British Museum sluit sponsorcontract van £50 miljoen met BP

Het is interessant als organisaties tegen de trend ingaan. Waarom doen ze dat en hebben ze niks geleerd? Terwijl musea in allerlei landen de fossiele industrie niet langer aanvaardbaar achten als sponsor sluit het British Museum een tienjarig sponsorcontract van £50 miljoen (€57,8 miljoen) met BP.

Volgens The Guardian noemen klimaatactivisten het contract ‘verbazingwekkend wereldvreemd’, ‘totaal onverdedigbaar’ en ‘je kop in het zand steken’. Ze menen dat BP zijn reputatie probeert te greenwashen.

Het British Museum mag demonstraties verwachten. Want daar bestaat de komende jaren zonder twijfel een verhoogd risico op. Het bestuur van het British Museum neemt weloverwogen dit risico.

Het contract met BP is des te merkwaardiger omdat het British Museum een renovatie gepland heeft ter grootte van £1 miljard. Het museum blijft tijdens de verbouwing open. De £50 miljoen van BP is 5% van het totaal. Het deel dat het meeste protest zal blijven oproepen.

Dubbelspel van Wilders, Yesilgöz, Omtzigt, Van der Plas en Plasterk vertroebelt politiek

Start informatie met Omtzigt, Wilders, Plasterk, Yesilgöz en Van der Plas, 14 december 2023. Credits: ANP.

De suggestie van Geert Wilders en Martin Bosma dat ze na de winst van de PVV een andere rol spelen en hun eerdere ongrondwettelijke uitspraken in een andere rol niet terugnemen is misleidend. Het is een raadsel waarom media, politiek en samenleving dat voor zoete koek slikken.

Alsof er in de hoofden van deze PVV’ers na de verkiezingswinst een schot is opgetrokken dat de oude persoon scheidt van de nieuwe afsplitsing die de illusie van gematigdheid moet wekken. Zo’n scheiding in iemands hoofd bestaat niet. Er bestaat geen gematigde Wilders. Hoogstens een Wilders die (voor even) speelt dat hij gematigd is.

Wilders en Bosma blijven dezelfde persoon met dezelfde overtuiging die op dezelfde wijze is verbonden met de nieuwe afsplitsing van hun persoon als met hun eerdere personage die tot denigrerende en antidemocratische uitspraken kwam. Over het parlement, de journalistiek, de rechterlijke macht, de kunsten en de islam. Dat kun je in de ijskast zetten, maar de persoon die dat heeft gezegd is geen spaan veranderd.

Het zou een een raadsel moeten zijn waarom NSC en VVD daaraan meewerken. Maar dat is het niet. Want VVD-leider Dilan Yesilgöz en NSC-leider Pieter Omtzigt doen min of meer hetzelfde als Wilders en Bosma. Ze splitsen hun persoon af met een nieuw personage die deelneemt aan het coalitieoverleg over de vorming van een radicaal-rechts kabinet van PVV, VVD, NSC en BBB.

Van het stel lijkt alleen BBB-leider Caroline van der Plas met beide voeten in de modder dezelfde persoon te zijn. Zij doet tot nu toe niet mee aan het rollenspel om haar eerdere ik te verloochenen. Ofschoon ze in haar oude rol nooit duidelijk toegaf dat ze een marionet van de agro-industrie is. Dus ook Van der Plas ontkomt niet aan veinzerij over wie ze echt is.

Yesilgöz liep een blauwtje bij het kabinet waar ze deel van uitmaakt met haar motie over de spreidingswet. De nieuwe afsplitsing van haar persoon die om electorale redenen de rechterflank van de VVD probeerde af te dekken kwam in de knoop met haar functie als minister van Justitie en Veiligheid in Rutte IV die het tegengestelde beoogde van wat Yesilgöz in haar nieuwe rol zei.

Gevoegd bij haar inhoudsloze, werktuiglijke commentaren maakt dat Yesilgöz de laatste weken tot mikpunt van spot. Ze speelt haar rollenspel prutserig en valt daardoor door de mand. Met als gevolg dat haar knoeiwerk afleidt van het dubbelspel van Wilders en Bosma dat daardoor minder aandacht krijgt dan het verdient.

Omtzigt liet zich in de laatste weken van de campagne kennen als de twijfelaar die niet weet wat hij wil. Wel of niet premier? Hij leek er niet uit te komen. Dat wijst op onzekerheid over wat hij echt wil. In de beeldvorming roept Omtzigt steeds de vraag op of hij iets wel of niet wil. Of hij de grondwet vooropzet of niet. Ook hij ondersteunde Yesilgöz’ motie over de spreidingswet, terwijl de motie bestuurlijke, staatsrechtelijke elementen bevat waar Omtzigt zijn partij voor heeft opgericht om tegen te strijden.

