Winkelcentra in middelgrote steden zouden te klein voor een tafellaken en te groot voor een servet zijn. Dat waren ze vroeger niet, dus de vraag is waarom het komt dat dat dat nu wel zo is. Centrummanager Kees Raven ziet voor Hoogeveen in concentreren en indikken een oplossing voor de winkelleegstand en de dalende bezoekersaantallen. Hoogeveen doet mee aan het Europees kennisuitwisselingsproject RetaiLink dat een looptijd van twee jaar heeft. Een gemankeerde naam omdat Retail Link een merk van Wal-Mart is. Winkeliers en gemeente doen volgens een bericht van de gemeente ook mee aan het platform De Nieuwe Winkelstraat, een kennis- en netwerkcentrum dat werd opgericht naar aanleiding van het onderzoeksprogramma Shopping 2020. Urgentie van winkelleegstand en teruglopende bezoekersaantallen wordt beseft. Als de deelname van gemeenten aan dit soort programma’s illustratief is, dan komt het wel goed. In 2020 of in een verre toekomst.
Beleving is maar alles. Zijn schiet tekort. Prikkels tellen steeds meer. In het Drentse Echten is in de tuin van de havezaat het Huis te Echten een Belevingspad geopend voor blinden, slechtzienden en mensen met een verstandelijke beperking. Ook kinderen zijn welkom. Volgens een brochure van Koninklijke Visio over het Huis te Echten valt er sowieso veel te beleven. De toeters en bellen van het Belevingspad passen in een patroon.
Is het verstandig van staatssecretaris Klaas Dijkhoff (VVD, Veiligheid en Justitie) om 700 extra asielzoekers in een voormalig verliesgevend attractiepark Speelstad Oranje van ondernemer en raadslid voor de VVD in Lochem Hennie van der Most in het Drentse Oranje (gemeente Midden-Drenthe) te plaatsen? Tegen alle afspraken en beloftes van het kabinet in dat dat niet zou gebeuren? Eind 2014 werden er in het 140 inwoners tellende Oranje al 700 asielzoekers geplaatst. Toenmalig staatssecretaris Fred Teeven (VVD) verklaarde toen te begrijpen dat de bewoners zich overvallen voelden. De bewoners kunnen zich nu voor de tweede keer overvallen voelen. De inzet van waarnemend burgemeester Ton Baas (VVD) van Midden-Drenthe is om de opvang van de extra 700 asielzoekers te bestempelen als noodopvang en zo kort mogelijk te houden.
Door het besluit van staatssecretaris Dijkhoff toont het de overheid zich een onbetrouwbare partners die zich autoritair opstelt. Dat wakkert het wantrouwen in de overheid aan en geeft ‘tegenpartijen’ als PVV en SP wind in de zeilen. Wacht Dijkhoff nog enig begrip omdat hij klem zit in het oplossen van een onoplosbaar probleem en dat zakelijk uitlegt, vice-premier Lodewijk Asscher (PvdA) mengt zich onnodig in het debat en ontspoort met onderstaande tweet die van weinig fijngevoeligheid en empathisch vermogen getuigt. Hij zet de wereld op zijn kop door het verbreken van de belofte door het kabinet te willen ‘framen’ als obstructie van bewoners van Oranje die anderen beletten in hun werk. Maar Asscher vergeet dat de koele rationaliteit waar hij voor pleit juist ontstaat door de irrationaliteit van het besluit van het kabinet. Een kwestie van banale bureaucratie.
Harry Tupan, adjunct-directeur van het Drents Museum in Assen legt uit wat ontzamelen is en hoe dat in z’n werk gaat. Het betreft een paar duizend objecten van de C-collectie die de deur uit moeten. Een bulkafstoting van landbouwwerktuigen. Naar andere musea als ze dat willen, waarbij Drentse de voorkeur hebben. Ook de loods die C-collectie huisvestte -en niet geklimatiseerd en goed beveiligd lijkt- wordt verlaten. De vraag of er zich nog onder voorwaarden ontvangen schenkingen en legaten onder de af te stoten objecten bevinden wordt niet gesteld. Evenmin of er nog stukken geveild worden. Gezien de kwaliteit zal dat weinig opbrengen. Tupan schetst de dilemma’s van collectievorming, maar draait er ook charmant omheen. Want natuurlijk ruimt het Drents Museum meer op dan het verwerft. Deels een bezuinigingsactie, deels een beheerprobleem.
In de afgelopen jaren was er binnen de museumsector veel debat over ontzamelen. De te volgen richtlijn stond daarbij centraal waarbij in een tijd van bezuinigingen belangrijk werd wie over de bestemming van de opbrengst kon beslissen. Directie of wethouder? Zodat ermee zelfs gaten in de exploitatie gevuld konden worden wat voorheen ondenkbaar was. Naast de officiële LAMO-richtlijn van de museum- en erfgoedsector kwam de VNG zelfs met een richtlijn wat gemeenten weer ruimte bood om voorwaarden op te rekken en weer een eigen richtlijn op te stellen. Zoals Rotterdam deed naar aanleiding van de plannen van het Wereldmuseum om de Afrika-collectie af te stoten. Daarnaast speelt nog de afstoting van niet-museale collecties, zoals bij de CBK’s die weer hun eigen voorwaarden hanteren. Zodat er een veelheid van richtlijnen ontstond die in de wijze van afstoten zoals Harry Tupan die schetst tamelijk identiek bleven, maar in de bestemming gingen variëren.
Het Centraal Museum in Utrecht met toenmalig hoofd collectie Errol van der Werdt -nu directeur van het Textielmuseum- zwengelde dat debat in 2006 aan en thematiseerde het met de tentoonstelling Uit het depot annex veiling met medewerking van Sotheby’s die liet zien wat afstoten van 1500 kunstwerken omhelsde. Daarna is het niet meer rustig geworden in de depots van museumland. Waarbij Boijmans het groter zoekt.
George Knight 