Facebook en Google blokkeren politieke uitingen. Internetvrijheid?

Op 23 september sloot Facebook de pagina ‘Cargo 200 uit Oekraïne naar Rusland’ (‘Груз-200 из Украины в Россию’) die verslag doet van gedode Russische militairen bij de Russische invasie van Oekraïne. Cargo 200 is de militaire code voor slachtoffers die vanaf het slagveld worden afgevoerd. De pagina is een initiatief van de Russische mensenrechtenactiviste Jelena Vasiljeva maar wordt ondersteund door Oekraïense groepen. Haar eigen pagina werd ook afgesloten. Door protesten op sociale media zoals bovenstaande petitie op change.org heeft Facebook de blokkade van Cargo 200 na een dag beëindigd. Het legt hierover geen verantwoording af zodat het gissen blijft wat de reden was. Op deze dominante positie krijgt Facebook van vele kanten kritiek.

In de RF worden berichten over in Oekraïne gesneuvelde Russische militairen uit de media gehouden omdat het Kremlin ontkent dat het Russische leger in Oekraïne opereert. Jelena Vasiljeva zegt te worden tegengewerkt. Ze verwijt de Russische geheime dienst haar pagina te hebben gehackt. Naar verluidt is sinds de wapenstilstand een deel van de Russische troepen uit Oost-Oekraïne en vanaf de grens teruggetrokken.

In een andere petitie vraagt Dawn Eliz aan Google (eigenaar van YouTube) om herstel van het acht jaar oude kanaal UkeTube dat zonder waarschuwing vooraf door YouTube werd gesloten. Meer dan 1500 video’s dreigen verloren te gaan. Dawn Eliz ziet er censuur in. Google lijkt als reden voor de sluiting van UkeTube  overtreding van de auteursrechten aan te voeren. Hoe zich dat verhoudt tot verslaglegging dat als bewijs in een komende rechtszaak kan dienen is de vraag. Als UkeTube tijdig gewaarschuwd was door Google had het een archief zoals Internet Archief voor kopieën kunnen laten zorgen. Tekenen van deze petitie kan hier.

Foto 1: Schermafbeelding van deel petitie ‘Reinstate the group ‘Груз-200 из Украины в Россию’ immediately‘ op change.org.

Foto 2: Schermafbeelding van deel petitie ‘Restore UkeTube channel’ op change.org.

Dood en begraven van militairen is in Rusland een probleem

Update 27 mei 2015: Rusland heeft het steeds moeilijker om te ontkennen dat er Russische militairen in Oekraïne opereren. Niet als ‘toeristen’ of vrijwilligers, maar als geïntegreerde onderdelen van het Russische leger. De ontkenning dient drie doelen. Voorkomen van binnenlandse onrust over doden en gewonden, het vermijden dat westerse landen grip krijgen op het Russische beleid en tonen van minachting voor Oekraïne. Morgen verschijnt het rapport ‘Hiding in Plain Sight: Putin’s War in Ukraine’ van The Atlantic Council met nieuwe bewijzen van de Russische militaire betrokkenheid in Oekraïne. Inmiddels heeft het hybride leger van separatisten en Russen bijna zoveel tanks ter beschikking (700) als Duitsland, Frankrijk en Groot-Brittannië samen (800). Bloomberg baseert zich op Oekraïense en Amerikaanse bronnen voor het gebruik van mobiele crematoria die nu ook door congresleden naar buiten worden gebracht. Oud nieuws wordt telkens afgestoft. 

Het Russische leger zet naar verluidt zes mobiele crematoria van het bedrijf Turmalin in om zich te ontdoen van lijken van gesneuvelde militairen in Oekraïne. Volgens onbevestigde berichten zijn dat er al zo’n 2000. De repatriëring en begrafenis van de lijken zorgt voor problemen omdat ze volgens het Kremlin niet bestaan. To be or not to be, in Soviet-stijl. Russische staatsmedia kunnen de doden niet langer negeren omdat ze anders de greep op de publiciteit kwijtraken. Nu bevestigen ze wat ze maandenlang ontkenden: Er zijn Russische militairen in Oekraïne. Uitkomst bieden mobiele crematoria waarin Ivan en z’n maten in rook opgaan.

