Facebook, Beth Whaanga, kanker, naaktheid en vriendschap

969056_10152264603456514_1695632678_n

Facebook kent strenge regels over naakt. Zoals geen blote borsten. De activistes van FEMEN die hun lichaam inzetten om topless te protesteren kunnen zo op Facebook geen volledig verslag van hun acties doen. Verschillende pagina’s van nationale afdelingen werden vorig jaar zelfs tijdelijk afgesloten door Facebook. Onvrijwillig. Die sluiting leverde nieuw protest op als een eeuwig vliegwiel van tegenstand. Nu worden door Facebook de tepels van de feministes geblurd. Vaag gemaakt. Wat de vrouwen schimmiger maakt dan ze zijn.

Facebook neemt als commercieel bedrijf dat allerlei doelgroepen bedient het zekere voor het onzekere. Het maakt geen onderscheid tussen naakt als politiek protest, illustratie van een ziekte, kunst of pornografie. Facebook kenmerkt op voorhand elke naaktheid als pornografie. Toch kan het dat niet in alle gevallen volhouden, zoals het verhaal van de Australische Beth Whaanga verduidelijkt. De Vrouw Onder de Rode Jurk.

Beth Whaanga is kankerpatiënte, moeder van vier kinderen, heeft een FB-pagina, maatschappelijke steun en de behoefte om verslag van haar ziekte te doen. Door de littekens van de operaties te laten zien wil ze aantonen wat kanker kan aanrichten. Als een Sophie Ristelhueber-project dat het lichaam als oorlogstoneel toont. Met als doel om te laten zien hoe belangrijk preventie is en regelmatige lichaamscontrole noodzaak is.

Hoe moet Facebook daarmee omgaan? Het zou bot zijn om het oprechte verslag dat Beth Whaanga van haar lichaam geeft te blurren. Facebook heeft dat dan ook niet aangedurfd. Maar meer dan 100 ‘vrienden’ zeiden de vriendschap op, zo gaat het verhaal. De naaktheid zou te onthullend zijn. Wat Beths zus Emma Rayner tot de opmerking bracht dat deze vrienden geen ruggengraat hebben. Het roept de vraag op wat vrienden op Facebook waard zijn en hoe diep een vriendschap op Facebook gaat als vrienden zo gemakkelijk afhaken.

Foto: Beth Whaanga toont haar lichaam na operaties.

Noord-Korea in Dandong. Kunst die kunst is omdat het kunst is

Kunst is kunst als men het kunst noemt. That simple. Zoals de werken van Noord-Koreaanse kunstenaars op een tentoonstelling in Dandong. De Chinese grensstad, die zich afficheert als The Gateway to North Korea‘. In turbotaala hub for all Chinese export to the DPRK (Democratic People’s Republic of Korea) and handles half of the DPRK’s world-wide export.‘ De poort naar het niets? Inclusief kunst die kunst is omdat het kunst genoemd wordt. Broedervolkeren zijn op de wereld om elkaar te helpen. Of gezellig van elkaar te profiteren.

picture-953

Dangdong heeft een indrukwekkend waterfront met veel hoge gebouwen. De Chinese bouwwoede is er niet aan voorbijgegaan. Zo zeggen de foto’s vol trots. Aan de Noord-Koreaanse overkant van de Yalu-rivier ligt het armoedige Sinuiju waar de ontwikkeling stilstaat. De grens verklaart de aanwezigheid van wachthuisjes en bewakers. De site Dandong Xpat merkt het op en brengt het terloops als aanbeveling. Dat u het weet.

dsc_0519

Foto’s: Dandong, 2010. Credits: Dandong Xpat.