Het kwam afgelopen week klein in de media, maar het is groot nieuws. In de affaire Chipshol moet de hoogste ambtenaar van Justitie en Veiligheid, secretaris-generaal Joris Demmink eind september verschijnen voor het Amsterdamse Hof om ondervraagd te worden. Het gaat over corruptie en klassejustitie maar Demmink wordt al langere tijd in verband gebracht met een pedofielennetwerk. Het is de vraag of er een verband is met een recent opgerold internationaal netwerk dat vertakkingen in Nederland kent. Het onderzoek is nog in volle gang.
De beeldvorming over de rechtspraak is er het afgelopen jaar niet beter op geworden. Raadsheer Tom Schalken klaagt in het openbaar over zijn behandeling en de president van het Amsterdamse gerechtshof Leendert Verheij klaagt op zijn beurt over Schalken. Van de in de Hoge Raad benoemde Ybo Buruma wordt gezegd dat-ie politiek gekleurd is en een verlengde van het OM in het CEAS-dossier. De voormalige rechters Hans Westenberg en Pieter Kalbfleisch zijn door de achterdeur verdwenen.
Media hebben lang gezwegen, maar lijken in 2011 eindelijk wakker geschud. Hoewel de bodem van het onderzoek nog lang niet in zicht is. De politiek blijft buiten schot. Media zijn echter nog lang niet wakker over secretaris-generaal van Justitie Joris Demmink. Hij wordt al jaren beschuldigd van pedofilie, obstructie van de rechtsgang, chantage en klassejustitie. Zijn zaak haalt de gevestigde media niet.
Als buitenstaander kan ik onvoldoende inschatten hoe gegrond alle aantijgingen zijn. Complottheorieën schrikken af en komen over als voorbarig. Maar dat er niks speelt achter de coulissen van de rechtspraak geloof ik evenmin. Daarom is het gewenst dat de geruchten ontzenuwd werden. De journalistieke code houdt in dat beschuldigingen aannemelijk moeten worden gemaakt. Juist dat laatste ontbreekt.
Als een bewijs niet rond gemaakt kan worden, dan kan het beter achterwege blijven. Een gezegde verkondigt dat de waarheid niet verborgen kan blijven. Misschien even door enkele mensen, maar niet voor lange tijd door velen. Daarom krijgen degenen die met beschuldigingen komen steeds meer de schijn tegen. Hoe langer de zaak loopt, en hoe minder een echte doorbraak uitblijft.
Maar van de andere kant zijn gevestigde media nooit diep in het dossier Demmink gedoken. Nooit werd er doorgezet. Omdat ze niets vonden of omdat ze een grens niet mochten overschrijden? Het is jammer dat de vraag wordt opgeroepen waarom er tot nu toe nog geen diepgaand onderzoek op gang is gekomen. En is advocate Adèle van der Plas niet geloofwaardig als ze voor haar Turkse cliënt Hüseyin Baybaşin opkomt?
Het lijkt erop dat politieke dekking een onderzoek blokkeert. Het is een raadsel waarom de gevestigde media zich niet in de zaak Demmink verdiepen. Het zou kunnen dat het commercieel belang van een onderzoek klein is. Wellicht moet in deze richting gedacht worden bij het stellen van de vraag over hun afzijdigheid. Het belang is groot, want het gaat niet om pedofilie alleen, maar om de werking van de rechtsstaat.
Ik begrijp niet dat zo weinig maatschappelijke krachten zich teweer stellen. Tegen die aantasting van de rechtsstaat. Als de feiten zo duidelijk liggen als de aanklagers uit de marge van de media als Jan Poot en Micha Kat beweren, dan is dat een ernstige zaak die velen zou moeten verontrusten. Dat gebeurt niet. Toch kan het dat er rook zonder vuur is, hoewel er veel mis is in de Nederlandse rechtspraak.
Hoe kan het dat de zorgen over de aantasting van de rechtsstaat in een ontwikkeld land als Nederland beperkt blijven tot een kleine groep verontrusten? Waarom sijpelt het niet door naar de hoofdstroom? Welk mechanisme werkt hier? Dan zie ik voor de discussie graag af van een verwijzing naar een complot. Dat klinkt te veel als politieke thriller. Joris Demmink wordt eind 2012 65 jaar. Hoogste tijd voor een onderzoek.
George Knight 
Die vraag is heel simpel te bantwoorden.
Desysteem van rechten is ook bedoeld voor degenen die zich dat kunnen veroorloven; dwz die een goede advocaat kunnen betalen.
pro deo’s zijn waardeloos; dan kan je beter naar een rechtwinkel gaan en jezelf verdedigen.
Vandaar dat de hoofdstroom–de massa– zich er geen moer voor interesseert; voor hun is ook rechtspraak en recht zeer zeer beperkt toegankelijk.
Eigen ervaring:veroordeeld voor iets waarvan ik niet beschuldigd was (auteurswet, strafrecht) zakelijk faillisement met maar een enkele eiser, en die was frauduleus.
