Republikeinse presidentskandidaten weten het: christenen wel en moslims niet toelaten

Cenk Uygur van The Young Turks gaat heerlijk tekeer tegen Republikeinse presidentskandidaten als Donald Trump, Ben Carson, Ted Cruz en Jeb Bush die in theorie voor de seculiere samenleving zijn zoals de grondwet die definieert, maar zich in praktijk heel anders opstellen. In de hitte van de campagne voor de nominatie.

Aanleiding is het debat over het selecteren van Syrische vluchtelingen op basis van religie. De christenen worden toegelaten, de moslims niet. Want die laatsten zouden wel eens islamisten, jihadisten of terroristen kunnen zijn. Maar een seculiere samenleving dient geen enkel onderscheid te maken tussen religies onderling, of tussen religie en levensovertuiging. Een seculiere samenleving zoals de Nederlandse of de Amerikaanse biedt juist meer vrijheid van godsdienst voor meer gelovigen van meer religies dan in samenlevingen met een staatsgodsdienst waar pluriformiteit van religie door de overheid bestreden wordt.

In hun zelfprofilering en politieke marketing dwalen de genoemde Republikeinse presidentskandidaten steeds verder af van een redelijke opstelling. Dat is normaal omdat in politieke campagnes altijd standpunten wordt aangescherpt ter onderscheid van de ander, waarna dat later weer terugveert naar het midden. Maar onder impuls van Donald Trump en Ben Carson die onbevangen in de campagne staan -die ze mede gebruiken om hun naamsbekendheid te vergroten- lijken in deze campagne de Republikeinse kandidaten elkaar meer dan anders te willen overtreffen in extremisme en onredelijkheid. Zelfs de vleesgeworden kandidaat van het midden Jeb Bush verliest zichzelf en komt uit bij standpunten die hij redelijkerwijs niet kan onderschrijven.

Bankiers met eigenwaan: rot toch snel op als het je hier niet bevalt

Zit de wereld op Nederlandse staatsbankiers te wachten? Nee, de wereld heeft geen behoefte aan Nederlandse bankiers die in een lagere, lokale divisie spelen. Oud-staatsecretaris Willem Vermeend (PvdA) verwoordde dat naar aanleiding van een hoorzitting in de Tweede Kamer in Nieuwsuur: ‘De ABN is een staatsbank, een bank van de Nederlandse burgers. (..) En wij spelen echt niet in de topdivisie. Ze worden echt niet gebeld door het buitenland. Er zijn tienduizenden topbankiers werkeloos op dit moment door de crisis. In bijna alle landen is de sector gekrompen met ongeveer 25%. Overal gaan de salarissen op de lange duur omlaag. Men zit echt niet op Nederlandse bankiers te wachten. Ze worden echt niet gebeld.’ Hoeveel zijn er doorgebroken als Paul Verhoeven, Robbert Dijkgraaf, Armin van Buuren of Guus Hiddink? Willem Buiter en Onno Ruding ooit, en dan?

De Nederlandse bestuurders van banken die verwijzen naar hun internationale marktwaarde hebben dus een verkeerd zelfbeeld en leiden aan zelfoverschatting. Da’s uiteindelijk geen kwestie die in het reine kan worden gebracht door politici of economen, maar uitsluitend door psychologen. Hoogleraar aan de Radboud Universiteit Nijmegen en klinisch psycholoog J. Derksen wijst in een ingezonden brief in NRC van 4 april op ‘het psychologisch mechanisme dat niet alleen bij ABN Amro maar in de gehele kredietcrisis een grote rol speelde: narcistische grootheidsfantasieën bij leidinggevenden. (..) Linksom of rechtsom kennen ze zichzelf salarisverhogingen toe omdat ze abusievelijk geloven dat ze een hele bijzondere bijdrage leveren.’

In navolging van wat burgemeester Ahmed Aboutalbeb tegen jhadisten zei die de Nederlandse samenleving verwerpen: ‘Als het je hier niet bevalt, dan rot je toch op’ kan hetzelfde tegen de bankiers gezegd worden die zichzelf zo grandioos overschatten: ‘Bankiers als het je hier niet bevalt, dan rot je toch op’. Wellicht ligt het nog gecompliceerder omdat deze bankiers waarschijnlijk voldoende zelfkennis hebben om te weten dat ze totaal niet bijzonder zijn of iets bijzonders toevoegen. Ze doen net alsof ze bijzonder zijn. Derksen: ‘Indien ze ook nog wat psychopathisch zijn (en dat is geen uitzondering) zien ze zelfs vaak in dat hun bijdrage niet bijzonder is, maar zijn ze alleen uit op eigen gewin en manipuleren anderen en het bedrijf zoveel ze kunnen.’

