Onschuldig totdat TrapWire u in het oog krijgt

Cenk Uygur van The Young Turks verklaart TrapWire. Een software systeem dat wordt gebruikt om ‘verdachte’ gedragspatronen te registreren door bewakingscamera’s en de potentiële dreiging van geweld te beoordelen. Maar wordt het gericht op terroristen of op activisten uit de politieke tegenbeweging? In San Francisco is dat laatste volgens Seaman al de realiteit. Hij schat de mogelijkheid van misbruik enorm in.

Eerder wees de reactie van gevestigde media op TrapWire volgens David Seaman op een cover up of blackout. Hoewel TrapWire vooral in Amerikaanse steden lijkt te zijn geïnstalleerd en dus een Amerikaanse dimensie heeft, is het zwijgen van zowel de Nederlandse politiek als Nederlandse media merkwaardig. Willen politiek en media niet weten of TrapWire al in Nederland wordt toegepast of dat er plannen zijn om dat te doen? Om er vervolgens verslag of verantwoording van te geven. Het zwijgen van Nederlandse media klinkt onheilspellend.

De politiek blijft hangen in kamervragen over een computervirus die een beeld van urgentie suggereren. Pierre Heijnen van de PvdA vraagt de minister van Binnenlandse Zaken naar ingrijpen door het Nationaal Cyber Security Centrum (NCSC). Dit soort politiek stapt niet buiten het frame om vragen te stellen over de overheid die de burger bedreigt. Zelfs oppositiepartijen willen meebesturen zodat niemand echt de macht controleert.

Waarom missen Nederlandse media het belangrijke nieuws?

Nederlandse media missen het nieuws. Ook op hun online versie. Afgelopen week was hier aandacht voor twee nieuwsfeiten die hun oorsprong in de VS vinden. Met een Nederlandse invalshoek. Op woensdag ‘Drie Republikeinse congresleden stelden vragen aan de EU over Joris Demmink wegens kinderhandel en pedofilie‘. Demmink is de hoogste ambtenaar van het ministerie van Veiligheid en Justitie. En op vrijdag ‘TrapWire is de nieuwe Big Brother; hoe wenselijk is dat?‘ Over een surveillance systeem waarbij de CIA betrokken is en dat in het geheim ontwikkeld is. Nu onthuld door het onder aanval liggende WikiLeaks. Salon.com noemt het de Biggest story you missed. Nederlandse media missen het nog steeds omdat de journalistiek op slot zit.

Nederlandse media rukken niet uit om het belangrijkste nieuws te verslaan. Heeft Nederland alleen aandacht voor sport of de waan van de dag? Ik begrijp niet waarom kranten of nieuwsorganisaties niet doen wat een simpele blogger wel kan. Kunnen Nederlandse media niet, willen ze niet, durven ze niet, interesseert het hen niet of zijn ze weggezakt in hun eigen werkelijkheid van nieuws waarin geen moeilijke onderwerpen passen? Ik zou graag willen dat Nederlandse journalisten me eens uitlegden waarom ze het belangrijke nieuws missen.

Foto: Keystone Cops

ECB-president Mario Draghi is lid lobbygroep van banken

De Italiaanse president van de Europese Centrale Bank (ECB) Mario Draghi is lid van de lobbyclub ‘Group of Thirty‘. Het noemt zich onafhankelijk en is deels geworteld in de publieke sector, maar de samenstelling wijst erop dat het zwaartepunt bij de grote particuliere banken ligt. Onderzoeks- en actiegroep Corporate Europe Observatory vindt dat Draghi uit de lobbygroep moet stappen omdat-ie zich niet onafhankelijk op kan stellen. Corporate Europe is daarover al ruim een half jaar in discussie met de ECB. Die houdt de boot af. Nu heeft de actiegroep een klacht ingediend bij de EU-Ombudsman over Draghi’s lidmaatschap van de ‘Group of Thirty’.

De Europese Ombudsman Nikiforos Diamandouros neemt de klacht in behandeling en heeft de ECB om een toelichting gevraagd over Draghi’s lidmaatschap van de ‘Group of Thirty’. De ombudsman vraagt de ECB tevens of het vindt dat er een schijn van belangenconflict -the appearance of a conflict of interest- kan ontstaan omdat de ‘Group of Thirty’ ook personen omvat die momenteel werkzaam zijn in de privé-sector.

Draghi’s lidmaatschap is symbool van een vermenging van belangen. De opvatting van de ECB dat er niks aan de hand is benadrukt het gebrek aan politiek besef bij de ECB. Draghi’s lidmaatschap voedt het wantrouwen dat in de financiële sector publieke partijen zich onnodig afhankelijk maken van particuliere partijen. Olie op het vuur van critici die vinden dat de banken niet structureel aangepakt worden en hoognodige fundamentele wijzigingen en hervormingen van de sector op de lange baan geschoven worden door banken die menen het met zelfregelering af te kunnen. Wat ze niet kunnen omdat ze het overzicht over zichzelf kwijt zijn.

Kamerlid Jesse Klaver (GroenLinks) heeft over de kwestie kamervragen aan minister van Financiën Jan Kees de Jager gesteld. Hij verwijst naar publicaties in Nederlandse media over het onderzoek van Corporate Europe. Klaver vraagt minister De Jager of Mario Draghi hangende het onderzoek van de ombudsman kan aanblijven.

Foto: President van de ECB Mario Draghi

Haperende EU beïnvloedt Nederlandse verkiezingsstrijd

Het Vlaamse Terzake vertoont een bewerkte uitzending van de RTBF over de Europese instellingen in Brussel. Verdienen de Europese ambtenaren werkelijk zoveel als altijd wordt beweerd? Het antwoord is eenduidig ja. Maar commissievoorzitter Barroso wil 4% extra geld van de belastingbetaler. In welke werkelijkheid leven de Eurocraten? Begrijpen ze de tekens van de tijd? In Nederland vrezen 1 op de 10 werknemers voor hun baan.

Daarnaast hebben veel Europarlementariërs (EMP) meerdere functie. Zodat ze nog meer verdienen. Volgens een onderzoek van Corporate Europe is bij 1 op de 7 EMP’s met een tweede functie het risico op belangenvermenging -‘conflict of interest’- groot. Het voorbeeld van Jean-Luc Dehaene is ontluisterend. Als bestuursvoorzitter van Dexia stemt-ie als EMP over regelgeving voor de  financiële sector. Deze vermenging is er opnieuw  een bewijs voor dat banken de politici kopen en daarom niet stevig aangepakt worden.

Voor de verkiezingen van 12 september geven berichten over Brusselse zelfverrijking eurosceptische partijen de wind in de rug. Naar aanleiding van de Terzake-uitzending stelde de PVV kamervragen aan premier Rutte en staatssecretaris Knapen. Vragen die de zweem van objectiviteit voorbij zijn. Het gaat over ‘zakkenvullende eurocraten’ en ‘perverse salarissen’. In kamervragen aan opnieuw premier Rutte en staatssecretaris Knapen over EC-voorzitter Barroso die meer geld vraagt zet de PVV Rutte neer als iemand die geldverspilling steunt.

De tragiek van het Europese project is dat PVV en SP goede argumenten hebben met hun kritiek op verspilling, ondoelmatigheid en belangenvermenging van de onbestuurbaar geworden Europese kolos. Naar verwachting zal een eurofiele partij als D66 haar virtuele winst in de peilingen verliezen. Dat de verkiezingen over Europa gaan is duidelijk. Daar zorgen de opeenvolgende crises in Griekenland, Spanje en Italië wel voor. En in Brussel.