Petitie: ‘Doe iets aan treinspringers’. Hoe kunnen zelfdodingen omgeleid worden van het spoor?

Herfst komt er weer aan. De tijd van bladeren op het spoor en zelfmoorden. Dat zorgt voor stremmingen. Na een zelfdoding ligt het treinverkeer gemiddeld 2,5 uur stil. Maar het zorgt ook voor traumatische ervaringen bij reizigers, machinisten en conducteurs. Deze petitie roept op om wat aan de zelfmoorden te doen.

Maar hoe de treinspringers te stoppen? In Nederland ligt volgens Wikipedia 6830 kilometer spoorlijnen. Het is ondoenlijk om dat af te schermen. Volgens een statistiek van het CBS plegen in Nederland jaarlijks 1600 mensen zelfmoord. De tendens is dat het aantal toeneemt. In 2015 was het 1871. Volgens een bericht op Treinreizger.nl loopt het aantal zelfdodingen op het spoor op en bedraagt nu ongeveer 200 personen per jaar. Ondanks pogingen om via hekken en verwijzingen naar hulpverleningsinstanties het aantal terug te dringen. Dat is ongeveer één zelfdoding per 34 kilometer spoorlijn. De tijd dat het treinverkeer op een traject stilligt met een mogelijke inktvlek-werking naar andere trajecten is jaarlijks gemiddeld 500 uur (200 x 2,5 uur).

Zelfdodingen kunnen maar beter rationeel en in volle openheid aangepakt worden. Met als risico dat taboes wegvallen en het aantal bij zulk nieuw beleid aanvankelijk zal toenemen. Als iemand toch niet van zelfdoding weerhouden kan worden, dan is het zaak voor de overheid en hulpverleningsinstanties om de wijze ervan te sturen. Zodat de maatschappelijke schade beperkt wordt. Het is van belang dat de 200 treinspringers per jaar een alternatief geboden wordt. Te denken valt aan lokale plekken voor zelfdoding. Vanwege de traditie kan dat een treinomgeving zijn zonder spoorlijn, trein, reizigers, machinisten en conducteurs. Afschermen van het spoorlijnen is onwerkbaar. Het bieden van een alternatieve zelfdodingsplek zou geen taboe moeten zijn.

Foto: Schermafbeelding van deel petitie ‘Doe iets aan treinspringers’.

Petitie: Redt Omroep Hindoe Media OHM uit handen van OHM

Nederland in een notendop. Is een publieke instelling van het bestuur en directie of van de achterban? Dat speelt bij organisaties als politieke partijen, vakbonden, voetbalclubs, immigrantenkoepels, zorginstellingen en omroepen. Wat is de essentie: de steun van de achterban of de organisatie? Een lastige vraag, want ze kunnen niet zonder elkaar bestaan. Als het evenwicht ontbreekt wordt het of een lege huls of chaos.

Nederlandse publieke omroeporganisaties zijn relicten van gefixeerde verzuiling in het sprookjesbos van het Mediapark Hilversum. Er is enige beweging omdat de politiek samenwerking oplegt, maar dat gaat minimaal. Wat in de rest van de samenleving allang hervormd, verwaterd of gefuseerd is staat in het omroepbestel nog fier overeind: identiteit. Alsof het nog 1955 is van een verzuiling die met terugwerkende kracht definitiever wordt voorgesteld dan het in het echt was. De kleine levensbeschouwelijke omroepen zoals de OHM zijn van de verzuiling weer de ultieme verschijningsvorm. De laatste verdedigingslinie in een verloren oorlog. Dat trekt bestuurders aan die het behoud van het oude vooropzetten en zich passief ingraven tegen de moderniteit.

Bij de Hindoestaande omroep OHM is veel mis. De Gooi- en Eemlander berichtte vorige maand dat de mediawaakhond ingreep en een ultimatum stelt dat op 2 februari verlopen is: ‘Stichting OHM dient vóór deze datum te zorgen voor een adequate interne organisatie en een raad van toezicht die deskundig en onafhankelijk toezicht houdt. Voldoet Stichting OHM niet aan deze opdracht, dan moet de omroep vanaf 2 februari een dwangsom betalen van duizend euro per dag met een maximum van 50.000 euro.’ Vier niet erkende leden van een nieuwe raad van toezicht probeerden zich in januari toegang tot kantoor en bankpassen te verschaffen, aldus Radio.NL. Waarschijnlijk een geval van oplichting. De activiteiten van de OHM worden in verband met de bezuinigingen vermoedelijk dit jaar overgenomen naar de NTR. De petitie vraagt de regering feitelijk om de hindoegemeenschap van 250.000 mensen tegen zichzelf te beschermen.

