‘CBS 60 Minutes’ memoreert dat het Kremlin chaos had kunnen creëren op dag van de presidentsverkiezingen 2016

CBS 60 Minutes besteedde in de uitzending van 8 april in een segment van 13 minuten aandacht aan de hack door Russen van het electorale systeem bij de presidentsverkiezingen in 2016. Bovenstaand fragment met de senatoren Harris en Lankford is daar het sluitstuk van. Uit het transcript blijkt dat de regering Obama een maand voor de verkiezingen genoeg bewijs had om de Russen een halt toe te roepen. Vanwege angst om de verkiezingen te beïnvloeden gebeurde dat buiten de publiciteit via een directe cyber hotline met het Kremlin die voor het eerst gebruikt werd. Die waarschuwing weerhield het Kremlin er waarschijnlijk van om door te zetten en op verkiezingsdag chaos te zaaien door het manipuleren van het electorale systeem waar het al maanden daarvoor in had ingebroken. Zeker is dat niet omdat niet alle details zijn achterhaald. Wat toen niet gebeurde kan echter bij volgende tussentijdse verkiezingen in november 2018 of de presidentsverkiezingen van november 2020 wel gebeuren. Door de Russische Federatie, maar ook door China, Iran of Noord-Korea.

Het Kremlin vreesde onlangs bij de presidentsverkiezingen overigens voor Amerikaanse inmenging. Ook die bleef uit. De les is dat de middelen aan alle kanten beschikbaar zijn om chaos bij de ander te creëren in deze cyberoorlog zonder bloed. Wederzijdse afschrikking weerhoudt beide kanten er vooralsnog van om die chaos bij de ander ook daadwerkelijk te creëren. Hoe dan ook moeten landen zich hier krachtig tegen wapenen. Conclusie van CBS 60 Minutes is dat de regering Trump tot nu toe onvoldoende maatregelen heeft genomen. Terwijl Obama te slap en bangelijk was, is Trump te nonchalant en rommelig. Hopelijk is de Nederlandse regering voldoende voorbereid op robuuste verdediging van het electorale systeem tegen kwaadwillenden.

Foto: Schermafbeelding van deel transcript van uitzending ‘When Russian hackers targeted the U.S. election infrastructure’ van CBS 60 Minutes van 8 april 2018.

Trump wil geen nieuwe moslims. Herhaalt de geschiedenis zich?

Donald Trump wordt door zijn uitspraken steeds meer in verband gebracht met het fascisme van de jaren ’20, ’30 en ’40 van de 20ste eeuw in Italië. Wegens verwarring van historische begrippen bedoelen velen met ‘fascisme’ het Duitse nationaal-socialisme van de NSDAP. Feitelijk een hardere variant van het fascisme. Het is één ding dat iemand zoiets zegt, het is een ander ding dat velen hem daarin steunen. Cenk Uygur van The Young Turks verwijst naar de internering van Amerikaanse staatsburgers van Duitse, Italiaanse en Japanse herkomst tijden de Tweede Wereldoorlog. Een beschamende episode in de Amerikaanse geschiedenis die Trump met zijn uitspraken over moslims opnieuw in herinnering brengt. En zelfs wil laten herleven.

In 2013 citeerde ik in een commentaar over de internering van Japans-Amerikanen -met een bijrol voor de huidige minister Lodewijk Asscher- opperrechter Hugo Black aan wie de volgende uitspraak toegeschreven wordt: ‘the need to protect against espionage outweighed individual rights‘. Dus de noodzaak om tegen spionage te beschermen weegt zwaarder dan individuele rechten. De hedendaagse variant van deze uitspraak luidt: ‘the need to protect against terrorism outweighs individual rights’. Ook politieke modes veranderen.

Spionage dat afgelopen jaren door de regering-Obama tegen de klokkenluiders Chelsea Manning, Edward Snowden en Julian Assange in stelling werd gebracht wordt nu rechts ingehaald door Trump. Een interessante ontwikkeling die de belangstelling voor het ‘Diepe Amerika’ in het centrum van de publieke opinie zet. Is het een reden voor Obama om voor het aflopen van zijn tweede termijn met de oneigenlijke verwijzing naar spionage de vervolging van klokkenluiders te staken? Als dat zo is, dan heeft Trump toch nog zin gehad.