De oplossing ligt op het gebied van de geestelijke gezondheidszorg. Topbankiers die geholpen willen worden dienen genezen te worden van hun narcisme dat zover gaat dat het destructieve krachten losmaakt die zowel bank, samenleving als eigen persoonlijkheid kan kapotmaken. De politiek moet niet meegaan in de fantasieën of de manipulatie door de topbankiers, maar dit corrigeren. Er is een psychologisch deltaplan nodig om de Nederlandse topbestuurders hun zelfbeeld dat zo los staat van de werkelijkheid te helpen herstellen. Bankiers die ondanks alles echt geloven dat ze iets bijzonders toevoegen kunnen naar het buitenland vertrekken. Ga!

Foto: Tweet van Tom-Jan Meeuws, 7 april 2015.

Vrouw mishandeld om Israëlische vlag. Wat doet het gezag?

Een Nederlands-Joodse vrouw die in Amsterdam een Israëlische vlag aan haar balkon hing werd door twee mannen zwaar mishandeld. Dit is onacceptabel. Het openbaar bestuur moet middelen vrijmaken om zulk geweld te bestrijden. En de aanvallers hard straffen. Ons land heeft hierbij niks te winnen. De Nederlandse rechtsstaat, de manier van samenleven en het sociaal contract worden erdoor bedreigd. Nederland heeft niks te winnen als emoties, frustraties en waanvoorstellingen uit het Midden-Oosten geïmporteerd worden door inwoners van Nederland. Deze verzetshelden na de oorlog. Jihadisten die zelf de wapens oppakken en naar het Midden-Oosten gaan verdienen meer respect dan deze mannen die met z’n tweeën een vrouw aanvallen. Ik ben voor een importverbod van gelijkhebberigheid en heetgebakerdheid. Zie hier AT5 voor de achtergrond.

Wijbenga: verwijten aan radicale moslimjongeren en AIVD

Een gesprek tussen Volkskrant-redacteur Henk Müller en CDA-raadslid Ibrahim Wijbenga gaat over radicale, onwetende moslimjongeren. Wijbenga wordt er gek van: ‘Vroeger volgde je onderwijs voordat je imam kon worden en bouwde je gezag op. Deze jongeren hebben voor niemand ontzag en gewone moslims en imams zijn verbijsterd. Wat kunnen ze doen? Ik ken veel van die jongens. Het is ontluisterend hoe dom en onwetend ze zijn. Veel van hen hebben psychische problemen of zijn autistisch. Maar ze hebben boerenslimheid en ontspringen de dans als justitie en AIVD niet veel meer inzet tonen.’ Wijbenga geeft aan dat de Nederlandse moslimgemeenschap onvoldoende vat krijgt op deze domme en nihilistische moslimjongeren: ‘Ze volgen geen onderwijs, doen geen tentamens in islamitisch recht of theologie. Ik ben verbijsterd over hun lage niveau.‘

Wijbenga verwijt de AIVD laksheid in het aanpakken van de jihadistische jongeren. Naar zijn idee krijgen ze van de geheime diensten te veel ruimte. Hij meent dat de infiltratie van de AIVD op jihadistische internetfora mislukt. Zijn opvattingen staan in contrast met de uitspraken van minister Plasterk en de commissie-Dessens die het toekennen van meer bevoegdheden als voorwaarde zien om de gegevens van radicale groepen op internetfora ‘op te zuigen‘. Wijbenga meent dat de AIVD niks bereikt en er onvoldoende kennis voor heeft.

Er zijn volgens Wijbenga honderden ‘Syriëgangers en hun sympathisanten‘. Hij zegt dat er uit gemeenten als Zoetermeer en Arnhem ‘tientallen jihadisten zijn vertrokken‘ naar Syrië. Dat moet het totaal voor Nederland op honderden brengen. Hij meent dat de radicale moslimjongeren ‘de moslimgemeenschap splijten met verbaal en fysiek geweld. Ze willen de macht overnemen. Daarbij krijgen ze steun uit het buitenland.’ Welk buitenland is onduidelijk. Uit het gesprek blijven twee verwijten hangen. De AIVD reageert niet alert op de radicaliserende moslimjongeren en de Nederlandse moslimgemeenschap is zwak, passief en machteloos.

