VOX verklaart de opkomst van IS. Straks geen rol voor Assad?

VOX legt in 6 minuten uit wat de omstandigheden waren die de opkomst van IS (of ISIS) bevorderden. Er zijn drie hoofdoorzaken. a) De Russische-Afghaanse oorlog die de voorwaarden schepte voor de opkomst van moslim-extremisten; b) De Irak-politiek van president Bush die de structuur van Irak ernstig verzwakte en de strijd tussen shiieten en soennieten voedde en c) De politiek van de Syrische president Bashar al-Assad die IS buiten schot hield en liet groeien omdat dat hem meer acceptabel zou maken in de ogen van de buitenwereld.

Dit geeft aan dat de oplossing van de Syrische oorlog niet via Assad loopt omdat hij deel van het probleem is. Daarover bestaat volgens Reuters begin van consensus nu ook de Russen niet meer vasthouden aan het aanblijven van Assad na de overgangssituatie. De dreiging van aanslagen blijft ook na het oprollen van IS.

‘That Jew died for you’ past in concurrentiestrijd tussen religies

Religieuze misleiding is aan de orde van de dag. Religies concurreren met elkaar en proberen elkaar van de markt te verdrijven. De sterkste wint. Katharen of Albigenzers werden in de 12de en 13de eeuw door de katholieken bestreden. De Inquisitie ging door met de vervolgingen tot er geen katharen meer waren. In het Midden-Oosten vechten shiitische moslims tegen soennitische moslims. Of tegen Alevieten, Ahmaddiya of Quranisten. Hindoes vechten met moslims. De islam concurreert met het jodendom. Christendom concurreert weer met jodendom. De islam maakt korte metten met christenen. De religieuze markt is blijkbaar een lucratieve markt waarop veel te winnen valt. Zieltjes, geld, macht en invloed. Dat doel heiligt de middelen. 

De film ‘That Jew died for you‘ past in het patroon van mededinging tussen godsdiensten. De kritiek erop is dat de historische Jezus ingelijfd wordt als christen, terwijl-ie jood was. Het wordt zelfs de meest smakeloze YouTube-video ooit genoemd. Nu al met meer dan 1 miljoen hits. ‘That Jew died for you‘ is geproduceerd door de conservatief-christelijke organisatie ‘Jews for Jesus‘. Religieuze organisaties eigenen zich de verhalen van andere religies toe. Ze annexeren die alsof ze onderdeel van de eigen bron uitmaken. De herkomst is het patina van religie. Om de vraag naar de menselijke constructie ervan nog meer aan het zicht te onttrekken. Religie is een vechtmarkt vol smakeloosheid, meedogenloosheid en hardheid. Opdat de eigen groep wint.

Wie gelooft de rector Islamitische Universiteit Rotterdam nog?

Update 10 juni 2015: Minister Jet Bussemaker (OCW) heeft het vertrouwen in rector Akgündüz opgezegd, aldus de NOS. Zij eist zijn vertrek nadat hij  afgelopen weken in de aanloop naar de Turkse verkiezingen de links-Koerdische partij HDP ‘een partij van homo’s en Armeniërs’ noemde. Maar er zijn mer incidenten geweest. De rector is een aanhanger van de AKP van president Erdogan. Bussemaker kan de rector van deze HBO-instelling niet ontslaan, ze heeft de Raad van Toezicht verzocht Akgündüz weg te sturen. Of de Raad naar Bussemaker luistert valt te bezien. De stok achter de deur is dat het kabinet de accreditatie van de Islamitische Universiteit Rotterdam intrekt, vice-premier Asscher dreigde daar in oktober 2013 al mee.  

De Islamitische Universiteit Rotterdam (IUR) is een academische instelling in wording. De titel ‘Universiteit‘ is in Nederland onvoldoende beschermd waardoor elke instelling zich zo kan noemen. Het is een soennitisch-Turkse instelling die afwijzend is naar de alevitische of sjiitische islam. Rector Ahmet Akgündüz is in opspraak gekomen na anti-westerse uitspraken. Vice-premier Asscher dreigt met intrekken van de accreditatie als de rector zijn woorden niet terugneemt. Ze passen volgens Lodewijk Asscher niet binnen de Nederlandse rechtsstaat. De IUR ontkent in een persbericht alle beschuldigingen. Maar hoe kan Akgündüz nog overtuigen?

