Bradley Manning wint door openbaarheid aan geloofwaardigheid

In het proces tegen Bradley Manning verhult de Amerikaanse overheid de waarheid. Het probeert uit alle macht te beletten dat de beweegredenen van klokkenluider Manning het grote publiek bereiken. Maar journalisten en burgerrechtenbewegingen brengen de woorden van Manning in de openbaarheid. De Freedom of the Press Foundation publiceert de Manning Tapes. Geleidelijk dringt door dat Manning verantwoordelijk gehandeld heeft. Topgeheimen heeft-ie niet gelekt, maar alleen berichten die het onrecht aan de kaak stelden. Bradley Manning wilde enkel en alleen een publiek debat aanjagen. Da’s nooit van de grond gekomen.

Manning liet zijn geweten spreken. Wir haben es nicht gewußt, kan niet hem verweten worden. Manning wordt aangepakt en de anderen ontlopen de dans. De Amerikanen hebben de oorlogen in Irak en Afghanistan niet gewonnen, maar moesten evenmin boeten als verliezer. Daarom ontbreekt een proces van Neurenberg dat de verliezende kopstukken van het naziregime in 1945-46 voor hun kiezen kregen. Als slotakkoord achter deze ongelukkige episode was een internationaal tribunaal passend geweest voor president Bush, president Obama, vice-president Cheney, minister Rumsfeld, minister Gates, minister Panetta en de hoogste militairen.

De Amerikaanse overheid mag de oorlogen verloren hebben, het hoopt wel de propaganda-oorlog te winnen. Dat lukt alleen als de gevestigde media Obama blijven steunen. Want wat valt Manning te verwijten als-ie als een klassieke klokkenluider afgewogen geopereerd heeft met de opzet om een publiek debat te beginnen over de misdragingen van het leger en de verkeerde inzet van dat leger? Hij heeft daarbij geheel op eigen houtje gehandeld  en is niet door Julian Assange bewerkt. Zodat door de woorden van Manning ook Assange wordt ontlast. De publieke opinie zal het verschil moeten maken. Zoals ooit president Nixon het veld moest ruimen.

Gezien deze langzame verandering in de publieke opinie roep ik de Nederlandse regering opnieuw op haar invloed aan te wenden om te bemiddelen in de zaak Assange. Nu is het juiste moment. Voordat de publieke opinie zich in deze kwestie frontaal tegen de Amerikanen en haar bondgenoten keert. Nederland moet flexibel handelen. De Ecuadoriaanse president Rafael Correa is zojuist herkozen en door het uitblijven van elk Zweeds initiatief om een oplossing te zoeken wordt bij steeds meer mensen duidelijk dat Julian Assange onterecht gecriminaliseerd is zoals dat bij Manning ook geprobeerd werd. Maar uiteindelijk niet lukte. Er is nog hoop.

Advertentie

Bradley Manning heeft een geweten en Barack Obama niet

De regering-Obama moddert voort in de ‘bubble‘ van het eigen gelijk, meent kolonel Lawrence Wilkerson. Hij werkte lang samen met voormalig minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell. Vertegenwoordigers van het gematigde Republikeinse standpunt. In zijn ogen maken Obama en zijn vertrouwelingen dezelfde fouten die president George Bush maakte. In een ultieme afzondering voor informatie die waarschuwt dat het alleen maar leidt tot meer vijanden. Dit bereikte afgelopen week een hoogtepunt -in de ogen van critici een dieptepunt- in de benoeming tot directeur van de CIA van de architect van de oorlogsvoering met drones John Brennan. Ondanks een filibuster van bijna 13 uur van de Republikeinse Senator van Kentucky Rand Paul.

Propaganda probeert de waarheid van de eigen luchtbel als waarheid te presenteren aan het grote publiek. Met medewerking van gevestigde media die afzien van kritiek en de bubble niet doorprikken. Tijdelijk wordt het onaannemelijke aannemelijk gemaakt. Maar geen enkele leugen is lang houdbaar. Media gaan door de wind als feiten te overduidelijk de andere kant op wijzen. In een andere ontwikkeling won klokkenluider Bradley Manning vorige week aan geloofwaardigheid. Toen-ie voor het eerst mocht spreken bleek de private die drie jaar lang in de media als een zielige idioot met persoonlijkheidsproblemen was voorgesteld een politiek bewuste burger met een geweten. Critici vinden het schandalig dat Mannings verklaring niet openbaar werd gemaakt door de overheid. Geweten ontbreekt in de regering-Obama. Vervreemd in de eigen ‘bubble’.