James Risen bereid prijs te betalen om verslag te kunnen doen. Ondanks tegenwerking

Onderzoeksjournalist James Risen van de New York Times praat met Amy Goodman van Democracy Now! Het vraagt om perspectief. Dat geeft in een interview met Nadja Vancauwenberghe van de Exberliner de naar Berlijn gevluchte Amerikaanse hacker en journalist Jacob Appelbaum. Hij beredeneert nationale veiligheid, de NSA en de journalistiek vanuit het perspectief van WikiLeaks en Julian Assange. Volgens hem staan gevestigde media als The Washington Post, The New York Times, The Intercept of The Guardian onder politieke druk en moeten ze schipperen omdat ze niet alles kunnen publiceren. Wikileaks is het laatste toevluchtoord voor echt vrije journalistieke uitingen: ‘The reality of the situation is that there is a reason why WikiLeaks exists. WikiLeaks is a publisher of the last resort’. Bij dit type onthullende gesprekken met kritische journalisten -altijd om hun boek te promoten- is dat de waarschuwing. De journalistiek is aan alle kanten gecodeerd.

Waarom geeft rechts Nederland geen kritiek op spionagepraktijk?

Een vraag houdt me sinds juli 2013 bezig zonder dat ik het antwoord weet. Het is hier en hier vaak beweerd. Een terugkerend thema, namelijk waarom weten in de VS progressieven, Tea Party en libertariërs elkaar -hoewel tandenknarsend- te vinden in hun afkeer van de overheidspraktijken en gebeurt dat in Nederland niet. Het valt op dat vooral rechts Nederland geen kritiek openbaart. Connie Cass maakte er voor AP een verhaal over met een titel die voor de VS een antwoord geeft: ‘What can unite liberals and tea partyers? The NSA’.

Hoe kan dat in de VS niet-partijgebonden of gemarginaliseerd links en rechts elkaar vinden op het onderwerp massale spionage van burgers? ‘More extreme political views lead to more distrust of government‘, antwoordt Ilya Somin van de George Mason University die de focus op de grondwet van de Tea Party bestuurde. Hoe verder burgers afstaan van de middenpartijen, hoe minder waarschijnlijk het is dat ze denken dat de overheid naar hen luistert. (People at the far ends of the political spectrum are less likely than middle-of-the-road voters to feel government is responsive to them). En aan de andere kant volgen gematigden minder nauw de politiek dan kiezers die zich meer aan de buitenkant van het politieke spectrum bevinden. Mede om die reden zou het kunnen dat gematigden zich minder bewust zijn van de omvang van de activiteiten van de NSA.

In Nederland komt er vanaf links stilaan kritiek op de NSA, de praktijk van massale spionage van burgers en inperking van de burgerrechten. Te denken valt aan digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom, de SP en het centrum-linkse D66. Maar rechts Nederland laat zo goed als niks horen. Dat wil zeggen de VVD, het CDA en de PVV wimpelen alle kritiek weg. Er is weliswaar een Libertarische Partij die het opneemt voor de burgers, maar deze partij heeft weinig invloed. Waarom zijn er binnen VVD en het CDA geen leden die een vuist maken in het krachtig stelling nemen tegen het snuffelen door geheime diensten, het opslaan van persoonsgegevens door overheden en de inperking van burgerrechten? Wat is er aan de hand met de vrijheidsdrang en het zelfbeeld van conservatief Nederland? Waar blijft hun kritiek op de overheid en het opkomen voor de burger?

Foto: Anne Francis in Forbidden Planet (1956) van Frank McLeod Wilcox.

The//Intercept gelanceerd. Voorlopige focus op NSA is noodzaak

Het is zover. Vandaag is ‘The//Intercept‘ gelanceerd. De Onderschepper suggereert met deze titel dat de afluisteraar wordt afgeluisterd en berichten opvangt. Dit journalistieke project dat met 50 miljoen dollar gesteund wordt door eBay oprichter en multimiljardair Pierre Omidyar werd half oktober 2013 wereldkundig toen onderzoeksjournalist Glenn Greenwald zijn overstap van The Guardian naar Omidyars First Look Media aankondigde. Greenwald is een van de vertrouwelingen van Edward Snowden. De afgelopen maanden werden allerlei gelouterde journalisten binnenboord gehaald, zoals Jeremy Scahill, Laura Poitras en Peter Maass.

