Met sluiting Chinese heropvoedingscentra verandert er niks

Het is geen geheim dat het slecht is gesteld met de mensenrechten in China. Zo zijn er heropvoedingscentra door arbeid die feitelijk martelkampen zijn. Bijvoorbeeld Masanjia dat in het westen volop publiciteit kreeg. De Chinese regering houdt niet van negatieve publiciteit en kondigde onlangs de afschaffing van deze centra -het ‘Laojiao‘-systeem- aan. De kampen bestaan al sinds 1957. Een Amerikaanse mensenrechtencommissie concludeerde eufemistisch dat de kampen de sociale stabiliteit ondermijnen. Zelfs in China zijn ze onwettelijk.

Is het gedaan met het grootschalig onrecht door de overheid als het ‘Laojiao‘-systeem wordt afgeschaft? Nee, het is een cosmetische zet want er blijven ‘zwarte’ gevangenissen, hersenspoelcentra en ‘juridische leercentra’. In China waar evenmin vrijheid van godsdienst, vrijheid van meningsuiting of een functionerend rechtssysteem bestaat. Enfin, premier Rutte en andere westerse leiders hengelen bij de Chinese leiders naar opdrachten voor hun bedrijfsleven.  Dat geeft steun voor de onderdrukking door de Chinese communistische partij van de Chinese burgers. Iets om trots op te zijn. En het gekke is dat westerse leiders evenmin als de Chinese communistische leiders iets van kritiek op de onderdrukking willen weten. Hoe vreemd is dat?

Delivery for Mr. Rajab. Mediengruppe Bitnik! test de marges

Verzenden van een pakket met camera over de post is een kunst. Of kunst? In elk geval een project op het raakvlak van mediakunst, toeval, transport, politiek en activisme. Via een gat wordt de reis gedocumenteerd. De naar de Ecuadoriaanse ambassade in Londen gevluchte Julian Assange is de afzender. De Bahreinse mensenrechtenactivist Nabeel Rajab de geadresseerde. Rajab werd naar aanleiding van zijn optreden in het vierde deel van Assange’s The World Tomorrow door de Bahreinse autoriteiten in de cel gegooid. Voelt Assange zich daar schuldig aan? Het Zwitserse kunstcollectief !Mediengruppe Bitnik voert het project uit. Een eerste pakketje strandde bij de douane in Dubai. Een tweede is inmiddels op reis gestuurd. Hoe ver komt het?

Social-sound.nl omschrijft wat Bitnik doet: ‘(..) !Mediengruppe Bitnik onderzoekt de potentie van micromedia in een wereld van masssamedia. Het collectief is gespecialiseerd in hacking. Echter niet alleen in technologische zin, maar ook in culturele en sociale zin. Ze gebruiken media- en communicatietechnologieën op manieren waarop ze niet bedoeld zijn en stellen daarmee sociale kwesties aan de kaak.’ Deze specifieke ontregeling van het algemene levert onverwachte vragen en antwoorden op. Hoe wordt een pakketje over de wereld vervoerd? Hoe zien de locaties eruit waar het pakketje passeert? Hoe werkt de post? En in dit geval: bereikt het pakketje Nabeel Rajab? The medium is the message. Zie hier voor een eerder project van Bitnik.

Live webcam en twitter live feed zie hier.

Foto 1: ‘Day 28 | 16:10:55 GMT | Label is being scanned by postal officer‘.

Foto 2: ‘Day 28 | 16:08:25 GMT | Will post office accept the parcel?‘

Ondernemer weigert geld Chinese overheid door moord op burgers

Een Amerikaanse uitvinder weigert in tweede instantie geld van de Chinese overheid omdat-ie leert van hun handel in organen van gevangenen. Wetenschapper Jeffrey Van Middlebrook loopt zo een Chinese investering van 60 miljoen dollar in zijn gasproject mis. En mogelijk wereldfaam en rijkdom. Andere overheden en bedrijven toonden onvoldoende belangstelling in zijn uitvinding. Is dat de prijs van een gerust geweten?

Hoe kan de wending van een wetenschapper die tot inkeer komt opgevat worden? Als-ie de uitzondering is die normbesef boven faam en rijkdom stelt, dan betekent dat andere wetenschappers, bedrijven en overheden dat nalaten. Hoe meer Van Middlebrook wordt geprezen, hoe meer blijkt dat-ie een witte raaf is. Dat maakt dit bericht over een uitzondering tot een somber verslag waaruit blijkt dat met bloedgeld principes te koop zijn.