Een terugkerende aanname is dat de radicale moslimjongeren die naar Syrië gaan om te vechten dat niet zouden mogen doen. Maar ik begrijp de ophef niet waarom deze jongeren deze beslissing niet zouden mogen nemen. Aangenomen dat ze zelf tot dit besluit komen. Nederland kende in de jaren ’30 strijders die naar Spanje trokken om tegen Franco te strijden. Vooral links-radicalen en communisten. Als gevolg daarvan verloren deze Spanjestrijders hun Nederlanderschap ‘wegens krijgsdienst voor een vreemde mogendheid’. Dat werd later als onrecht gezien en hersteld. Hetzelfde recht hebben de moslimradicalen die naar Syrië trekken. Daar is niks mis mee. Het gaat om iets anders. Wat eraan schort is dat er geen krachtige en geloofwaardige Nederlandse moslimgemeenschap is die deze radicale jongeren bij terugkomst adequaat kan opvangen.

Foto: Syriëganger.

Afshin Ellian negeert rol van toezicht en kritische journalistiek

‘Het is zeer kwalijk hoe D66, gesteund door haar mediaorgaan NRC Handelsblad, de activiteiten van de AIVD onderwerp van discussie maakt.’ Aldus Afshin Ellian die in een Elsevier-column met de titel ‘Tweede Kamer moet de hypes van D66 en NRC negeren‘ alles uit de kast haalt tegen wat-ie overduidelijk ziet als links-liberale vrijzinnigheid. Met z’n focus op de bestrijding van het jihadisme haalt Ellian van alles door elkaar en verliest het overzicht. Het gaat om toezicht door parlement en CTIVD, proportionaliteit van spionage van burgers, en journalistiek die de macht ter discussie stelt. En dat NRC het mediaorgaan van D66 zou zijn is de vraag. Omdat het niet in z’n verhaal past moffelt Ellian de SP als meest kritische volger van de AIVD weg.

Schokkend hoe gouvernementeel Ellian zich opstelt. Hij vergeet dat onafhankelijke journalistiek de macht dient te bevragen. Een volwassen democratie kan niet functioneren zonder kritische journalistiek. Ellian stelt dat ‘NRC voorop loopt in het creëren van een bedenkelijke sfeer rond de Nederlandse inlichtingendiensten’ maar onderbouwt dat niet. Hij verwijst naar een NRC-artikel dat critici aan het woord laat die om meer toezicht en controle op de inlichtingendiensten vragen. Maar hoe onderzoek en verslaglegging van NRC -dat zich opstelt als doorgeefluik van kritiek op het kabinet- tot een bedenkelijke sfeer kan leiden valt niet in te zien. Het is eerder andersom. Het goedpraten van Ellian dat parlementaire controle en toezicht op AIVD en MIVD niet nodig zijn en kabinetsleden uit principe niet liegen tegen burger of parlement is bedenkelijk. 

Ellian rechtvaardigt de claim van minister Plasterk en de veiligheidsdiensten dat het alle middelen inzet om het terrorisme te bestrijden met de dooddoener dat Plasterk gelijk heeft: ‘Het is helemaal waar wat de minister zegt.’ Werkt de democratie volgens Ellian zo simpel? De onthullingen aan de hand van de documenten van Edward Snowden hebben juist duidelijk gemaakt dat nationale inlichtingendiensten hun boekje te buiten gaan. De vraag is niet uitzonderlijk of dat in Nederland ook het geval is. Dan kan via onderzoek uitgezocht worden. Daarnaast zijn deze diensten bezig met economische spionage en spionage van onschuldige burgers. 

In parlement, bij CTIVD en in de maatschappij staat ter discussie of de veiligheidsdiensten de wet overtreden. Een houding om dat zorgvuldig uit te zoeken dient de democratische rechtsorde meer dan het wegmoffelen van bezwaren. Ellian schiet definitief uit de bocht als-ie beweert dat NRC en D66 een ‘zeer beperkt begrip van de rechtsstaat‘ hanteren: ‘wel permanente controle op politie en inlichtingendiensten, maar geen aandacht voor de strijd tegen terrorisme, dat de rechtsstaat ernstig bedreigt.’ Dit is zo aantoonbaar onjuist en naast de waarheid dat Ellian met deze uitspraak niet D66 en NRC beschadigt, maar vooral zichzelf. Afshin Ellian heeft de realiteit van de democratische rechtsorde en de rol van kritische journalistiek geheel uit het oog verloren. 