Foto: Petitie ‘Omroep Hindoe Media OHM is van ons’ op petities.nl.

Disorde in Drenthe: verzoek aan gedeputeerde Brink af te treden

De Drentse gedeputeerde (VVD) Henk Brink ligt al maanden onder vuur. Hij is verantwoordelijk voor het toezicht op het bestuur. Er is kritiek op het onderzoek van 150.000 euro door recherchebureau Marple naar provincieambtenaren die verdacht worden van fraude. Dat zou niet zorgvuldig verlopen zijn, had door de Rijksrecherche uitgevoerd moeten worden en had Marple niet gegund moeten worden. Marple achtte het nodig zich tegen de kritiek te verdedigen. Wat Brink in de video van 25 april (na 1’20’’) zegt is opvallend: ‘Er is een app geplaatst (..) waar je achteraf telefoongesprekken [mee] terug zou kunnen luisteren’. Op de vraag van RTVDrenthe of er ‘afgeluisterd is‘ zegt Brink ‘nee’. Hetzelfde antwoord dat de NSA over de massale spionage van burgers geeft. Data zijn opgeslagen, maar burgers worden niet afgeluisterd. Een onhoudbaar standpunt van Brink. Zie hier voor kritiek van de oppositie op de uitleg van gedeputeerde staten op het onderzoek.

In een petitie ‘Oproep aan gedeputeerde Henk Brink om af te treden’ constateert Robert Hamminga dat de positie van Henk Brink vanwege het gunnen van het onderzoek onhoudbaar is geworden en hij dient af te treden, want ‘De gedeputeerde heeft met de opdracht van het fraudeonderzoek aan het privaat bureau de onafhankelijkheid en betrouwbaarheid geschaad en heeft onnodig veel belastinggeld verspild.’

Foto: Schermafbeelding van petitie ‘Oproep aan gedeputeerde Henk Brink om af te treden’ van 6 augustus 2014. Tekenen kan hier. 

Komt er ooit nog een referendum over de grondwet van de EU?

De titel van de petitie had beter kunnen luiden ‘Referendum over de positie van Nederland in de EU’. De verwijzing naar het burgerbelang is een echo van de verklaring in een persconferentie die toenmalig premier Balkenende op 1 juni 2005 na afwijzing van het verdrag tot vaststelling van een grondwet voor Europa gaf: ‘We moeten alles op alles zetten om in de komende periode de burgers méér bij het Europa van de toekomst te betrekken. Het kabinet zal zich daarvoor inspannen’. Deze mooie woorden van premier Balkenende hebben nooit een vervolg gekregen in de praktijk. De petitionist bedoelt te zeggen dat Balkenende door toedoen van onder andere de opstelling van de PvdA-fractie in 2007 een tweede referendum afwees dat het wel beloofd had. Een koude kermis die nu al bijna zeven jaar ziekt in de herinnering van de politiek bewuste burger. 

Politiek is bang voor het oordeel van de burger. Dat politieke partijen niet luisteren naar de achterban en dat de media op de hand van de gevestigde macht zijn leidt geen twijfel. In de politiek mag een stem alleen klinken als deze instemt met wat al min of meer beslist is of op de rails gezet is. Politiek is een variant op wat jazzmusicus Eric Dolphy over muziek zie: ‘When you hear politics, after it’s over, it’s gone, in the air. You can never capture it again.’ Zo beredeneerd heeft politiek geen geheugen. Zodat er ook nooit iets geleerd wordt.

Ik ben ook voor een referendum over de positie van Nederland in de EU en daarom teken ik de petitie. Het tweede referendum dat de Nederlandse burger in 2007 door de neus is geboord steekt me nog steeds als een visgraat in de keel. Al is het alleen maar om de verschillende politieke partijen nog eens beter ma te laten denken over hun relatie tot de EU. Het blinde vertrouwen van D66 lijkt weg. Ook PvdA, CDA en VVD lijken zich minder uitgesproken eurofiel op te stellen. Of dat meer is dan politieke marketing kan blijken. Ik betwijfel echter of zo’n breed maatschappelijk debat over de EU er ooit komt omdat de politieke partijen zoals gezegd bang zijn voor de kiezer en een situatie die ze niet kunnen sturen liever vermijden. Maar als het gehouden wordt dan zal ik uitkomen bij de meest kritische eurofiele of de meest welwillende eurosceptische positie.

Foto: Schermafbeelding van petitie ‘Referendum of Nederland uit de EU kan stappen’, 27 mei 2014.