Dit is sneuvelen voor een hoger doel zonder heldenbegrafenis, waardering of staatspensioen. Het rationalisme van de macht calculeert soldatenlevens als middel, niet als burger. Wat afgevaardigde Lev Shlosberg uit Pskov overkwam ondersteunt dit. Hij werd het ziekenhuis ingeslagen omdat hij aandacht voor rechten van militairen vroeg. Dat past niet bij een geheime oorlog die niet zou bestaan. Blijft de vraag wat het nationalisme van Putin betekent als militairen die elders voor het vaderland sterven in het geniep worden begraven of gecremeerd.

Foto: Artikel in Novaya Gazeta met afbeelding van graven van enkele in Oekraïne gesneuvelde militairen uit Pskov waarop Lev Shlosberg de aandacht vestigde.

Moestuinsocialisme volgens Klijnsma. Ze maakt PvdA belachelijk

Staatssecretaris van Sociale Zaken Jetta Klijnsma verbergt achter een tsunami van empathie en meevoelen met de sociaal zwakkeren elk politiek gevoel en verstand van zaken. Ze is een kleine ramp in het kabinet Rutte II. Een sociaal-democratisch godswonder dat goede bedoelingen paart aan onnozelheid en zo buiten de werkelijkheid is komen te staan. Haar redding is dat ze onbeduidend is, niemand haar serieus neemt en daarom niet hoeft op te stappen. Voorlopig. Ze muntte dit weekend de term moestuinsocialisme.

Het laatste advies van Klijnsma behelst dat mensen hun pensioen aan kunnen vullen door een moestuin, zo vertelde ze het AD. Klijnsma ziet dat het pensioenstelsel niet bij het oude kan blijven en vindt dat er een debat moet komen over het pensioen van de toekomst. Haar idee van de moestuin neemt daar een voorschot op. Als het spreekwoordelijk verschuiven van de dekstoelen op het dek van de Titanic. Klijnsma beantwoordt de uitdagingen van de toekomst met oplossingen uit een archaïsch Nederland. Ze wil groene vingers voor allen.

Hoon was Klijnsma’s loon. Terecht. Ook PvdA-voorzitter Hans Spekman besefte dat-ie weer tegen een nieuw onbenul in z’n partij op moest treden en nam afstand van Klijnsma’s suggestie: ‘Mensen moeten niet afhankelijk zijn van een moestuin, dat is belachelijk’. Hij noemt het stom van haar, aldus NRC. Abvakabo-voorzitter Connie van Brenk vond de uitspraak een drama en vroeg om iemand met verstand van pensioenen. Voor de SP was het makkelijk scoren, Paul Ulenbelt plaatste een reeks tweets over het moestuinsocialisme van Klijnsma. De kwestie roept vooral de vraag op hoe de selectie bij politieke partijen verbeterd kan worden.

Foto: Tweet van Paul Ulenbelt (SP).

Incomplete verkenning over vermogensongelijkheid zet de toon

Update 25 oktober 2014: FNV en de SP pleiten voor een hogere belasting op vermogens. De SP legt bij monde van kamerlid Farshad Bashir de grens bij 1 miljoen euro, aldus De Volkskrant. Waar de FNV de grens legt is vooralsnog onduidelijk. Het wil drie miljard euro aan extra vermogensheffing ophalen. Deze voorstellen zijn gebaseerd op het debat dat de Frans-Amerikaanse econoom Thomas Piketty heeft aangezwengeld. Maar Piketty denkt groter en wil vooral de hogere vermogens boven de 5 miljoen euro extra belasten. Het valt te vrezen dat SP en FNV vooral geld weg willen halen bij de hogere middenvermogens en geen grip krijgen op de hoogvermogenden. Politieke symboliek die strandt in halfhartigheid. Zie bij reacties voor rekenvoorbeeld. 