Foto: Burgerprotest op Facebook-pagina Save Bradley Manning. Burgers vereenzelvigen zich met Manning: ‘We Are Bradley Manning‘. Hier Linda Smee, moeder en leraar in Sydney, Australië.

Obama zwijgt op vragen over regels inzet drones

Senator Rand Paul zet het werk voort van zijn vader Ron Paul als eigenzinnige politicus die tegen imperialisme is. Hij vraagt president Obama en beoogd CIA-directeur John Brennan de volgende vraag: ‘Do you believe that the President has the power to authorize lethal force, such as a drone strike, against a US citizen on US soil, and without trial?‘. Zowel de president als Brennan weigeren de vraag te beantwoorden. Laat staan dat ze ‘nee‘ zeggen. Zolang Brennan de vraag niet direct en duidelijk beantwoordt zal Rand Paul het benoemingsproces in de Senaat procedureel trachten te vertragen. Hij schrijft: ‘Until you directly and clearly answer, I plan to use every procedural option at my disposal to delay your confirmation and bring added scrutiny to this issue.‘

De Democratische senator Mark Udall sluit zich aan bij de zorgen van Paul. Glenn Greenwald zet de groeiende tegenstand van beide partijen op een rijtje in zijn The Guardian-column. Het Witte Huis weigert het congres de juridische adviezen te overleggen die gerichte moorden met drones rechtvaardigen. Maar tegelijk manoeuvreert het zodanig dat de benoeming van John Brennan niet in gevaar komt, aldus de New York Times. In dat artikel zegt Virginia Sloan van de burgerrechtenbeweging de Constitution Project: ‘We have this drone war, and the American public has no idea what the rules are, and Congress doesn’t know much more.’

De Amerikaanse politiek focust nu op de inzet van drones tegen Amerikaanse burgers op Amerikaanse bodem. Veelzeggend wisselt Rand Paul in interviews zijn voorbeelden af: een terrasje in Parijs of in Boston waar het ineens raketten regent. Het gaat ‘m om de autoriteit van de uitvoerende macht om rechteloos burgers te doden. Niet als ze een directe dreiging vormen, maar wel als een rechtszaak ook mogelijk is. Dat terrasje kan ook in Amsterdam, Rotterdam of Utrecht liggen. Nu regent het nog geen Amerikaanse drones in Nederland. Maar over vier of acht jaar wellicht wel. Onder een nog oorlogszuchtigere president. Daarom is het ook in het Nederlands belang dat president Obama nu duidelijkheid geeft over de grenzen aan zijn macht.

Waarom laat Rosenthal de uitspraken van Santorum over euthanasie onweersproken?

Uri Rosenthal weet alles van crises. Hij creeërt ze aan de lopende band sinds-ie aan het roer van Buitenlandse Zaken staat. De man van de theorie heeft weinig met de praktijk. Velen beschouwen hem als de zwakste minister. Zo komt Rosenthal samen met Hillary Clinton op voor internetvrijheid, maar evenals zijn Amerikaanse collega is-ie selectief in de toepassing ervan. Het dient als politiek drukmiddel, maar niet om werkelijk de informatievrijheid te vergroten. Ambtenaren op zijn ministerie worden gemuilkorfd op internet.

PvdA’er Frans Timmermans stelt kamervragen over het uitblijven van een reactie op de uitspraken van Rick Santorum over euthanasie in Nederland. Volgens een bericht op een blog van de New York Times waarnaar Timmermans verwijst weigert de Nederlandse ambassade in Washington te reageren op ‘de leugenachtige aantijgingen‘ van Republikeins presidentskadidaat Santorum. Ze berokkenen Nederland reputatieschade.

Artsenorganisatie KNMG zet in een reactie de leugens van Rick Santorum recht. De KNMG stuurde tevens een brief naar de voorzitter van de American Medical Association (AMA) om deze organisatie van informatie te voorzien ‘om waar nodig onjuiste opvattingen te corrigeren‘. De Nederlandse ambassade laat dat alles na.