Als klap op de vuurpijl van het dubbelspel is er informateur Ronald Plasterk die in de media wordt gekenschetst als PvdA’er, terwijl hij in werkelijkheid alle kenmerken van de rechtse Telegraaf-columnist heeft. Plasterk voedde in zijn columns jarenlang de rechtse hetze tegen D66 en toenmalig partijleider Sigrid Kaag. Nu speelt hij de objectieve bemiddelaar zonder eigen overtuiging die niet te herleiden is tot de columnist met rechtse talking points en wrok tegen zijn oude partij waarvan hij het partijleiderschap misliep. In deze rol is Plasterk ongeloofwaardig.

De informatie lijkt op een detective van Agatha Christie waar iedereen in het complot zit. Alle hoofdpersonen in de informatie spelen een dubbelspel. Ze ontkennen wie ze zijn en doen zich anders voor dan wie ze echt zijn. Dat is funest voor duidelijkheid in de politiek. Inclusief de reactie erop die bijna onmogelijk wordt. Dat leidt tot een schimmenspel in de formatie waar niemand is wie hij zegt te zijn. Geen wonder dat de verwachting is dat het lang gaat duren. Dat is voedsel voor psychoanalyse.

BOA’s mogen in Arnhem van college religieuze uitingen bij uniform dragen. Dat is om vele redenen een onverstandig besluit

BOA’s, gemeentelijke handhavers ofwel buitengewoon opsporingsambtenaar zijn bevoegd tot opsporing van bepaalde, meestal een beperkt aantal of een specifieke groep, strafbare feiten. Dat is vaak een bevoegdheid die beperkt is tot overlast en leefbaarheid. Dat is een beperkte bevoegdheid.

In Arnhem mogen vanaf enkele dagen geleden de BOA’s bij hun uniform een religieuze uiting dragen. Zoals een keppeltje, hoofddoek, tulband of pastavergiet van de Kerk van het Vliegend Spaghettimonster. Of welke uitingen van de tientallen godsdiensten zich in de toekomst nog aandienen.

Het is om vele redenen een onverstandig besluit van het Arnhemse college. Hoofdreden is dat handhavers in de openbare ruimte neutraliteit behoren uit te stralen. Er is een principiële scheiding tussen kerk en staat die hiermee doorbroken wordt. Voor BOA’s in kantoorfuncties die niet met het publiek in aanraking komen geldt dat bezwaar niet.

De Arnhemse politie mag de religieuze uiting bij het uniform niet dragen. Met als gevolg dat er op straat een tweedeling tussen politie en BOA’s ontstaat. Dat is voor burgers verwarrend.

Een ander bezwaar is dat de Nederlandse BOA Bond tegen het dragen van religieuze symbolen bij het uniform is. Dat wist het Arnhemse college vooraf om de BOA Bond in een soortgelijk geval in Utrecht in 2021 hetzelfde afwijzende standpunt innam. Arnhem gaat tegen de BOA Bond in. Die reageerde op X afwijzend op het Arnhemse besluit:

X van Nederlandse BOA Bond, 16 december 2023.

Dan is er het politieke bezwaar. Het centrum-linkse Arnhemse college van GroenLinks, D66, Arnhem Centraal, Partij voor de Dieren, PvdA en Volt geeft sterk de indruk dat dit besluit een impulsieve reactie is op demissionair Justitieminister Dian Yesilgöz (VVD) die tegen het dragen van religieuze uitingen bij het uniform is.

De Arnhemse linkse partijen lopen hiermee in de val van de identiteitspolitiek. het is tragisch dat links nog steeds niet geleerd heeft dat identiteitspolitiek en sociaal-culturele onderwerpen niet het antwoord op rechts zijn, maar dat die rechts juist ondersteunen in zijn identiteitspolitiek.

Een beter antwoord van links op de rechtse agenda is niet het volgen ervan, maar iets anders bieden. Namelijk prioriteit geven aan sociaal-economische onderwerpen als zorg, arbeid, woningbouw, onderwijs en een eerlijke verdeling van welvaart, kennis en macht. Maar dat krijgt links niet voor elkaar. In de glijdende schaal naar beneden gaat links uit radeloosheid voor wrok en chagrijn.