Allah Akbar. Onthoofding in de Syrische oorlog. Jihad!

Afgeraden voor iedereen zonder sterke maag. Allah Akbar. Commentaar overbodig. Bron hier. In de Syrische oorlog villen rebellen een tegenstander met een bot mes. Ook Vlaamse jihadisten nemen deel. Zo nobel is oorlog. Soennieten tegen sjiieten, moslims tegen moslims. De jihad van fanatisme en dom verstand. In het slachthuis spuit het bloed omdat de redelijkheid met vakantie is gestuurd. Religie jaagt de onredelijkheid aan. Moraal is dat de Syrische oorlog geen winnaars kent. En dat rebellen die geen kans op de eindoverwinning hebben de ellende alleen maar vergroten. Zo’n filmpje wordt onderdeel van de propaganda, pro en contra.

Al Jazeera doet moeite om neutraal te zijn. Lukt dat een beetje?

De titel op YouTube verklaart het ware karakter van Al Jazeera English: ‘Lebanon – Rockets Slam Shiite Areas After Nasrallah Terror Gangs Help Dictator Assad 5-26-13‘. Da’s de schijnobjectiviteit in een sektarisch conflict, praten over de terroristische bendes van de shiietische Hezbollah-leider Nasrallah. Journaliste Rula Amin met haar voeten in het Libanese stof probeert objectiviteit uit te stralen, maar de eindredactie in Qatar denkt anders. Is Al Jazeera een onafhankelijk nieuwsmedium zoals Wikipedia beweert? Ja, maar objectief is anders. Dit komt op een kwetsbaar moment voor Al Jazeera English, het staat op het punt de Noord-Amerikaanse markt te betreden. Om geloofwaardig te zijn is minimaal de schijn van objectiviteit nodig.

Dat streven zorgt voor spanningen binnen Al Jazeera, zoals Glenn Greenwald in een column aangeeft. Een commentaar van Joseph Massad dat critici als anti-semitisch beschouwden werd zonder uitleg verwijderd. Gevraagd om commentaar bleef Al Jazeera stil. Als het Midden-Oosten al een conflict met vele belangen is die kriskras door elkaar heenlopen, dan is een Qatarese nieuwszender die verslag doet over het Midden-Oosten en de Amerikaanse markt wil veroveren dat in het kwadraat. Zo complex dat het zichzelf niet meer begrijpt.

Foto: Schermafbeelding van Tweet Glenn Greenwald.

Turkije en Nederland profileren en profiteren van kwestie Yunus

Update 17 maart: De betoging op 21 maart in Rotterdam is door de organisatoren afgelast. De reden is nog niet bekend gemaakt. Op een nieuwe Facebook-pagina wordt wel opgeroepen om te demonstreren: ‘Ze willen voorkomen dat we de protest houden, alles gaat gewoon door!’ Initiatiefnemer is de ‘Islamitische Universiteit’. Feitelijk geen academische instelling maar een Turkse instelling die de Groot Turkse gedachte uitdraagt.

De Turkse premier Recep Erdogan is voor zowel vice-premier Lodewijk Asscher (PvdA) als oppositieleider Geert Wilders (PVV) een geschenk uit de hemel. Door zich tegen hem af te zetten kunnen ze hun eigen democratisch profiel oppoetsen. Het biedt Asscher de kans om zich rechtsstatelijk en gouvernementeel te profileren. Wilders grijpt de kans om zich te tonen als iemand die opkomt voor vrijheid en universele waarden.

