Commerciële en politieke marketing van het Gansu Provincial Museum

Is er een grens aan de marketing van musea? Wanneer is het dienend om de traditionele functies van musea te ondersteunen en wanneer schiet het zijn doel voorbij in merchandising en gezochte zichtbaarheid op sociale media?

De strategie van het Gansu Provinciale Museum in het noordwesten van China is om antiek speelgoed met hedendaags speelgoed te promoten. Maar waar gaat het nog om? Wordt de merchandising geen doel op zichzelf dat voor het museum komt te staan?

Je kunt het ook nog anders zien, namelijk commerciële marketing als afleiding voor ‘moeilijke’ politieke onderwerpen. Neem het bericht ‘Better education being provided for China’s ethnic groups‘ op de site van het Gansu Provinciale Museum dat een schijn van vrijheid in China voor etnische groepen suggereert die niet bestaat.

Schermafbeelding van deel artikel ‘Better education being provided for China’s ethnic groups‘ van 4 juli 2022 van het Gansu Provincial Museum.

Dit is propaganda of politieke marketing die nog onaangenamer voelt dan de flutterige commerciële marketing van dit museum. ‘Education in Tibet is advancing with each passing day. A complete modern education system has been established there‘, zegt de Chinese wetenschapper Wang Yanzhong, directeur van het ‘Institute of Ethnology and Anthropology‘ van de Chinese Academy of Social Sciences. Je kunt je afvragen voor wie dit bericht is bedoeld en wie in het Westen het zal geloven.

Hoe dan ook gaat dit museum de realiteit uit de weg en leent het zich ervoor om een vals beeld van China en zichzelf op te hangen. Dat tast de integriteit van zo’n museum aan. Kortom, tweemaal niks.

Wie let er op de foute militairen in de speelgoedwinkels?

Uit het Zweedse warenhuis Gekås in Ullared zijn na een protest van klanten speelgoedsoldaatjes met Nazi-symbolen van het Poolse merk Cobi verwijderd. Waarschijnlijk uit de serie Small Army WW2. Die verwijdering is geen overbodige luxe. De uniformen zouden op die van de Gestapo lijken. Met swastika’s en adelaars. Een woordvoerder van Gekås betreurde het en zei deze Nazi-symboliek niet als voorbeeld te willen bevorderen.

Maar er is meer op de speelgoedmarkt waarvan het de vraag is of het het goede voorbeeld geeft. Waar ligt de grens van het aanvaardbare? Welk leger wordt wel toegelaten tot de schappen van de speelgoedwinkels en welk leger verliest de strijd om een verkoopplek? Wie bepaalt dat? Het gaat niet alleen om kinderen die op het verkeerde been worden gezet door verkeerde militairen van verkeerde speelgoedlegers. Wat te denken van de ‘Frozen Dead Nazi Zombie Series: Figure 3 : The Commander’ van  de ZomBee Toy Company uit de VS? Camp en met een vette knipoog. Maar intussen  …. toch een verkeerd voorbeeld voor pacifisten. Of juist niet?