There we go again. Af en toe duiken er initiatieven op van lokale kunstenaars of kunstminnenden om wat ze een ‘museum‘ noemen in hun woonplaats op te richten. In Nederland dat warempel de hoogste museumdichtheid ter wereld heeft en het bezoek na de jaren van Covid-epidimie een knauw heeft gekregen die nog niet is hersteld. Waar begin je aan?
Nu is er in Emmen een initiatief van de twee kunstenaars Erik Knegt en Annir Sturing om het Museum MAM (Media Art Museum) op te richten. Dat lijkt de voorlopige naam te zijn.
Vaak lukken die initiatieven niet door gebrek aan maatschappelijk draagvlak, politieke steun of financiering. Of omdat het een slecht uitgewerkte schets is waar niemand op zit te wachten. Toch kan de initiatiefnemers enig lef niet ontzegd worden. Hoewel de vraag is hoe realistisch hun inschatting is over de haalbaarheid. Groot denken is blijkbaar onontkoombaar bij het lanceren van dit soort initiatieven.
Uit het bericht van RTV Drenthe is onduidelijk of het om een kunsthal, een museum of een toeristische trekpleister gaat. Waarschijnlijk dat laatste. De initiatiefnemers verwijzen naar ‘musea’ in Nederland, Tapei en Tokio. ‘Bewegende beelden in combinatie met geluid dompelen bezoekers daar volledig onder in wonderlijke werelden‘, vat RTV Drenthe samen.
Dat gaat om beleving die door de nieuwe media binnen handbereik is gekomen. Evenementen verkleed als museum lijken een gat in de markt. Daar spelen Knegt en Sturing op in.
Ze komen nog met een ‘volledig plan’ dat ze bij de gemeente Emmen indienen. Uit het bericht in RTV Drenthe blijkt dat een en en ander nog niet uitgewerkt is. Het wordt niet specifiek. Knegt en Sturing verwachten daarna uitgenodigd te worden voor een gesprek. Maar door wie?
Het gemeentebestuur moet voor dat gesprek duidelijkheid proberen te krijgen over wat beide initiatiefnemers voor ogen staat. Dat is van invloed op de vraag uit welk potje de gemeente kan helpen met financiële steun en welke wethouder de gesprekspartner is.
Een museum dat naast presentatie documenteert, registreert, wetenschappelijk onderzoekt en door aankoop een collectie aanlegt kan in principe een beroep doen op een cultureel potje waar de cultuurwethouder over gaat. Er zullen een of meerdere conservatoren aangesteld moeten worden.
Bij succes kan zo’n museum aanspraak maken om in de landelijke Basisinfrastructuur (BIS) te komen en landelijk structureel subsidie te krijgen. Directeur Harry Tupan van het Drents Museum kan beide initiatiefnemers hier wellicht advies over geven.
Maar een ‘museum‘ dat alleen in naam, maar niet in functie een museum is zal een beroep moeten doen op een economisch of toeristisch potje dat beheerd wordt door de wethouder economische zaken en/of toerisme. Wellicht kan de gemeente zo’n project een start- of ontwikkelsubsidie meegeven om zo’n commercieel project van de grond te helpen tillen. Maar een langlopende bijdrage in de exploitatie lijkt onwaarschijnlijk.
Als het tot een gesprek komt van een Emmense wethouder met beide initiatiefnemers, dan kan de schets die tegen die tijd hopelijk uitgewerkt is besproken worden. Inclusief het financiële dekkingsplan. Nu maakt de publicatie van RTV Drenthe niet duidelijk waar Knegt en Sturing voor kiezen. Waarschijnlijk voor een commercieel-toeristisch project dat verkleed wordt als museum, maar glashelder is dat niet.
George Knight 