In de publiciteit werd steeds gesteld dat dit project van First Look Media programmatisch weliswaar de focus op zware onderzoeksjournalistiek had, maar verder de gewone rubrieken van nieuwsmedia (binnenland, sport, entertainment) zou brengen. In de verklaring van de missie wordt die verscheidenheid nu ietwat naar de lange baan geschoven. Als korte termijn doel wordt de voortzetting van publicaties aan de hand van de Snowden-documenten omschreven. Met naast de onthulling -als tegenstem- ook een commentaar van buitenstaanders op de onthulling. Het lange termijn doel is ‘het realiseren van onbevreesde, hoor en wederhoor journalistiek over een breed scala van onderwerpen’. Met redactionele onafhankelijkheid voor de journalisten.

De focus van ‘The//Intercept’ ligt voorlopig dus nog op de NSA. Een noodzaak omdat zoals Glenn Greenwald in een commentaar uitlegt kritische onderzoeksjournalisten in de VS en het Verenigd Koninkrijk onder vuur liggen en door politici (Mike Rogers, Peter King) worden geïntimideerd en als medeplichtigen (accomplices) worden aangemerkt. Deze intimidatie vanuit de politiek, de veiligheidsindustrie en de gevestigde media is de afgelopen weken toegenomen en wordt volgens Greenwald steeds beter en vaker georkestreerd.

Het project van First Look Media gaat feitelijk over de positie en het bestaansrecht van onafhankelijke journalistiek in de Angelsaksische landen. Is deze in de mainstream nog levensvatbaar buiten enkele enclaves zoals The Guardian, The Washington Post of The New York Times? De reactie van het establishment op de onthullingen aan de hand van de Snowden-documenten is na een fase van paniek, onzekerheid en aarzeling steeds zelfbewuster geworden. De NSA-affaire is daarom steeds meer een verhaal over de rol van de journalistiek geworden. ‘The//Intercept’ bundelt de meest onafhankelijke geesten en biedt ze een platform om met minimale overheidsdruk te publiceren. Dat laatste deed Snowden bijvoorbeeld besluiten niet The New York Times te benaderen dat op directieniveau hechte banden met de regering-Obama onderhoudt.

De lakmoesproef is of The//Intercept de weg naar de mainstream weet te vinden. En bij het grote publiek ‘landt’. De urgentie om nu alle aandacht aan de NSA te blijven besteden is dat journalisten als Scahill, Greenwald of Poitras geïntimideerd worden en een beroepsverbod of zelfs gevangenisstraf wacht als ze hun krachten niet bundelen en niet blijven komen met onthullingen die het illegale karakter van de NSA-operaties aantonen. Er is geen weg meer terug. Scahill en Greenwald openen met een artikel over de geheime rol van de NSA in het drone-programma. En Trevor Paglen toont met z’n foto’s de industriële schaal waarop de NSA werkt. Zie hier de toespraak van Paglen eind december 2013 op een Duits hackerscongres.

Foto: Schermafbeelding van The//Intercept, About, 10 februari 2014.

Plasterk toont fundamenteel gebrek aan kennis over spionage

Update 5 februari 2014: Nadat minister Ronald Plasterk van Binnenlandse Zaken eerder suggereerde dat de NSA 1,8 miljoen telefoongesprekken aftapte, deelt-ie nu mee dat de Nederlandse veiligheidsdiensten dat deden. En later hun informatie met de NSA deelden. Dat blijkt uit een kamerbrief van Plasterk die hij vandaag samen met minister Hennis van Defensie schreef. De mededeling van minister Plasterk is verrassend. Opnieuw blijkt-ie geen grip op de materie te hebben. Het is een ongewenste zaak dat een verantwoordelijk minister de AIVD niet onder controle heeft. De roep om een onderzoek klinkt vanuit de Tweede Kamer. 

