Poetins repressie in Russische Federatie nadert niveau van Stalin

De onderdrukking in de Russische Federatie neemt toe. Kritiek wordt onmogelijk gemaakt. De media zijn allang gelijkgeschakeld, politieke oppositie is allang uitgeschakeld en mag al sinds jaren niet meer deelnemen aan de politiek.

Op talkshows op de Russische staatstelevisie spreken propagandisten als Vladimir Solovyov over de vernietiging van Oekraïne, de inzet van kernwapens en de denazificatie van Duitsland.

Met harde, onverzoenlijke taal en optreden heeft het Kremlin zichzelf in de hoek gebokst. De Russische Federatie heeft geen bondgenoten, maar alleen ‘vrienden’ als China die langzaam de Russische bodemschatten overnemen. De Russische Federatie verkoopt zichzelf uit.

Dat is allemaal geen verrassing. Dat is het sinds de Russische inval in Oekraïne in 2014 niet meer. En zelfs toen deden de Amerikaanse president Obama en de Britse premier Cameron niets toen de Russische Federatie door de bezetting van de Krim voor het zicht van de hele wereld de territoriale integriteit van Oekraïne schond. Die inactie was niet in de geest van het Boedapest Memorandum. Het gaf Poetin het idee dat hij straffeloos zijn eigen bevolking kon onderdrukken. En vrij spel had in buurlanden als Oekraïne.

De ontmaskering is dat de West-Europese landen als Duitsland en Nederland lange tijd ziende blind waren en handel met het Kremlin bleven drijven, terwijl hun inlichtingendiensten voor Russische spionage, ondermijning, desinformatie, hacking en een Russische greep naar de macht in Europa waarschuwden.

Ondanks de waarschuwingen van Oost-Europese landen en de VS om afstand te houden tot het Kremlin wisten Duitsland en Nederland het beter. Wat hadden ze ongelijk. Niet alleen met de kennis van nu, maar ook met de kennis van toen.

Waarom dat zo was en of er sprake was van corruptie, spionage tot op hoog niveau en verregaande naïviteit is in betreffende landen nog steeds niet onderzocht. Waarom niet? Zijn er in de top van de Nederlandse politiek en het bedrijfsleven te veel lijken in de kast die zo’n politiek onderzoek blokkeren?

NRC omschrijft dat gebrek aan realiteitszin van premiers als Balkenende en Rutte in een overzichtsartikel van 28 april 2023 zo: Hoe Balkenende en Rutte de deuren openzetten voor Russische spionage. Het economisch belang van Shell en Gasunie woog zwaarder dan de nationale veiligheid van Nederland. Dat was roekeloze berekening en opportunisme, en geen argeloosheid van Balkenende en Rutte. Ze namen het risico dat een behoedzame premier nooit had mogen nemen. Laat ze daar publiekelijk verantwoording voor afleggen.

Nederland heeft door miljardeninvesteringen in Russische projecten het de Russische inlichtingendiensten in Europa makkelijk gemaakt en is behulpzaam geweest bij de onderdrukking van de Russische bevolking. Laten we dat nooit vergeten. De Nederlandse politiek en bedrijfsleven hebben Russisch bloed aan hun handen.

Het is begrijpelijk om vreselijke gebeurtenissen van zo’n 80 jaar terug te blijven herdenken, maar het is onbegrijpelijk om gebeurtenissen van de laatste 20 jaar in de relatie van Nederland met de Russische Federatie te vergeten. Met een invloed die nog steeds sterk doorwerkt te vergeten. Het is meer dan raadselachtig, het is verraderlijk.

Poetins onderdrukking van de eigen bevolking en zijn roekeloze oorlog tegen Oekraïne zijn niet uit de lucht komen vallen. Ze hebben een voorgeschiedenis in landen als Nederland en Duitsland die nog steeds onvoldoende in kaart is gebracht. Waar is het wachten op?

