Posts Tagged ‘Populaire cultuur’
Zaak Michael Jackson toont aan dat musea op moeten passen met het binnenhalen van sociale fenomenen uit de populaire cultuur
De vraag wat er pleit tegen de tentoonstelling ‘Michael Jackson: On the Wall’ roept de vraag op wat er voor pleit. De tentoonstelling is ontwikkeld door de National Portrait Gallery in Londen met medewerking van de Michael Jackson Estate en reisde daarna door naar Parijs en zal de Kunsthalle Bonn (22 maart – 14 juli 2019) en het Espoo Museum of Modern Art (EMMA) in Finland (21 augustus 2019 – 26 januari 2020) aandoen.
Een persbericht van de Kunsthalle zegt: ‘Michael Jackson is een van de meest invloedrijke kunstenaars die de 20e eeuw heeft voortgebracht. Ook in de 21e eeuw blijft zijn erfenis ongekend populair. Zijn enorme impact op de gehele popcultuur is alom bekend, maar bijna niemand heeft weet van zijn aanzienlijke invloed op de moderne kunst.’ Dat is een nieuwe invalshoek, namelijk dat Michael Jackson ‘aanzienlijke invloed’ op de ‘moderne kunst’ heeft gehad. Met dat laatste wordt waarschijnlijk de hedendaagse westerse kunst bedoeld.
Dat valt van meer iconen uit de populaire cultuur te zeggen, zoals Elvis Presley, James Dean, The Beatles, Madonna, Prince, Yves Saint Laurent, David Bowie of Mickey Mouse. Een persbericht van het EMMA zoekt de verklaring voor de populariteit van Jackson vooral in de kwantiteit: ‘Almost a decade after his death, Jackson’s influence has not waned: his record sales, now in excess of one billion, continue to grow; his short films are still watched; and his enormous fan base remains loyal.’ Rechtvaardigen volksgunst en naamsbekendheid in de populaire cultuur een tentoonstelling met werk van onder meer Dara Birnbaum, Isa Genzken, Michael Gittes, Paul McCarthy, Grayson Perry, Mark Ryden en Andy Warhol in een gerenommeerd museum?
De aandacht voor een tentoonstelling die Jackson als uitgangspunt heeft wordt door deze musea verantwoord door hem als een sociaal fenomeen te presenteren. Dat is een schijnverklaring. Want een sociaal fenomeen is nog geen voldoende reden voor een museumpresentatie. Waarom is dan wel deze tentoonstelling ”Michael Jackson: On the Wall’ ontwikkeld? Is het te plat om te zeggen dat het een vehikel is voor sponsors die hun naam eraan willen verbinden omdat een icoon uit de populaire cultuur altijd bezoekers trekt? Zodat de musea met hun populisme de kloof met het volk kunnen verkleinen en het volk krijgt wat het graag wil vreten, namelijk het bekende. En bovenal musea met zakken geld van de sponsors hun balans kunnen oppoetsen.
Ach, nu is er de kritische documentaire Leaving Neverland waarin Michael Jackson van kindermisbruik wordt beticht. Zelfs het op veilig spelen door musea biedt geen garantie meer voor de toekomst. Musea kunnen beter terugkeren naar hun kernzaak en zich niet af laten leiden door bezoekcijfers, sponsorgeld en het behagen van volk en politiek. Musea moeten op scherp zetten, niet behagen en zelf populair willen zijn.
Het ‘National Football Museum’ in Manchester loopt vooruit op de ontmanteling van Jackson als sociaal fenomeen en heeft een standbeeld van hem verwijderd, aldus een bericht in The Sun. Het museum geeft als commentaar: ‘While it’s not our place to comment on or react to allegations made in the new documentary, it’s our intention as part of our new plans for transforming the museum over the coming months to tell relevant stories about football.’ Kortom, een voetbalmuseum behoort in de kern over voetbal te gaan en een kunstmuseum over kunst. Door teveel belang te hechten aan marketing en bezoekcijfers kunnen musea onderuit gaan omdat ze geen controle hebben over het fenomeen dat ze willen presenteren en dat op hen af moet stralen. Dat kan positief, maar ook negatief. Dat is de keerzijde zoals de zaak Michael Jackson aantoont.
Day Above Ground bespot zichzelf met Asian Girlz
Waar verandert satire in racisme? De Amerikaanse jongensband Day Above Ground stopt allerlei vooroordelen in 5 minuten. Angry Asian Man valt de video frontaal aan: ‘This racist, yellow fever bullshit is an actual song, and it is possibly the worst song I’ve ever heard.’ Levy Tran is de dame in bad. Moet het verboden worden? Nee. Is het de moeite waard? Nee. Beelden en tekst zijn van een onbegrijpelijke dommigheid. Gaat de vlieger op dat het ‘maar’ rock ’n roll is? De video bevestigt aloude stereotypen over orientalisme. Day Above Ground exploiteert deze met een satirische platheid. Zo bezien wordt het weer satire. Niet door, maar over een jongensband die gevangen zit in marketing, racisme, obsessie met Aziatische vrouwen, sexuele fantasie en een beperkt wereldbeeld. Het probeert de draak met China te steken, maar eindigt in zelfbeschimping.
In de VS wordt Day Above Ground ook door anderen beschimpt. Er wordt druk op festivals en concertzalen uitgeoefend om de groep niet te engageren. Bijvoorbeeld: ‘and please stop Day Above Ground from ever performing at your great venue‘. Lees meer op de Facebook-pagina van de House of Blues Sunset Strip. Is Asian Girlz een inschattingsfout van het management van deze groep die tot economische schade leidt?
