Complottheorieën op internet. Rayk Anders antwoordt alu-hoedjes

Complottheorieën op sociale media en internet, wie kent ze niet? DW doet verslag en laat de wetenschapper spreken. De spreekwoordelijke aluminium hoedjes beschermen de hersenen tegen de invloed van straling. Het is meer dan een kwestie van gekte of achterdocht. Goedgelovigen die ontvankelijk zijn voor complottheorieën worden op hun beurt gebruikt door personen of organisaties die er belang bij hebben een complottheorie de wereld in te brengen. Om zo niet alleen de waarheid, maar ook het idee van een waarheid te vertroebelen.

Geen omlijnde industrie, maar een veelheid van belangen. Deels wereldvreemdheid, deels het omgekeerde: de exploitatie ervan. Het groeit niet toevallig in een tijd waarin de traditionele krantenjournalistiek onder druk staat en een stapje terug moet doen. Landen lanceren complottheorieën om uit politiek belang de waarheid te verhullen (MH17). Personen die zich graag voordoen als journalist voeden met complottheorieën hun blogs en proberen een positie te veroveren in de mediawereld. Politici gebruiken complottheorieën voor hun carrière. Het zijn alleen de aluminium hoedjes die erin geloven, zonder dat ze doorhebben gemanipuleerd te worden.

In Duitsland probeert Rayk Anders op zijn YouTube-kanaal complottheorieën te weerleggen. Het is een begin, maar of het een goede manier is om de aluminium hoedjes te overtuigen is de vraag. Rayk Anders gebruikt ook de complottheorie over het hoofd van de aluminium hoedjes heen. Hoewel zijn doel het weerleggen ervan is. In Nederland bestaat nog geen platform tegen politieke kwakzalverij. De hoogste tijd.

Advertentie

Ewald Engelen voelt zich monddood gemaakt in het publieke debat

Sociaal-geograaf Ewald Engelen heeft gelijk over Europese integratie, scherpere begrotingstekortcontrole van de Europese Commissie, het bezuinigings- en lastenverzwaringsbeleid van Nederlandse regeringen, het aanpakken van de bancaire sector en de huizenzeepbel. Maar krijgt het niet. Zo meent hij in een persoonlijk gesprek op 10 maart 2015 met WeAreChangeRotterdam. Terugkijkend op zijn eigen opereren in de media leidde dat er de afgelopen twee jaar toe dat hij steeds feller en scherper werd in het publieke debat. En gefrustreerder omdat hij monddood werd gemaakt. Engelen werd er rond het uitkomen van zijn boek De Schaduwelite in oktober 2014 overspannen van. Nu neemt hij meer afstand tot sociale media en journalistiek.

Engelen legt uit hoe hij in zijn boek uiteenzette hoe de Nederlandse financiële elite voor de crisis bereikte dat Nederlandse banken geen strobreed in de weg werd gelegd. Maar na de crisis werd de rekening van vele miljarden euro’s van wat er was misgegaan met goedvinden van een meerderheid van de politiek eenzijdig bij de belastingbetaler gelegd. Engelen merkt op dat het de bancaire sector goed uitkomt dat zijn kritische stem in het publieke debat feitelijk niet meer klinkt. Hij weet niet of het bewuste strategie was om hem pootje te lichten, maar hij kan zich goed voorstellen dat het links laten liggen van hem de financiële sector wel uitkomt.

Engelen is door de ontvangst van zijn boek erg negatief geworden over de Nederlandse journalistiek die hem afviel over een schaduwlijst (‘ledenlijst’) van hoofdrolspelers die onderdeel uitmaakte van zijn boek. NCRV’s Altijd Wat liet hem in de val lopen, zo denkt hij achteraf. Voorheen zag hij de pers als een noodzakelijke tegenmacht die vanuit maatschappelijk belang namens de burgers in het democratische proces sprak. In deze visie is het de functie voor wetenschappers en journalisten om achter de macht te kijken met het doel om de belangen en het wangedrag van machthebbers te openbaren. Nu suggereert Ewald Engelen dat journalistiek een instrument van de macht is dat niet de intentie heeft om de macht bloot te leggen en te openbaren, maar juist te bevestigen. De argumenten uit zijn boek ziet hij door de gevestigde media zo goed als genegeerd.

