Chris Chappell weet hoe het zit met de New York Times. De krant die financieel de eindjes aan elkaar knoopt. Het economisch sterke China neem een aandeel in Amerikaanse media. En raadt wat er dan gebeurt? De media matigen hun toon tegenover China. Volgens Chappell vindt in het rijk van het midden de grootste schending van de mensenrechten uit de 21ste eeuw plaats. Een eeuw die notabene nog maar 12 jaar gevorderd is. Het zwijgen van de Times zou een smerig geheim zijn. Westerse media zwijgen. En u weet, wie zwijgt stemt toe.
Als het klopt wat Chappell zegt komt dit wegkijken dan als verrassing? Nee. Kritische volgers van het nieuws beseffen dat nieuws gekocht wordt. Daarom zitten politiek en media voortdurend bij elkaar op schoot. Waar media afstand zouden moeten bewaren. Cynisme is nog het meest ontnuchterend omdat het ons voorgoed wegleidt van het zicht op een betere wereld. Naar een verloren land zonder perspectief. Soms zijn kennis en bewustwording nadelen die niet opwegen tegen verwachting en hoop. Zalig zijn de kinderlijken van geest.
George Knight 
@George: Ik ben het grotendeels – met wat kanttekeningen – met je opmerkingen eens. Natuurlijk is het zo dat de nieuwsgaarders afhankelijk zijn van hun bronnen. Als dat diplomatieke bronnen zijn, dan zitten ze uiteraard in de zak van die politici of diplomaten omdat je die niet tegen het hoofd kan stoten en daarna verwachten meer informatie van ze te krijgen. Dus werkelijk kritische journalistiek kan alleen verwacht worden over die mensen waarmee de journalist al overhoop ligt. Toch zie ik veel verschil tussen hoe de bestuurders in de westerse wereld omgaan met kritiek op hun beleid enz. en hoe Chinezen dat doen. In China wordt kritiek op bestuurders eigenlijk helemaal niet getolereerd. Alleen lagere bestuurders valt dat zo nu en dan ten deel, maar bij de werkelijke topbestuurders laat je dat wel uit je hoofd. Gelukkig komen wij daar in het westen niet bij in de buurt en is het journalistieke bedrijf toch wat onafhankelijker. Het is het verschil tussen een “open” en “gesloten” maatschappij. Dus in mijn ogen is er weliswaar geen fundamenteel verschil, maar wel een feitelijk verschil als het gaat om persvrijheid.
Dan valt het me ook op dat je in mijn ogen wat (al te) pessimistisch bent in je laatste paragraaf. Je zinnetje:
= Cynisme is nog het meest ontnuchterend omdat het ons voorgoed wegleidt van het zicht op een betere wereld. Naar een verloren land zonder perspectief.=
Vind ik echter een geweldige en poëtische omschrijving van het begrip ‘Cynisme’. Ik zou willen dat ik het zelf bedacht had. Het omschrijft in mijn ogen exact het agressieve, zelfvernietigende gevolg dat cynisme voor een individu heeft. { dus nadrukkelijk NIET “kan hebben”. Geloof me, I have Seen it, been there, done it 😦 }
Maar…….Vervolgens ga je door met:
=Soms zijn kennis en bewustwording nadelen die niet opwegen tegen verwachting en hoop.=
Het woordje “soms” maakt het moeilijk om deze stelling aan te vallen, toch meen ik dat er niets boven “kennis en bewustwording” gaat als je “verwachtingen en hoop” (op meer rechtvaardigheid, betere wereld enz.) wil onderhouden en voeden. Dus in mijn ogen verbergt het woordje “soms” toch niet een wat pessimistisch mens en maatschappijbeeld dat er naar mijn smaak achter het zinnetje schuil gaat.
Je laatste zin:
= Zalig zijn de kinderlijken van geest.=
Versterkt dat gevoel van pessimisme in mijn ogen verder. Als de kinderlijke van geest zalig zijn dan zal ik die zaligheid absoluut niet nastreven. Wellicht komt dat kinderlijke van geest vanzelf met ‘dementeren’, maar of ik me dan “zalig” voel betwijfel ik.
Wellicht zou ik het met je eens zijn geweest als je geschreven zou hebben: “zalig is de onwetende”. Maar dat is strijdig met het (mijn?) menselijke groeidoel van het vergaren van kennis en bewustwording. En als je geen geestelijke groei nastreeft is volgens mij de kans op een gevoel van (geluk) “zaligheid” ook minimaal : -))))))))
LikeLike
@Jack
Je observaties zijn te talrijk en te gelaagd om er op te kunnen reageren. De laatste zin is een bijbelse verwijzing van een secularist. Ik wil het niet te ingewikkeld maken, maar ik meende te zeggen dat in bepaalde gevallen niet weten beter is dan weten. Hoewel in onnoemelijk veel gevallen het omgekeerde geldt. Je herleidt dat tot pessimisme. Acceptatie van het lot en onthechting had ik eerder op het oog. Om het in jouw woorden te zeggen, groei kan de groei voorbij zijn.
LikeLike