Wat voor conflict zou er wel of niet zijn ontstaan als een Joods thuisland na de Eerste Wereldoorlog in het toenmalige Tanganyika gevestigd zou zijn? Een voormalige Duitse kolonie. Dus niet in het zogenaamde Eretz-Israël zoals nu.
De loop van de geschiedenis hangt van toevalligheden aan elkaar. Conflicten worden gecreëerd of voorkomen. Politici nemen domme beslissingen die de kiem van een conflict in zich dragen. Domme beslissingen die met de kennis van toen ook al dom waren.
Wat zou er gebeurd zijn als de VS en het VK in 2014 de bezetting door de Russische Federatie van de Krim en delen van de Donbas met militaire interventie hadden beantwoord? In een memorandum hadden deze landen in 1994 met hun handtekening de territoriale integriteit en soevereiniteit van Oekraïne gegarandeerd. Maar in 2014 pasten ze. Hun handtekening bleek niets waard.
Nu proberen de Russen Oekraïne te vernietigen. Het Kremlin ontzegt Oekraïne een eigen bestaansrecht en identiteit. Die opstelling maakt een compromis onmogelijk. Had ingrijpen in 2014 van de VS en het VK de huidige escalatie in de Russisch-Oekraïense oorlog kunnen voorkomen?
Zo is het ook met Israël en zijn buren. Een compromis bestaat niet. Ondanks allerlei verdragen en akkoorden met internationale partijen die suggereren dat een compromis mogelijk is. Maar aan de zogenaamde tweestatenoplossing hecht geen van de geradicaliseerde strijdende partijen geloof. De gematigde krachten zijn murw.
Wie het conflict in Israël en de Palestijnse gebieden ziet en tot wat voor moorddadigheid, wraakzucht, frustratie en radicalisme dat aan beide zijden leidt, kan niet anders dan concluderen dat de geschiedenis na de Eerste Wereldoorlog een verkeerde afslag heeft genomen. Met dank aan de toenmalige Britse minister van Buitenlandse Zaken Arthur Balfour.
Maar het kan ook dat er hoe dan ook geen goede afslag mogelijk was. Inmiddels is een oplossing voor dit conflict niet meer mogelijk. Beide partijen hebben tegelijk gelijk én ongelijk. Alle glazen zijn halfvol en halfleeg. Dat toont de nuance. Dat valt niet meer te corrigeren.
Het maakt de debatten over de moordpartij door Hamas op 7 oktober 2023 in Zuid-Israël en het harde antwoord van de Israëlische regering zo vermoeiend en voorspelbaar. Iedereen heeft gelijk én ongelijk. Er is geen ethische winnaar. Beide partijen schenden op grootschalige wijze het oorlogsrecht. Beide partijen gijzelen bevolkingen. Beide partijen zijn corrupt. Dat reduceert partij kiezen in het debat tot het bevestigen van het gelijk met voorbijgaan aan het ongelijk.
Kolonialisme heeft het conflict veroorzaakt. Landen doen nu net alsof Israël en Hamas niet gelouterd handelen. Wat ze niet doen, maar dat is niet de kern waar het om gaat. Ze zijn die weg opgestuurd door koloniale machten die hun handen er halverwege vanaf hebben getrokken. Externe partijen hebben onvolwassen en onverantwoordelijk gehandeld. Ze hebben dit conflict op hun geweten. Als een aangekondigde ramp.
George Knight 