Minister Ronald Plasterk van Binnenlandse Zaken toont in een interview met de NOS dat-ie geen kennis heeft van het dossier waarover-ie praat. Gisteren was er een debat over ‘Aftappen gegevens in Nederland‘ in de ‘voortouwcommissie‘ Binnenlandse Zaken. De minister stelt in het interview dat hij als politieke chef van de binnenlandse veiligheidsdienst al een tijd in gesprek is met collega-dienst NSA ‘over hoe we met elkaar omgaan‘. Werkelijk? Met deze uitspraak alleen al maakt Plasterk twee inschattingsfouten. Hij moet niet met de NSA praten, maar met z’n politieke collega van Homeland Security Rand Beers of Justitie Eric Holder. Verder heeft de zomer van 2013 aangetoond dat de leiding van de NSA zelfs onder ede herhaaldelijk tegen het Amerikaanse congres heeft gelogen. Waarom Plasterk vermoedt dat het dat niet tegen hem doet is de vraag.

Nog een onbegrijpelijke fout maakt Plasterk door te beweren dat in de bescherming van de Amerikaanse boven de niet-Amerikaanse burgers de eersten beter beschermd zijn omdat toestemming van het aftappen van hun telefoon of computer door een rechtbank gegeven moet worden. Het is zeker zo dat de Amerikaanse burgers beter beschermd lijken omdat er in het aftappen van niet-Amerikanen totaal geen belemmeringen opgeworpen worden. Maar da’s relatief. De suggestie van de minister dat het aftappen van de Amerikanen altijd via een rechtbank loopt is onjuist. Hoe vaak president Obama dat ook zegt. Alle onthullingen hebben juist aangetoond dat er zoveel uitzonderingen zijn in de programma’s dat de FISA-rechtbanken massaal omzeild worden. Toestemming is een ‘rubber stamp‘ waar geen enkele juridische toetsing aan te pas komt.

De onkunde van de minister is verbazingwekkend groot. Hij heeft overduidelijk het dossier niet in de vingers en begrijpt essentie en strekking van de onthullingen sinds juni 2013 niet. Da’s een slechte zaak voor een minister die de belangen van Nederland moet behartigen. Het is hard nodig dat de minister bijgepraat wordt door zijn ambtenaren. En als op Binnenlandse Zaken de kennis ontbreekt kan de minister deskundige burgers uitnodigen die hem bij kunnen spijkeren. Plasterk rechtvaardigt volgens Het Parool het bespioneren van Nederlandse burgers door de NSA zo: ‘Die Nederlander kan ook een keiharde terrorist zijn‘. Hij gooit zo uw en mijn burgerrechten overboord. Ik ben geschokt door het gebrek aan kennis, inzicht en democratisch besef van minister Plasterk. Voor mij zakt-ie definitief door de bodem van z’n toch al aangetaste geloofwaardigheid.

Foto: Minister Ronald Plasterk van Binnenlandse Zaken met zijn iPhone in de Tweede Kamer tijdens het vragenuurtje. © anp

Glenn Greenwald vertrekt naar Omidyar Networks

Onderzoeksjournalist Glenn Greenwald verlaat de Britse nieuwsorganisatie The Guardian. Hij stapt over naar een nieuwe organisatie waarvan nog niet alle bijzonderheden bekend zijn. Het nieuws van de overstap is voortijdig gelekt. Reuters meldt dat de oprichter van eBay en multimiljardair Pierre Omidyar de financier van de nieuwe organisatie is. Inmiddels is dit bericht door Omidyar Networks bevestigd aan CNN.

Glenn Greenwald publiceerde sinds juni 2013 in zijn column ‘On Security And Liberty‘ het merendeel van de onthullingen die gebaseerd waren op de documenten van klokkenluider Edward Snowden. De wereldwijde opschudding over de Amerikaanse spionage leidde onder meer tot wetsinitiatieven in het Amerikaanse congres om de macht van de inlichtingendiensten in te perken door het toezicht erop te verbeteren.