Het rapport van de WRR over economische ongelijkheid en een antwoord daarop van de PvdA-kamerleden Henk Nijboer en Ed Groot liggen me zwaar op de maag. Vooral waar het over de vermogensongelijkheid gaat. Bas van Bavel zet dat in een hoofdstuk 4 van het rapport op een rijtje: ‘Nederland is het land van de gelijkheid, de nivellering en de afroming door hoge belastingen. Een egalitair land bij uitstek, zo wil de beeldvorming. Dit beeld is wellicht juist voor de inkomensongelijkheid. Die ligt nog steeds onder het gemiddelde van de oeso-landen (zie hoofdstuk 1). Maar voor de vermogensverdeling, de andere dimensie van economische ongelijkheid, is dit beeld van gelijkheid zeker niet juist, zo wil ik in deze bijdrage laten zien.’

Opvallend voor de toon van Van Bavel is de dubbele betekenis van het woord ‘juist’ dat zowel ‘kloppend’ als ‘rechtvaardig’ betekent. Ik wil best meegaan in Van Bavels betoog dat verontwaardiging naar binnen smokkelt, maar begrijp de onderbouwing niet. Hoe hangen woningbezit, financieel vermogen en pensioenopbouw nou samen? En hoe is dat over leeftijdsgroepen verdeeld? En wat is eigenlijk het specifieke probleem van de ‘niet juiste’ ongelijkheid in de vermogensdeling? Van Bavel geeft toe het niet te weten -veel is giswerk– maar claimt toch met z’n bijdrage een totaalplaatje te laten zien. Op z’n minst verwarrend en op z’n hoogst misleidend.

Beide PvdA’ers Nijboer en Groot gebruiken in hun artikel ‘Lagere lasten op arbeid, grotere vermogens meer vragen’ het hoofdstuk van Van Bavel als onderbouwing voor hun voorstellen. Maar zoals gezegd, Bas van Bavel geeft geen goede onderbouwing over de vermogensongelijkheid, zodat de voorstellen van Nijboer en Groot op hun beurt in de lucht komen te hangen. En die voorstellen liegen er niet om. De sociaal-democraten verwijzen naar hun verkiezingsprogramma en bepleiten ‘een progressieve belasting van 40 procent op rendementen op vermogens boven de 125 duizend euro.’ Wie weet is het een goed idee, maar opnieuw, naar welke onrecht en ongelijkheid die rechtgetrokken moeten worden het nou precies verwijst blijft onduidelijk.

De verkenning van Van Bavel en de voorstellen van de PvdA’ers zijn niet vergeefs. Ze sluiten aan bij denken over inkomensongelijkheid en de verhouding tussen inkomen en vermogen. Volgens Thomas Piketty blijft de groei van arbeid structureel achter bij de groei van vermogen. Hoewel er kritiek is op de onderbouwing van Piketty’s data en z’n wegmoffelen van de veelverdieners in bedrijven die met hun arbeid veel vermogenden passeren. Binnen de Nederlandse verhoudingen zijn de beschietingen van Nijboer en Groot pogingen om de balans iets te verschuiven. Samen met lagere lasten op arbeid, het aanpakken van belastingconstructies in Nederland en de stop op staatssubsidies aan woningen en pensioenen is dat een zinnig debat. Maar om in het midden uit te kunnen komen lopen zowel Van Bavel als Nijboer en Groot wel erg hard van stapel.

Foto: Still uit ‘Komedie om Geld‘ van Max Ophüls, 1936.

Wat is hervorming? Kan dat ook progressief opgevat worden?

IMF-bewindvoerder Menno Snel namens 15 landen schiet de bal in die Buitenhof-presentator Kees Driehuis hem dienstbaar voorzet: ‘Denkt u in dat kader dat er genoeg hervormd wordt. Dat er plannen zijn die op de lange termijn voor een andere economie zorgen?‘ Snel schiet voor open doel de bal in het net: ‘Nederland is nog niet klaar met de hervormingsagenda. Met de huizenmarkt moeten we gefaseerd verdergaan, en de arbeidsmarkt. Als groei en werkgelegenheid je kernen zijn dan moet je daar actief beleid op voeren’.

