Martelen mag van christenen? Religie helpt macht buiten de orde

De relatie tussen religie en politiek blijft een interessant fenomeen. Religies verkondigen in theorie het goede, maar worden in de praktijk vaak gebruikt voor het kwade. Religie is geschikt voor misbruik door mensen in hoge posities omdat door geloof het bewustzijn van burgers wordt vernauwd. Gebruikelijke kritiek, logica of wens op toezicht laten ze bij religie varen. Alsof hun verstand op vakantie is gestuurd. Voor de macht is religie een ideaal middel om burgers om de tuin te leiden en die macht op oneigenlijke wijze vast te houden.

Als religie nog niet bestond zouden de machtigen het uitvinden omdat het een ideaal machtsmiddel is. Religie is juist daarom ooit geconstrueerd en tot bloei gebracht. Een eigenschap van religie is dat iedereen er ongecontroleerd mee aan de haal kan gaan. Religie heeft als kwaliteit dat het zich profileert als het tegendeel van wat het is. Martelen mag? Van de meeste christenen wel. Weten zij veel wat hun eigen religie inhoudt.

Senaatsrapport zegt: CIA loog tegen Justitie en congres

The Washington Post schrijft dat uit een nog vertrouwelijk rapport van de Senate Intelligence Committee blijkt dat de CIA het congres en het publiek jarenlang misleidde over het ondervragingsprogramma (interrogation program). De ernst van de methoden werd verborgen gehouden, de betekenis van complotten en gevangenen overdreven en het inwinnen van informatie als resultaat ingeboekt terwijl gevangenen daarmee kwamen voordat ze aan de harde methoden werden blootgesteld. De CIA overdreef tegenover het Ministerie van Justitie en het congres de resultaten. Zo zou anders niet in te winnen informatie ingewonnen zijn ter voorkoming van terroristische complotten die duizenden het leven had kunnen kosten. Maar die claim klopt niet.

De opstelling van de CIA doet denken aan die van de NSA die ook steeds met ongerijmde claims komt die de massale spionage van burgers zou rechtvaardigen om het terrorisme te bestrijden. Tot nu toe is er echter nog geen enkel voorbeeld van zo’n succesvolle interceptie bekend. Rachel Maddow doet verslag.

Kep Enderby bekritiseert het mensenrechtenbeleid van Obama

Bij de herschikking van zijn kabinet prees president Obama onlangs de uitgaande minister van Defensie Leon Panetta, en CIA-chef Mike Morell. En daarmee zichzelf. Hij meent dat-ie door zijn beleid de veiligheid van de Amerikanen heeft verzekerd. Hij meent niet dat-ie door zijn veiligheids- en mensenrechtenbeleid juist het terrorisme heeft aangewakkerd. In Barack Obama’s wereldbeeld moet overal het terrorisme bestreden worden. Z’n reactie op de aanslag op de Boston marathon volgt die lijn. Obama bolstert het Amerikaans nationalisme.

De Australische jurist Kep Enderby schat in een interview het handelen van Obama heel anders in. Enderby blijft niet hangen in het wegkijken door de gevestigde media, zoals in Nederland de NRC die Obama’s claim dat-ie opkomt voor de mensenrechten gedwee volgt. Enderby neemt het op voor Bradley Manning en Julian Assange en tegen de regering-Obama die met mooie woorden de waarheid liegt. Enderby bekritiseert deze Amerikaanse regering die zich profileert als beschermer van de mensenrechten, terwijl het opdracht geeft tot martelen, buitengewone uitlevering (‘rendition’) en buitengerechtelijke moord door aanvallen met drones.

Foto: Kep Enderby, 1995.

Amerikaanse regeringen martelen straffeloos

Historicus Alfred McCoy legt Amy Goodman van Democracy Now! uit hoe de CIA straffeloos kan martelen. Voor het eerst worden Amerikanen verantwoordelijk gehouden. De Italiaanse justitie veroordeelt 23 betrokkenen van de CIA in verband met de ontvoering (‘rendition’) van de Egyptische geestelijke Abu Omar naar Egypte. Een zaak die al jaren loopt. De Amerikaanse regering weigert elke medewerking en onttrekt zich aan het berechten van Amerikaanse overheidsfunctionarissen onder internationaal recht.

McCoy legt uit waaruit het verschil bestaat tussen Republikeinse en Democratische regeringen. De CIA martelde zelf onder president Bush, onder president Obama wordt het uitbesteed aan partners als de Afghaanse of Somalische regering. Beide partijen nemen een loopje met de mensenrechten. President Obama breekt zijn woord dat onder zijn presidentschap niet gemarteld wordt. Het is aan de bondgenoten om afstand te nemen van de Amerikaanse regeringen en ze niet te geloven als het om grondrechten en rechtsstaat gaat.