Welke rechtstaat voor wie?
LikeLike
Mij lijkt juist dat de zaak Wilders en het optreden van Schalken daarin aantonen dat wij onafhankelijke, capabele en integer rechters hebben.
Waar Schalken zich aan stoort is, lijkt me, dat Van Oosten zei ‘dat Schalken de schijn had moeten vermijden’.
Schalken’s fout was Jansen aan te zien voor intellectueel, Wilders’ pion Jansen maakte daar misbruik van.
Maar het blijft een beoordelingsfout.
Hete is dom van Schalken daar commentaar op te geven, maar ja, ook rechters hebben menselijke gevoelens, wie in de klauwen van Wilders geraakt is niet jarig, Moslims weten er alles van.
Van de overige zaken weet ik te weinig.
Die rechters die ik persoonlijk heb gekend waren stuk voor stuk onkreukbare mensen.
Het rapport Davids over de Nederlandse medepichtigheid aan de VS oorlogsmisdaden toonde dat m.i. weer eens aan.
LikeLike
@PHM
Uw berichten waren in de spambox blijven steken.
@Peer
Mee eens dat we gelukkig onkreukbare rechters hebben. En da’s de meerderheid. Over Tom Schalken lijkt het laatste woord nog niet gevallen. In het algemeen lijkt er binnen de rechtspraak toenemende spanning tussen de wil van individuen om zich te uiten en de inschatting van de eigen positie en de bedrijfscultuur. In dit geval was de kritiek van Verheij terecht dat Schalken zijn kritiek binnenskamers had moeten houden. Dat heeft niets met Wilders of Jansen te maken, maar met het professionalisme van rechters. Als ze maatschappelijke verschijnselen niet aankunnen en zich laten provoceren en zichzelf vergeten dan moeten ze een ander vak zoeken.
Jammergenoeg zijn er ook steeds meer mensen binnen de rechtspraak die over de schreef gaan. Dat gaat dan niet over rechterlijke dwalingen vanuit een tunnelvisie, maar om fraude en eigenbelang. Dat bezoedelt de sector. In een complexe samenleving kan men dat verwachten. Erg is het niet als het door de leiding stevig aangepakt wordt. Maar juist door vriendjespolitiek en elkaar dekken ontbreekt dat vaak en gaat het fout. Het geval Chipshol en vertakkingen naar de Haarlemse rechtbank is daarvan een leerzaam voorbeeld. Er wordt iets verborgen en onderzoeken worden geblokkeerd. Da’s de schande.
LikeLike
Tom Schalken heeft zich vergist zit dus door eigen toedoen op de blaren.
Dat hij door van Oosten min of meer daar ook op gewezen is, was hem een doorn
in zijn ogen. Dat krijg je, als je denkt dat je onschendbaar bent. Dat heeft totaal
niets met Wilders te maken. Schalken wenste ( misschien in opdracht van H.B.)
Wilders aan het kruis te nagelen, dat is is hem niet gelukt. Hij graaft een kuil voor
een ander en valt er zelf in.
Over rechters, ja jaren lang kende ik de bekende R.S. uit Den haag, die zich ook
behoorlijk buiten zijn boekje is gegaan. Door seks met delinquent. Het was een
uiterst vriendelijke/ bescheiden man, maar zo zie je maar je kunt wel tegen iemands
kop aankijken maar nog steeds niet er in. Groet.
LikeLike
Het probleem ligt bij de overheid want immers die bieden de burger geen rechtbescherming omdat ze niet aan waarheidsvinding doen.
De kinderbescherming waar Joris Demmink verantwoordelijk voor is,is een onderdeel van justitie.
Volgens het landelijke directie van de kinderbescherming alswel de ministerie van VWS zeggen dat er niet in de wet staat verankert dat ze aan waarheidsvinding moeten doen.
Wel is zo dat ze beleidsmatig trachten zoveel mogelijk waarheidsvinding getrouw te handelen.
In andere woorden: Wie is op dat moment de raadsonderzoeker en hoe pedagogisch en ethisch is die persoon zelf ontwikkeld.
De kinderbescherming heeft wel de wettelijke taak de kinderrechter te adviseren.
Terwijl veel ouders beschuldigd worden van strafbare feiten wordt alles op civielrechtelijk afgehandeld.
Bij de uithuisplaatsingen wordt eerst per fax een VOTS aangevraagd en terwijl de politie vaak inhoudelijk niks weten van de casus gaan ze wel helpen de kinderen uithuis te halen.
Er wordt geen procesverbaal en/of mutatie opgemaakt.
Zodra de kinderrechter een uitspraak heeft gedaan trekt de overheid zich terug en is de burger overgeleverd aan willekeur van stichtingen.
Hoeveel gevallen zijn er dat ouders hulp zoeken en i.p.v dat ze hulp krijgen worden de kinderen uithuis gehaald en onthecht van de familiebanden? Heel veel kinderen…duizenden kinderen!
