Versplinterd Syrië laat de toeschouwer verdeeld achter

‘Het Syrische volk zal ook deze turbulente tijden overwinnen. Syrië is in haar jonge geschiedenis eerder en meermaals door moeilijke en uitdagende periodes gegaan en is er altijd sterker uitgekomen. Een van de steunpilaren van dit succes was steeds de solidariteit tussen het Syrische volk. De criminelen die nu een spoor van vernieling achterlaten zullen op het gepaste tijdstip door het Syrische volk ter verantwoording worden geroepen voor hun misdaden.’  Aldus de conclusie van een analyse uit 2011 van Kris Janssen uit Antwerpen.

Janssen stuurt zijn ‘Een analyse van de gebeurtenissen in Syrië‘ naar de onafhankelijkheid claimende ‘Mediawerkgroep Syrië‘. In oktober 2011 besteedde ik aandacht aan deze Mediawerkgroep die nieuwsbron is op de site van de Syrian Friendship AssociationEen document door WikiLeaks geopenbaard -de ‘Syria Files‘- geeft aan dat Janssen een Engelse vertaling van zijn analyse op 11 december 2011 naar de Syrische minister van Informatie, Adnan Hassan Mahmoud stuurt. Janssen zegt uit te kijken naar toekomstige samenwerking.

De conclusie van Janssen is achterhaald. Kenmerk van de Syrische oorlog is dat er geen winnaars zijn, maar alleen verliezers. Syrië komt niet sterker uit het huidige conflict, maar raakt versplinterd en verzwakt. Criminelen zitten overal. Dat zijn de jihadisten die de fotograaf Jeroen Oerlemans ontvoerden die uiteindelijk werd bevrijd door strijders van het Vrije Syrische Leger. Het eerste noemt de Mediawerkgroep Syrië, het laatste niet. Dat zijn de troepen van Assad die steden bombarderen. Da’s het Vrije Syrische Leger dat ook burgerslachtoffers maakt. Wie gaat al die groepen ter verantwoording roepen? Als ze het al overleven.

In Syrië bestaat geen waarheid of makkelijke oplossing. Wat media ook beweren in hun ongetwijfeld gemeend streven om verslag te doen van een situatie met zicht op eenheid, innerlijke kracht en onderscheid tussen goed en kwaad. Dat ontbreekt echter. Het moet eerst erger worden voordat het beter wordt. De toeschouwer kan zich niet identificeren met een strijd zonder perspectief en hoop. Door die versplintering kunnen media en mediawerkgroepen zich bewijzen door dat ontbreken van focus als focus te nemen. Anders werkt niet.

Foto: Syrië voert “oorlog tegen de media”, 2011