Erdogan die in Europa een steeds slechtere pers krijgt is de ultieme bad guy. Reporters Without Borders  omschrijft Turkije als de grootste gevangenis voor journalisten. Het is vrij schieten op de autoritaire Erdogan. Wilders noemt hem een ‘homohater, een zionistenhater, een christenhater en een koerdenhater’. Erdogan bezoekt ons land op 21 maart. Turken grijpen de kwestie Yunus aan om die dag in Rotterdam te betogen tegen de pleegzorg om hun Turkse gezindheid en verbondenheid met Turkije te benadrukken. Dat mag in Nederland. Wilders roept premier Rutte op de uitnodiging te schrappen. Wilders wil dat de ‘smakeloze’ Erdogan lekker in Turkije blijft, want ‘wij hebben hier in Nederland die gekke praatjes niet nodig‘.

Het is de interviewer ontgaan dat de viering van 400 jaar diplomatieke betrekkingen tussen Nederland en Turkije al achter de rug is. Het vond in 2012 plaats. Het heeft blijkbaar weinig indruk op hem gemaakt. Mede door de problematische politieke situatie in Turkije kunnen Nederlanders zich moeilijk vereenzelvigen met Turkije. Het feest is plichtmatig gevierd. Was de viering uitsluitend een vehikel voor economische expansie?

In 2013 worden wel 400 jaar betrekkingen tussen Nederland en Rusland gevierd. Gezien de slechte mensenrechtensituatie in Rusland is hiervoor bij zowel de Nederlandse politiek als het publiek evenmin enig enthousiasme. Een en ander roept de vraag op waarom deze nationalistische feestjes met autoritaire landen als Turkije en Rusland gevierd moeten worden. Door te moeten verkeren met autoritaire leiders als Erdogan of Putin wordt ons staatshoofd onnodig gecompromitteerd. Een democratische toets vooraf door de Tweede Kamer bij dit soort feestjes is gewenst. Zodat een conclusie kan zijn, Japan wel, maar Turkije en Rusland niet.

Hoe moet het verder met Erdogan en Turkije? Wilders’ suggestie om de uitnodiging in te trekken geeft het foute signaal. Alsof Nederland bang is voor de confrontatie met Erdogan. Voorwaarde is wel dat hem in de contacten met Nederlandse politici ondubbelzinnig te verstaan wordt gegeven dat-ie zich niet heeft te bemoeien met intern Nederlands beleid. En dat-ie niets te zeggen heeft over Turken in Nederland. Yunus is een in Nederland geboren Nederlander waarover Erdogan niets te zeggen heeft. De Nederlandse regering kan aan geloofwaardigheid winnen door de invloed die Turkse bewegingen in Nederland op Turkse-Nederlanders uitoefenen actiever dan tot nu toe terug te brengen. Dit Pan-Turkisme bemoeilijkt het leven van Turkse-Nederlanders die willen integreren. Dan levert het bezoek van premier Erdogan nog iets constructiefs op.

Turkije diskwalificeert zich door bemoeienis met pleegkinderen

Update: Vice-premier Lodewijk Asscher heeft zich vanmiddag fel uitgesproken tegen Turkse bemoeienis met het Nederlandse pleegkinderbeleid. Hij benadrukt dat het een interen Nederlandse kwestie is. Voorzitter Ayhan Üstün van de parlementaire commissie voor mensenrechten denkt daar volstrekt anders over. Hij spreekt zich tegenover de NOS als volgt uit: ‘De mensen over wie we het hebben, zijn onze burgers en behoren tot ons ras. Het zou niet juist zijn voor een land om niet over zijn eigen burgers te spreken.’ Hier botsen het individualisme van de Nederlandse liberale democratie en het groepsdenken van de Turkse staat.

Een Turkse parlementaire onderzoekscommissie zegt een reddingsactie te beginnen voor pleegkinderen van Turkse herkomst in Nederland, België en Duitsland die zijn ondergebracht bij christelijke of homoseksuele pleegouders. Alsof atheïstische, Koerdische, Alevitische of communistische pleegouders wel hun goedkeuring zouden wegdragen. Het vindt dat de kinderen bij ouders met dezelfde religieuze en culturele achtergrond ondergebracht zouden moeten worden. Maar Bureau Jeugdzorg zegt dat deze onvoldoende te vinden zijn.