Nog iets…Joris Demmink word al 16 jaar zwaar verdacht van pedofilie maar mag blijven werken bij Justitie immers de aantijgingen zijn gebaseerd op veronderstellingen zegt men.
Okee..waarom mag Joris Demmink wel aanblijven omdat het veronderstellingen zijn maar wel onder zijn verantwoordelijkheid duizenden kinderen weggehaald worden uit de gezinnen?
De kinderrechter is daarintegen wel wettelijk verplicht aan waarheidsvinding te doen wet op rechtvordering artikel 20-21
Je zal kunnen stellen of justitie stelt de rechter niet in staat om fatsoenlijk hun werk te doen alswel de rechter is strafbaar.
Nederland is reeds al 3 maal toe veroordeelt wegens schending van mensenrechten door het europese hof.
LikeLike
Mij staat toch glashelder voor de geest dat toen Z.K.H. Prins Bernhard der Nederlanden meende geen gehoor te vinden voor zijn ernstige bezwaren – niet bij het staatshoofd, zijn echtgenote noch bij de toenmalige Nederlandse regering – tegen het opdringen van de visies van de gebedsgenezeres mejuffouw Greet Hofmans in politiek-bestuurlijke opstelling van het staatshoofd, zijn echtgenote.
En dat hij toen ook merkte dat de Nederlandse pers letterlijke geïnstrueerd werd, van Haagse hogerhanden, om geheel niets over de onverkwikkelijkheden aan het koninklijk hof publiekelijk te rapporteren.
Welaan, toen deed Z.K.H. wat alle mensen in een vergelijkbare positie als de zijne zouden doen: hij zocht contact, middellijk dan wel direct, met buitenlandse persmedia. Die publiceeerden, uitvoerig, over wat weldra de Greet Hofmans-affaire zou gaan worden, met alle verstrekkende gevolgen in Nederland van dien.
‘Het’ moest gewoon ‘van buiten komen’. Toen pas kwam er beweging in die Soestdijkse onverkwikkelijkheden. Z.K.H. won uiteindelijk dus.
Doe Hetzelfde In Dit Geval: Up to foreign media my friends. H.R.H. Prince Bernhard will be your ever lasting source of inspiration in this case. Penetrate the media on-and-on, just with the facts concerning the young boys-fucking civil servant J.D. And this again and again of course until a great international scandal breaks through like the DSKthing in France et cetera, cetera.
Only then the Dutch political machinery to handle such a national-interests-disturbing-case will be set in action.
Bingo!
LikeLike
@Martin
Natuurlijk is het Nederland van de jaren ’50 veranderd. We hebben de democratisering van de Sixties gehad, er is internet en het aanzien en respect voor van het koningshuis en autoriteiten is minder groot dan 60 jaar geleden was. Dus eigenlijk zou de omweg via de buitenlandse media niet nodig zijn.
Maar toch. Achter de schermen is Nederland nog steeds een standenmaatschappij. Waar de macht anders werkt dan voor de schermen. Onduidelijk is echter hoe die macht dan precies werkt en wie erbij betrokken zijn. Roze balletten, royale interesses, klassejustitie en chantage? Is dat achter de schermen aan de hand?
Beschuldigingen zijn vaker naar buiten gekomen. Dat ze tot niets leiden kan betekenen dat er geen aanleiding voor is. Smeders van complotten kunnen ook hun belang hebben. Of dat de doofpot zo diep en doortrapt is dat het alleen maar lijkt dat er geen aanleiding is. Dat laatste wordt een maatschappelijk feit als steeds meer mensen dat denken. Ofwel, het zorgt voor onzekerheid en onrust.
Daarom is het goed dat de zaak tot op de bodem wordt uitgezocht. Als het aantijgingen zijn die nergens op gebaseerd zijn dan is het wenselijk dat die weerlegd worden. En als het beschuldigingen zijn met een grond van waarheid dan moet de stal uitgemest worden. Om het vertrouwen in de macht te herstellen.
Er zijn inmiddels teveel voorbeelden van Nederlandse gevestigde media die tegen de macht aanschurken. Of in elk geval hun kritisch vermogen op een laag pitje zetten. Een hoofdredacteur die prins Bernhard interviewt wordt zelfs burgemeester. Om al deze redenen is de omweg via de buitenlandse media niet gek. Greet Hofmans is niet dood maar leeft. Of toch niet? We behoren het te weten. Daar dient een onderzoek voor.
LikeLike
Pingback: Joris Demmink en de grote boze wereld « George Knight
Pingback: Joris Demmink en de grote boze wereld « George Knight
Pingback: Zijn Donner en Joris Demmink gevaar voor de rechtsstaat? « George Knight
Pingback: Rechtzaak Westenberg wordt naar verwachting het volgende mediaspektakel « George Knight
Pingback: Amerikaanse congresleden stellen EU vragen over Joris Demmink « George Knight
Pingback: NRC verschuilt zich in kwestie Demmink achter complexiteit | George Knight