Yulia Taranova is kritisch over The World Tomorrow dat Julian Assange voor de Russische nieuwszender RT maakt. Een op initiatief van Vladimir Putin opgerichte zender die probeert de opinie te beïnvloeden als tegenwicht voor de vele Westerse zenders. Het bewierookt tamelijk kritiekloos het bewind van de voor de derde keer tot president geïnaugureerde Putin. Zoals overigens de meeste Amerikaanse nieuwszender ook tamelijk kritiekloos de zittende Amerikaanse regering volgen. Interessant is hoe Assange in dit plaatje past.
Taranova ziet een shiitische invalshoek. Reken maar na. In de eerste aflevering van The World Tomorrow heeft Assange Hassan Nasrallah van het shiitische Hezbollah als gast. Samen met het sjiitische Syrië en Iran is Hezbollah een Russische bondgenoot. In 2010 verschijnt Assange op een VN-conferentie in Genève namens IIPJDH zo citeert Taranova de Tribune de Genève. Uit het handelsregister blijkt dat de Iraanse Bassirzadeh Esmaeil Gholamreza voorzitter is. Bakchick.info zet in december 2010 kritische vragen bij deze relatie, maar citeert ook de directeur van IIPJDH dat het drie maanden gekost heeft om de voorzichtige Assange te laten komen: ‘… travaillé trois mois pour faire venir Julian Assange », ajoutant, « Ce fut très difficile. Il est prudent’.
Als gevolg van een persbericht over zijn aangekondigde optreden in de vierde aflevering van The World Tomorrow is de Bahreinse mensenrechtenactivist Nabeel Rajab door de Bahreinse autoriteiten in de cel gezet. Burgerrechtenbewegingen vragen zijn vrijlating. Indirect ondersteunt Assange hiermee de strijd van de shiitische meerderheid die door de zittende macht die uit soennieten bestaat rechten onthouden wordt.
Ondersteunt dit de conclusie van Taranova dat Assange een verborgen shiitische agenda heeft? Ik denk het niet. Als criticus van Putin en het Kremlin heeft Taranova gelijk dat WikiLeaks alleen geloofwaardig kan zijn als het geen partij kiest. Maar ze gaat voorbij aan het feit dat Assange door de Amerikaanse regering juridisch, publicitair, politiek en economisch zo wordt tegengewerkt dat het al anderhalf jaar op het randje balanceert. Waarbij bondgenoten van de VS als Zweden en Australië ingezet worden om Assange tegen te werken.
Taranova praat over een wereld waar Assange de luxe van het kiezen heeft, maar vergeet dat de VS hem in de armen van vreemde partners heeft gedreven. Ze richtte zich beter op het handelen van de VS dat de rechtsstaat te buiten gaat in het dwarsbomen van Assange. De reactie van Yulia Taranova in de Amerikaanse zakenkrant Forbes roept de vraag op hoe open haar agenda en die van Forbes in het neutraliseren van WikiLeaks eigenlijk is. Voor allen lijkt het gezegde op te gaan ‘de vijand van mijn vijand is mijn vriend‘.
Foto: Julian Assange en Nabeel Rajab in de vierde aflevering van The World Tomorrow
George Knight 