Sociaal-economische onderwerpen realiseren vragen meer tijd, inspanning en verbeeldingskracht. Dat heeft links nu niet te bieden. Het besluit over de BOA’s tekent het failliet aan ideeën en overtuiging van links. Niet toevallig hebben de linkse partijen bij de recente verkiezingen voor de Tweede Kamer verloren. Met het accent op identiteitspolitiek heeft links de traditionele linkse kiezer verloren. De Arnhemse situatie leert dat links er niets van heeft geleerd.

Dit besluit over de BOA’s is een kinderachtige jij-bak van het Arnhemse college om rechts mores te leren. De kiezer in het midden blijft verweesd achter. Verbaasd over stemmingmakerij van links en rechts. Zijn er geen volwassenen meer in de kamer?

Die kiezer wil niet meer stemmen op rechtse partijen die in hun radicale retoriek en dubbelspel van gesplitste identiteiten om elkaar te overtoepen de democratie en rechtsstaat uitverkopen. NSC sluit zich erbij aan en heeft in de beeldvorming de claim ingeleverd om centrumpartij te zijn.

Links antwoordt daar niet passend op. Die kiezer voelt zich evenmin verbonden met linkse partijen die met snel gewin en profileringsdrang gaan voor identiteitspolitiek en daarbij hun traditionele waarden nog verder uit het oog verliezen.

Bij rechts en links verdringt de retoriek het politieke handwerk en de evenwichtskunst. De Nederlandse politiek is zo snel geprikkeld dat het op beide flanken de toevlucht neemt tot identiteitspolitiek en daarbij de centrumpartijen vermorzelt. Het Arnhemse besluit is armzalig.

NMvW roept twijfels op over correcte overdracht van archief Afrika Museum aan Congregatie

Schermafbeelding van ‘Onze Collectie‘ van Afrika Museum of Wereldmuseum Berg en Dal van het NMvW, 17 december 2023.

Op de site van het Afrika Museum dat het NMvW sinds oktober 2023 Wereldmuseum Berg en Dal noemt staat hierboven het volgende: ‘Op onze collectiesite kun je daarom naast de collectie van het Afrika Museum ook die van de andere drie musea bekijken. Samen bevatten deze collecties bijna 450.000 voorwerpen, 260.000 fotografische beelden en zo’n 350.000 items documentair beeldmateriaal.

Maar wie doorklikt naar ‘onze collectiesite‘ komt terecht op onderstaande pagina waar niet doorgeklikt kan worden naar de collectie van het Afrika Museum om die te bekijken. Wel naar de collecties van de musea in Amsterdam, Leiden en Rotterdam.

Schermafbeelding van deel ‘collectiesite van het NMvW, 17 december 2023.

Er bestaat dus verschil tussen de twee pagina’s op de site van het NMvW. De collectie van het Afrika Museum kan niet direct benaderd en bekeken worden, hoewel dat wel beweerd wordt.

Wat is er aan de hand? Waarom beperkt het NMvW de directe toegang tot de collectie van het Afrika Museum en geeft het er op haar site gemengde signalen over af, terwijl het nog tot 1 januari 2025 beheerder van de collectie van het Afrika Museum is?

Dat het Afrika Museum per 27 november 2023 de deuren sloot voor het publiek kan geen verklaring zijn voor deze ongelijkheid. Het NMvW is tot 1 januari 2025 huurder van het Afrika Museum en tot op die datum verantwoordelijk voor het beheer van de collectie van het Afrika Museum.

De aan het NMvW in bruikleen gegeven collectie omvat naast objecten, fotografische beelden en documentair beeldmateriaal ook het archief van de collectie. Dat is van belang voor de geschiedschrijving van het Afrika Museum.

Dat archief is het historisch geheugen van het museum van 1954 tot 2014. Op die laatste datum verhuurde de eigenaar van het Afrika Museum de gebouwen aan het NMvW en gaf het collectie, documentatie en bibliotheek in bruikleen aan het NMvW. Een en ander bleef eigendom van de eigenaar, de Congregatie van de Heilige Geest.

Het museumarchief tot 2014 is geen eigendom van het NMvW en dient per 1 januari 2025 volgens de bruikleenovereenkomst uit 2014 intact en geordend gerestitueerd te worden aan de bruikleengever.

Het NMvW vecht het eigendom van (een deel van) de collectie aan. Dat noopte de Congregatie in herfst 2023 om daar een rechtszaak over te beginnen. Maar zorgvuldig beheer van collectie en museumarchief door huurder NMvW staat los van de rechtszaak en blijft hoe dan ook gelden voor het NMvW dat als beheerder van het Afrika Museum staat geregistreerd in het Museumregister en zich aan de criteria daarvan heeft gecommiteerd. Hoe de uitspraak van de rechter ook uitpakt.

