Gepruts bij kunstbeurs ‘[re]Discoveries’ van coach Manuela Klerkx

Schermafbeelding van post van Manuela Klerkx van 25 februari 2024 op Instagram.

Kunst is een verdienmodel. En kunstenaars zijn soms een halffabricaat om winst te maken. Kijk naar de organisatie van de EuropArtFair. Over de rug van kunstenaars organiseert de Stichting Kunstweek van Raoul Locht kunstbeurzen om kunstenaars hoge instaptoeslagen te vragen en zo winst te maken. Zie mijn commentaar van juli 2022. Of exposities in de buitenmarge van de Biënnale van Venetië met kunstenaars die duizenden euro’s voor wat vierkante meters betalen.

Over commerciële kunstbeurzen kan men nog zeggen dat ze zijn wat ze zijn. Hoewel ze dat met veel marketing proberen te verhullen. Wie er als kunstenaar instapt kan echter weten wat de uitgangspunten zijn.

Schermafbeelding van deel artikel ‘[re]Discoveries in Amsterdam’ op uitzinnig.nl, datum onbekend.

Dat was anders bij de recente kunstbeurs [re]Discoveries die op 9 en 10 maart 2024 plaatsvond in Loods 6 in Amsterdam. Een commerciële ruimte die men kan huren. Het werd georganiseerd door Manuela Klerkx die coach van de professionele en niet-professionele exposanten is. Of was. Want kunstenaars die gecoacht worden door de organisator zijn afhankelijk van de coach. Als daar vervolgens commerciële tarieven om deel te kunnen nemen en een percentage bij verkoop bijkomen, dan wordt het een verdienmodel dat een ethische grens overgaat.

In de media is geen enkel kritisch geluid terug te vinden over het uitgangspunt van [re]Discoveries en de afhankelijkheid van de deelnemers van coach Manuela Klerkx.

Het is nog merkwaardiger. De media-aandacht was positief. Deze kunstbeurs wist het tot de uitzending van 7 maart 2024 van Met het Oog op Morgen te schoppen (na 50’10”). Bij de introductie van de presentatrice gaat het gelijk al fout als ze zegt: ‘In Amsterdam opent morgen een kunstbeurs die draait om kunst van mensen die pas op latere leeftijd kunst zijn gaan maken. Mensen die al een hele carrière achter de rug hadden en het roer omgooiden‘.

Dat kan de redactie niet anders dan door organisatrice/coach Manuela Klerkx ingefluisterd zijn. Maar niet alle deelnemers voldoen aan dit profiel. Sommige deelnemers hebben een lange carrière als professionele kunstenaars zonder overgestapt te zijn vanuit een ander beroep. Ze worden in de marketing van Klerkx zoals die doordringt tot Het Oog genadeloos in een frame gewrongen dat haar als coach uitkomt.

Dit is des te schrijnender omdat de publieke omroep karig aandacht besteedt aan beeldende kunst vanwege de kunst. Als het gebeurt, dan gaat het niet om de kunst, maar om een bijzaak. Zoals in dit geval mensen die vanwege een crisis als hobbyist in de kunsten verzeild zijn geraakt. In het item van Het Oog wordt Manuela Klerkx niet genoemd, het uitgangspunt van [re]Discoveries niet toegelicht en wordt evenmin gezegd dat Klerkx coach van de exposanten is en daar dubbel geld aan verdient.