Pubers moorden namens Islamitische Staat. Overheden willen niet dat geweld met de islam in verband wordt gebracht. Waarom niet?

President Barack Obama sprak zich februari 2015 uit over IS. Deze ‘Islamitische Staat’ zou volgens hem niets met de islam te maken hebben. Onzin uiteraard, want Obama kan dat helemaal niet weten. Hij is een politieke leider die zich met dit onderwerp helemaal niet moet bemoeien. De wereldgemeenschap van moslims moet onder elkaar maar uitmaken wie zich wel of niet moslim kan noemen. Het zelfde geldt voor organisaties die claimen islamitisch te zijn. Zoals IS. Obama moet zich niet bemoeien met de interne zaken van een religie. In september 2014 stelde Obama evenals de Britse premier Cameron ook dat IS niet islamitisch is. Ik stelde toen in een commentaar vast dat ze de plank missloegen en de islam voor eigen doeleinden misbruikten.

Mijn reactie bij de passage: ‘How may Obama know who is a muslim and who is not? Is is none of his business to speak about the internal affairs of a religion. Obama is mixing up politics and religion. He should better keep silent on the subject of islamic terrorism. Separation of church and state, remember? It seems he forgot.‘

Ik moest aan dit fragment denken bij lezing van de Parool-column van vandaag van Theodor Holman. Hij constateert dat overheden niet willen horen dat het gewelddadig jihadisme iets met de islam te maken heeft. De gemeente Amsterdam heeft daartoe de Britse psychoanalyticus David Kenning ingehuurd die in zijn advies dat jihadisme reduceert tot ‘de psychologische gesteldheid van twijfelende pubers’. Jihadisme teruggebracht tot een puberprobleem. Holman: ‘Waarom heet Islamitische Staat Islamitische Staat? Omdat het niets met het geloof te maken heeft? Omdat het pubers zijn? Is Abu Bakr al-Baghdadi een puber? Was Bin Laden een puber? Bestaat de leiding van Al Nusra of Boko Haram uit pubers?’ Het is weer eens iets geheel anders, complexe geopolitieke, religieuze en sociaal-economische problemen ondergebracht bij het domein van de geestelijke gezondheidszorg. Zodat die problemen niet aangepakt hoeven te worden en plotsklaps zijn verdwenen. Obama, Cameron en Kenning denken dat een probleem verdwijnt als ontkend wordt dat het bestaat. Freaky. 

Tussen goedpraters en kwaadsprekers: meeste Nederlanders zwegen in 2015 over de vluchtelingen

2015 was lastig. Vluchtelingen namen met gevaar voor eigen leven en dat van hun kinderen de boot naar Europa. Opvang had geen halszaak moeten zijn, maar de reactie erop legde van alles bloot en voedde de onzekerheid. Mede door een slechte voorbereiding van de landelijke overheid die afgelopen jaren tegen het advies van het COA in opvanglocaties had gesloten. In een reactie op die reactie kwam het Nederlands kabinet met misleiding en spin om eigen falen en verdeeldheid te verhullen door de spreekwoordelijke Apotheker van Aleppo als hoogopgeleide vluchteling te presenteren met de suggestie dat hij snel bij ging dragen aan de Nederlandse economie, terwijl uit Duits onderzoek blijkt dat slechts 10% van deze vluchtelingen hoogopgeleid is. In Nederland is 30% van de bevolking hoogopgeleid. In vooral de regionale media verschenen ineens kunstzinnige, musicerende en vluchtelingen zoals wij die redelijk Engels spraken, terwijl de analfabeten, de door oorlog getraumatiseerden en religieuze hardliners onder de vluchtelingen buiten beeld bleven.

De reactie legde veel bloot dat onder druk niet klopte en de werkelijkheid niet weerstond. Er was de onmacht van de EU om door te pakken en een strategische visie te formuleren op het eigen functioneren. De EU was niet in staat om de eigen buitengrenzen te bewaken. Er was het gebrek aan bestuurlijk besef van het openbaar bestuur op gemeentelijk niveau om het belang van de eigen burgers voorop te zetten. Bij vestiging van azc’s moesten vele burgemeesters er door protest aan herinnerd worden dat ze niet volgens partijpolitieke lijnen hun partijgenoten in Den Haag moesten volgen, maar ingehuurd waren om het belang van de eigen inwoners voorop te zetten. Er was een harde kern van buitenlandhaters die door zowel het ontbreken van de controle op en registratie van de vluchtelingstroom alsook door de tweespalt in het kabinet tussen VVD en PvdA en de aantoonbaar te rooskleurige verhalen als een geschenk munitie in handen kreeg. Er was een meerderheid van bezorgde burgers die zich zowel niet thuis voelde bij de verhullende verhalen van kabinet en overheden die overduidelijk de regie verloren hadden als bij degenen met een ideologie van haat die het niet ging om het vinden van een oplossing, maar om het politiseren van iets wat in aanleg gewoon probleembeheer was.