In Nederland is opschudding ontstaan omdat een in Den Haag wonend lesbisch stel na bedreigingen moest onderduiken. Het voedt de negenjarige van oorsprong Turkse Yunus op. Naar verluidt werd het bij de in Nederland wonende Turkse ouders weggehaald vanwege aanwijzingen voor mishandeling. De gemeente Den Haag is boos over de bemoeienis van Turkse politici met dit pleegkind. Zelfs de Turkse premier Erdogan die volgende week Nederland bezoekt meent zich ermee te kunnen bemoeien. Dit geroep vanaf de zijlijn roept de vraag op of  het de Turkse politici om het welzijn van pleegkinderen als Yunus te doen is. Stille diplomatie door overleg met de ministers van Justitie, Volksgezondheid en Buitenlandse Zaken ligt meer voor de hand.

Een en ander werd op scherp gezet door de nog steeds in Nederland wonende biologische moeder. Ze laat zich in de publiciteit neerbuigend uit over de lesbische achtergrond van de pleegouders. De toon van de moeder van Yunus is opvallend. Zij suggereert dat-ie vanwege de achtergrond van de ouders niet kan worden opgevoed. Bureau Jeugdzorg verklaart het tegendeel. Het lesbisch stel doet alle moeite en stelt zich open voor de Turkse cultuur. De biologische moeder moet maar eens goed bij zichzelf te rade gaan en zich afvragen waarom haar zoontje ooit uit huis werd geplaatst. Dat lijkt zinvoller dan te roeptoeteren in de Turkse media die een Groot Turkse agenda voeren waar elke minderheid een bedreiging voor de Turkse identiteit vormt.

Plaatsing van pleegkinderen is een mathematisch probleem. In 2005 had zo’n 46,5% van de Zuid-Koreanen geen religie, aldus Wikipedia. Moeten dat van elke 200 Zuid-Koreaanse pleegkinderen er 93 bij pleegouders zonder religie terechtkomen? Is het logisch dat van elke 100 geadopteerde kinderen uit Sri-Lanka er 69 naar boeddhistische pleegouders gaan? Van de Sri-Lankezen is 69,1% boeddhistisch, aldus Wikipedia. Eind vorige eeuw bleek zo’n 59% van de Chinezen geen religie te hebben. Horen 59 van elke 100 Chinese pleegkinderen dan thuis bij pleegouders zonder religie? En moet ook de biometrische verdeling zoals ras matchen tussen pleegkind en pleegouders? Wat sommige Turkse media en politici roepen getuigt niet alleen van opgeschroefd nationalisme en discriminatie tegenover andersdenkenden, maar is logistiek praktisch simpelweg onhaalbaar.

Foto: De Turkse premier Erdogan.

Erdogan praat over islamofobie, maar vervolgt zelf moslims

Turks premier Recep Tayyip Erdogan zei afgelopen woensdag op een bijeenkomst van de Verenigde Naties in Wenen volgens de Engelse vertaling: ‘We should be striving to better understand the culture and beliefs of others, but instead we see that people act based on prejudice and exclude others and despise them. And that is why it is necessary that we must consider -just like Zionism or anti-Semitism or fascism- Islamophobia as a crime against humanity.’ Ofwel: ‘We moeten streven naar een beter inzicht in de cultuur en het geloof van anderen, maar in plaats daarvan zien we dat mensen handelen op basis van vooroordelen en anderen uitsluiten en verachten. En dat is de reden waarom het nodig is dat we moeten overwegen -net als het Zionisme of anti-semitisme of fascisme- islamofobie als een misdaad tegen de menselijkheid te beschouwen’.

