Versplinterd Syrië laat de toeschouwer verdeeld achter

‘Het Syrische volk zal ook deze turbulente tijden overwinnen. Syrië is in haar jonge geschiedenis eerder en meermaals door moeilijke en uitdagende periodes gegaan en is er altijd sterker uitgekomen. Een van de steunpilaren van dit succes was steeds de solidariteit tussen het Syrische volk. De criminelen die nu een spoor van vernieling achterlaten zullen op het gepaste tijdstip door het Syrische volk ter verantwoording worden geroepen voor hun misdaden.’  Aldus de conclusie van een analyse uit 2011 van Kris Janssen uit Antwerpen.

Janssen stuurt zijn ‘Een analyse van de gebeurtenissen in Syrië‘ naar de onafhankelijkheid claimende ‘Mediawerkgroep Syrië‘. In oktober 2011 besteedde ik aandacht aan deze Mediawerkgroep die nieuwsbron is op de site van de Syrian Friendship Association. Een document door WikiLeaks geopenbaard -de ‘Syria Files‘- geeft aan dat Janssen een Engelse vertaling van zijn analyse op 11 december 2011 naar de Syrische minister van Informatie, Adnan Hassan Mahmoud stuurt. Janssen zegt uit te kijken naar toekomstige samenwerking.

De conclusie van Janssen is achterhaald. Kenmerk van de Syrische oorlog is dat er geen winnaars zijn, maar alleen verliezers. Syrië komt niet sterker uit het huidige conflict, maar raakt versplinterd en verzwakt. Criminelen zitten overal. Dat zijn de jihadisten die de fotograaf Jeroen Oerlemans ontvoerden die uiteindelijk werd bevrijd door strijders van het Vrije Syrische Leger. Het eerste noemt de Mediawerkgroep Syrië, het laatste niet. Dat zijn de troepen van Assad die steden bombarderen. Da’s het Vrije Syrische Leger dat ook burgerslachtoffers maakt. Wie gaat al die groepen ter verantwoording roepen? Als ze het al overleven.

In Syrië bestaat geen waarheid of makkelijke oplossing. Wat media ook beweren in hun ongetwijfeld gemeend streven om verslag te doen van een situatie met zicht op eenheid, innerlijke kracht en onderscheid tussen goed en kwaad. Dat ontbreekt echter. Het moet eerst erger worden voordat het beter wordt. De toeschouwer kan zich niet identificeren met een strijd zonder perspectief en hoop. Door die versplintering kunnen media en mediawerkgroepen zich bewijzen door dat ontbreken van focus als focus te nemen. Anders werkt niet.

Foto: Syrië voert “oorlog tegen de media”, 2011

Mediawerkgroep Syrië claimt onafhankelijkheid

In Nederland bestaat sinds 8 september 2011 de Mediawerkgroep Syrië. Tevens de naam van een blog met de ondertitel ‘onafhankelijk media- en onderzoeksgroep‘. In de visietekst zegt het ‘volledig onafhankelijk te functioneren’ en ‘geleidelijke hervormingen [te] steunen om Syrië te hervormen tot een vreedzaam en democratisch land dat persvrijheid en gelijke rechten voor alle minderheden erkent’.

Dat idee sluit aan bij de opzet van de liberale, pluriforme democratie zoals wij die kennen. Het staat haaks op de ontwikkelingen in Tunesië, Libië en Egypte waar constituties in de maak zijn die (nog steeds) op de sharia gebaseerd zijn. Hoe minimaal ook uitgevoerd, het maakt van andersdenkenden tweederangs burgers.

Maakt de ‘Mediawerkgroep’ haar claim van onafhankelijkheid waar? Da’s maar net hoe je het opvat. Opvallend is dat het nergens zegt een evenwichtig beeld van de toestand in Syrië te willen geven. Dat doet het dan ook niet, het stelt zich sterk pro-Assad op. Verder vertroebelen opmerkingen over Amerikaans imperialisme, de Israëlische regering en gelijke rechten van Palestijnen een open blik. Het duidt op links-seculiere invloeden.

Ik heb geen problemen met een blik die een deel van de waarheid benadrukt en daar voor uitkomt. Probleem is dat de ‘Mediawerkgroep’ pretendeert objectiviteit na te streven. Maar het verschil tussen die claim en de stellingname is zo opzichtig dat niemand dat zal geloven. Bij doorgelinkte stukken ontbreekt echter de context. Dan wordt het anders. Zoals een stuk over mensenrechtenactivist Rami Abdel Rahman op Nujij.nl.

Wat moeten we met een Mediawerkgroep die propaganda bedrijft en anderen ervan beschuldigt propaganda te bedrijven? Dit Droste-effect op internet staat niet op zichzelf. De Chinese regering betaalt per reactie om op internet positief over de regering te schrijven. Propaganda van Israël is geprofessionaliseerd en wijd vertakt. Iedereen kan zelf oordelen over de Mediawerkgroep Syrië. Ik plaatste bij de posting ‘De foto’s die onze Westerse media u niet tonen‘ onderstaande reactie. Het wacht op moderatie. We zullen zien:

Goed dat dit verhaal verteld wordt. De claim dat de Westerse media deze kant van het verhaal niet laten zien lijkt me overigens niet aangetoond. Wie zich aan de hand van de Westerse media wil informeren kan voldoende kritiek op de zogenaamde Soennitische rebellen en begrip voor de Alevieten en Christenen vinden. Toegegeven, de nuancering in de Westerse media is een recente ontwikkeling.

Kortom, het beeld dat in de Westerse media wordt gegeven is niet langer zwart-wit, maar grijs. Laat ik het anders zeggen, het beeld dat hierboven wordt gegeven is zwart-witter dan het beeld dat nu resteert uit de Westerse media. Dat laatste dus een verdeeld beeld zonder winnaars en verliezers, zonder goeden en slechten.

Ikzelf heb het trouwens al opgegeven om me met een van de partijen in dit conflict te identificeren. Net zoals in het Israël-Palestina conflict zie ik geen enkele partij die ik mijn sympathie kan geven. Dus het omgekeerde van een win-win situatie. Maar ik besef dat zo’n opstelling voor de inwoners van de regio een luxe is die ze niet hebben. Ze vechten voor hun leven, hun economisch belang, hun functie en hun sociale omgeving. De tragiek is dat dat allemaal in elkaars verlengde ligt. Daarom is een oplossing niet vanzelfsprekend.

Succes met de mediawerkgroep en het vervolg.
https://georgeknightlang.wordpress.com/2011/07/21/arabische-lente-is-voorbij/

Foto: Mediawerkgroep Syrië zegt: ‘Twee miljoen Syriërs kwamen in Aleppo hun steun uiten voor de Syrische president, Bashar al-Assad‘