Chinese burgerjournalist moet cel in omdat ze waarheid sprak over COVID-19. Westen moet sancties tegen Communistische Partij China overwegen

De Chinese regering treedt hard op tegen activistische burgerjournalisten die verslag deden van de uitbraak van COVID-19 in Wuhan. Daarmee gaan ze in tegen het verhaal van Peking dat China dit doelmatig en tijdig heeft aangepakt. Die waarheid prikken burgerjournalisten als Zhang Zhan door. Maar de Communistische Partij China staat geen andere waarheid toe, zeker niet als dat de echte waarheid is die het als schadelijk ervaart voor het prestige van China. Toch is het optreden van de Chinese communisten tegenstrijdig omdat deze persbreidel en het harde optreden tegen journalisten eveneens het prestige van China in het Westen beschadigt. Zie hier voor het verslag van de goed geïnformeerde NRC-journalist Garrie van Pinxteren over de veroordeling van Zhang Zhan.

De Chinese regering denkt hier mee weg te komen zoals ze dat ook terecht dacht over het terzijde schuiven van de afspraken met het Verenigd Koninkrijk over Hong Kong. De concentratiekampen waarin de Oeigoeren in Oost-Turkistan in worden opgesloten en de gelijkschakeling van Tibet zijn andere pijnpunten. Evenals de Chinese expansie over grenzen heen in de Zuid-Chinese zee waarmee China internationale afspraken schendt.

Zo slaat deze kwestie van journalisten die de waarheid vertellen en daarom in de cel belanden terug op ons. Waar blijft de reactie van het Westen? Hoe kunnen landen als Nederland normaal handel blijven drijven met China?

Wat China doet is kwalijker dan de apartheid regimes in Zuid-Afrika en Rhodesië waartegen economische boycots werden opgetuigd. Onderhand zelfs kwalijker door die optelsom van talloze grensoverschrijdende gedragingen van de Communistische Partij China dan de sancties tegen de Russische Federatie als gevolg van de onrechtmatige bezetting van de Oekraïense Krim in 2014 en de oorlog die het Kremlin in Oost-Oekraïne begon om Oekraïne te destabiliseren en zo de toegang tot de NAVO te blokkeren. De logica in de relatie tot China is volledig zoekgeraakt. Het uitblijven van sancties tegen China is een wantoestand waarmee Westerse landen zichzelf ethisch vernederen.

Amerikaanse rechter bepaalt dat YouTube ‘Innocence of Muslims’ mag tonen

Herinnert u zich de film ‘Innocence of Muslims’ nog die in 2012 de voorpagina’s haalde? Een islamkritische of zelfs islamofobe film werd het genoemd. En dat was het ook. Het werd er pas ingewikkeld op toen president Obama die pal zou moeten staan voor de vrijheid van meningsuiting volgens het eerste amendement van de Amerikaanse grondwet er zich mee ging bemoeien en aan Google verzocht om te kijken of de trailer van ‘Innocence of Muslims’ in lijn was met de voorschriften van haar kanaal YouTube. Hoewel tegelijk het Witte Huis zei dat het de vrijheid van expressie niet zou onderdrukken. Een gemengd signaal dus. Het bleef nog lang onrustig in de landen die moeite hebben met de meningsuiting en islamkritiek willen onderdrukken.

Cindy Lee Garcia is de actrice die 5 seconden in beeld was in de film en naar wie in bovenstaand citaat wordt verwezen. Achteraf gaf ze aan niet geweten te hebben in welke film ze had meegespeeld. Via een rechtszaak dwong ze af dat Google de film van YouTube verwijderde omdat haar leven gevaar liep vanwege moslims die de film afkeurden en het op de medewerkers gemunt zouden kunnen hebben. De uitspraak constateerde dat de profeet Mohammed in de film als een moordenaar, pedofiel en homoseksueel werd afgebeeld. De uitspraak had grote consequenties voor de amusementsindustrie doordat het aan medewerkers als Cindy Lee Garcia een onafhankelijk auteursrecht gaf over hun eigen optreden. De gevolgen daarvan waren niet te overzien.

Op 18 mei is in hoger beroep bij het 9th U.S. Circuit Court of Appeals in San Francisco de zaak herroepen. De belangen van de amusements- en de internetindustrie waren ermee gemoeid. YouTube is niet langer verplicht om ‘Innocence of Muslims’ te blokkeren. Reuters geeft in een overzicht weer dat de uitspraak in hoger beroep een afweging maakt tussen persoonlijke bescherming van Garcia tegenover de grenzen van het auteursrecht en de meningsuiting: ‘In this case, a heartfelt plea for personal protection is juxtaposed with the limits of copyright law and fundamental principles of free speech’. Deze keer heeft de meningsuiting gewonnen.