Waar gaat dit in hemelsnaam over? Wat is die hervorming waar Driehuis over praat? Waarom laat de redactie hem sowieso zulke open en vage vragen stellen die eerder uitblinken in raadselachtigheid dan scherpte. Hans de Geus geeft in z’n column voor FollowTheMoney het antwoord. Over dat ‘hervormen’ waar Driehuis zo de mond vol van heeft is in Nederland nooit een inhoudelijke discussie gevoerd. Zodat onduidelijk is wat er met ‘hervormingen‘ bedoeld wordt, wat ze inhouden, hoe ze onderbouwd zijn en of ze effectief zijn. Of juist niet.

Welke vraag had Driehuis beter kunnen stellen dan mee te gaan in de ideologie van zijn gesprekspartner? Opnieuw geeft De Geus het antwoord. Hij verwijst naar Theodore Roosevelt die van 1901 tot 1909 Amerikaans president was. Hij verstond onder hervormingen het volgende: ‘een sterke overheid, marktregulering (tot en met de drooglegging aan toe), de financiële sector aan banden, actieve industriepolitiek en het breken van de monopoliemacht. Gezinnen en boeren met schulden werden beschermd tegen bankiers – die hadden hen niet zelden een lening toegestopt louter om het onderpand te kunnen afpakken.’

De vergelijking met 100 jaar geleden is vaak gemaakt. Ook toen was er een fase van Wildwest-kapitalisme dat boven de overheidsmacht uitging. Verschil is dat overheden nu door samenwerking het grootbedrijf proberen in te kapselen. In de praktijk werkt dat echter andersom doordat het grootbedrijf politici omkoopt of eigen mensen in de regering neerzet om toezicht af te zwakken. En onaantastbaar het hervormingsbeleid bepaalt.

Het is dus maar wat je ‘hervorming‘ noemt en wat het doel ervan is. In de variant van Driehuis betekent het snijden in voorzieningen, miljardensteun voor de financieel-economische sector, snijden in de hoogte van de lonen, afbreken van het pensioenstelsel, verplaatsen van industrie naar lageloonlanden en open grenzen voor immigratie die de lonen nog verder drukt. Alles in het belang van het grootbedrijf dat wereldwijd opereert en werknemer en belastingbetaler het nakijken geeft. Dat ‘hervorming‘ ook iets anders kan betekenen is tot Driehuis en de gevestigde media nog niet echt doorgedrongen. Het grootbedrijf ziet het goedkeurend aan.

Journalistiek zonder ruggengraat: Demmink en Huisjes

Vandaag gaat Joris Demmink met pensioen. Met een afscheidsreceptie. De hoogste ambtenaar van Veiligheid en Justitie wordt al lange tijd met pedofilie in verband gebracht. Mogelijk geeft de koningin Demmink een lintje. Voor bewezen diensten. Volgens Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad weigert Justitie daarover de media te informeren. De relatie tussen de media en de macht roept vele vragen op. Een voorbeeld.

Gisteren besteedde De Avondspits van WNL met presentator Joost Eerdmans op Radio 1 aandacht aan de kwestie Demmink. In het programma kunnen luisteraars hun mening geven. Dat deed ook de hoofdredacteur van Omroep WNL Bert Huisjes (na 21′ 55”). Hij zorgt meteen voor afleiding en vraagt wie advocaat Adèle van der Plas betaalt die ook in de uitzending reageert. Als zij desgevraagd antwoordt dat zij alles uit eigen zak betaalt, dan wil Huisjes dit niet voetstoots aannemen. Hij twijfelt aan de woorden van Van der Plas dat zij niet uitgaat van een complottheorie, maar zich baseert op feiten en omstandigheden die zij zelf onderzocht heeft.

Van der Plas is niet het onderwerp. Omdat ze steeds bereid is om inzicht te geven in zowel haar handelen als motivatie in de zaak Demmink past haar niet het cynisme van Huisjes. Van een journalist zou je verwachten dat-ie de macht controleert. In dit geval minister Opstelten en de top van het ministerie van Veiligheid en Justitie. Maar Huisjes valt degene aan die de macht wil corrigeren. Welk mechanisme is hier werkzaam?