Oekraïners zijn geen fascisten of vazallen van Rusland

Over de propaganda en de mediawaarheid over Oekraïne. Zijn alle Oekraïners fascisten of vazallen van Rusland? Nee, dat zijn ze niet. Dat dualisme gaat voorbij aan de aard van Oekraïne. Hoe verdeeld het ook is. De vertekening wordt opgelegd door de gelijkgeschakelde Russische media (West-Oekraïners zijn fascisten) die de minder kritische etnische Russen in en buiten Rusland hersenspoelen. Of door de Westerse pers (Oost-Oekraïners zijn vazallen van Rusland) die alles in een geopolitieke strijd voor en tegen Putin trekken. Dit dualisme gaat voorbij aan de eigenheid en de eenheid van Oekraïne. Die opvallend genoeg niet alleen door Rusland wordt genegeerd, maar ook door het Westen. Waar en hoe kan Oekraïne ooit zichzelf vinden als de omringende buitenlanden zo simplistisch redeneren? Hoe kunnen wij daar het beste afstand van nemen?

Veroordeling Yves Desmet zet Belgische meningsuiting onder druk

Een opmerkelijke uitspraak van een Belgische rechter die op gespannen voet lijkt te staan met de vrijheid van meningsuiting. Hoofdredacteur Yves Desmet van De Morgen wordt veroordeeld tot het betalen van 1 euro boete aan iemand die hij nooit noemde. Namelijk Ingrid Schoeters, Antwerpse rechter en echtgenote van de Antwerpse procureur-generaal Yves Liégeois. Ze is tevreden met de uitspraak. Desmet en de Vlaamse journalistenbond VVJ zijn dat absoluut niet. Pol Detour van de VVJ verklaart in een reactie in De Morgen dat het verbijsterend is dat een journalist wordt afgerekend op een opiniebijdrage. Het zet meningsvorming en onafhankelijke  journalistiek onder druk en da’s verontrustend. Yves Desmet gaat in hoger beroep.

De veroordeling van Desmet lijkt dat aan te tonen waarvoor-ie vandaag veroordeeld werd: klassejustitie. Zonder dat dat gezegd mag worden. Het roept ook de vraag op wat voor aanwijzingen het OM en de rechters van de Belgische politiek krijgen. Want hoe valt deze opvallende inperking van de vrijheid van meningsuiting anders te verklaren? Toch niet uitsluitend uit de lange tenen van de individuen Schoeters en Liégeois?

Foto: ‘Uit de derde Justitiebarometer van de Hoge Raad voor de Justitie blijkt dat de perceptie van klassejustitie nog niet dood is. Hoewel 72% meent dat rechters voldoende dossierkennis hebben, vindt maar 62% dat rechters hun beslissingen onafhankelijk nemen en amper 55% dat rechters alle burgers gelijk behandelen.’

Westerse media zitten in de zak van China en zwijgen

Chris Chappell weet hoe het zit met de New York Times. De krant die financieel de eindjes aan elkaar knoopt. Het economisch sterke China neem een aandeel in Amerikaanse media. En raadt wat er dan gebeurt? De media matigen hun toon tegenover China. Volgens Chappell vindt in het rijk van het midden de grootste schending van de mensenrechten uit de 21ste eeuw plaats. Een eeuw die notabene nog maar 12 jaar gevorderd is. Het zwijgen van de Times zou een smerig geheim zijn. Westerse media zwijgen. En u weet, wie zwijgt stemt toe.

Als het klopt wat Chappell zegt komt dit wegkijken dan als verrassing? Nee. Kritische volgers van het nieuws beseffen dat nieuws gekocht wordt. Daarom zitten politiek en media voortdurend bij elkaar op schoot. Waar media afstand zouden moeten bewaren. Cynisme is nog het meest ontnuchterend omdat het ons voorgoed wegleidt van het zicht op een betere wereld. Naar een verloren land zonder perspectief. Soms zijn kennis en bewustwording nadelen die niet opwegen tegen verwachting en hoop. Zalig zijn de kinderlijken van geest.

PressTV breekt het nieuws: Julian Assange werkt voor de Mossad

Het Iraanse PressTV weet hoe het zit: Julian Assange is een agent voor de Mossad. Vietnam-veteraan Gordon Duff pent zijn kritiek exclusief op. Hoewel, nu ook weer niet zo exclusief dat het ook op VeteransToday verschijnt. Israel Shamir heeft dat uitgeplozen in zijn column voor Counterpunch en geeft kritiek op de kritiek van Duff. Shamir houdt wel van gekken: ze zoeken antwoorden en het is niet hun fout dat ze die niet kunnen vinden. Waarom-ie deze keer wel de klinkklare onzin van Duff ontmaskert? Omdat Iran ernstig moet worden genomen vanwege de ontwikkeling van een atoombom, aldus Shamir. Het klinkt als de draai aan een column.