Door de tweespalt die feitelijk een driespalt was werd 2015 een schizofreen jaar omdat velen vreesden door overreactie en lui denken ingedeeld te worden bij de verkeerde groep. Ze waren op hun dood om door associatie waartegen geen weerwoord bestond gestigmatiseerd te worden en hielden daarom meer dan ze eigenlijk wilden hun mond. Dit alles ging ten koste van de redelijke middenweg die onnodig verzwakte en ruim baan gaf aan de goedpraters en de kwaadsprekers. De meerderheid van goedwillende Nederlanders heeft niets tegen vluchtelingen , maar maakt zich vooral ongerust over de eigen toekomst en dat van hun kinderen.

Foto: Minister Ploumen met de fiets in het VN-vluchtelingenkamp Al Zaatari, maart 2015. Credits EPA / Jamal Nasrallah.

Kabinet verbreekt belofte over opvang asielzoekers in Oranje. Asscher ontspoort

Is het verstandig van staatssecretaris Klaas Dijkhoff (VVD, Veiligheid en Justitie) om 700 extra asielzoekers in een voormalig verliesgevend attractiepark Speelstad Oranje van ondernemer en raadslid voor de VVD in Lochem Hennie van der Most in het Drentse Oranje (gemeente Midden-Drenthe) te plaatsen? Tegen alle afspraken en beloftes van het kabinet in dat dat niet zou gebeuren? Eind 2014 werden er in het 140 inwoners tellende Oranje al 700 asielzoekers geplaatst. Toenmalig staatssecretaris Fred Teeven (VVD) verklaarde toen te begrijpen dat de bewoners zich overvallen voelden. De bewoners kunnen zich nu voor de tweede keer overvallen voelen. De inzet van waarnemend burgemeester Ton Baas (VVD) van Midden-Drenthe is om de opvang van de extra 700 asielzoekers te bestempelen als noodopvang en zo kort mogelijk te houden.

Door het besluit van staatssecretaris Dijkhoff toont het de overheid zich een onbetrouwbare partners die zich autoritair opstelt. Dat wakkert het wantrouwen in de overheid aan en geeft ‘tegenpartijen’ als PVV en SP wind in de zeilen. Wacht Dijkhoff nog enig begrip omdat hij klem zit in het oplossen van een onoplosbaar probleem en dat zakelijk uitlegt, vice-premier Lodewijk Asscher (PvdA) mengt zich onnodig in het debat en ontspoort met onderstaande tweet die van weinig fijngevoeligheid en empathisch vermogen getuigt. Hij zet de wereld op zijn kop door het verbreken van de belofte door het kabinet te willen ‘framen’ als obstructie van bewoners van Oranje die anderen beletten in hun werk. Maar Asscher vergeet dat de koele rationaliteit waar hij voor pleit juist ontstaat door de irrationaliteit van het besluit van het kabinet. Een kwestie van banale bureaucratie.

Foto: Tweet van vice-premier Lodewijk Asscher.

Wat zegt een peiling over inzet luchtmacht Midden-Oosten?

Peil.nl peilt de eensgezindheid over de inzet van de Amerikaanse en Nederlandse luchtmacht (zes F-16 vliegtuigen) in het Midden-Oosten. De Telegraaf verwoordt de uitkomsten aldus: ‘Ruim 80% voor aanval’ en reduceert de inzet als gericht tegen ISIS. Maar dit klopt niet, de eerste aanvallen leren dat ook andere organisaties doelwit zijn van de luchtaanvallen. De vragen koppelen ‘een goede beslissing van de VS’ aan ‘deze luchtaanvallen’. Mijn idee is dat Nederland niet mee moet doen. Niet vanwege het anti-Amerikanisme van de SP, maar omdat luchtaanvallen geen militaire doorbraak teweeg kunnen brengen, de acties niet afgeperkt zijn en er geen einddoel is geformuleerd. Wat geeft deze peiling meer dan een evaluatie van ISIS?

Foto: Schermafbeelding van toelichting en vragen uit de peiling van 28 september 2014 over inzet vliegtuigen in het Midden-Oosten.

Iedereen verklaart de islam. Niemand kan anderen ervan uitsluiten

Twee weken geleden meenden president Obama en premier Cameron te weten dat ISIS niet islamitisch was. Want zo zei Obama: ‘No religion condones the killing of innocents’ (= Geen religie gedoogt het doden van onschuldigen). Maar deze week zei Obama wat anders. In de Algemene Vergadering van de VN citeerde hij instemmend de Britse #NotInMyName-campagne van de Active Change Foundation: ‘ISIS is hiding behind a false Islam’  (= Isis verstopt zich achter een valse islam). Is ISIS nou geen islam, een valse islam of islam?