China krijgt een steeds slechtere pers. Vooral in Europa en Noord-Amerika. Dit gaat verder dan verslaggeving over incidenten als de vervolging van de leden van de Falun Gong, illegale orgaantransplantaties op gevangen, gevangenkampen als Masanjia, de opstandige kunstenaar Ai Weiwei, isolatie van Nobelprijswinnaar Liu Xiao, onderdrukking van activisten en dissidenten, streng gecensureerde media en internet, de interventie in Tibet, schandalen met besmet melkpoeder, milieuschandalen, boeren die zonder compensatie van hun land gejaagd worden, zelfmoorden van ‘vervreemde’ arbeiders in fabrieken, een gebrekkige rechtsstaat en het gebrek aan perspectief voor de opbouw ervan, en een Communistische Partij waar diefstal, fraude en corruptie de regel zijn. Het stopt niet meer bij incidenten. Wie wil weten over het onrecht in China, kan het weten. Het patroon is duidelijk voor iedereen die zaken doet met China. Zonder of met een geweten. Zoals Jeffrey Van Middlebrook.

Foto: Ondernemer en uitvinder Jeffrey Van Middlebrook in Pioneer Park, Silicon Valley, California. 14 mei 2013. Credits: Jasper Fakkert, The Epoch Times.

Onderzoek wijst uit: Chinese censuur op internet werkt snel

Ai Weiwei zei het al eerder: de censuur op het Chinese internet is immens. Posten van een tweet op de Chinese versie van Twitter Sina Weibo is er geen garantie voor dat het in de openbaarheid blijft. Een overheidsapparaat van talloze controleurs leest de 70.000 berichten van de 300 miljoen actieve gebruikers die elke minuut verschijnen. En verwijdert razendsnel tweets die onwelgevallig zijn voor de overheid. Soms al binnen 10 minuten. En 90% van de kritische tweets binnen een dag. Amerikaanse onderzoekers onder leiding van Dan Walach van Rice University in Houston hebben dat in kaart gebracht in de studie ‘The Velocity of Censorship: High-Fidelity Detection of Microblog Post Deletions‘. China Forbidden News rapporteert.

Foto: Schermafbeelding uit reportage van China Forbidden News over censuur op internet in China met mededeling dat een tweet verwijderd is.

Ai Weiwei is meer bij de tijd op internet dan in het museum

In het Hirshhorn Museum in Washington DC loopt de tentoonstelling ‘According to What?‘ van Ai Weiwei ten einde. De politieke kunst van Ai Weiwei is niet in lijn met de propaganda van de Chinese regering, maar staat er haaks op. Publicist James Panero ziet de basis ervan in het scepticisme van de Punk-beweging. Een wantrouwen tegenover de staat dat ook het Russische Pussy Riot op de been bracht. Opvallend omdat de staat zelf vaak het initiatief neemt voor politieke kunst. Het schrijnt dan als kunstenaars hun eigen weg kiezen.

Ai Weiwei kon niet op de opening van zijn eigen tentoonstelling in Washington DC zijn. Zoals-ie nergens meer kan komen. Geen nieuws omdat het bekend is dat-ie China niet wil verlaten uit angst er niet meer in te mogen. Samensteller en directeur Kerry Brougher ziet een vermenging van Ai’s internet-activiteiten en zijn kunst: ‘There is a blurring of his internet activity and his art.’ In zijn isolement maakt de kunstenaar gebruik van de middelen die hem resten. Internet en sociale media buit-ie uit met de mentaliteit van de punker. Tegelijk relativeert dat het belang van zijn ‘klassieke’ kunst die noodgedwongen in dat isolement blijft steken.

Foto: Ai Weiwei fotografeert in New York (1983-1993). Mirror, 1987.

Saudische ex-diplomaat houdt Nederland verantwoordelijk voor zijn leven

Dat Saudi-Arabië een fout land is leidt geen twijfel. Denk alleen maar aan wat de Saudische blogger Hamza Kashgari overkomt die al bijna een jaar in de gevangenis zit voor enkele tweets. Of schrijver Turki Al-Hamad die hetzelfde overkwam. Er is met het Wahabisme een onverdraagzame versie van de islam aan de macht dat ook nog eens als exportartikel de regio destabiliseert. In Bahrain wordt met steun van de Saudi’s de sjiitische meerderheid onderdrukt. Westerse media als CNN worden omgekocht om ons dat niet te vertellen, zoals journaliste Amber Lyon aantoont. Wat haar deed breken met CNN. Ofwel, oliegeld houdt de waarheid uit onze media. En wij blijven onwetend. Ondanks het hardhandig optreden leveren de VS wapens aan Bahrain.