Het onderneemt geen actie omdat volgens woordvoerster Carla Bundy  de Nederlandse regering liever niet in een Amerikaanse politieke campagne ingrijpt. Dat betekent dat Amerikaanse presidentskandidaten leugens over Nederland mogen verspreiden die door de Nederlandse regering niet worden rechtgezet. Dit standpunt is echter geen staande praktijk. Herhaaldelijk zoeken Nederlandse ambassades de publiciteit om iets toe te lichten, uit te leggen of recht te zetten. Minister Rosenthal heeft uit te leggen waarom-ie niets onderneemt.

Foto: Minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal

Wat zegt de zwakte van Uri Rosenthal over Mark Rutte?

Is de Nederlandse ministersploeg nou sterk of zwak? Ondernemers gaven driekwart jaar geleden premier Mark Rutte en minister van Financiën Jan Kees de Jager de hoogste cijfers, een 7,7. Maar in de NRC noemt Melvyn Krauss De Jager de slechtste naoorlogse Nederlandse minister van Financiën. En: De Jager is geen echte minister van Financiën – hij is een populist, vermomd als minister van Financiën. Sinds deze zomer is De Jager de populairste minister. 

Mark Rutte is voor velen een verademing na Balkenende die slecht communiceerde en de Nederlandse taal geweld aandeed. Hoewel een slechte verpakking een slechte inhoud doet vermoeden, is dat geen noodzakelijk verband. Maar het omgekeerde geldt evenmin. Wat is er in hemelsnaam aan de hand als de populairste minister door een gezaghebbende econoom als Krauss de slechtste minister van Financiën sinds 1945 wordt genoemd? Wat zegt dat over de ministersploeg?

Toch heb ik voor zowel Jan Kees de Jager als Mark Rutte een zwak. Ze kunnen bij mij een potje breken, dus zijn populair, hoewel ik niet altijd geloof dat wat ze zeggen ook waar is. Of dat ze altijd weten waarover ze praten. Deze twee als kwajongens vermomde ministers toveren een glimlach op mijn gezicht. Dat kan ik niet zeggen van minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal. Die komt over als een betweter die evenmin precies weet waarover-ie praat maar dat koste wat kost verbergt.

Om ook een duit in het zakje te doen durf ik de stelling aan dat Rosenthal de slechtste minister van Buitenlandse Zaken sinds Chris van der Klaauw is. Uri Rosenthal ontraadde in een overleg van 29 juni 2011 met de kamer de unaniem aangenomen motie Çörüz (CDA) die de Nederlandse regering oproept om zich aan te sluiten bij de protesten tegen mensenrechtenschendingen in Rusland. Toegespitst op Sergei Magnitsky die onder erbarmelijke omstandigheden na 358 dagen voorarrest om het leven kwam.

Rosenthal zei: De tiende motie van de heer Çörüz gaat over advocaat Sergei Magnitsky. De zorg van de heer Çörüz deel ik in hoge mate. Wij stellen deze zaak aan de orde. Nederland en de Europese Unie blijven de Russische federatie ook aansporen om schuldigen op te sporen en te berechten. Gezien de voortgang enzovoort kan deze motie echter al gauw gezien worden als een blijk van forse kritiek. Een blokkade van tegoeden en visa zal op dit moment ook geen effect sorteren en de relatie tussen de Europese Unie en de Russische federatie niet bevorderen. Om die reden ontraad ik per saldo de aanneming van deze motie. Het spijt mij zeer, maar ik kan niet tot een ander oordeel komen dan dat.

Wat is er mis met forse kritiek op zijn tijd tussen vrienden? In een NRC-artikel van 15 augustus 2011 vragen Coskun Çörüz en Pieter Omtzigt nogmaals aan Rosenthal de motie-Çörüz uit te voeren. En het signaal te volgen van de Amerikaanse Senaat, zijn Duitse collega en het Europarlement. Het zou Rosenthal sieren als-ie zich aansluit bij het mensenrechtenbeleid van zijn voorganger Verhagen. Aandacht voor economische politiek alleen kent haar grenzen. Zoals minister Rosenthal ongewild bewijst.

Foto: De begrafenis van Sergei Magnitsky in november 2009. Fotograaf: Mikhail Voskresenskiy / Reuters