Asian girl, She’s my Asian girl
You’re my Asian girl, You’re my Asian girl
You’re my Asian girl, She’s my Asian girl
Yes, my Asian girl, You’re my Asian girl
I love your sticky rice
Butt fucking all night
Korean barbecue
Bitch I love you
I love your creamy yellow thighs
Ooh you’re slanted eyes
It’s the Year of the Dragon
Ninja pussy I’m stabbin’
Asian girl, You’re’s my Asian girl
You’re my Asian girl, She’s my Asian girl
You’re my Asian girl, She’s my Asian girl
Yes, my Asian girl, You’re my Asian girl
Superstitious feng shui shit (what)
Now lay your hair by the toilet
I’ve got your green tea boba
So put your head on my shoulder
Your momma’s so pretty
Best nails in the city
Pushing your daddy’s Mercedes
Asian girl, She’s my Asian girl
You’re my Asian girl, You’re my Asian girl
You’re my Asian girl, She’s my Asian girl
Yes, my Asian girl, You’re my asian girl
New Year’s in February (February?)
That’s fine with me (I guess)
Yeah, shark soup (What? Fuck it, we’ll eat it)
Oh, tradition, tradition, tradition, yeah yeah
Baby, you’re my Asian girl
You’re legally (best kind)
So baby marry me
Come on sit on my lap (right here baby)
Or we’ll send you back
And you age so well
I can barely tell
17 or 23?
Baby doesn’t matter to me
Asian girl, She’s my Asian girl
You’re my Asian girl, You’re my Asian girl
You’re my Asian girl, She’s my Asian girl
Yes, my Asian girl, You’re my asian girl
Arcadia
J-Town
Alhambra
K-Town
Temple City
Don’t forget Chinatown
Get down
Happy endings all over
Bruce Lee
Toyota
Spicy tuny
Sashimi
Tasty Garden
Fried Lice
Sailor Moon
Wonton soup
Spring roll
Tibet
Foot rub rub a down down down
Fa ra ra ra ra ra ra ra ra ra ra
Tofu
All over you all over me
Foto: Schermafbeelding met Levy Tran uit Asian Girlz van Day Above Ground. Uitgekomen op 27 juli 2013.
Heilsarmee in Songfestival: Kan kerkmuziek de pop-hemel bestormen?
Het Zwitserse Leger des Heils neemt deel aan de voorronden van het komende Eurovisie Songfestival in het Zweedse Malmö. De finale is op 18 mei 2013. De band ‘Heilsarmee‘ won de Zwitserse voorronde met een Engelstalig, evangelisch en Euro-egalitaristisch liedje. Het heet You and Me en is door Georg Schlunegger geschreven. Directe verwijzingen naar het christendom ontbreken. Er wordt een beeld van blijde verbondenheid opgeroepen: ‘Sailing on a stormy sea, we’re together you and me‘. Kortom, een kanshebber.
Helaas kwam er een kink in de kabel: de uniformen en de naam. Van de organisatie mag de Heilsarmee op de Bühne geen uniform dragen. Zo’n verbod maakt zangeres Sarah Breiter niets uit, want achter elk uniform steekt een mens merkt ze filosofisch op: ‘Hinter jeder Uniform steckt ein Mensch und das wollen wir auch zeigen‘. Van de organisatie mag evenmin de naam ‘Heilsarmee’ gebruikt worden. Te christelijk. In Duitsland staat intussen de groep ‘Die Priester‘ klaar om mee te doen aan de voorronde. Is hier sprake van een tendens?
Foto: Partituur van You and Me van Georg Schlunegger
Project Mayhem
Update 20 oktober: Onderdeel van Project Mayhem is TYLER. Zo kan Anonymous de nieuwe WikiLeaks worden. Als het lukt. Het in het nauw gebrachte WikiLeaks desintegreert en Anonymous neemt het over. Decentraal en daarom beter bestand tegen het counterterrorisme van de regering-Obama. De lancering van TYLER bezegelt het einde van de samenwerking tussen Anonymous en WikiLeaks. Een logische ontwikkeling. Zie bij reacties.
Ontlenen en herschikken doen het ‘m. Als basis dient een voorbeeld uit de populaire cultuur. Amerikaans. Iets dat diepzinnigheid en maatschappijkritiek oproept. Zo velen aanspreekt. Maar ook weer niet te ver gaat door werkelijk politiek ondermijnend te worden. Dat schrikt af. Ofwel, vaagheid binnen ruime contouren. Zeg, een film als Blade Runner, The Matrix, Project X. Of Fight Club uit 1999 van David Fincher. Met Edward Norton en Brad Pitt. Over een ondergrondse vechtclub die koerst op revolutie. Of apocalyps. Project Mayhem is geboren.
Aanduidingen naar sociale media en internetcultuur maken het plaatje rond. Bij Anonymous met robotstem, masker en vaste woordkeuze is het aantrekkelijk lenen. Concreet genoeg om niet alles uit te hoeven leggen. Het verplicht tot niks en speelt in op bewustwording. Tientallen filmpjes op YouTube verwijzen naar Project Mayhem. Iedereen kan meedoen en beweging geven aan de tegenbeweging. Bewuste burgers lekken samen informatie van 12 tot 21 december 2012. Vederlicht scheert de revolutie langs de oppervlakte. Dat u het weet.
Foto: Edward Norton en Helena Bohham Carter in eindscène van ‘Fight Club‘: Everything’s Gonna Be Fine