Bruce Riedel noemt in een kristalhelder memorandum aan president Obama dat Brooking publiceerde Saudi-Arabië de laatste absolute monarchie: ‘Saudi Arabia is the world’s last absolute monarchy. Like Louis XIV, King Abdallah has complete authority.‘ Riedel pleit echter niet voor hervormingen, maar voor onderdrukking van de democratisering in de regio. Absurd is dat het land dat direct in verband kan worden gebracht met de daders van 9/11 een nauwe bondgenoot is van de VS en het Westen, en Iran dat er buiten staat opgescheept wordt met een vijandbeeld. Zoals Glenn Greenwald opmerkt in The Guardian. Het Westen steunt Saudische tirannie.

Er is een Nederlandse connectie aan dit treurige verhaal van opportunisme, handel, onrecht en wegkijken. Amnesty bracht onlangs naar buiten dat de Saudische diplomaat Mishal bin Zaar Hamad al-Mutiry die in 2011 naar Qatar is gevlucht onder druk van de Saudische autoriteiten uitgeleverd gaat worden. Al-Mutiry vreest voor zijn leven in Saudi-Arabië. Voordat-ie vluchtte werd-ie gemarteld in de gevangenis. De diplomaat had zich in 2003 het ongenoegen van de Saudi’s op de hals gehaald toen-ie klaagde dat de Saudische ambassade in Den Haag naar verluidt het terrorisme financierde. Na z’n ontslag trad-ie in 2004 met de feiten naar buiten.

In september 2004 kregen al-Mutiry en zijn gezin asiel in Nederland. Maar in 2006 werd-ie vanuit Nederland door vermoedelijk Saudische geheime agenten onder dwang naar Brussel gereden en op een vliegtuig naar Saudi-Arabië gezet. Omdat zijn 10-jaar oude zoon Youssef ook ontvoerd was had-ie geen keuze. Geert Wilders stelde vragen. Al-Mutiry heeft herhaaldelijk Nederlandse ambassades en consulaten in de Golfregio benaderd voor bescherming, aldus Jannie Schipper op RNW. Zonder resultaat. Mishal bin Zaar Hamad al-Mutiry houdt Nederland verantwoordelijk. De lange arm van de Saudische monarchie reikt tot in Den Haag.

Foto: James Bond in Nederland en Saudi-Arabië

Turki al-Hamad voor zijn mening gearresteerd in Saoedi-Arabië

De Saudische overheid heeft de politieke analist, journalist en schrijver Turki H. al-Hamad gearresteerd vanwege tweets. Afgelopen februari overkwam blogger Hamza Kashgari hetzelfde. Hij zit nog steeds in de gevangenis. Al-Hamad kreeg eerder al vanwege zijn werk vier fatwas aan zijn broek van de religieuze leiders van Saoedi-Arabië. Met zijn arrestatie wordt rechtstreeks de vrijheid van meningsuiting aangevallen.

De actie tegen al-Hamad staat niet op zichzelf. Zelfs de vrijheid van mensenrechtenactivisten wordt ingeperkt. Zo is Amnesty International een actie gestart om aandacht te besteden aan de rechtszaak tegen de mede-oprichters van de Saudische Vereniging voor Politieke- en Burgerrechten (ACPRA) Mohammad al-Qahtani en Abdullah al-Hamid. De aanpak van de liberalen lijkt een gevolg van de macht van de conservatieve islam.

De gewraakte tweets geven commentaar op de islam: ‘Onze Profeet kwam om het geloof van Abraham te herstellen, en nu is een tijd waarin we iemand nodig om het geloof van Mohammed te verhelpen‘ en ‘Neo-nazisme zit in de lift in de Arabische wereld onder het mom van het islamisme ….‘ en ‘Ze misleidden ons en zeiden dat het de wet van God was, maar uiteindelijk zijn er slechts de ideeën van meisjes‘. Ze leidden tot een felle strijd op sociale media tussen voor- en tegenstanders. Net als Hamza Kashgari werd al-Hamad na een tip van een religieuze organisatie opgepakt. Op ketterij of geloofsafval staat in Saoedi-Arabië de doodstraf.

PVV-Kamerleden Raymond de Roon en Geert Wilders hebben vandaag kamervragen gesteld aan minister Frans Timmermans van Buitenlandse Zaken over de arrestatie. De toon ervan is opvallend vlak en gematigd. Ze vragen Timmermans zich sterk te maken voor de vrijlating van Al-Hamad. Maar de PVV-ers roepen niet op om de relatie met Saoedi-Arabië te heroverwegen vanwege de inperking van de mensenrechten door de Saudische overheid. Die optie laten ze ongenoemd. De roep om mensenrechten boven handelsbetrekkingen te stellen zou de logische vervolgstap zijn. Zoals Harry van Bommel in februari 2012 bij Hamza Kashgari deed.

