Sommigen noemen de islam achterlijk. Een terecht verwijt omdat tientallen moslimlanden grossieren in corruptie en intolerantie. De bewering dat de islam niet met democratie te verenigen is valt echter niet aan te tonen. Het tegenvoorbeeld is de Maleisische oppositieleider en moslim Anwar Ibrahim die zich in een NRC-interview met Elske Schouten redelijk opstelt.
Ibrahim legt uit hoe tegenstellingen overbrugd worden en pluriformiteit in de praktijk werkt. Maleisië kent een meerderheid aan autochtone Maleisiërs die volgens de grondwet verplicht moslim zijn, een Chinese bovenklasse en een Indiaas proletariaat. Officieel kent Maleisië vrijheid van godsdienst, maar in de praktijk werkt dat niet altijd zoals bleek in de zaak Jill Ireland. Het woord Allah mocht ze als christen niet gebruiken.
Ibrahim formuleert de essentie van pluriformiteit: ‘Ik heb geen vooroordelen. Ik ben een liberaal in de zin dat ik respecteer dat mensen hun visie willen uiten: of het nu gaat om een zeer vrome en religieuze man of een seculiere liberaal’. En: ‘(..) als moslim drink ik niet, mijn kinderen drinken ook niet. Maar ik kan het niet opdringen aan anderen, laat staan als het niet-moslims zijn.’ Over het islamitische PAS binnen zijn coalitie zegt-ie dat de afspraak geldt dat de partij bijvoorbeeld bezwaar kan maken tegen een ‘bloot’ optreden van Beyoncé en het het concert niet hoeft bij te wonen. Maar dat de rest die dat wil er heen kan gaan.
De Nederlandse Vereniging tot Bevordering van de Zondagsrust en de Zondagsheiliging kwam in het nieuws door een aangekondigde protestbrief aan de Vereniging De Friesche Elf Steden. Het zou een tocht op zondag betreuren. De brief is niet terug te vinden, maar een brief uit 2007 over een soortgelijk onderwerp zegt: ‘Echter er is een zaak welke nooit veranderen zal, en dat is de wet der tien geboden zoals deze ook in Gods Woord ons is beschreven. Het vierde gebod van deze wet wijst ons heel nadrukkelijk op de rust en heiliging van de zondag met onder meer de volgende woorden: ‘Gedenkt de sabbatdag dat gij dien heiligt’.’
De Vereniging onderstreept bij monde van voorzitter D. van der Sluis het ‘bijzonder te betreuren‘ als de Elfstedentocht op zondag gereden zou worden. Volgens zijn christelijke visie is het in strijd met de Bijbel. Van der Sluis zegt zich ‘grote zorgen‘ te maken over een eventuele Elfstedentocht op zondag.
Dat Van der Sluis bezwaar maakt tegen een Elfstedentocht op zondag past binnen de pluriformiteit. Het geluid van reformatorische Christenen is evenveel waard als dat van anderen. Onbegrijpelijk is trouwens waarom een aangekondigde protestbrief van een splintergroep zoveel publiciteit trekt. Opvallend veel in Vlaamse media die dit waarschijnlijk exotisch vinden. Alsof men moet ontdekken wat pluriformiteit in de praktijk inhoudt. Dat geldt ook voor Van der Sluis en zijn geloofsgenoten die niet hoeven te schaatsen op zondag. Om Anwar Ibrahim te parafraseren: ‘Maar ik kan het niet opdringen aan anderen, laat staan als het niet-christenen zijn.’
Foto: Elfstedentocht 1954
George Knight 