Foto: Achterhaalde waarschuwing op YouTube voor het hoger beroep van afgelopen maandag 18 mei van het 9th U.S. Circuit Court of Appeals in San Francisco in de zaak van Cindy Lee Garcia versus Google over ‘Innocence of Muslims’. Nu hoeft Google deze film niet langer te blokkeren. 

Russische burgers in Moskou komen op voor hun burgerrechten

Gewone Russische burgers komen nu al weken in Moskou bijeen met de hoop op een beter Rusland. Waar de mensenrechten tellen, de corruptie ontbreekt en de oorlog en het nationalisme niet zulke absurde vormen als nu aannemen. Betrokken burgers die het beste met hun land voorhebben. Opzet van de bijeenkomsten is het creëren van een niet-ideologische, onpartijdige massabeweging die de autoriteiten tot zinnen brengt en de repressieve wetten die het parlement in snel tempo aanneemt schrapt. Om weer uit te gaan van de grondwet.

Kan dit protest voor een doorbraak zorgen die reikt buiten de stedelijke elite? Onduidelijk is wat de werkelijke steun is voor het huidige bewind. De inschatting varieert van 15 tot 85%. Dus wie weet. Met de stagnerende economie met stijgende prijzen en steeds meer ontslagen geeft de regering extra voedsel aan het protest.

Nodig voor Nederland: transparantiewet en transparantieportaal

Vandaag is in Spanje het Transparantieportaal (‘portal de la transparencia’) gelanceerd. Het geeft Spanjaarden toegang tot gegevens die met de overheid en het openbare leven te maken hebben. Zoals contracten, subsidies, werkzaamheden van ministeries, budgetten, rechten en heffingen en bezoldiging van ambtenaren. Vraag is hoever de openheid gaat. Buitenlandse betrekkingen, openbare veiligheid en milieubescherming zijn uitgezonderd. Vooral uitsluiting van openbare veiligheid roept vragen op. TheLocal.es geeft bijzonderheden.

Openbaarheid is een middel om corruptie te bestrijden. Het mes snijdt aan twee kanten omdat corruptie een bedreiging van economische groei is. Eigenlijk aan drie kanten omdat het ook een manier is om nieuwe politieke partijen als het progressieve Podemos de wind uit de zeilen te nemen. En aan vier kanten als het om het verbeteren van het imago van Spanje gaat dat slechts 37ste staat op de Transparency Index 2014.

De digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom en de Piratenpartij pleiten in Nederland voor transparantie van overheid en openbaar bestuur. Waarbij deze organisaties dat doorgaans aan internetgebruik of vrije communicatie koppelen of het daar op toespitsen, terwijl dat slechts een verschijningsvorm is. Transparantie is echter een mentaliteit. Zeker nu in Nederland vanuit het huidige kabinet van VVD en PvdA een repressieve wind waait die inperkt, betuttelt, verhult en zelfs tegen Europese richtlijnen ingaat kan een transparantie portaal dat meer is dan politieke marketing een middel zijn om de partijpolitiek tegen zichzelf te beschermen. Nodig is een nieuwe transparantiewet. Transparantie is een modieus begrip. Niemand is er in beginsel tegen, maar evenmin willen de gevestigde politieke partijen dat het concreet wordt gemaakt. Dat moet veranderen.

In juni 2012 nam toenmalig kamerlid voor GroenLinks Mariko Peters een initiatief tot een transparante overheid met haar Nieuwe Wob. Dat mondde eind 2013 uit in de initiatiefwet Wet Open Overheid (Woo) van GroenLinks en D66 die onvoldoende politieke steun kreeg. Dat afgeschoten initiatiefvoorstel leest als een antiek bestuurlijk-ambtelijk wangedrocht dat zich niet op de burger van nu richt door een begin te maken om nieuwe technieken voor de informatievoorziening, besluitvorming, controle en verantwoording in te zetten.

