Obama