Huisjes is onderdanig aan de zittende macht. Of dat PVV, VVD, CDA of PvdA is. Het gaat types als Huisjes niet om onderhorigheid aan partijen, maar om onderdanigheid. Kruipend, levert-ie op voorhand zijn journalistieke nieuwsgierigheid en codes in ter verdediging van de macht van het moment. Huisjes staat niet op zichzelf. Zijn onderdanigheid aan de gevestigde macht tekent de vooringenomenheid van de media. De schandaligheid is dat-ie een integere advocate als Van de Plas het nadeel van de twijfel geeft, en een regent als Opstelten het voordeel. Huisjes staat voor wat fout is aan de gevestigde media van Nederland die niks boven water krijgen.

Foto: Circussen. Vier clowns van Circus Hagenbeck. Scheveningen, Nederland, 1912-1920. Credits: Spaarnestad.

Joris Demmink protest: oproep tot recht roept onrecht op

Update 24 oktober: Nieuwe aanklacht bij het gerechtshof in Den Haag tegen Joris Demmink. Zie reacties. 

De ‘barber’-speech van Charlie Chaplin uit The Great Dictator over humanisme wordt gemuteerd achter een oproep tot demonstratie tegen Joris Demmink geplakt. Dat geeft me een onaangenaam gevoel omdat het tegenstrijdig is. Chaplin spreekt het individu in de massa aan voor zichzelf te denken. Het filmpje spreekt de massa aan en getuigt van lui denken. Want hoe kunnen een oproep tot onderzoek (we demand a new investigation) en de uitkomst ervan (Demmink molested little childeren for his sexual pleasures) samenvallen?

De hoogste ambtenaar van het ministerie van Veiligheid en Justitie Joris Demmink blijft aandacht vragen. Vlak voor zijn pensionering eind oktober worden alle middelen in de strijd gegooid. Die beginnen echter trekken van een heksenjacht op pedofilie te vertonen en verdringen de redelijke kritiek. Dat dient de goede zaak niet. Als de regering wil blijven sturen zou het er verstandig aan doen om snel een onafhankelijk onderzoek met buitenlandse deelnemers aan te kondigen. Ook om de Amerikaanse kritiek die het imago van ons land beschadigt te kalmeren. Of makers van bovenstaand filmpje die in de anonimiteit wild om zich heen slaan.

Ook ik ben van mening dat de beschuldigingen in de zaak Demmink onvoldoende zijn onderzocht. Ik verdenk Demmink er in zijn positie van hoogste ambtenaar van Justitie zelfs van de rechtsgang te hebben beïnvloed. Het vermoeden bestaat dat media al jaren onder druk worden gezet om de volle waarheid over Demmink niet te melden. Het antwoord is geen volksgericht, maar een onafhankelijk onderzoek dat tot op de bodem gaat.

Op 28 oktober organiseren Occupy Den Haag, Anonymous en Micha Kat (JDTV) een Demmink Protest, zo staat in de aankondiging. Een vreedzame optocht naar het woonadres van Demmink. Het ontgaat me waarom Occupy en Anonymous zich opwerpen als mede-organisator. Anonymous kent een onderdeel ‘Childtect‘ dat zich gewoon Childtect kan noemen. Da’s helder. Zoals opnieuw blijkt zijn Anonymous en Occupy ‘merken’ die iedereen kan gebruiken. Je zou hopen dat ze de structuren aanpakken en niet jagen op een persoon.

Foto: Aankondiging optocht in Den Haag op 28 oktober 2012 naar woonadres Joris Demmink

Zaak-Demmink voor het eerst centraal in media en politiek

Na jaren stilzwijgen kwam afgelopen zaterdag het AD met een kritisch artikel over Joris Demmink, de hoogste ambtenaar van het ministerie van Veiligheid en Justitie. Hij wordt al jaren met pedofilie, intimidatie van media en beïnvloeding van de rechtsgang in verband gebracht. Dat stuk in het AD volgde op een hoorzitting voor de Helsinki Commissie van het Amerikaanse Congres op 4 oktober waarin kritiek op Demmink werd geuit. Getuigen spraken er hun verbazing over uit dat er nooit een degelijk onderzoek naar Demmink is verricht.