De recente geschiedenis leert dat het NMvW niet altijd zorgvuldig en volgens de museumnorm omging met de collectie van het Afrika Museum. Zo werd een plaag van houtkevers niet tijdig opgemerkt. In 2019 kreeg het NMvW kritiek van collega-musea omdat het volgens hen de veiligheid en brandveiligheid in het Wereldmuseum Rotterdam niet garandeerde.

Het is niet te hopen dat het NMvW ook zo nalatig omgaat met het museumarchief van het Afrika Museum. Daar is het zoals gezegd geen eigenaar van. Het NMvW draagt verantwoordelijkheid voor het beheer en een goede overdracht van het museumarchief tot 2014 aan de Congregatie. Probleem van de museumsector is dat er slechts toezicht achteraf bestaat op nalatige musea die een collectie of archief in bruikleen hebben.

Ook voor wetenschappelijk onderzoek is het van belang dat het museumarchief van het Afrika Museum tot 2014 intact blijft en door het NMvW correct overgedragen wordt aan de Congregatie. Erfgoedvereniging Heemschut meent dat de hutten van het buitenmuseum van het Afrika Museum aangewezen moeten worden als gemeentelijk monument omdat het Nederlands cultuurgoed is. Om dat te onderzoeken en beschrijven is een intact museumarchief een noodzakelijke voorwaarde.

Artikel op Caribe Magazine doorstaat toets der kritiek niet

Schermafbeelding van deel artikelDe vorming van een nieuwe regering in Nederland is vastgelopen‘ van Elmer Gregory op Caribe Magazine, 16 december 2023.

Onderstaande tekst (comment-14813) had ik vandaag geplaatst bij bovenstaand artikel. Maar het is door de moderator verwijderd. Ik weet niet waarom. Daarom plaats ik mijn reactie hier. Ik vraag me verbijsterd af hoe auteur Elmer Gregory tot zijn artikel komt en op welke informatie hij zich baseert.

De plaatsing van mijn reactie dient als voorbeeld om te laten zien hoe misinformatie op sociale media verschijnt. Wellicht door taal- en cultuurverschillen die tot misverstanden en onbegrip leiden:

Te veel feiten worden in dit artikel fout weergegeven. Dilan is vrouw en heet Yesilgöz. Franz heet Frans, Kom van Stryn heet Gom van Strien, de leider van de grootste partij stelt in eerste instantie geen informant voor, maar een verkenner.

Wat in dit verband een omroeper mag zijn is onduidelijk. Is dat de verkenner?

NSC heet niet New Social Deal, maar Nieuw Sociaal Contract, BBB is de BoerBurgerBeweging die zoals terecht opgemerkt de belangen van de landbouwindustrie of kortweg agro-industrie vertegenwoordigt.

De vier rechtse partijen die met elkaar in gesprek zijn onder -inmiddels- informateur Ronald Plasterk bouwen in overleg aan een coalitie. Niet aan een bondgenootschap. Ze gaan eerst bespreken in hoeverre het beginselprogramma van de PVV in strijd met de grondwet is.

Waarbij de twee partijen VVD en NSC er tot nu toe de voorkeur aan geven om geen ministers voor een kabinet te leveren. De VVD omdat het fors verloren heeft en niet onder een PVV-premier wil dienen en NSC omdat het afstand wil houden van de PVV die het niet vertrouwt. De fractie van NSC is verdeeld over samenwerking met Wilders. VVD en NSC willen een kabinet vanuit de Tweede Kamer gedogen.

De zorgen in de Nederlandse samenleving gaan niet zozeer over het autoritaire karakter van Geert Wilders, maar over de vraag of hij als premier of partijleider in de Tweede Kamer de grondwet en de grondrechten respecteert. Ook in zijn karakter. Dat gaat om zijn ‘democratisch ethos’, zoals CDA-leider Henri Bontenbal het verwoordde.

De kop is voorbarig. Die suggereert dat de vorming van een nieuw kabinet (regering is kabinet plus staatshoofd) is vastgelopen. Daar zijn geen aanwijzingen voor. Zoals gezegd, de vorming van het kabinet Rutte IV nam 299 dagen in beslag. Het duurt in Nederland lang om een kabinet te vormen.

Verschil deze keer is dat als het demissionaire centrumkabinet Rutte IV wordt opgevolgd door een PVVI kabinet, dat anders van politieke kleur is dan het zittende kabinet, namelijk radicaal-rechts. Daarom wringt het nu al tussen het kabinet Rutte IV en de coalitie in wording onder leiding van Wilders.