Volgens aanwezigen verbond de Turkse premier dat aan het idee dat moslims ‘die wonen in andere landen dan hun eigen’ vaak geconfronteerd worden met ernstige discriminatie. Velen zijn over Erdogan heengevallen omdat-ie zionisme met fascisme vergelijkt en het een misdaad tegen de menselijkheid noemde. De nieuwe Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry heeft op z’n eerste Europese reis de vergelijking tussen zionisme en fascisme verwerpelijk genoemd. In Nederland stelden SGP (Van der Staaij) en ChristenUnie (Voordewind) vandaag kamervragen aan minister Timmermans van Buitenlandse Zaken. Ze missen de kern.

Opmerkelijk zetten zowel minister Kerry als de kamerleden van ChristenUnie en SGP in hun kritiek op Erdogan de relatie met Israël en de situatie in het Midden-Oosten centraal. Daarbij gaan ze voorbij aan de kern van zijn uitlatingen. Namelijk dat moslims in Europa ernstig gediscrimineerd worden. Hoe durft Erdogan dat te zeggen? Meer moslims genieten meer godsdienstvrijheid in Europa dan in Turkije, waar bijvoorbeeld Alevieten of Koerdische moslims stelselmatig vervolgd worden. Premier Erdogan laat zich in de kaart kijken als onverdraagzaam, kortzichtig en agressief. Hij gunt het Turken in Europa niet om te assimileren. Anders zou-ie niet spreken over moslims die wonen in andere landen dan hun eigen land. De vergelijking tussen fascisme en zionisme is evenveel waard als Geert Wilders die de islam en het nazisme vergeleek. Het zal wel. Hij roept maar. Een vergelijking tussen appels en peren is ook een vergelijking. Erdogan verdient de juiste kritiek.

Foto: De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry op bezoek bij de Turkse premier Recep Tayyip Erdogan. Maart, 2013. Credits: EPA.

Illegale internaten in moskeeën werden niet aangepakt

Update 5 april 2013: Burgemeester van Uithoorn Dagmar Oudshoorn zegt haar lidmaatschap van de PvdA op. Ze vindt dat de partij te slap reageert op de intimidatie van bestuurders door allochtone kiezers, aldus de NRC. Ze verwijt de partij en voorzitter Hans Spekman weg te kijken voor de druk door Turkse en Marokkaanse organisaties. Oudshoorn heeft een Surinaamse vader en was voorzitter van de deelraad Feyenoord. Dit probleem binnen de PvdA speelt al zeker zich 2006. De aanwijzing bestaat dat de PvdA zich electoraal laat gijzelen door de allochtone stem. 

Het Contactorgaan Moslims & Overheid (CMO) is volgens Wikipedia een islamitische koepelorganisatie die als gesprekspartner van de overheid ‘circa 500.000 moslims en 369 moskeeën vertegenwoordigt’. Er zijn voornamelijk Turkse soennitische organisaties in gegroepeerd. Waaronder de Süleyman moskeeën die de Fatih moskee in Rotterdam beheert. Concurrent is koepelorganisatie Contact Groep Islam die ongeveer 115.000 sjiieten, alevieten en ahmadiyya-moslims vertegenwoordigt. De representativiteit van de CGI is onzeker.

Afgelopen zaterdag kwam de NRC met een kritisch stuk over moskee-internaten: ‘In Nederland wonen honderden kinderen in vaak slecht onderhouden moskeeën. Sommige van deze moskee-internaten zijn brandonveilig, een enkele is illegaal. De overheid houdt, in tegenstelling tot andere vormen van kinderopvang, op geen enkel manier toezicht op hoe kinderen in de internaten worden behandeld‘.  Inmiddels hebben kamerleden van SP, PVV en D66 vragen gesteld aan minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken. Ze willen de feiten weten over brandveiligheid en vergunningen en eisen aanpak als de wet overtreden wordt.

Het CMO voelt zich geroepen om met een verklaring te reageren ‘op de ernstige aantijgingen gericht aan enkele van hun studiecentra met mogelijkheden tot overnachting. Het CMO verbaast zich over de criminaliserende toon van de berichtgeving over deze studiecentra.’ Waarom wacht het CMO niet gewoon in alle vertrouwen de antwoorden van minister Asscher af als het er zo zeker van is dat alles goed geregeld is in genoemde moskee-internaten waar jonge kinderen in zijn ondergebracht? De verklaring krijgt een hoog WC-Eend gehalte als het CMO zegt dat het CMO ‘het maatschappelijk belang van deze educatieve centra waarin moslimjongeren structureel worden ondersteunt in het presteren op school, de arbeidsmarkt en actief burgerschap in de samenleving als geheel‘ onderschrijft. Dat moet nu juist onderzocht worden.

