GroenLinks kan Mariko Peters niet handhaven

UPDATE 13 juni: Mariko Peters keert na de verkiezingen niet terug als kamerlid. Ze zegt zin te hebben om andere dingen te doen. Met onderbrekingen zit ze sinds 2006 in de Tweede Kamer. Recent presenteerde ze een initiatiefvoorstel voor een transparante overheid. 

Verschil tussen parlementsleden van PVV’ers en GroenLinksers die aan de rand van het recht terechtkomen is nihil. Da’s slecht nieuws voor GroenLinks omdat het minder tegen een stootje kan. Want wie de wereld denkt te verbeteren en het zelfs beter denkt te weten dan anderen maakt zich kwetsbaar. Eric Lucassen dreigde in een brievenbus te urineren, Jhim van Bemmel werd veroordeeld voor valsheid in geschrifte en Hero Brinkman sloeg een barman, maar ze kwamen ermee weg. James Sharpe moest echter aftreden.

GroenLinks is in de problemen gekomen door Mariko Peters die de schijn van belangenverstrengeling tegen heeft. In 2005 beoordeelde ze als ambassademedewerker in Afghanistan iemand met wie ze een amoureuze band had. Maar nu blijkt dat ze dit volgens een bericht in De Volkskrant bij de Tweede Kamer-verkiezingen van 2006 ook voor haar eigen partij verzweeg. Peters heeft niet alleen de schijn van belangenverstrengeling tegen, maar heeft ook haar partij op enig moment onvolledig en verkeerd geïnformeerd.

GroenLinks maakt het er in de verdediging niet beter op: Om elke schijn van belangenverstrengeling weg te nemen, hebben wij Buza zelf verzocht aanvullend onderzoek te verrichten. Da’s onzin, want die schijn van belangenverstrengeling is gewekt en kan niet meer weggenomen worden. In een reactie op dat onderzoek van BuZa praat Peters over integer handelen en haar gevoel daarover, en belangenverstrengeling. Dat gaat opnieuw voorbij aan de kern: de schijn van belangenverstrengeling.

Om de eigen geloofwaardigheid te handhaven rest GroenLinks weinig anders dan Mariko Peters de laan uit te sturen. Het haar ontnemen van het woordvoerderschap komt te laat en is te weinig. De politieke leiding van GroenLinks zal met pijn in het hart afscheid moeten nemen van een uiterst betrokken en kundig kamerlid. Als politiek leider Jolande Sap het handig speelt kan voor Peters een functie in de internationale politiek geregeld worden. We zullen zien of Sap in deze crisis in de voetsporen van Halsema weet te treden.

Foto: Mariko Peters maakt het V-teken en draagt hoed voor MasterPeace, Prinsjesdag 2010

PVV normaliseert abnormaal

Over Eric Lucassen zegt de PVV: Voormalig onderofficier bij de Koninklijke Landmacht, nu docent digitale muziekproductie. “De afgelopen jaren is mij steeds duidelijker geworden dat democratie en vrijheid veel dichter bij huis bevochten moet worden. Hier, in ons eigen land.” De martiale inborst van Lucassen liegt er niet om. Hij bevecht de vrijheid dicht bij huis, zoals uit alle publiciteit blijkt. De screening was onvoldoende, iemand met zijn achtergrond en een veroordeling aan zijn broek hoort niet thuis in de Tweede Kamer.

Eric Lucassen voegt zich in de rij fantasten, fraudeurs, lichtzinnigen en opportunisten die de politiek bevolken. Hendrik Colijn, Ruud Lubbers, Luuk Blom, André Bhola, Els Verdonk, Eveline Herfkens, Elvira Sweet, Ama Carr, John Leerdam, Ernest Owusu-Sekyere, de Turken van Rotterdam-Feijenoord, Tara Singh Varma, Wijnand Duyvendak, Jan Pronk, Henk Vredeling, Ben Korsten, Sydney van den Bergh, Jan Smallenbroek, Harry van den Bergh, Albert Jan Evenhuis, Limburgse CDA-ers, Willem Aantjes, Neelie Kroes, Bram Peper, Jack de Vries. De lijst kan nog verder uitgebreid worden.

Complicatie is dat affaires soms gefabriceerd worden om een tegenstander te beschuldigingen of politieke winst te behalen. Zoals de affaire Marijke van Hees uit 2000 duidelijk maakte geen affaire te zijn. Of het moest de chaos, bestuurlijke incompetentie en onaanvaardbare samenwerking tussen PvdA en Vrij Nederland zijn.

Gezien de overeenkomst met rechtse sympathieën en de afloop kan de affaire Adams uit 1966 een waarschuwing zijn voor Wilders. Adams was senator voor de Boerenpartij en werd beschuldigd van verkeerd optreden in de oorlog. Het aarzelende optreden van Hendrik Koekoek splitste zijn partij. Ook toen werd om democratisering van de Boerenpartij geroepen, zoals nu Hero Brinkman in de PVV doet. Brinkman ziet het gevaar en kent zijn klassiekers.

Het beroep politicus staat in een kwade reuk en geniet weinig vertrouwen. De bevolking vindt sowieso al dat een politicus draait en liegt. De affaire Lucassen maakt het er alleen nog maar erger op. Het telt wellicht niet zwaar voor degenen die de betrekkelijkheid van de politiek inzien. Maar anderen keren zich nog verder af van het politieke bedrijf. Deze affaire vergroot de kloof tussen burger en politiek opnieuw. Dat valt de PVV te verwijten. Juist om deze reden moeten types als Eric Lucassen buiten de politiek blijven.

Geert Wilders heeft fouten gemaakt in de werving en selectie van kamerleden. Hij zit met Lucassen in zijn maag. Sommigen konden tijdig ontdekt worden, maar Lucassen bleef onder de radar van de PVV. Door tijdsdruk en de kleine organisatie heeft de PVV nu een flinke kras opgelopen. Overigens blijft het jammer dat Wilders de opening naar mensen als Joost Eerdmans en Marco Pastors niet heeft gemaakt. Dat valt Wilders te verwijten. Het had de PVV schokbrekers gegeven.

Toch past de PVV enig begrip. Het heeft moeite om kundige mensen aan te trekken. Vele media en instanties discrimineren PVV’ers op hun politieke voorkeur. Dat weerhoudt juist de relatief gematigde kandidaten om tot de partij toe te treden. De les van Lucassen is dat Wilders moet kiezen voor democratisering van de PVV. Zeker nu de doorsneekiezer meer op de PVV-stemmer lijkt dan wordt aangenomen. Vreemd genoeg is dat idee bij zowel opposanten als PVV zelf nog onvoldoende doorgedrongen.

Foto: Viermans oppositie van de Boerenpartij die voor afsplitsing zorgde met een motie van wantrouwen tegen partijleider Koekoek. Den Haag, 25 juni 1968.