Kamervragen van ChristenUnie over christelijke jongeren die flyeren op Utrecht CS slaan de plank mis

Schermafbeelding van deel schriftelijke vragenHet bericht ‘NS verbiedt christelijke jongeren flyers uit te delen op Utrecht Centraal: ‘Dit is propaganda’’ van de ChristenUnie aan de ministers De Jonge en Yesilgöz en staatssecretaris Heijnen, 14 december 2023.

Lid van de Tweede Kamer Don Ceder van de ChristenUnie diende op 14 december 2023 bovenstaande schriftelijke vragen ‘Het bericht ‘NS verbiedt christelijke jongeren flyers uit te delen op Utrecht Centraal: ‘Dit is propaganda’’ in.

Het bericht waar op gedoeld wordt is het berichtNS verbiedt christelijke jongeren flyers uit te delen op Utrecht Centraal: ‘Dit is propaganda’ van 13 december 2023 van cvandaag. Dit christelijke digitale platform heeft als visie niet alleen christenen te informeren, maar ook hen te inspireren en te bemoedigen en te helpen een geloof op te bouwen ‘in een wereld die steeds seculierder wordt‘. Cvandaag claimt dat het ‘de hele Kerk‘ zichtbaar maakt.

Het is merkwaardig dat de ChristenUnie verwijst naar een bericht dat achter een betaalmuur zit. Om het te kunnen lezen dient men lid te worden van cvandaag. Het is duidelijk dat de indieners van de schriftelijke vragen zich identificeren met cvandaag. De schriftelijke vragen zijn duidelijk een één-tweetje tussen cvandaag en ChristenUnie.

Schermafbeelding van deel Huisregels op stations ofwel Stationregels van NS en ProRail.

De beantwoording van de vragen is simpel. Evangelisatie of elke andere vorm van reclame maken, teksten verspreiden of evenementen organiseren is zonder schriftelijke toestemming verboden in de hal van het Utrecht CS. Het doet er niet toe of dat een demonstratie of manifestatie wordt genoemd, zoals ChristenUnie stelt. De christelijke jongeren waren zonder toestemming in overtreding. Dat probeert de ChristenUnie met de vragen goed te praten.

Een en ander hindert de reizigersstroom. De suggestie uit de vragen 4) en 8) dat het uitdelen van evangelisatiemateriaal niet hinderlijk is onderbouwt de ChristenUnie niet. Het is wellicht niet hinderlijk voor de verspreiders van het evangelisatiemateriaal, maar kan dat wel degelijk zijn voor de reizigers die aangesproken worden.

Schermafbeelding van deel Huisregels op stations ofwel Stationregels van NS en ProRail.

De hal is bedoeld voor reizigers die met de trein reizen. De eigenaar, beheerder of vervoerder kan volgens de stationsregels (of Huisregels op stations) van NS en ProRail een ieder de toegang tot het station ontzeggen. Een station is geen publieke ruimte zoals een straat of plein, maar een private ruimte. De hal van het CS Utrecht is reizigersgebied en kan alleen bereikt worden door zich aan te melden via de OV-chipspoort.

Er is schriftelijke toestemming van de beheerder voor nodig om folders uit de doen in het reizigersgebied. Die hadden de christelijke jongeren die flyers uitdeelden niet. Dat weet de ChristenUnie. Dat maakt het merkwaardig waarom het de vragen indient. De vragen zijn overbodig en bedienen de eigen achterban. Het is goedkope retoriek van de ChristenUnie.

Als in de hal van Utrecht CS allerlei groeperingen om commerciële, politieke, religieuze of welke reden dan ook de reizigers in het reizigersgebied ophouden, dan is dat niet alleen hinderlijk, maar vooral ongepast en overmoedig. Als dat toegestaan wordt, dan wordt een stationshal een kermis of markt van meningen. Dat is niet het doel van een reizigersgebied. Daarom zijn er stationsregels om dat te voorkomen en de reiziger daartegen te beschermen.

De beheerder van station Utrecht CS had gelijk om de evangelische folderaars te vragen daarmee te stoppen. Daar is de hal niet voor bedoeld. Dat gebeurde trouwens pas na 45 minuten. Hadden de handhavers niet eerder kunnen optreden? Tot die tijd konden de christelijke jongeren zonder schriftelijke toestemming hun folders uitdelen. Ze hebben niks te klagen. Ze konden 45 minuten zonder schriftelijke toestemming de stationsregels overtreden.