De Spaanse Transparantiewet (‘Ley de Transparencia’) zegt: ‘In order to decisively foster access for all to information disseminated, the Transparency Portal shall be created, including not only information regarding which there is an active publicity obligation, but also that which is most frequently requested. The Portal will be a meeting point and dissemination hub, exemplifying a new way of understanding citizens’ right to access public information. It is also set forth here that the Central State Administration, the Administrations of the Autonomous Communities, and the entities forming the Local Administration may adopt collaboration measures for compliance with their active publicity obligations.‘

Foto: Eric Drooker, The Lion for Real. Credits: Eric Drooker.

Activiste teleurgesteld in zwijgen Olympische sporters. Terecht?

Is kritiek op Olympische atleten gerechtvaardigd? De Russische homorechtenactiviste Anastasia Smirnova is teleurgesteld dat de sporters die in Sochi deelnamen zich niet uitspraken. Ze lieten verklaring noch protest horen. Zelfs niet achteraf. Volgens Smirnova komt dat ook omdat het IOC kritiek in de kiem smoorde. Ze vreest dat nu de spelen voorbij zijn de restricties voor homoseksuelen in heel Rusland toe zullen nemen.

Waarom Smirnova haar pijlen op atleten richt en niet op sportbobo’s en politici is de vraag. Niet de sporters, maar de sportbestuurders en politici stellen regels vast en zien toe op handhaving. Daarin zijn ze selectief. Zo verbiedt regel 50.3 van de Engelse versie van het Olympisch Handvest protest: ‘No kind of demonstration or political, religious or racial propaganda is permitted in any Olympic sites, venues or other areas.’ Dat wordt door het IOC streng gehandhaafd en daar hebben de sporters aan te gehoorzamen. Maar hoe kan dit de propaganda van het organiserende land verbieden als de spelen dienen als een grote propagandastunt?

Regel 27.3 van het Olympisch Handvest luidt: ‘The NOCs must preserve their autonomy and resist all pressures of any kind, including but not limited to political, legal, religious or economic pressures which may prevent them from complying with the Olympic Charter.‘ Wie de spelen van Sochi in de publiciteit gevolgd heeft, moest constateren dat niet het Russische NOC, maar president Putin en z’n entourage de spelen naar zich toe hadden getrokken en de beslissingen namen. Kortom, de handhaving van het Olympisch Handvest door de Olympische beweging is selectief. Het volgt de macht die zich aandient en niet de eigen ethische regels die alleen maar in de etalage staan voor de beeldvorming, maar waarnaar niet gehandeld wordt.

Foto: Tweet van Amnesty Russia: aantal jaren cel voor de demonstranten op het Bolotnaya-plein in Moskou, mei 2012. Zie ook Amnesty Nederland.

VVD Zwolle kiest voor repressie en inperking burgerrechten

Update: Staatssecretaris voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap Sander Dekker (VVD) pleit voor de inzet van drones boven alle probleemwijken van Nederland. ‘Privacy is voor de VVD erg belangrijk, benadrukt Dekker’.

Is de VVD in Zwolle gek geworden? Die vraag roept dit fragment op. Lijsttrekker van de VVD in Zwolle René de Heer heeft het veiligheidsplan Vandaag Alert, Morgen Veilig! gepresenteerd. Volgens De Heer moet ‘toenemend geweld en criminaliteit in de stad‘ beantwoord worden met ‘stevige maatregelen en extra geld‘. De VVD gooit sociaal-economische maatregelen uit het raam die tot criminaliteit leiden en zet in op repressie.

De toverdoos van de Zwolse VVD bevat kentekenscans bij wijken, preventief fouilleren en extra (mobiel) cameratoezicht. De Zwolse VVD windt er in haar veiligheidsplan geen doekjes om en verhult niet dat het definitief voor de politiestaat kiest: ‘Probleemgroepen moeten uitgebreid in kaart worden gebracht om ze in de gaten te houden en bijvoorbeeld locatieverboden in te stellen‘. Iedereen die in Zwolle woont -en stemt- is gewaarschuwd. Privacy wordt door de VVD van Opstelten en Teeven zonder scrupules te grabbel gegooid. De opstelling van De Heer lijkt wel een provocatie om de tegenstanders electorale wind in de zielen te geven.

