Aldus Arnon Grunberg in De Volkskrant. A.H.J. Dautzenberg plaatst het door op zijn site. Hij werd uit protest lid van de Vereniging Martijn. De schrijver en Sander Blom van uitgeverij Contact spreken van een heksenjacht tegen pedofielen. Maar de provocatie dient mogelijk om de publiciteit te halen. Nu heeft de Financial Times Dautzenberg en zijn compagnon Erik Hannema ontslagen. Zonder over de kwestie te willen praten.
In dit ontslag komen diverse aspecten samen. Hoe ruim moet de vrijheid van meningsuiting opgevat worden? Hoe vrijdenkend of conformistisch stellen burgers zich op ? Kan iemand vanwege gedachten ontslagen worden als-ie geen wet overtreedt? Wat is de afweging van een krant tussen eigen autonomie en aanvaardbaar maatschappelijk opereren? Heeft dit iets te maken met het aangrijpen van pedofilie en terrorisme door overheden om ten koste van burgers en hun privacy de staatsmacht te vergroten? Maakt Dautzenberg met zijn wilde denken dit laatste er voor burgers al dan niet slechter op? Zit het de burgerrechtenbeweging in de weg?
Elke tijd heeft zondebokken nodig om zich tegen af te zetten. Eerst zijn het katholieken, joden of Surinamers, dan moslims of Polen. Eerst zijn het feministes, dan homosexuelen of pedofielen. Dat verandert continu omdat de samenleving verandert, een andere kijk ontwikkelt en de machtsverhoudingen meeveranderen. Anton Dautzenberg stelt zich op als voorloper die niet zozeer een verdediger van pedofilie is, maar wel een tegenstander van de jacht op pedofielen. Voor velen een te subtiele nuancering. Ook voor de Financial Times.
Foto: Column van Arnon Grunberg in De Volkskrant
George Knight 
Ja die freedom of speech is heilig in de VS – behalve als het over seks gaat. (Het geldt voor alle engels-sprekende landen overigens, dat er bizarre straffen worden opgelegd voor onschuldige dingen waar minderjarigen bij betrokken zijn: http://www.tegenwicht.org/10_amerikanisering/rare_jongens.htm) In Nederland is pedoseksualiteit heden ten dage geen klachtdelict meer maar sowieso strafbaar, ongeacht of de minderjarige ermee instemde of niet.
LikeLike
@Joke
De voorbeelden die achter de link zitten zijn inderdaad bizar. Een ware heksenjacht op kinderbloot. Of kinderen die in hun onschuld met elkaar kinderen willen zijn. Maar of het typisch is voor de Anglo-Amerikaanse samenleving betwijfel ik. Klassiek is natuurlijk de tegenstelling met geweld. Dat wordt blijkbaar wel maatschappelijk geaccepteerd en goed verteerd. Dat verschil in acceptatie is ook weer bizar.
LikeLike
@GK: hmmm…… moeilijk onderwerp, vooral omdat pedofilie nog volledig in de taboesfeer verkeerd. Voor de meeste mensen bestaat er geen enkel verschil tussen pedofilie en pedoseksualiteit, als ze überhaupt er ooit over hebben nagedacht. Dus erover discussiëren met deze mensen is op voorhand mislukt, totdat de begrippen helder zijn omkaderd. Dat erover gediscussieerd moet worden lijkt mij duidelijk, omdat ik er van overtuigt ben dat het “probleem” zich veel vaker voordoet dan het de pers haalt. Dit heeft veel (soms expliciet onbedoelde) negatieve gevolgen voor zowel kinderen als goed willende en betrokken begeleiders.
Dat er in de VS moeilijk met het begrip seksualiteit wordt omgegaan heeft uiteraard alles te maken met de puriteinse achtergrond van veel van de founding fathers, maar dat lijkt mij buiten het Nederlandse bestek te liggen. We kunnen onze eigen (in mijn ogen) terugval in onze seksuele emancipatie natuurlijk makkelijk onderbelichten door wat er in andere landen die in dezelfde invloedsfeer liggen over te belichten, maar dat zie ik als een doorzichtige afleidende poging of zwak excuus om de discussie rond onze Nederlandse waarden en normen op dat gebied af te stoppen of onbespreekbaar te maken.
Waar het volgens mij om gaat is dat er ook in Nederland blijkbaar veel mensen rondlopen die menen dat het denken en bespreken van bepaalde (in dit geval liefde en al dan niet seksueel handelen) zaken op voorhand afgestopt moet worden. En dat is in mijn ogen de zoveelste terugval op het gebied van emancipatie.
Ik zou graag een brede discussie zien over seks (ualiteit)en macht (verschil). Dan komen er veel meer schrijnende pijnpunten boven water die nauw verwant zijn aan pedoseksualiteit.
LikeLike
Sinds het in ons land geen klachtdelict meer is (maar sowieso strafbaar) is het goed om te kijken naar de toestand in de VS, omdat dat ons voorland zou kunnen wezen, maar ook omdat het verhelderend kan zijn. De site waar ik naar verwees heeft deze discussie als rode draad*. Ze hebben een punt wanneer ze stellen dat het onder meer het incestdebat in de jaren ’80 is geweest dat eraan heeft bijgedragen dat mannen kinderen (al dan niet die van henzelf) niet meer durven aan te raken – ondanks dat altijd werd benadrukt dat het ging om misbruik van macht en niet om seksualiteit.
[* zie http://www.tegenwicht.org/inhoud.htm, plm. de onderste 15 items.]
Dhr. Dauzenberg schrijft ergens op zijn site dat hij in een tv-programma zat waar een pedojaagster de meest haatdragende dingen zei over pedofielen, en dat geen van zijn tafelgenoten (onder wie Pieter Omtzigt van het CDA) te bewegen was om daar iets van te zeggen. Toen hij vervolgens voorstelde dat ze dan misschien maar een gele P op hun jas moesten gaan dragen was de studio te klein, uiteraard.