De christelijke jongeren hadden zonder bezwaar evangelisiatiemateriaal in de publieke ruimte kunnen uitdelen wat de hal van Utrecht CS niet is. Zoals vele religieuze organisaties hun vaste plekken in steden en dorpen hebben om voorbijgangers aan te spreken in de hoop hen te bekeren tot hun geloof. Het is bizar dat de christelijke jongeren juist de hal van Utrecht CS kozen waarvan ze hadden kunnen weten dat daar schriftelijke toestemming nodig is voor het uitdelen van folders. Hun vrijheid van meningsuiting is niet in het geding.

Het is potsierlijk van de ChristenUnie dat het suggereert dat de vrijheid van godsdienst van de evangeliserende christelijke jongeren in het geding is. Ze kunnen overal terecht, alleen niet in een private ruimte waar huisregels gelden.

Huisregels bestaan ook in kerken, voetbalstadions, theaters, bioscopen en andere private plekken waar veel mensen samenkomen. Deze christelijke jongeren kunnen hun flyers niet uitdelen in een moskee, tempel of katholieke kerk. Zoals anderen hun religieus materiaal niet kunnen uitdelen in de kerk die deze jongeren frequenteren.

Het doet er niet toe of het evangelisatiemateriaal dat de christelijke jongeren uitdeelden ‘propaganda‘ wordt genoemd of dat het onderdeel was van een demonstratie. Het gaat erom dat de jongeren voor dat verspreiden geen schriftelijke toestemming hadden van de beheerder.

Evangelisatie is het verbreiden van het christendom onder niet-christenen met als doel hen te bekeren tot het christendom. Als onder propaganda een vorm van communicatie wordt verstaan, waarbij door de belanghebbende partij wordt getracht aanhangers voor haar gedachtegoed te winnen, dan was in dit geval van de ongeveer 35 flyerende christelijke jongeren duidelijk sprake van propaganda. In dit geval religieuze propaganda.

Wat is de logica van de ChristenUnie om over iets wat aantoonbaar vaststaat, namelijk dat het hier ging om religieuze propaganda, schriftelijke vragen te stellen aan twee ministers en een staatssecretaris? Heeft de ChristenUnie niets beters te doen en begeeft het zich nu ook al op de weg van de identiteitspolitiek?

Dat de beheerder van station CS Utrecht de fout is ingegaan met het niet afbreken van de pro-Palestina demonstraties en het samen met burgemeester Dijksma de openbare veiligheid in het reizigersgebied van Utrecht CS niet kon waarborgen is ergerlijk en tekent het tekort van de handhaving op Utrecht CS. Dat was een hinderlijk incident. Het wil echter niet zeggen dat de beheerder andere vormen die in strijd zijn met de stationsregels moet toestaan.

De schriftelijke vragen van de ChristenUnie zijn een vorm van propaganda waarmee deze partij zich blameert. Het lijkt de ChristenUnie aan besef te ontbreken om onderscheid te maken tussen belangrijke en onbelangrijke onderwerpen. De ChristenUnie doet met deze schriftelijke vragen aan stemmingmakerij.

Dilan Yesilgöz knielt voor Geert Wilders. Wat vertellen lichaamstaal en beeldvorming?

Dilan Yesilgöz praat met Geert Wilders tijdens debat in Tweede Kamer, 13 december 2023.

Lichaamstaal doet ertoe. En is onthullend. In het debat over de verkiezingsuitslag in de Tweede Kamer van 13 december 2023 zat VVD-fractieleider Dilan Yesilgöz bij het bankje van PVV-leider Geert Wilders. Ze keek tegen hem op. Symbolisch valt dat op te vatten als onderwerping aan zijn gezag. In het liveverslag van dit debat werd dit in beeld gebracht, zoals uit onderstaande still blijkt.

Stel je voor dat Mark Rutte tegen Wilders zou opkijken. Dat zou onbestaanbaar zijn. Maar Yesilgöz knielt voor Wilders. En lacht. Was dat nodig? Beseft ze wat dat betekent voor de beeldvorming? Het verbeeldt naast nieuwe politieke verhoudingen ook onderhorigheid van de VVD aan de PVV.

Yesilgöz zat tijdens het debat bij Wilders om te overleggen. Waarschijnlijk over het verslag van Ronald Plasterk of de VVD-motie in de Tweede Kamer om de Eerste Kamer te verzoeken om de spreidingswet asielopvang uit te stellen. De motie werd ondersteund door de radicaal-rechtse samenwerking in wording van PVV, VVD, NSC en BBB. Demissionair VVD-staatssecretaris Eric van der Burg is er verantwoordelijk voor.

Still uit het verslag van de Tweede Kamer over de verkiezingsuitslag van 13 december 2023 tijdens de tweede bijdrage van Jimmy Dijk (SP).

