Een column van Mieke van Stigt over integratie van moslims en de Rot toch op-toespraak van burgemeester Ahmed Aboutaleb op Sociale Vraagstukken roept aardige reacties op. HPAK verwijst naar bovenstaand citaat van de voormalige sterke man van Singapore Lee Kuan Yew: ‘I think we were progressing very nicely until the surge of Islam came … I would say today, we can integrate all religions and races except Islam’. Lee kreeg er kritiek op. Een reactie uit Indonesië zegt: ‘Funny, if you say the same thing in Europe, you will be crucified.’
Dat klopt. Iemand die in Europa over de islam beweert dat deze niet te integreren valt wordt eerder gekruisigd dan gestenigd. Spreekwoordelijk dan. Niet de moslims zelf ondernemen actie ondernemen om degene die dit zegt hard aan te pakken. Vooral autochtonen eigenen zich de uitspraak toe. Ze maken zich tot eigenaar van de opmerking die ze tot taboe verklaren, zoals Van Stigt in sociotaal zegt. Zij ontkent de verantwoordelijkheid van degenen die hier kunnen integreren: ‘Rot toch op’ is niet de oplossing, maar juist het probleem’.
Lee en Van Stigt trekken hun conclusies te makkelijk. Als de praktijk van Singapore in de jaren ’70 en ’80 (vdve) uitwijst dat moslims niet te integeren waren wil dat niet zeggen dat dat ook in andere landen en voor andere perioden zo is. Want over welk deel van de diverse islam hebben we het eigenlijk? Van Stigt gaat te makkelijk voorbij aan de onwil van moeilijk te integreren moslims die te makkelijk naar externe factoren wijzen, maar nooit eens goed de hand in eigen boezem steken. Dat taboe is hun bijdrage aan de integratie.
De standpunten van Lee en Van Stigt dienen prima om in het integratiedebat de grenzen ervan af te bakenen. Dat gaat verder dan gangbare verhalen over succesvolle moslimmeisjes in het onderwijs of jongere generaties die minder kleurenblind zijn en makkelijker met elkaar omgaan. Eronder ligt de vraag of minderheidsgroepen altijd kunnen integreren, en vooral: ten koste van wat. Dus of menging in een samenleving die nog lang niet geïndividualiseerd is wel altijd gewenst is. Dat leidt tot het tussenstapje dat discriminatie die dient als groepsbinding niet per definitie negatief opgevat moet worden. Integratie of sociale cohesie kan een valkuil zijn die meer kapot maakt dan ons lief is. Dat ter discussie stellen is het echte taboe. In Europa, in 2015.
Foto: Uitspraak van Lee Kuan Yew in zijn boek ‘Hard Truths’ (2011)
George Knight 
Is met de ervaringen van de laatste decennia een “global village” ook religieus, wetenschappelijk, politiek, sociaal-economisch ook niet gewenst? Religieus is mijn pakkie an, en ik zie niet dat er in de monotheistische godsdiensten jodendom, christendom.en islam geen vergelijk mogelijk zou zijn. Met de islamhaat van een Widers valt in ieder geval niets te beginnen.Mijn moeder zei vroeger al: “Als je er geen zin in hebt, moet je maar zin maken”. En die “zin” zullen we maar al te hard, hoelang nog, nodig hebben ook! Veel langer wrschl dan wij leven!
LikeLike
@Joost
Juist het globalisme -in economische, maar ook culturele zin- staat de laatste tijd in een kwade reuk. Niet alleen omdat het wordt gezien als vehikel voor het neoliberalisme met herverdeling van eigendom richting top van piramide, maar ook omdat het de niet-kosmopolitisch georiënteerde burgers op achterstand zet.
Met die laatste groep wordt vaak de autochtone, laagopgeleide Nederlander bedoeld in een achterstandsgebied. Of in een Vogelariaanse krachtwijk of een ontvolkt deel van het platteland. Kortom, de hoeken waar de klappen vallen.
Maar geldt hetzelfde niet in nog grotere mate voor laagopgeleide, allochtone, vaak mannelijke Nederlanders die internationaal georiënteerd lijken, maar dat feitelijk helemaal niet zijn? Klem tussen verschillende culturen en nergens thuis. Dan werkt een religie als de islam -maar het is zeker niet de enige ‘bron’- niet als inbedding via emancipatie naar thuiskomen, maar als het omgekeerde, het buitenblijven. Juist vanwege de lijn naar de externe wereld die geen levenslijn is, maar een leiband wordt. De teugel waar anderen aan trekken maakt de integratie moeilijk.
LikeLike
De menselijke aard vindt het bij voorbaat ook heerlijk om alles ontwrichtend uit elkaar te trekken. En dan achteraf mopperend zielig doen over autochtone zelf gewilkde hoogmoedige afzondering!
LikeLike
@ Tibosch 16.02.2015, 14.11u
Citaat van T: ´´´ Mijn moeder zei vroeger al: “Als je er geen zin in hebt, moet je maar zin maken”.´´
Waarom willen integreren met iemand, een partij, een groep die er blijkt van geeft dat niet te willen? En nou kan moeder wel zeggen dat als je je er geen zin in hebt je die zin dan maar moet maken, maar over wiens moeder hebben wij het? De moeder van de ene partij, of die van de andere? En vinden beide moeders dat, of de ene wel en de andere niet en wat moet je dan weer doen?
Je moeder erbij halen. Kinderachtiger kan het niet
LikeLike