Er is geen afdoend antwoord op de vraag naar de waarachtige islam omdat er geen ultieme instantie is die dat bepaalt. Iedereen kan claimen namens de islam te spreken. Wereldse leiders als Obama of Cameron hebben er al helemaal niets mee te maken. Gevolg hiervan is dat elke criticus de islam als een religie van oorlog kan voorstellen. Alleen religies met een sterke hiërarchie en acceptatie door gelovigen zoals de Rooms-Katholieke kerk weten de eigen godsdienst enigszins af te perken tegen invloeden van buitenaf. Paus en curie zijn continu in de weer om hun ‘merk’ af te schermen, te profileren en zo optimaal mogelijk in de markt te zetten.

Het is logisch dat Britse moslims kritisch zijn op ISIS dat vooral in Syrië en Irak opereert. Hun belangen liggen in Europa en zij hebben last van ISIS omdat het hun positie in de Britse samenleving beschadigt. De islam heeft in het Westen toch al zo’n slechte reputatie opgebouwd. De Britse moslims kunnen menen dat ISIS niet de Britse islam vertegenwoordigt en niet handelt volgens de uitgangspunten waar de islam voor staat. Maar hun mening is even vrijblijvend als die van de jihadisten die menen dat ze wel de islam vertegenwoordigen.

Obama en Cameron gebruiken islam voor hun eigen doeleinden

President Obama en premier Cameron geven hun mening: ISIS is niet islamitisch. Obama zegt: ‘No religion condones the killing of innocents’ (= Geen religie gedoogt het doden van onschuldigen) en Cameron voegt eraan toe na het doden door ISIS van de Britse hulpverlener David Haines: ‘Islam is a religion of peace. They are not Muslims, they are monsters.’ Dr. Shuja Shafi, de secretaris-generaal van de Britse Moslimraad zegt: ‘These extremists in Iraq and Syria claim to be acting in the name of Islam. But there is nothing in our faith that condones such behaviour. Muslims in Britain and around the world have condemned these people, and the arguments they use have been refuted comprehensively as being far from the religion of Islam.’

Politici als Obama en Cameron moeten zich verre houden van uitspraken over de islam. Daar hebben ze geen kennis van noch verantwoordelijkheid voor. Ze hebben er niks mee te maken. Politici moeten geen uitspraken doen over de inhoud van religies. Dat is alleen aan de betreffende religieuze organisatie en aan de gelovigen. Wat Shuja Shafi zegt klinkt al een slagje geloofwaardiger, maar is evenmin de laatste waarheid. De Britse Moslimraad vertegenwoordigt niet eens alle Britse moslims. Laat staan de wereldgemeenschap van moslims die tientallen landen en vele stromingen omvat. Moslims bestrijden elkaar op vele plekken op leven en dood.

Obama en Cameron slaan nog op een andere manier de plank mis als ze zeggen dat geen enkele religie onschuldigen doodt of de islam een religie van vrede is. De geschiedenis toont het omgekeerde. Zoals ook in naam van het christendom in 2000 jaar vele onschuldigen zijn gedood. Het uitsluiten van andersdenkenden is onlosmakelijk verbonden aan religies. Ze hebben een zachte kant met zingeving, troost en verbinding die ze het liefst tonen. Maar die bestaat alleen dankzij een harde kant van strijd, machtsdenken en uitschakelen van dissidenten en concurrenten die ze het liefst verbergen. Dat religieuze organisaties in hun marketing hun zachte kant tonen en de harde kant verbergen is begrijpelijk. Maar dat politici die veinzerij navolgen is onbegrijpelijk en onnodig. Religie is een proces van ontvoogding. Dat omvat ook loskomen van de politiek.

Shavit hoopt op vrede Israël. Dankzij chaos Arabische landen?

Twee berichten. In Irak is meer dan 90% van de 40.000 inwoners van Qaraqosh op de vlucht geslagen, aldus het Katholiek Nieuwsblad. Inwoners van deze merendeels katholieke stad bij Mosoel vrezen de jihadisten van ISIS met hun reputatie van meedogenloosheid. De linkse Israëlische journalist Ari Shavit zegt in NRC in een interview met Hendrik Spiering: ‘Ik heb Arabische vrienden die zeer kritisch staan tegenover Israël, maar als ze om zich heen kijken weten ze: het is voor hen beter in Nazareth te leven onder een zionistisch regime dan in Damascus onder de Arabische nationalisten. Het wordt niet hardop gezegd, het is een taboe. En hun politieke leiders en radicale intelligentsia verzwijgen het. Maar het heeft een kalmerend effect.‘

Deze commentator voor het links-liberale Haaretz meent dat Israël helemaal niet zo rechts is. Shavit hoopt dat als gematigd links aan de macht komt er een realistische vrede kan worden gesloten met ‘een echte acceptatie van het tweestaten-principe: Israël en Palestina’. Hij ziet ook bij de Palestijnen meer realisme. Is de chaos en ellende van Syrië en Irak vol sektarisme de kans voor Israël om zich aan het recente beleid van stuurloosheid en gebrek aan perspectief te ontworstelen? Het valt te hopen dat Israël moreel kan herleven door aansluiting te zoeken bij Europa. Leed van de recente geschiedenis is relatief. Daar ligt het perspectief van Israël op een doorstart. Wel wennen voor de hardliners aan Joods- en Arabisch-nationalistische kant.