Nu is het hek van de dam. Kranten en omroepen kunnen zich verschuilen achter de verwijzing naar het AD zonder de eigen nek uit te hoeven steken. Vanochtend kwam het AD met een nieuw bericht op de voorpagina ‘Kamer vraagt uitleg aan Opstelten over zaak-Demmink‘. Kamerleden van VVD, PvdA, SP, CDA en 50Plus willen opheldering van minister Opstelten in een brief. Dit verzoek komt na een eerdere brief van minister Opstelten op 3 oktober over Demmink. Dat fractievoorzitter Henk Krol van 50Plus zich bij de vragenstellers aansluit is opvallend omdat Krol eerder liet weten niets over de zaak-Demmink te mogen zeggen.

Europarlementariër Lucas Hartong (PVV) zegt de zaak-Demmink in het Europarlement aan te gaan kaarten. Begin augustus vroegen de drie Amerikaanse congresleden Pitts, Wolfe en Smith in een brief opheldering over Joris Demmink aan het Duitse Europarlementslid Christian Ehler die contactpersoon voor de VS in het Europarlement is. Daarop deden de Nederlandse Europarlementariërs niets.

Demmink die aan het eind van de maand met pensioen gaat en opgevolgd wordt door Pieter Cloo zegt het er niet bij te laten zitten. Zo lijkt het. Hij daagt het AD voor de rechter wegens ‘onjuiste berichtgeving’, aldus de NRC. Advocaat Harro Knijff zegt dat zijn cliënt Demmink de aanhoudende beschuldigingen niet over zijn kant kan laten gaan. Opmerkelijk omdat ze al jaren circuleren. Verschil is nu dat ze het hart van zowel de media als de politiek hebben bereikt. Joris Demmink begint een bodemprocedure zodat het AD zijn bronnen moet bekendmaken, aldus Knijff. Doordat het veel tijd in beslag neemt is een bodemprocedure echter niet het juiste middel om laster snel te stoppen of recht te zetten. Vraag is dan ook hoe juridisch zeker Demmink zich nog voelt. Onder het vooruitzicht dat zijn machtspositie op Justitie over twee weken verleden tijd is.

Foto: Rodrigo, Blind Justice, 2009. (En kinderen, hier hebben we het symbool van het recht; Een standbeeld, hoe toepasselijk).

Gevestigde media zwijgen opnieuw over Joris Demmink

Gisteren was de briefing voor de Helsinki Commission van het US Congress. Hier een verslag vanaf 26’20”. In het vervolg kondigt Adèle van der Plas een nieuw onderzoek door de Hoge Raad aan dat wettelijk pas sinds 1 oktober mogelijk is. Getuigen roepen een vernietigend beeld op over het functioneren van de Nederlandse politieke klasse. Mogelijk komt er een tweede briefing waar de Nederlandse overheid gehoord wordt.

Volgens Google Nieuws doen de gevestigde Nederlandse media geen verslag van de briefing. Men kan raden naar de reden. Typerend is de reactie van blog Welingelichte Kringen dat de essentie mist. Het verbaast des te meer omdat een kans gemist wordt om VVD’ers (Demmink, Opstelten, Teeven) tegen het licht te houden:

Al heel lang waart het gerucht door Den Haag en omstreken dan de hoogste ambtenaar van het ministerie van justitie een kinderverkrachter is. Maar er is nooit iets van waar gebleken. Toch boog de Helsinki Commission van het Amerikaanse parlement zich er over. De Nederlandse advocate Adèle van der Plas, die strijdt voor vervolging van Demmink mocht haar verdenkingen breed uitmeten. Ook het verhaal van een vermeend (Turks) slachtoffer was te horen. De zitting zal overigens niets veranderen: Demmink is formeel (en vermoedelijk feitelijk) onschuldig, maar de mensen die geloven in een complot zullen dat nooit geloven.