De berichtgeving in de NRC ziet er goed gedocumenteerd en afgewogen uit. Een constatering is dat er een gat in de wet zit waardoor de moskee-internaten niet getoetst, of gesloten kunnen worden. De NRC schetst een sfeer van politieke correctheid en verlamming van het openbaar bestuur waardoor de moskee-internaten niet aangepakt worden. Hoge eisen worden wel aan Schippersinternaten gesteld. Als gevolg van de berichtgeving lijkt de Rotterdamse PvdA-wethouder van Turkse afkomst Hamit Karukus in problemen te komen. Berichten dat-ie pas sinds vorig jaar op de hoogte is van de wantoestanden in de Fatih moskee in de Polderstraat worden door diverse bronnen tegengesproken, waaronder oud-wethouder van Feyenoord Dagmar Oudshoorn.

Foto: Een legaal moskee-internaat in Rotterdam-Noord. Foto NRC / Robin Utrecht

Versplinterd Syrië laat de toeschouwer verdeeld achter

‘Het Syrische volk zal ook deze turbulente tijden overwinnen. Syrië is in haar jonge geschiedenis eerder en meermaals door moeilijke en uitdagende periodes gegaan en is er altijd sterker uitgekomen. Een van de steunpilaren van dit succes was steeds de solidariteit tussen het Syrische volk. De criminelen die nu een spoor van vernieling achterlaten zullen op het gepaste tijdstip door het Syrische volk ter verantwoording worden geroepen voor hun misdaden.’  Aldus de conclusie van een analyse uit 2011 van Kris Janssen uit Antwerpen.

Janssen stuurt zijn ‘Een analyse van de gebeurtenissen in Syrië‘ naar de onafhankelijkheid claimende ‘Mediawerkgroep Syrië‘. In oktober 2011 besteedde ik aandacht aan deze Mediawerkgroep die nieuwsbron is op de site van de Syrian Friendship Association. Een document door WikiLeaks geopenbaard -de ‘Syria Files‘- geeft aan dat Janssen een Engelse vertaling van zijn analyse op 11 december 2011 naar de Syrische minister van Informatie, Adnan Hassan Mahmoud stuurt. Janssen zegt uit te kijken naar toekomstige samenwerking.

De conclusie van Janssen is achterhaald. Kenmerk van de Syrische oorlog is dat er geen winnaars zijn, maar alleen verliezers. Syrië komt niet sterker uit het huidige conflict, maar raakt versplinterd en verzwakt. Criminelen zitten overal. Dat zijn de jihadisten die de fotograaf Jeroen Oerlemans ontvoerden die uiteindelijk werd bevrijd door strijders van het Vrije Syrische Leger. Het eerste noemt de Mediawerkgroep Syrië, het laatste niet. Dat zijn de troepen van Assad die steden bombarderen. Da’s het Vrije Syrische Leger dat ook burgerslachtoffers maakt. Wie gaat al die groepen ter verantwoording roepen? Als ze het al overleven.

In Syrië bestaat geen waarheid of makkelijke oplossing. Wat media ook beweren in hun ongetwijfeld gemeend streven om verslag te doen van een situatie met zicht op eenheid, innerlijke kracht en onderscheid tussen goed en kwaad. Dat ontbreekt echter. Het moet eerst erger worden voordat het beter wordt. De toeschouwer kan zich niet identificeren met een strijd zonder perspectief en hoop. Door die versplintering kunnen media en mediawerkgroepen zich bewijzen door dat ontbreken van focus als focus te nemen. Anders werkt niet.

Foto: Syrië voert “oorlog tegen de media”, 2011