De Turken vallen op. Is u dat ook opgevallen na lezing van de Aanschafinformaties week 45, 2011 van Biblion? En dat valt weer op omdat PVV’er Joram van Klaveren er kamervragen over stelt. Allemaal uiterst opvallend.
Er bestaan gekuiste en ongekuiste versies van de zelfstudiepakketten voor inburgeringscursussen. Ze bestaan uit een instructieve documentaire, een fotoboek met vragen over de film, een werkboek met twintig lessen, een dvd met het digitale oefenprogramma, een inlogcode en een handleiding. Dat vraagt om een kamervraag.
De volgende versies bestaan: Chinees (ongekuist), Dari (gekuist), Engels (gekuist en ongekuist), Frans (gekuist en ongekuist), Indonesisch (gekuist), Koerdisch (ongekuist), Marokkaans Arabisch (gekuist), Pashto (gekuist), Portugees (ongekuist), Russisch (gekuist), Spaans (ongekuist), Somalisch (gekuist), Standaard Arabisch (gekuist), Tarafit Berber (gekuist), Thai (gekuist), Turks (ongekuist), Urdu (gekuist), Vietnamees (gekuist).
De Aanschafinformaties zegt: ‘De pakketten zijn beschikbaar voor verschillende hulptalen, in gekuiste en ongekuiste versies. Bij de gekuiste uitvoering zijn in de film de beelden van schaars geklede dames aan het strand en de sluiting van een homohuwelijk achterwege gebleven.’
Van Klaveren suggereert dat het bestaan van gekuiste versies met ‘de voortgaande islamisering‘ van Nederland te maken heeft. Maar waarom is de Turkse versie dan ongekuist en de Russische gekuist? Of Van Klaveren moet bedoelen dat de makers van de pakketten een klap van de islamisering hebben meegekregen.
Beelden van schaars geklede dames aan het strand en de sluiting van een homohuwelijk maken het verschil. Je zou maar net een gekuiste versie van het zelfstudiepakket hebben bestudeerd en een vraag krijgen over bikini’s in Scheveningen of de ceremonie van het homohuwelijk. Wat is de basiskleur van het homohuwelijk? Roze, wit, goudglitter of zilverglitter? Je staat dan mooi met je gekuiste immigrantenmond vol tanden.
Het lijkt Van Klaveren trouwens te zijn ontgaan dat de zelfstudiepakketten bestemd zijn ‘voor immigranten [die] zich kunnen voorbereiden op het basisexamen inburgering in het buitenland‘. Ze zijn dus niet in de openbare bibliotheken te vinden, maar eerder bij Nederlandse ambassades of culturele instellingen in het buitenland. Toch ben ik nieuwsgierig naar de reden waarom er gekuiste versies bestaan. Ik kan het niet bedenken. Zo’n immigrant komt immers toch niet in een gekuiste versie van Nederland terecht? Of wel?
Foto: Homohuwelijk in Nederland, 2001
George Knight 
