Delivery for Mr. Rajab. Mediengruppe Bitnik! test de marges

Verzenden van een pakket met camera over de post is een kunst. Of kunst? In elk geval een project op het raakvlak van mediakunst, toeval, transport, politiek en activisme. Via een gat wordt de reis gedocumenteerd. De naar de Ecuadoriaanse ambassade in Londen gevluchte Julian Assange is de afzender. De Bahreinse mensenrechtenactivist Nabeel Rajab de geadresseerde. Rajab werd naar aanleiding van zijn optreden in het vierde deel van Assange’s The World Tomorrow door de Bahreinse autoriteiten in de cel gegooid. Voelt Assange zich daar schuldig aan? Het Zwitserse kunstcollectief !Mediengruppe Bitnik voert het project uit. Een eerste pakketje strandde bij de douane in Dubai. Een tweede is inmiddels op reis gestuurd. Hoe ver komt het?

Social-sound.nl omschrijft wat Bitnik doet: ‘(..) !Mediengruppe Bitnik onderzoekt de potentie van micromedia in een wereld van masssamedia. Het collectief is gespecialiseerd in hacking. Echter niet alleen in technologische zin, maar ook in culturele en sociale zin. Ze gebruiken media- en communicatietechnologieën op manieren waarop ze niet bedoeld zijn en stellen daarmee sociale kwesties aan de kaak.’ Deze specifieke ontregeling van het algemene levert onverwachte vragen en antwoorden op. Hoe wordt een pakketje over de wereld vervoerd? Hoe zien de locaties eruit waar het pakketje passeert? Hoe werkt de post? En in dit geval: bereikt het pakketje Nabeel Rajab? The medium is the message. Zie hier voor een eerder project van Bitnik.

Live webcam en twitter live feed zie hier.

Foto 1: ‘Day 28 | 16:10:55 GMT | Label is being scanned by postal officer‘.

Foto 2: ‘Day 28 | 16:08:25 GMT | Will post office accept the parcel?‘

Propaganda van RT probeert de waarheid over Putin te verdoezelen

RT is de zender waar Julian Assange zijn toevlucht heeft gezocht. Door de druk van de Amerikaanse regering is-ie financieel in de hoek gedreven en kon-ie nergens anders terecht. Maar daarmee is RT toch niet anders dan een pro-Putin zender die enkel dient om het beleid van de zittende Russische regering te verdedigen.

RT doet dat professioneel, door selectief fouten van enkele nieuwsmedia uit het Westen op te sommen. De Venezolaanse journaliste Eva Golinger uit het kamp van Hugo Chávez mag dat verbinden door haar kritiek op het Westen en de verdediging van Rusland. Mediakritische citaten van de onafhankelijke filmmaker Danny Schechter die feitelijk ook RT betreffen worden eenzijdig in de richting van de Westerse journalistiek geleid.

De propaganda van RT steekt dus handig in elkaar, maar schiet voor geïnformeerde kijkers tekort omdat het de werkelijkheid te veel ontkent. Want propaganda die herkenbaar is als propaganda mist doel. En da’s hier overduidelijk aan de hand. RT ontkent niet dat er protesten waren bij de inauguratie van Vladimir Putin tot president. Maar door er allerlei informatie naast en voor te zetten probeert het dat beeld te verdoezelen.

Oppositieleider en voormalig wereldkampioen schaken Garry Kasparov denkt zijn wensen op The Other Russia: ‘Historically speaking, it takes a while for the Russian people to wake up and rouse to action, but once they do, watch out! That point has been passed now. People are getting arrested twice in one day! They aren’t giving up, they aren’t scared anymore. Putin has no plan for this so he falls back on the KGB playbook of violence and repression. [Alexei] Navalny and [Sergei] Udaltsov were released quickly because the regime is panicky and unable to chart a stable course. People sense this change in the atmosphere.‘ We zullen zien.

Foto: Protest in Moskou tegen inauguratie van Vladimir Putin tot president, 7 mei 2012. Blog Boris Nemtsov

Kritiek op Assange is niet transparant, en ik ben niet verbaasd

Yulia Taranova is kritisch over The World Tomorrow dat Julian Assange voor de Russische nieuwszender RT maakt. Een op initiatief van Vladimir Putin opgerichte zender die probeert de opinie te beïnvloeden als tegenwicht voor de vele Westerse zenders. Het bewierookt tamelijk kritiekloos het bewind van de voor de derde keer tot president geïnaugureerde Putin. Zoals overigens de meeste Amerikaanse nieuwszender ook tamelijk kritiekloos de zittende Amerikaanse regering volgen. Interessant is hoe Assange in dit plaatje past.

Taranova ziet een shiitische invalshoek. Reken maar na. In de eerste aflevering van The World Tomorrow heeft Assange Hassan Nasrallah van het shiitische Hezbollah als gast. Samen met het sjiitische Syrië en Iran is Hezbollah een Russische bondgenoot. In 2010 verschijnt Assange op een VN-conferentie in Genève namens IIPJDH zo citeert Taranova de Tribune de Genève. Uit het handelsregister blijkt dat de Iraanse Bassirzadeh Esmaeil Gholamreza voorzitter is. Bakchick.info zet in december 2010 kritische vragen bij deze relatie, maar citeert ook de directeur van IIPJDH dat het drie maanden gekost heeft om de voorzichtige Assange te laten komen: ‘… travaillé trois mois pour faire venir Julian Assange », ajoutant, « Ce fut très difficile. Il est prudent’.

Als gevolg van een persbericht over zijn aangekondigde optreden in de vierde aflevering van The World Tomorrow is de Bahreinse mensenrechtenactivist Nabeel Rajab door de Bahreinse autoriteiten in de cel gezet. Burgerrechtenbewegingen vragen zijn vrijlating. Indirect ondersteunt Assange hiermee de strijd van de shiitische meerderheid die door de zittende macht die uit soennieten bestaat rechten onthouden wordt.

Ondersteunt dit de conclusie van Taranova dat Assange een verborgen shiitische agenda heeft? Ik denk het niet. Als criticus van Putin en het Kremlin heeft Taranova gelijk dat WikiLeaks alleen geloofwaardig kan zijn als het geen partij kiest. Maar ze gaat voorbij aan het feit dat Assange door de Amerikaanse regering juridisch, publicitair, politiek en economisch zo wordt tegengewerkt dat het al anderhalf jaar op het randje balanceert. Waarbij bondgenoten van de VS als Zweden en Australië ingezet worden om Assange tegen te werken.

Taranova praat over een wereld waar Assange de luxe van het kiezen heeft, maar vergeet dat de VS hem in de armen van vreemde partners heeft gedreven. Ze richtte zich beter op het handelen van de VS dat de rechtsstaat te buiten gaat in het dwarsbomen van Assange. De reactie van Yulia Taranova in de Amerikaanse zakenkrant Forbes roept de vraag op hoe open haar agenda en die van Forbes in het neutraliseren van WikiLeaks eigenlijk is. Voor allen lijkt het gezegde op te gaan ‘de vijand van mijn vijand is mijn vriend‘.

Foto: Julian Assange en Nabeel Rajab in de vierde aflevering van The World Tomorrow