Foto 1: Turki H. al-Hamad.

Foto 2: Tweet van de Saudische mensenrechtenactivist Waleed Abu al-Khair: ‘Ze arresteerden Turki al-Hamad niet omdat-ie religie bekritiseerde, maar omdat-ie kritiek had hoe ze religie gebruiken om nieuwe slaverij te bevorderen‘.

Demmink: So squeeze me, but don’t tease me

Nederland werkt zich door afwachtend handelen steeds meer in de nesten met de affaire-Demmink. De druk vanuit de VS wordt opgevoerd. Op 19 december heeft de Republikeinse afgevaardigde uit New Jersey Chris Smith een resolutie ingediend die de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken oproept om de zetel van het Internationaal Hof van Justitie uit Nederland te verplaatsen. Politiek een kansloze oproep, maar publicitair een tijdbom. De reputatie van Nederland wordt steeds meer beschadigd door de affaire-Demmink.

Vanuit het idee van normen en menswaardigheid is een opvallende samenwerking ontstaan tussen diverse partijen. Mensenrechtenadvocate Adèle van der Plas richtte de ‘Bakker Schut Foundation for Universal Rights Research‘ op omdat ze onregelmatigheden in de rechtsgang bespeurde. Oorzaak: ‘de ervaringen die advocaat Adèle van der Plas heeft opgedaan in de rechtszaak tegen haar cliënt Hüseyin Baybasin die door het Nederlandse Openbaar Ministerie willens en wetens op illegale gronden is vervolgd’. Van der Plas komt de eer toe de zaak-Demmink op de agenda te hebben gehouden en inhoudelijk body te hebben gegeven.

Publicist Micha Kat heeft afgelopen jaren eveneens aandacht aan de zaak-Demmink besteed. Eerst deed-ie verslag op klokkenluideronline.nl en toen dat wegens smaad op last van de rechter werd gesloten op klokkenluideronline.net. Zijn site bevat veel hoofdletters en suggesties. Vraag of Kat de behandeling van de zaak door zijn optreden bespoedigd of vertraagd heeft valt lastig te beantwoorden. Zijn reputatie die deuren sluit doet de zaak geen goed. Maar hij stond wel lange tijd als enige voor de deur te demonstreren.

De rol van Kat is vanaf dit jaar overgenomen door Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad die als enige journalist regelmatig kritische aandacht aan Demmink besteedt. In mindere mate doet Koen Voskuil van het AD hetzelfde. Hij meldde op 6 oktober dat Demmink regelmatig contact had met een pooier van minderjarige jongetjes. Demmink kondigde tegen het AD een bodemprocedure aan wegens ‘onjuiste berichtgeving‘. Een manier om de zaak op de lange baan te schuiven. Het komt overeen met de conclusie uit 2004 van toenmalig NOS-Journaal hoofdredacteur Hans Laroes dat Demmink alles via onderonsjes probeert te regelen (p.124).

Projectontwikkelaars vader en zoon Poot hebben een appeltje te schillen met de gevestigde klasse omdat ze zich miskend voelen bij de ontwikkeling van Chipshol. Nederland kent klassejustitie. Ze zijn de inspiratoren en financiers van de sites de demminkdoofpot.nl en arrestdemmink.com. Die laatste op de Amerikaanse publieke opinie gericht. Ze hebben met hun journalistieke sites de informatie op een rij gezet en de zaak-Demmink voor buitenstaanders inzichtelijk gemaakt. In zekere zin volgen de vragen van Chris Smith hieruit.

Tenslotte is er een christelijk geïnspireerde factie die zich bezighoudt met Demmink, kinderhandel en de obstructie van de rechtsgang. Omdat Demmink en betrokkenen als de ministers Opstelten, Rutte en staatssecretaris Teeven allen VVD-ers zijn heeft dit een partijpolitieke dimensie. Wellicht daarom zit CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt sinds kort dicht op de zaak. Samen met Peter Oskam heeft-ie kamervragen gesteld. De Italiaanse katholieke Europarlementariër Luca Volontè deed in de Raad voor Europa hetzelfde.

