Antwoorden over Oud-Amelisweerd pleiten voor Chinahuis

Schriftelijke vragen van de VVD’er Jesper Rijpma over Museum Oud-Amelisweerd zijn beantwoord. De antwoorden van het College benadrukken het belang van het Chinese behang en de contacten daarover met Chinese overheden en bedrijven. Het perspectief dat door de vragen heenschemert komt neer op een pleidooi voor de oprichting van een Museum voor Chinoiserie zoals dat ook hier een half jaar geleden werd bepleit.

Eerder al hield de bestuursvoorzitter van de Stichting Museum Oud-Amelisweerd James van Lidth de Jeude op de RIA over Oud-Amelisweerd van 31 januari 2012 een betoog dat het belang van de China voor onder meer de fondsenwerving aanprees. Zijn argumentatie kwam toen uit bij de economische relatie met China. Alsof-ie een Museum voor Chinoiserie toejuichte. De provincie Utrecht kent een jumelage met de provincie Guangdong en op Chinees regeringsniveau lijkt Oud-Amelisweerd prominent in beeld. Zoals de antwoorden suggereren.

Waar laat die aandacht voor China, de economische kracht van de Chinezen en de mogelijkheden tot internationale samenwerking tussen Nederland en China de Armando Collectie? Sinds 2010 is het belang van Armando geleidelijk afgeschaald. Wat eerst een Armando Museum zou worden, werd toen een Museum dat de Armando Collectie huisvestte en draagt nu het perspectief in zich van een museum dat het bestaansrecht aan China ontleend. Tot nu toe is het Museum Oud-Amelisweerd gevoed vanuit het Armando Museum Bureau. Maar een ander inhoudelijk accent vraagt om andere expertise die beter bij dat nieuwe accent past.

Hopelijk zijn de antwoorden voor de Utrechtse raad aanleiding om te doen waar het tot nu toe niet aan toegekomen is. Namelijk verzoeken om een debat over de bestemming van Oud-Amelisweerd. Sinds 2010 is er door vele partijen zakelijk en zinvol gepraat over de voorwaarden waaronder een Museum Oud-Amelisweerd kan functioneren. Dat staat. Binnen die contouren is het nu tijd om over de bestemming te praten. De Stichting Museum Oud-Amelisweerd biedt door de gekozen open opzet zicht op de mogelijkheid dat Museum Oud-Amelisweerd eenduidig kiest voor China en een duidelijk profiel als Chinahuis krijgt.

Resterende vragen over het klimaat en de reserves worden flets beantwoord. Door de plannenmakers is tot nu toe ontkend dat het museum vanwege de vorst gesloten zou worden. Nu wordt erkend dat bij vorstdagen activiteiten naar het koetshuis worden verplaatst. Dat eerst ontkennen tegen beter weten in en nu toegeven maakt geen professionele indruk. Het vraagt om een nieuwe doorrekening die denkt in de richting van kleinschaligheid. De bewering dat de organisatie ‘ernaar streeft om vanaf het eerste jaar een reserve te gaan opbouwen’ is een cirkelredenering. Juist een organisatie die financieel krap zit kan geen reserve opbouwen.

Foto: Keramiek uit Shiwan-Foshan in de Chinese provincie Guangdong