BBC-interview met Assange ontspoort en thematiseert vooringenomenheid media

BBC1

Een totaal ontspoord interview van BBC’s Zeinab Badawi met Julian Assange is illustratief voor de vermeende vooringenomenheid van de Westerse gevestigde media. Daarom is het uitermate interessant, des te meer omdat Assange die kleuring -‘bias‘- thematiseert. Hij klaagt de BBC aan, en dat vindt de interviewster niet leuk. Hier is het volledige interview te zien. De promotie van zijn boek ‘Cypherpunks‘ komt er bekaaid af.

Zeinab Badawi zet verkeerd in door Assange te willen framen met ‘beschuldigingen van seksueel misbruik’ uit Zweden terwijl elke serieuze journalist moet weten dat Assange in Zweden nooit is aangeklaagd voor sexueel misbruik. De strijd gaat al sinds eind 2010 over de voorwaarden van het onderzoek. De Zweden vermijden daarbij de openbaarheid. Omdat Badawi de feiten niet kent gaat ze keer op keer de fout in. Het misverstand dat niet de Zweedse regering maar de Zweedse rechtspraak het laatste woord zou hebben over de garantie om een verdachte niet uit te wijzen naar een derde land is herhaaldelijk weerlegd. Toch verwijst Zeinab Badawi naar de Zweedse minister van Buitenlandse Zaken Carl Bildt die hierover aantoonbaar niet de waarheid spreekt. De arrogantie van Badawi dat zij weet waarover ze praat en Assange niet maakt het er nog erger op.

De vergelijking van de twee schermafbeeldingen op de BBC-site is interessant. Een vooraankondiging van 30 november zegt dat Assange een uitdagend interview geeft, ‘defiant interview with the BBC’. Een dag later wordt dat afgezwakt, Assange heeft gesproken met de BBC in een uitdagend interview. De mededeling dat de bewaking van de Ecuadoriaanse ambassade de Britse belastingbetaler al 2 miljoen pond heeft gekost geeft aan wat de BBC als de essentie van het debat over de controlestaat ziet. Later wordt het geschrapt. Indirect roept de gang van zaken rond dit interview de vraag op wat deze BBC de Britse belastingbetaler kost.

BBC2

Foto 1: Schermafbeelding BBC News Europe

Foto 2: Schermafbeelding BBC News UK

Journalistiek zonder ruggengraat: Demmink en Huisjes

Vandaag gaat Joris Demmink met pensioen. Met een afscheidsreceptie. De hoogste ambtenaar van Veiligheid en Justitie wordt al lange tijd met pedofilie in verband gebracht. Mogelijk geeft de koningin Demmink een lintje. Voor bewezen diensten. Volgens Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad weigert Justitie daarover de media te informeren. De relatie tussen de media en de macht roept vele vragen op. Een voorbeeld.

Gisteren besteedde De Avondspits van WNL met presentator Joost Eerdmans op Radio 1 aandacht aan de kwestie Demmink. In het programma kunnen luisteraars hun mening geven. Dat deed ook de hoofdredacteur van Omroep WNL Bert Huisjes (na 21′ 55”). Hij zorgt meteen voor afleiding en vraagt wie advocaat Adèle van der Plas betaalt die ook in de uitzending reageert. Als zij desgevraagd antwoordt dat zij alles uit eigen zak betaalt, dan wil Huisjes dit niet voetstoots aannemen. Hij twijfelt aan de woorden van Van der Plas dat zij niet uitgaat van een complottheorie, maar zich baseert op feiten en omstandigheden die zij zelf onderzocht heeft.

Van der Plas is niet het onderwerp. Omdat ze steeds bereid is om inzicht te geven in zowel haar handelen als motivatie in de zaak Demmink past haar niet het cynisme van Huisjes. Van een journalist zou je verwachten dat-ie de macht controleert. In dit geval minister Opstelten en de top van het ministerie van Veiligheid en Justitie. Maar Huisjes valt degene aan die de macht wil corrigeren. Welk mechanisme is hier werkzaam?

Huisjes is onderdanig aan de zittende macht. Of dat PVV, VVD, CDA of PvdA is. Het gaat types als Huisjes niet om onderhorigheid aan partijen, maar om onderdanigheid. Kruipend, levert-ie op voorhand zijn journalistieke nieuwsgierigheid en codes in ter verdediging van de macht van het moment. Huisjes staat niet op zichzelf. Zijn onderdanigheid aan de gevestigde macht tekent de vooringenomenheid van de media. De schandaligheid is dat-ie een integere advocate als Van de Plas het nadeel van de twijfel geeft, en een regent als Opstelten het voordeel. Huisjes staat voor wat fout is aan de gevestigde media van Nederland die niks boven water krijgen.

Foto: Circussen. Vier clowns van Circus Hagenbeck. Scheveningen, Nederland, 1912-1920. Credits: Spaarnestad.