LikeLike
@Joke: ik neem aan dat je deels reageert op mijn reactie.
Uit eigen ervaring weet ik dat openheid op het gebied van seksualiteit in de VS een grote “No-No” was in dezelfde tijd dat we in Nederland in de ’60 jaren een soort seksuele “revolutie” hadden. Mijn dochters die aan het begin van de jaren ’80 2 en 3 jaar oud waren lieten we tot grote verontwaardiging van vele strandbezoekers naakt op het strand in San Diego en LA rondlopen. Mijn schoonouders ‘overtuigde’ ons uiteindelijk om de kinderen toch maar hun zwembroekjes aan te doen. Andere meisjes dezelfde leeftijd liepen {tot onze verbazing : -)} al in zwempakjes rond. Toch is dit land (de VS) in mijn ogen tot op het bot ‘oversekst(?)’ en vind ik het dan ook niet verbazingwekkend dat het grootste deel van de porno industrie – en ‘merkwaardige’ seksuele uitspattingen en aberraties – zich hier afspeelt.
Mijn punt is, dat je nmm geen vergelijking kan maken tussen de VS en Nederland. Onze primaire uitgangspunten op het gebied van seksualiteit zijn te verschillend om een werkzaam vergelijk te trekken.
Misschien wil of durf ik het niet onder ogen te zien en ben ik diep van binnen bang dat we in Nederland dezelfde heilloze en ongezonde puriteinse route gaan bewandelen als de VS. Zoals we in zoveel zaken hun waarden en normen (bijv. op het gebied van handel of internationale politiek, schaalvergroting van onmenselijke proporties enz.) overnemen. Wellicht vind ik daarom een bijdrage zoals deze van George van belang om op te reageren.
Wat ik overigens ook opmerkelijk vind is dat de feministische beweging (op basaal niveau, in gezinnen en families) in de VS veel actiever is dan in Nederland. De man-vrouw verhouding komt regelmatig (vaak) ter sprake bij allerhande beslissingen die mensen moeten nemen. (Ik zit hier op dit moment en val van de ene in de andere verbazing. Dit ondanks het feit dat ik hier gemiddeld twee keer per jaar een tijd vertoef).
Dit gezegd hebbende meen ik toch dat we ons dienen te concentreren op onze eigen ontwikkeling zonder al te veel over de schutting bij de buren te kijken. Mijn conclusie – min of meer gebaseerd op eigen ervaringen – is dat de ontwikkelingen op het gebied van seksualiteit in de VS progressief en die in ons land regressief of reactionair van aard zijn.
LikeLike
Sorry Joke, duty calls. Snel lezend zag ik dat een aantal van de punten die je in je link aangeeft min of meer mijn stellingsname lijken te verwoorden. Zal het later nauwkeurig doorlezen.
LikeLike
@Joke en Jack
Het taboe op dit onderwerp strekt ver zoals jullie constateren. Hopelijk helpt zo’n column van Grunberg om het bespreekbaar te maken. In ieder geval de heksenjacht iets af te remmen. Toch een beetje makkelijk scoren, hoe oprecht de zorgen ook zijn. Macht en sexualiteit is een onderwerp dat inderdaad veel breder is dan pedosexualiteit alleen. Soms is de problematisering van de ander een afleiding van de eigen positie. Wie weet de eigen onvervuldheid.
LikeLike
@GK: ik word altijd argwanend als discussies worden afgestopt, zaken onbespreekbaar lijken of worden gemaakt of zondebokken worden gezocht en aangewezen. De vraag die ik me dan altijd stel is wat de betreffende personen die dat doen ermee proberen te bereiken. Wat voor ‘winst’ zij daaruit denken te halen. Ik realiseer me dat dit mijn probleem is, maar mensen die om het hardst “wolf” roepen en actie willen vind ik eigenlijk gelijk een beetje verdacht.
LikeLike
Ik maak mij boos over Grunberg schrijven omdat hij, het naam .. Lull .. gebruikt. Ik meen een logger te kennen die een blog had op Vk en geregeld de naam .. Lull .. gebruikten. (R.Kruzdlo)
Lull. R Universiteit Barcelona was filosoof (12 eeuw) en de eerste die verschillende bevolkingsgroepen wilde samen brengen in vrede.
Dus waar is die Lull is nogal kwetsend. Arnon gaat hier in de fout!
Arnon Grunberg maakt zich sterk (ook in het verleden) voor een betere omgang met pedofielen.
Het is dus een 1 april grap vooral door de achternaam Lull te gebruiken
LikeLike
@Bobb Lod
Lull is een tamelijk normale Spaanse naam. Eduardo Lull is Group Managing Editor, FT Asset Management at Financial Times. De column van Grunberg dateert al van enkele dagen geleden. Dus zeker geen 1 april-grap.
http://uk.linkedin.com/in/llull
Ooit liet Wim T. Schippers Sjef van Oekel in een van zijn TV-shows het Engelstalige lied: ‘There’s A Lull in My Life’ zingen. Opmerkelijk en grappig voor Nederlandstaligen, maar niet voor anderstaligen. Dan betekent ‘lull’ gewoon een windstilte of gevechtspauze.
http://lyrics.wikia.com/Nat_King_Cole:There's_A_Lull_In_My_Life
LikeLike
Pingback: Haye van der Heyden steunt Geert Wilders « George Knight
Pingback: Verbod Vereniging Martijn geeft te denken « George Knight
Pingback: Bejegening pedofielen gediend met bescherming en aanpak « George Knight
Pingback: Brief aan Hoge Raad: verbied Vereniging Martijn niet | George Knight