Dat bracht me tot de volgende reactie die ik weergeef omdat ik een mentaliteit probeer te vangen: Wat een merkwaardig bericht. Er zijn sterke aanwijzingen van meerdere getuigen dat Demmink wel degelijk direct in verband kan worden gebracht met misbruik van minderjarigen. Maar het gaat er nog niet eens zozeer om of Demmink schuldig is. Het gaat erom hoe de Nederlandse rechtsstaat functioneert. Of niet. Feit dat er nooit een volwaardig onderzoek is verricht naar alle aantijgingen is er een teken voor dat de rechtsgang is beïnvloed. Logisch want op zijn positie heeft Demmink invloed. U vergeet te melden dat er nu eindelijk een onderzoek naar Demmink komt door de Hoge Raad. Dan zullen we zien of uw journalistieke intuitie klopt.

De blogs Katholiek Nieuwsblad en Crimesite Camilleri doen kritisch verslag. In een brief aan de Tweede Kamer ontkent minister Opstelten alle beschuldigingen tegen Demmink. Adèle van der Plas betwist dat er zorgvuldig onderzoek is verricht. Er is nader onderzoek naar het onderzoek nodig voor duidelijkheid.

Foto: ‘Panelist Adèle van der Plas speaks to the commission about child sex trafficking issues.’ 4 oktober 2012. Op persoonlijke site van voorzitter congressman Chris Smith.

Joris Demmink onderwerp briefing Amerikaans Congres

Op 4 oktober houdt de U.S. Helsinki Commission een briefing over kindersex en mensenhandel. De commissie behandelt de zaak Demmink. Deze hoogste ambtenaar van het ministerie van Veiligheid en Justitie wordt op internet al jaren beschuldigd van pedofilie en mensenhandel. Beschuldigingen drongen jarenlang niet door tot de gevestigde media, zo constateerde in 2010 onder meer mediasocioloog Peter Vasterman in zijn artikel De digitale schandpaal. Er zijn zelfs bewijzen voor persbreidel door de overheid om elk nieuws over Demmink uit de gevestigde media te houden. Die intimidatie werkt echter niet meer nu de Amerikaanse politiek de zaak heeft opgepakt. Niet toevallig gaat Joris Demmink per 1 november 2012 met pensioen. De spanning loopt op.

Vrij Nederland schetste afgelopen week achtergronden, inclusief de getuigenis van Klaas Langendoen die onderzoek deed naar Demmink die in Turkije jongens verkracht zou hebben. Toen ze Demmink in Nederland aan wilden klagen stokte de rechtsgang. Katholiek Nieuwsblad parafraseert Langendoen in VN: ‘Wat mij het meest heeft gestoord’, haalt het oud-rechercheur Klaas Langendoen aan, ‘is dat als jij twee anonieme meldingen tegen je krijgt van bezit van kinderporno op je computer, dan staat morgenochtend om zes uur de politie bij je voor de deur. Dan ben je verdachte en staat je leven op zijn kop. Bij Demmink niet. Naar hem is nooit fatsoenlijk onderzoek gedaan.’ Het blokkeren van onderzoek is de schande voor onze rechtsstaat.

De Helsinki Commissie zegt in een toelichting dat velen de aanpak van de Nederlandse overheid in de zaak Demmink schromelijk onbevredigend vinden. Het wijst voor bijzonderheden naar een YouTube filmpje waarop zowel advocate Adèle van der Plas, Klaas Langendoen als een slachtoffer van kinderhandel getuigen. Ook in de briefing op 4 oktober worden ze gehoord. Gezien de voorgeschiedenis valt niet te verwachten dat er in Nederland alsnog een onderzoek komt naar VVD-er Demmink. De verwachting dat de regering in wording met VVD en PvdA of de commissie Justitie van de Tweede Kamer initiatieven neemt voor een onderzoek naar Demmink, zijn beïnvloeding van de rechtsgang en de betrokkenheid van politici is nu nog onvoorstelbaar.

NB Het ‘Netherlands Helsinki Committee‘ wordt onder meer gesponsord door het Nederlandse ministerie van Veiligheid en Justitie.

Foto: Hofvijver en parlement in de mist, Den Haag 2011. Credits: zoetnet