Hoe de motie van Yesilgöz getypeerd wordt hangt af van het eigen politieke perspectief. VVD-leider Rob Jetten noemde het ‘politiek vandalisme‘, oud-PvdA-leider Job Cohen vond het verrassend dat Pieter Omtzigt zijn handtekening onder de motie zette en commentator Kees Boonman noemde de motie ‘een onmogelijke, krankzinnige situatie‘.

Dilan Yesilgöz komt over als een tovenaarsleerling die de formules kent, maar nog niet precies weet hoe ze ermee om moet gaan. Ze geeft de sterke indruk de opdrachten van spindoctors uit te voeren, maar nog onvoldoende op eigen benen te kunnen staan. Tovenaarsleerlingen kunnen rampen veroorzaken zonder te beseffen wat ze doen.

Demissionair premier Mark Rutte legt de motie namens het kabinet naast zich neer. Ook als die door de radicaal-rechtse partijen in de Tweede Kamer aangenomen wordt. Het kabinet dreigde door de actie van Yesilgöz te splijten tussen enerzijds de VVD en anderzijds D66, CDA en CU.

Yesilgöz draagt drie petten: demissionair minister in het kabinet Rutte IV, lid van de VVD-fractie in de Tweede Kamer en onderhandelaar namens de VVD in de informatie met informateur Plasterk. Die verschillende petten zorgen voor verwarring. Bij anderen, maar ook bij haar.

Het is de vraag of Dilan Yesilgöz als persoon ernst en waardigheid (gravitas) onder de knie krijgt voordat de VVD afscheid van haar neemt als partijleider. Met de motie over de spreidingswet heeft ze zichzelf beschadigd. Krediet in de partijpolitiek is niet onbeperkt.

Nathalie Nede (ChristenUnie Arnhem) schiet uit haar slof. Ze ageert tegen foto van twee broers met ontblijt bovenlijf en ziet er pedoseksualiteit en seksualisering van kinderen in

De ChristenUnie heeft één zetel in de Arnhemse gemeenteraad. Die zetel wordt ingenomen door Nathalie Nede die in de video is te zien. Zij is bezoldigd adviseur bij Vizier dat gericht is ‘op discriminatie en diversiteit‘. Vizier vindtdat je in Nederland jezelf moet kunnen zijn samen met anderen‘.

Nathalie Nede heeft niet alleen bezwaar tegen een foto met twee Amerikaanse broers met bloot bovenlijf van Pride Photo Exhibition op het Gelerijdersplein in Arnhem, maar stapt met haar bezwaar naar de media. De foto toont een transjongen met zijn 6-jarige broertje.

Nede heeft bezwaar tegen het tonen van het 6-jarige jongetje omdat het volgens haar kinderen seksualiseert. Ze suggereert dat de foto bijdraagt aan het normaliseren van pedoseksualiteit. In elk geval roept ze de associatie tussen de foto en pedoseksualiteit op.

Hiermee haakt Nede aan bij emoties over pedoseksualiteit en seksualisering van kinderen die in de samenleving bestaan. Zij doet aan stemmingmakerij door deze associaties te maken en leidt de ChristenUnie Arnhem richting populisme.

De organisatie Pride Photo Exhibition ontkent tegenover RTV Connect dat de foto iets te maken heeft met seksualisering en pedoseksualiteit.

De opvattingen van Nede lijken goed te passen bij een christelijke partij als de ChristenUnie, maar slecht bij Vizier. Hoe valt het te rijmen dat Nede adviseur is bij Vizier dat strijdt tegen discriminatie en pleit voor diversiteit, maar zich publiekelijk uitspreekt tegen de foto met een transjongen?

Het argument van Nede is dat de foto ook ‘in een andere context‘ kan worden geplaatst. Daarmee bedoelt ze een andere context dan die van het tekstbord bij de foto waarin uitgelegd wordt dat het om twee broers gaat. Maar alles kan altijd in een andere context worden geplaatst door degenen die niet willen lezen of zich verdiepen in een onderwerp.

De argumenten van Nede tonen zwak. Haar missie is echter geslaagd omdat RTV Connect bij de video de volgende titel plaatst: ‘We moeten waakzaam zijn op seksualisering van kinderen‘. De associatie van Nede van de foto met seksualisering blijft zo hangen en wordt op het YouTube-kanaal van deze streekomroep bevestigd. Nede maakt zich in Arnhem met de ChristenUnie akelig zichtbaar.