Greenwald zegt z’n tijd bij The Guardian absoluut niet te betreuren, maar het aanbod van Omidyar niet te kunnen laten lopen. Hij noemt het een ‘once-in-a-career dream journalistic opportunity‘.  Pierre Omidyar en Glenn Greenwald zijn beiden 46 jaar, dus leeftijdsgenoten. Ze maken zich zorgen over de opbouw van de Amerikaanse controlestaat, inperking van de burgerrechten en de corruptie van de gevestigde media die hun controlerende taak van de macht verzaken. Nu bundelen ze de krachten. Dat belooft wat voor de journalistiek.

Foto 1: Tweet van CNN, 16 oktober 2013.

Foto 2: Schermafbeelding van homepage Omidyan Networks, 16 oktober 2013.

Waarom is stuk ‘Has The NSA Been Hacked’ verwijderd op Forbes?

Een link naar een Forbes-artikel ‘Has The NSA Been Hacked?‘ van David Leinweber is dood. Gisteren besteedde ik naar aanleiding van dit artikel aandacht aan de mogelijke hack van de NSA. Onder de titel ‘Cyberwar in Utah. Is de NSA die anderen hackt nu zelf gehackt‘. Binnen 24 uur na verschijnen is het artikel verdwenen. Op dit moment is het op Forbes niet terug te vinden. Onduidelijk is de reden hiervoor is. Da’s alleen maar gissen. Kwestie van overheidscensuur en druk van de inlichtingendiensten of een journalistieke afweging? Oordeel zelf over het origineel. Roberto aka robske wordt zeer bedankt voor het terughalen van de google cache.

Foto’s: Schermafbeeldingen van google cache van origineel artikel ‘Has The NSA Been Hacked?’ van David Leinweber voor Forbes. 14 oktober 2013. 

Cyberwar in Utah. Is de NSA die anderen hackt nu zelf gehackt?

David Leinweber oppert voor Forbes de optie dat de talloze branden in het NSA Data Center in Utah door sabotage zijn veroorzaakt. Hij vraagt zich af of de NSA deze keer zelf is gehackt. De branden leidden tot een schade van vele honderdduizenden dollars en hebben de opening van het centrum met een jaar vertraagd. Hij verwijst in analogie naar de Stuxnet cyberaanval op Iraanse nucleaire in 2010 door Amerikaanse en Israëlische inlichtingendiensten. Dat resulteerde ook in branden, ‘meltdowns‘. Chinezen, Russen en andere vijanden van de VS zitten niet stil. Het NSA Center in Utah is een aantrekkelijk doelwit. Leinweber vindt het opvallend dat er op internet geen enkel bericht is te vinden over een mogelijke hack van het centrum in Utah.

De satirische site ‘Domestic Surveillance Directorate; Defending Our Nation. Securing The Citizens‘ die de NSA op de korrel neemt toont de volgende mededeling die niet ver van de waarheid is. Parodie en werkelijkheid vallen samen wat de NSA betreft. Maar dat weten we al sinds de onthullingen van Edward Snowden.

Foto 1: NSA Data Center in aanbouw, Utah. Credits: Wired.

Foto 2: For The Good Of The Nation, satire.

Erger dan Nixon? Journalisten waarschuwen tegen optreden Obama

Dat president Obama de weg kwijt is merken velen op. Niet over de hele linie stelt-ie teleur. Homorechten, het ontvangen van Malala, daar valt de president zich geen buil aan. Maar zijn heksenjacht op klokkenluiders en journalisten is ongekend. De retorische vraag of het nu slechter is dan onder de presidenten Nixon of Bush zegt genoeg. Afgelopen week verscheen het door Leonard Downie geschreven rapport van the Committee to Protect Journalists. De door Obama beloofde transparante overheid is veranderd in een schrikbewind van een regering die alles en iedereen wil controleren. Uncle Sam goes nuts. Binnen en buiten de overheid. Downie praat met Amy Goodman voor Democracy Now! Raadselachtig hoe Obama zo afwijkt van z’n beloften. Hij kan de ethische normen niet handhaven die hem als het ware opgelegd werden toen-ie in 2009 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg. Deze man praat verder in Washington waar het op 12 oktober nog 12 juli is. Vervreemdend.