De Russische onderminister van Buitenlandse Zaken Sergei Ryabkov roept de Amerikanen op om terug te komen op de aanscherping van de sancties. Het is overigens nog maar de vraag hoe dit in de praktijk uit zal pakken. Want ook het aannemen van een wetsvoorstel in Huis en Senaat en de verklaring van president Trump dat hij het zal tekenen en niet zal vetoën is er geen garantie voor dat de sancties ook toegepast worden.
De acties en reacties van Russen en Amerikanen moeten begrepen worden als een asynchroon antwoord op een asynchrone oorlogsdaad. Auteur Richard Lourie omschrijft het in een gesprek met Salon: ‘I’m very interested in the natural gas thing, I think it’s really the way to hit the Russians hard: To say, ‘If you’re going to fool around in our electoral process as you have, we’re going to make a concerted effort to make Europe quickly independent of your gas and give a major blow to your economy, so cool it.’ Uit de reacties uit Brussel lijkt het er sterk op dat EU-leiders en Duitse politici nog niet begrijpen hoe diep het de Amerikanen zit dat het Kremlin zich actief in de campagne voor hun presidentsverkiezingen mengde. Door Europa onafhankelijk te maken van Russisch gas wordt het Kremlin gestraft. Bizar is dat de Europeanen dat nog niet doorhebben.
De EU neemt het overigens niet op voor Europese, maar voor Duitse bedrijven. Over Nord Stream II is binnen de EU nooit een open debat gevoerd. Dat werd onderdrukt door Brussel na druk van Berlijn. Dat komt nu als een boomerang terug. Uiteraard ruiken de Amerikanen hun geopolitieke en commerciële kansen. Daar handelen ze naar. Maar er is bovenal de wrok tegen het Kremlin en het wegkijken van president Trump van wie duidelijk is dat hij in de zak van Putin zit en geen actie onderneemt tegen de Russen. Als de EU en vooral Duitsland de afgelopen jaren minder eigengereid hadden geopereerd, dan hadden ze nu op een lijn met het Amerikaanse congres kunnen zitten. Onbegrijpelijk is ook waarom South Stream om politieke redenen moest worden afgeblazen en Nord Stream II als een louter economisch project werd voorgesteld door de Duitse CDU en SPD. Dat wringt, dat stinkt en dat betaalt zich nu terug door de Amerikaanse voorstellen. De opstelling van het Amerikaanse congres is begrijpelijk. De EU heeft eenzijdig en kortzichtig gehandeld. Daarom kunnen de Amerikanen nu hun kansen grijpen, onder meer via export naar Europa van LNG. De EU begrijpt er niks van.
George Knight 
Sancties voor inmenging in buitenlandse verkiezingen. Als we de Amerikanen nog sancties zouden moeten opleggen voor alle keren dat zij zich in buitenlandse verkiezingen hebben gemengd zijn we voorlopig nog wel even bezig.
LikeLike
@blutch1
Nee, dat is een misverstand, daar gaat het niet om. UIteraard bemoeien grote landen zich met elkaar of bespioneren ze andere landen. Reken maar dat de Chinezen, Amerikanen, Russen, Fransen, Britten en Duitsers zich richten op de Nederlandse politiek en economie. Geheimen proberen te achterhalen of zich zelfs mengen in de politiek van een land door het kopen van politici, journalisten of ambtenaren. Niks nieuws onder de zon. Nederland doet waarschijnlijk hetzelfde in een land als Suriname.
Dat soort spionage of inmenging accepteren landen min of meer van elkaar. Bij onlusten in Oost-Europa of de zogenaamde bloemenrevoluties in Georgië, Oekraïne of Oost-Europa is het logisch om te veronderstellen dat de Amerikanen zich er actief mee bemoeid hebben.
Maar dat alles rechtvaardigt niet wat het Kremlin in de Amerikaanse presidentscampagne van 2016 deed. Dat was van een andere orde doordat de Russen niet bespioneerden om informatie te verzamelen of specifieke politici etc. probeerden om te kopen en te ‘runnen’. Het Kremlin ging verder door de informatie in te zetten in de campagne en samen te spannen met Team Trump en ook door hacks in te breken in het electorale proces. Dat laatste onderzoek loopt nog en krijgt weinig publiciteit, maar niet onmogelijk is dat de Russen uitslagen of data die met dat proces te maken hadden hebben gewijzigd. De Amerikaanse democratie werd frontaal aangevallen.
Het ging bij deze Russische inmenging dus niet om de gebruikelijk inmenging, maar een inmenging die verder ging dan gebruikelijk. Het Kremlin probeerde zowel in te breken in de campagne als door samenwerking met een van de kandidaten het democratische en electorale proces te manipuleren. Daar is meer over te zeggen dan ik hier doe. Evenals over historische vergelijkingen (Oostblok, Griekenland, Italië tijdens de koude oorlog).
Maar relativering dat het hetzelfde is als anders past niet. Er was duidelijk meer aan de hand. Feit dat Trump dat ontkent terwijl het objectief is vastgesteld geeft al aan hoe ver dit is gegaan. Onderzoeken proberen dat nu in detail duidelijk te krijgen.
LikeLike