Internet staat bol van vragen en antwoorden. Van analyses, theorieën en Breaking News waar een normaal mens z’n benen over breekt. Het complot is het Higgs-deeltje van de blogosfeer. Het krijgt er volume door. Mijn reactie werd niet geplaatst. Zo objectief is PressTV nou ook weer niet. Zeker omdat het in het verkeerde complot past. Mocht Gordon Duff langskomen geef ik het maar: Nice analysis. Indeed Assange’s recent coast to coast tour bore quite a stir. The Jewish lobby hooted in the halls. Certainly for a free lunch? Very true, one day in 1979, the situation in Iran changed. Freedom of religion was established. Jews, christians, socialists, liberals, liberated women, homosexuals and atheists visited Iran. The land of the free. Gordon Duff is one of the intellectuals I’ve missed all my life. How shrewd he is. Controversial? No, a great comedian. Although an asset. Can’t he join WikiLeaks as a senior analyst? So Assange knows how to beat the devil. We blijven bezig.

Foto: Waarheid of leugen.

Onschuldig totdat TrapWire u in het oog krijgt

Cenk Uygur van The Young Turks verklaart TrapWire. Een software systeem dat wordt gebruikt om ‘verdachte’ gedragspatronen te registreren door bewakingscamera’s en de potentiële dreiging van geweld te beoordelen. Maar wordt het gericht op terroristen of op activisten uit de politieke tegenbeweging? In San Francisco is dat laatste volgens Seaman al de realiteit. Hij schat de mogelijkheid van misbruik enorm in.

Eerder wees de reactie van gevestigde media op TrapWire volgens David Seaman op een cover up of blackout. Hoewel TrapWire vooral in Amerikaanse steden lijkt te zijn geïnstalleerd en dus een Amerikaanse dimensie heeft, is het zwijgen van zowel de Nederlandse politiek als Nederlandse media merkwaardig. Willen politiek en media niet weten of TrapWire al in Nederland wordt toegepast of dat er plannen zijn om dat te doen? Om er vervolgens verslag of verantwoording van te geven. Het zwijgen van Nederlandse media klinkt onheilspellend.

De politiek blijft hangen in kamervragen over een computervirus die een beeld van urgentie suggereren. Pierre Heijnen van de PvdA vraagt de minister van Binnenlandse Zaken naar ingrijpen door het Nationaal Cyber Security Centrum (NCSC). Dit soort politiek stapt niet buiten het frame om vragen te stellen over de overheid die de burger bedreigt. Zelfs oppositiepartijen willen meebesturen zodat niemand echt de macht controleert.

Waarom missen Nederlandse media het belangrijke nieuws?

Nederlandse media missen het nieuws. Ook op hun online versie. Afgelopen week was hier aandacht voor twee nieuwsfeiten die hun oorsprong in de VS vinden. Met een Nederlandse invalshoek. Op woensdag ‘Drie Republikeinse congresleden stelden vragen aan de EU over Joris Demmink wegens kinderhandel en pedofilie‘. Demmink is de hoogste ambtenaar van het ministerie van Veiligheid en Justitie. En op vrijdag ‘TrapWire is de nieuwe Big Brother; hoe wenselijk is dat?‘ Over een surveillance systeem waarbij de CIA betrokken is en dat in het geheim ontwikkeld is. Nu onthuld door het onder aanval liggende WikiLeaks. Salon.com noemt het de Biggest story you missed. Nederlandse media missen het nog steeds omdat de journalistiek op slot zit.

Nederlandse media rukken niet uit om het belangrijkste nieuws te verslaan. Heeft Nederland alleen aandacht voor sport of de waan van de dag? Ik begrijp niet waarom kranten of nieuwsorganisaties niet doen wat een simpele blogger wel kan. Kunnen Nederlandse media niet, willen ze niet, durven ze niet, interesseert het hen niet of zijn ze weggezakt in hun eigen werkelijkheid van nieuws waarin geen moeilijke onderwerpen passen? Ik zou graag willen dat Nederlandse journalisten me eens uitlegden waarom ze het belangrijke nieuws missen.

Foto: Keystone Cops