Gedachten bij de foto ‘Hommes autour d’une buvette au bord d’une digue, près du lac intérieur de Zuiderzee ‘ (1959)

Gilles Ehrmann, Hommes autour d’une buvette au bord d’une digue, près du lac intérieur de Zuiderzee, 1959. Collectie: Donation Gilles Ehrmann, Ministère de la Culture (France), Médiathèque du patrimoine et de la photographie, diffusion RMN-GP

Noemen we wat Fransen een ‘buvette‘ noemen een ‘verfrissingsbar‘? Of een ‘buffetbar‘? Of een tot caravan omgebouwde bar? Links is een bromfiets-achtige motor te zien die het koffiekot verplaatst.

In militaire dienst heette zoiets de CADI (cantine dienst) die doorgaans in de vrieskou in de buurt van de schietbaan warme dranken verkocht. En gevulde koeken.

Drie mannen zijn aangemeerd bij De Zwerver om koffie of iets anders te drinken. Een is nauwelijks zichtbaar, op de klep van zijn pet na. Waarschijnlijk drinken ze iets niet-alcoholisch. In de pauze van hun werk.

In de achtergrond een gebouw met een scheepsmast. Waarschijnlijk van een vissersboot. Dat is het IJsselmeer, dat de Franse fotograaf 27 jaar na de naamsverandering in 1932 nog steeds Zuiderzee noemt. Is het Urk, Medemblik of een andere haven aan het IJsselmeer?

Gilles Ehrmann vereeuwigt de mannen daar rond het IJsselmeer voor zijn serie Les Européens. Met foto’s uit Nederland, Italië, Duitsland en Hongarije. Zo staat volgens hem Nederland er in 1959 op. Het Nederlands deel van de dwarsdoorsnede van de Europeanen.

Het is op het randje van folklore, maar met een moderne draai. Een draai anno 1959.

Museum De Voorde schept verwarring over het ontzamelen van de collectie

Handvatten voor afstoting bij sluiting van een museum op p.12 in de Leidraad afstoten museale objecten1923 (LAMO) van de museumvereniging.

Dit blog besteedde in 2022 aandacht aan de door het centrum-rechtse college van Zoetermeer afgedwongen sluiting van het Museum De Voorde. Zie hier en hier. Het museum moest volgens wethouder Marijke van der Meer (Zó! Zoetermeer) hoe dan ook dicht want ‘dat museum zijn we al 10 jaar zat‘. Aldus Streekblad Zoetermeer van 24 augustus 2022.

Het was een kwestie van rancune, vergelding en tromgeroffel van de rechtse coalitie om de subsidie in te trekken. Dat leidde tot sluiting van het museum in 2023. Inspreken door directeur Hans van de Bunte en steun van leden van de oppositie mocht niet baten.

Nu moet de boel afgehandeld worden. Hoe ontmantelt men een museum, hoe worden de objecten afgestoten? De hele collectie wordt ontzameld. In een uitleg zegt het museum: ‘We volgen bij het ontzamelen de laatste museale richtlijn, de Leidraad Afstoten Museale Objecten (LAMO 2023)‘.

Opzet van het museum is om de collectie ‘participatief‘ te ontzamelen. Ofwel, dat inwoners van Zoetermeer eigenaar van objecten worden. Het museum spreekt van ‘een voor Nederlandse musea nieuw democratisch proces‘ dat in de geest van het Verdrag van Faro is.

Uit de toelichting van het museum valt niet op te maken of er wel of niet een afstotingsplan is gemaakt, zoals de LAMO vereist bij sluiting van een museum. Daarin kunnen de prioriteiten aangegeven worden tussen geïnteresseerden in de collectie-onderdelen.

Het is niet duidelijk of collega-musea en erfgoed-instellingen vooraf kenbaar kunnen maken dat ze collectie-onderdelen overnemen of dat ze op gelijke voet met de inwoners worden behandeld. Dat laatste is in strijd met de LAMO.

Schermafbeelding van deel artikelDoek valt voor museum: wat gebeurt er met de spullen?‘ op Omroep West, 10 december 2023.

Wat procesbegeleider Kathy Marchand in bovenstaand citaat in het artikel van Omroep West zegt is verwarrend. Waarschijnlijk volgt ze de regels door eerst collectie-onderdelen aan te bieden aan collega-musea en erfgoed-instellingen, maar uit zowel de toelichting op de site van het museum als in het artikel van Omroep West blijkt dat niet expliciet.

Het lijkt alsof de verzoeken van instellingen en inwoners gelijktijdig door elkaar heen lopen. Zo kunnen publiekelijk de regels van de LAMO niet uitgelegd worden inzake het ontzamelen van de collectie van een museum dat gesloten wordt.