De VVD vergeet te vermelden dat volgens de monitor door onder meer demografische factoren de criminaliteit al jaren daalt ondanks het feit dat de Nederlandse politie in de vergelijking met buitenlandse politiediensten organisatorisch en operationeel onder de maat presteert. Daar valt winst te halen. Dat verzwijgen Opstelten, Teeven en De Heer. Niks recherche, ze willen repressie. Misschien kan deze VVD eens inzetten op een betere politie die gewoon haar werk doet zoals dat een westerse democratie past. Zodat het in de aanloop naar de verkiezingen geen doldrieste plannen hoeft te presenteren die de burgerrechten fundamenteel aantasten.

Rusland wint goud in Sochi met vrouwenmeppen voor mannen

Dit videofragment zal wel snel van YouTube verdwijnen. Zoals dat steeds gaat met beeldmateriaal dat als kritiek op president Putin opgevat kan worden. De leden van Pussy Riot wilden vandaag optreden in Sochi, maar kregen nauwelijks de kans. De veiligheidsdiensten gaan er met de knoet over. En spuiten pepperspray.

De helden of zijn het gespierde lafaards? Garry Kasparov vat het samen in een tweet. Er werd gedacht dat het geweld tegen ‘dissidenten’ uit zou blijven vanwege de publiciteit van de Olympische Spelen in Sochi. Nu blijkt het andersom: Sochi wordt juist gebruikt als dekmantel om de repressie in een hogere versnelling te gooien.

Foto 1: Foto op Twitter van Maria Aljochina; kozakken delen klappen uit op borst, 19 februari 2014.

Foto 2: Schermafbeelding van tweet van Garry Kasparov, 19 februari 2014.

Turkse internetvrijheid bedreigd door politiek. Teken petitie

Het gaat niet goed met de Turkse democratie. En de grondrechten. Naast een teruglopende economie. Dat vraagt om een petitie. Access Now wijst erop dat deze week het Turkse parlement de toch al strenge internetcensuur wettelijk nog verder wil gaan aanscherpen. Het gaat om amendementen op Wet nr. 5651. Mensenrechten- en belangengroepen maken zich zorgen. Zoals Reporters Without Borders. Het leidt tot minder rechten, meer censuur door de autoriteiten en benadeling van lokale bedrijven. Kortom, tot het einde van het open internet. Alleen president Abdullah Gül heeft de macht om de voorstellen te blokkeren zodat ze geen wetskracht krijgen. Abdullah Gül van wie beweerd wordt dat-ie een sympathisant van Fethullah Gülen is met wie premier Recep Erdogan de confrontatie zoekt. Dat maakt het verzoek aan president Gül extra pikant.

Tekenen van de petitie ‘Tell President Gül: Protect the internet!’ kan hier.

Foto: Schermafbeelding van petitie op Access Now, 4 februari 2014.

China: Nieuwe Burgers Beweging vecht tot het eind tegen overheid

De Chinese advocaat, lector en activist Xu Zhiyong is tot vier jaar gevangenisstraf veroordeeld. Hij maakt deel uit van de academische Nieuwe Burgers Beweging (‘New Citizen’s Movement‘). De steun uit de hoek van wetenschap, mensenrechtenbeweging en internetters (‘netizens’) voor Xu Zhiyong is groot. Ze vinden hem onschuldig omdat Xu binnen de wet blijft. Maar de Chinese machthebbers geven daar een andere draai aan.

De Communistische Partij stelt een voorbeeld door iemand voor vier jaar op te sluiten die vooral wijst op de rechten van arbeidsmigranten die notabene door de Chinese overheid worden onderschreven. In theorie. Vandaar dat de beweging ook wel de Constitutionisten (‘Open Constitution Initiative‘) wordt genoemd. Het is de logica van het monopolie op de macht. Waarom in het bijzonder Xu zo hard wordt aangepakt is stof voor gissingen. Is het omdat-ie populair is op sociale media en aandacht vestigde op het wegsluizen van geld naar het buitenland door familie van Communistische leiders? Hoe dan ook staat Xu Zhiyong niet alleen.

Foto: Xu Zhiyong.