Foto: Minister Plasterk verdedigde het handelen van de AIVD. Credits: ANP

EenVandaag en OmroepWest passen reportage jihadstrijders aan na bedreiging geïnterviewden

Op verzoek van zich door radicale moslims bedreigd voelende Nederlands-Marokkaanse ouders heeft EenVandaag een op 6 mei uitgezonden item over het ronselen van jihadstrijders voor Syrië van YouTube verwijderd. Een coproductie met de regionale omroep OmroepWest. Het is in een aangepaste versie van 8’51” nog wel op de eigen site te zien. Een interview met familieleden van de geronselden is verwijderd. Op het YouTube-kanaal van OmroepWest is het verslag nog wel te zien, ook in een aangepaste versie. (zie boven).

Op BNR noemt hoofdredacteur Jan Kriek van EenVandaag het ‘een heftige keuze’ om de volledige reportage niet meer online te plaatsen. ‘Het was een zware beslissing, maar we konden niet anders om onze bronnen te beschermen’, aldus Kriek in De Telegraaf. Onder de titel ‘Het programma EenVandaag, dat buigt voor jihadisten‘ heeft Lilian Helder (PVV) kamervragen gesteld aan minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie.

De bedreiging van de Nederlands-Marokkaanse ouders is ontoelaatbaar. Zij moeten vrij kunnen spreken. De bedreigers moeten daarom opgespoord worden. Maar het moet niet verward worden met de overtuiging van Nederlandse jongeren om voor de islam te vechten. Da’s legitiem, hoewel ze er mogelijk hun Nederlandse nationaliteit mee verliezen. Onze geschiedenis kent het voorbeeld van de Spanjestrijders die ruim 70 jaar geleden naar Spanje trokken om voor de Republiek te vechten. Waarop hun nationaliteit door de Nederlandse overheid ontnomen werd omdat ze in vreemde krijgsdienst waren getreden. Het is ook de vraag of de jong-volwassenen die door ronselaars onder druk worden gezet altijd hun beslissingen kunnen overzien.

Foto: Strijders van het Vrije Syrische Leger in Aleppo. Augustus, 2012.

Versplinterd Syrië laat de toeschouwer verdeeld achter

‘Het Syrische volk zal ook deze turbulente tijden overwinnen. Syrië is in haar jonge geschiedenis eerder en meermaals door moeilijke en uitdagende periodes gegaan en is er altijd sterker uitgekomen. Een van de steunpilaren van dit succes was steeds de solidariteit tussen het Syrische volk. De criminelen die nu een spoor van vernieling achterlaten zullen op het gepaste tijdstip door het Syrische volk ter verantwoording worden geroepen voor hun misdaden.’  Aldus de conclusie van een analyse uit 2011 van Kris Janssen uit Antwerpen.

Janssen stuurt zijn ‘Een analyse van de gebeurtenissen in Syrië‘ naar de onafhankelijkheid claimende ‘Mediawerkgroep Syrië‘. In oktober 2011 besteedde ik aandacht aan deze Mediawerkgroep die nieuwsbron is op de site van de Syrian Friendship Association. Een document door WikiLeaks geopenbaard -de ‘Syria Files‘- geeft aan dat Janssen een Engelse vertaling van zijn analyse op 11 december 2011 naar de Syrische minister van Informatie, Adnan Hassan Mahmoud stuurt. Janssen zegt uit te kijken naar toekomstige samenwerking.

De conclusie van Janssen is achterhaald. Kenmerk van de Syrische oorlog is dat er geen winnaars zijn, maar alleen verliezers. Syrië komt niet sterker uit het huidige conflict, maar raakt versplinterd en verzwakt. Criminelen zitten overal. Dat zijn de jihadisten die de fotograaf Jeroen Oerlemans ontvoerden die uiteindelijk werd bevrijd door strijders van het Vrije Syrische Leger. Het eerste noemt de Mediawerkgroep Syrië, het laatste niet. Dat zijn de troepen van Assad die steden bombarderen. Da’s het Vrije Syrische Leger dat ook burgerslachtoffers maakt. Wie gaat al die groepen ter verantwoording roepen? Als ze het al overleven.

In Syrië bestaat geen waarheid of makkelijke oplossing. Wat media ook beweren in hun ongetwijfeld gemeend streven om verslag te doen van een situatie met zicht op eenheid, innerlijke kracht en onderscheid tussen goed en kwaad. Dat ontbreekt echter. Het moet eerst erger worden voordat het beter wordt. De toeschouwer kan zich niet identificeren met een strijd zonder perspectief en hoop. Door die versplintering kunnen media en mediawerkgroepen zich bewijzen door dat ontbreken van focus als focus te nemen. Anders werkt niet.

Foto: Syrië voert “oorlog tegen de media”, 2011