Op 18 september 2011 behaalden de Duitse piraten in de verkiezingen voor het Berlijnse parlement bijna 9%. Wat heeft het opgeleverd? In het district Berlin-Mitte konden de Piraten een Commissie Transparantie en Burgerparticipatie (Ausschuss für Transparenz und Bürgerbeteiligung) afdwingen. Naar eigen zeggen nemen de gevestigde partijen SPD en CDU onderdelen over internetvrijheid over. Is daarmee de ambitie vervuld?
Klassiek links ziet het pragmatisme van de Piraten wantrouwend aan. In heterogeniteit en flexibiliteit van de Piraten ziet het geen kansen op een doorbraak, maar een bedreiging. Klassiek links ziet het als een nadeel dat niet te voorspellen valt hoe de Piraten zich precies zullen ontwikkelen. Normatief stelt het dat de keuze is tussen een liberale surrogaat-FDP, een nieuwe editie van de Grünen of tot een protestpartij van korte duur.
Klassiek links formuleert het met maatschappijkritisch gestaald taalgebruik als volgt: Ihr Mischmasch aus politischer Naivität und bedingungsloser Treue zur Marktwirtschaft machen sie zu einem nützlichen Werkzeug in den Händen der herrschenden Elite. In hun mengelmoes van politieke naïviteit en onvoorwaardelijke trouw aan een markteconomie zijn ze een nuttig instrument in de handen van de heersende elite.
Als nieuwe partij hebben de Piraten krediet om een sociaal-economisch programma te ontwikkelen. Nu zet het in op transparantie, burgerparticipatie en internetvrijheid. Juist op deze terreinen lijken de Piraten kwetsbaarder dan op klassiek sociaal-economische thema’s waar geen van de gevestigde partijen pasklare antwoord op heeft. Ook in Duitsland zoeken pedofielen de grenzen van de internetvrijheid op en maken misbruik van het open Piratenpad. Da’s de grootste bedreiging voor de geloofwaardigheid van de Piraten.
George Knight 