Denkwijze van voormalig VVD-kamerlid Zohair El Yassini geeft te denken

Mijn reactie bij deze video:

Er is meer dan de mening van de kiezer die een politieke partij moet volgen. Er zijn ook de grondrechten, de democratische instituties en het belang van Nederland.

Het valt niet te geloven dat dit voormalige VVD-kamerlid zich eenzijdig baseert op verkiezingsuitslagen, peilingen en komende verkiezingen. Hij reduceert politiek tot electoraal belang. Maar politiek is meer dan dat. Het is vanuit een politiek-filosofische overtuiging zoals die uit dit interview blijkt onbegrijpelijk dat El Yassini ooit kamerlid was.

El Yassini praat over de wil van de VVD-kiezer zonder dat hij precies heeft onderzocht wat die kiezer wil. Hij baseert zich op aannames en veronderstellingen waar het de vraag van is of ze kloppen. El Yassini praat de publieke opinie na. Hij doet hiermee aan stemmingmakerij.

Daarbij komt dat in een representatieve democratie uiteindelijk de kamerleden besluiten nemen. Niet de kiezers die via wekelijkse peilingen van zich laten horen waarvan het trouwens onduidelijk is hoe ze geïnterpreteerd moeten worden.

El Yassini maakt de fout dat hij meegaat in het frame dat de zogenaamde wil van het volk overheerst en daar door partijen gehoor aan moet worden gegeven. Dat is om allerlei redenen een misverstand en praktisch ondoenlijk. El Yassini laat zich kennen als een populist.

Want kiezers hoeven met hun stem op een partij niet hetzelfde te willen. Kiezers zijn individuen met specifieke wensen, emoties en opvattingen. Die meningen verschillen van kiezer tot kiezer. Daar hoeft geen eenduidigheid uit te blijken. Kiezers hebben niet één identiteit, maar vele identiteiten én van elkaar afwijkende prioriteiten.

Alleen daarom al is het onmogelijk om de wil van de kiezer te volgen. Want die bestaat niet in de simpele vorm die El Yassini er van maakt. Dat is ook niet de opdracht voor een politieke partij.

Wat El Yassini voor ogen staat is cliëntelisme om de kiezersgunst te volgen. Maar dat is een doodlopende weg die leidt tot versplintering, korte termijn denken en een model dat zich eenzijdig richt op peilingen.

Uiteraard heeft de VVD onder de nieuwe partijleider Dilan Yesilgöz geblunderd door de PVV als samenwerkingspartner niet uit te sluiten en tegelijk het thema migratie dat ‘eigendom’ is van de PVV in de campagne centraal te zetten. Nadat premier Rutte het kabinet op dat thema liet vallen.

Waar was El Yassini toen Yesilgöz haar strategische blunders in de campagne maakte? Wat heeft El Yassini in de VVD-fractie gedaan om Yesilgöz tot andere gedachten te brengen? Toen hij kon spreken zweeg hij en nu hij beter kan zwijgen spreekt hij.

El Yassini is een prima voorbeeld van de neergang van de landelijke politiek.