Foto: Strijders van het aan Al Qaida gelieerde ISIS marcheren door Raqqa in Syrië, januari 2014. In: Haaretz. Credits: AP.

Europees Parlement vlucht in bijzaken omdat het de hoofdzaak mist

21 april 2013: Oost-Europese bendes plegen op grote schaal fraude met toeslagen en uitkeringen in Nederland, aldus RTL Nieuws op basis van vertrouwelijk politie-onderzoek. Het gaat vooral om Bulgaarse bendes. Vorig jaar meldde Elsevier dat de Oost-Europese misdaad is toegedekt in de aanloop naar de toetreding van Oost-Europese landen tot de EU. De Utrechtse criminoloog Dina Siegel kwam in 2012 tot deze conclusie. Toen werd in het Europarlement het Meldpunt Midden- en Oosteuropeanen van de PVV veroordeeld. De onthulling over de fraude door Oost-Europese bendes en het wegkijken voor deze misdaad zet vragen bij de slagvaardigheid van de EU.  

Het Europees Parlement spreekt zich over van alles uit. De observatie dat het zich bemoeit met zaken waar het niks mee te maken heeft en zaken laat liggen waar het over gaat is wijdverbreid. Of dat klopt is afhankelijk van de mate van politieke en culturele samenwerking die de observator voor ogen heeft. De minimalist wijst elke samenwerking af en voor de integralist kan samenwerking niet ver genoeg gaan. Wat zegt de realist?

Op 15 maart spreekt het Europees Parlement zich in resoluties uit over Poetin, het Midden-Oosten, Nigeria, Kazachstan en het Nederlandse PVV-Meldpunt. Zo wordt volgens een persbericht Poetin opgeroepen tot een ‘oprechte dialoog‘ met demonstranten en oppositie. En: ‘Van de nieuwgekozen Russische president Vladimir Poetin wordt verwacht dat hij bereid is die hervormingen door te zetten‘. Hoe geloofwaardig is zo’n resolutie? Om Stalin te parafraseren in zijn misnoegen over het Vaticaan ‘Hoeveel divisies heeft het Europees Parlement?

Het EP roept in een resolutie ‘het Nederlandse kabinet op het PVV-meldpunt voor klachten over midden- en oost Europeanen te veroordelen. Een overgrote meerderheid in het EP vindt dat de Nederlandse autoriteiten moeten onderzoeken of de website aanzet tot haat en of die discriminerend is.’ Symboolpolitiek met een dubbel signaal, zo lijkt het. Wat als uit het onderzoek blijkt dat de website niet aanzet tot haat of discriminerend is? Het meldpunt is al een maand in de lucht en iedere burger kan naar de rechter stappen als het meent dat het aanzet tot haat of discriminatie. Waarom moet het EP zich daar dan nog over uitspreken?

In 2005 wees 61,5% van de Nederlandse kiezers het Referendum over de Europese Grondwet af. Hoewel politici als Wouter Bos een nieuw referendum over een verdrag toezegden werd dat de kiezers tegen alle beloften in door de neus geboord. Dat vergrootte de kloof tussen bevolking en Europa verder. Ook ik stemde in 2005 tegen, als me die kans niet ontnomen was had ik dat bij een tweede referendum in 2007 opnieuw gedaan. Het lijkt erop dat het EP zich neerlegt bij het idee dat de inwoners zich van het parlement afkeren.

Kritiek dat alles wat uit Brussel of Straatsburg komt niet deugt deel ik niet. Economisch werkt het, maar politiek niet. Ik ben een voorstander van Europese integratie, maar niet zoals het door de huidige Europese bestuurslagen wordt vormgegeven. Zoals het vluchten in bijzaken omdat consensus over de hoofdzaak ontbreekt. Dat democratisch tekort deed me tegenstemmen bij het Euroreferendum. Tegenargument dat een nieuwe grondwet juist een voorwaarde was om verder te democratiseren is de Brusselse Catch-22. Mandatarissen zeggen, geef ons meer mandaat om ons minder mandaat te geven. Burgers zijn toch niet gek?

Foto: Zitting in het Europees Parlement te Straatsburg. © Europees Parlement