Tussen bovengenoemde betrokkenen lopen lijnen. Omtzigt en Volontè zijn lid van dezelfde christelijke politieke familie. Van der Plas getuigde in oktober voor Chris Smith in de Helsinki Commissie van het Amerikaanse congres. Smith baseert zich weer op de site arrestdemmink.com van Jan en Peter Poot. Evenals de mensenrechtenorganisatie Rebecca Project for Human Rights die net als Smith druk zet op de Amerikaanse publieke opinie. Daar kunnen burgers hun mening geven. De spreekwoordelijke PopVox. Het net om de verdedigers van Joris Demmink sluit zich. Knijp me, maar plaag ons niet, daarmee komen ze niet meer weg.

Foto: Schermafbeelding van het Amerikaanse popvox om de mening te geven over resolutie 838 door Chris Smith ingediend in verband met de zaak-Demmink.

Ai Weiwei: In China wint internetvrijheid van overheidscensuur

Ai Weiwei denkt met ons mee en hoopt dat internet tot meer vrijheid kan leiden. Zeker in een autoritair land als China. Hij meent dat de vrijheid van expressie niet gecontroleerd kan worden. Onduidelijk is of-ie dat technologisch, politiek of maatschappelijk bedoelt. Zo citeert W.J. Poolen in zijn masterscriptie ‘Intentional Disintegration of Cybercriminal Networks’ van Clarke en Knake Cyberwar (2010): ‘They mention that the Government of the People’s Republic of China has equipped all its computers, servers and routers with special software (Green Dam Youth Escort software, The Great Firewall DNS manipulator and other components) that enables the Chinese government to literally flip an application switch “to disconnect all Chinese networks from the rest of the global Internet”‘. Zo heeft de Chinese overheid vermoedelijk ook mogelijkheden ingebouwd hebben om regionale netwerken los te koppelen. Bijvoorbeeld van steden als Peking, Shanghai of Hongkong.

Zaak-Demmink voor het eerst centraal in media en politiek

Na jaren stilzwijgen kwam afgelopen zaterdag het AD met een kritisch artikel over Joris Demmink, de hoogste ambtenaar van het ministerie van Veiligheid en Justitie. Hij wordt al jaren met pedofilie, intimidatie van media en beïnvloeding van de rechtsgang in verband gebracht. Dat stuk in het AD volgde op een hoorzitting voor de Helsinki Commissie van het Amerikaanse Congres op 4 oktober waarin kritiek op Demmink werd geuit. Getuigen spraken er hun verbazing over uit dat er nooit een degelijk onderzoek naar Demmink is verricht.

Nu is het hek van de dam. Kranten en omroepen kunnen zich verschuilen achter de verwijzing naar het AD zonder de eigen nek uit te hoeven steken. Vanochtend kwam het AD met een nieuw bericht op de voorpagina ‘Kamer vraagt uitleg aan Opstelten over zaak-Demmink‘. Kamerleden van VVD, PvdA, SP, CDA en 50Plus willen opheldering van minister Opstelten in een brief. Dit verzoek komt na een eerdere brief van minister Opstelten op 3 oktober over Demmink. Dat fractievoorzitter Henk Krol van 50Plus zich bij de vragenstellers aansluit is opvallend omdat Krol eerder liet weten niets over de zaak-Demmink te mogen zeggen.

Europarlementariër Lucas Hartong (PVV) zegt de zaak-Demmink in het Europarlement aan te gaan kaarten. Begin augustus vroegen de drie Amerikaanse congresleden Pitts, Wolfe en Smith in een brief opheldering over Joris Demmink aan het Duitse Europarlementslid Christian Ehler die contactpersoon voor de VS in het Europarlement is. Daarop deden de Nederlandse Europarlementariërs niets.

Demmink die aan het eind van de maand met pensioen gaat en opgevolgd wordt door Pieter Cloo zegt het er niet bij te laten zitten. Zo lijkt het. Hij daagt het AD voor de rechter wegens ‘onjuiste berichtgeving’, aldus de NRC. Advocaat Harro Knijff zegt dat zijn cliënt Demmink de aanhoudende beschuldigingen niet over zijn kant kan laten gaan. Opmerkelijk omdat ze al jaren circuleren. Verschil is nu dat ze het hart van zowel de media als de politiek hebben bereikt. Joris Demmink begint een bodemprocedure zodat het AD zijn bronnen moet bekendmaken, aldus Knijff. Doordat het veel tijd in beslag neemt is een bodemprocedure echter niet het juiste middel om laster snel te stoppen of recht te zetten. Vraag is dan ook hoe juridisch zeker Demmink zich nog voelt. Onder het vooruitzicht dat zijn machtspositie op Justitie over twee weken verleden tijd is.

Foto: Rodrigo, Blind Justice, 2009. (En kinderen, hier hebben we het symbool van het recht; Een standbeeld, hoe toepasselijk).