Maarten Wisse pleit voor religie met de rug naar de toekomst

Update 20 december: Partijen onder aanvoering van D66 gaan de Zondagswet schrappen. Christelijk geïnspireerde organisaties reageren in een geconditioneerde reflex. Ook om hun achterban vast te houden. Ze zien de afschaffing als een aanval op hun christendom, maar niet als een correctie van juridische ongelijkheid. Tegelijk proberen ze D66 verdacht te maken als partij die religie wil uitbannen. Zo leiden ze de aandacht af. 

Maarten Wisse is de voortdurende aanval op religie beu, zo zegt-ie in een opinieartikel in de NRC. De geboren Zeeuw is universitair docent systematische theologie aan de VU en aan de universiteit van Tübingen en lid van de Protestante Gemeente te Vianen. Wisse meent dat religie goed is voor moraal en sociale cohesie. Met voorbeelden probeert Wisse aan te tonen dat religie in de Europese samenleving wordt weggezet als iets wat slecht of nutteloos is en daarom geen plaats dient te hebben in het overheidsbeleid. Hij pleit voor staatsgefaciliteerde religie die hij als gematigde religie ziet. Ik ben het in alle opzichten met hem oneens.

Wisse doorbreekt de scheiding van kerk en staat en omarmt het idee van compenserende neutraliteit zoals dat ooit in Amsterdam door burgemeester Job Cohen werd gepromoot met hulp van stadsdeelvoorzitter Ahmed Marcouch. In 2010 zetten de hoofdstedelijke PvdA en Cohens opvolger Van der Laan het idee bij het grofvuil dat geloofgemeenschappen financieel gesteund moeten worden om de sociale cohesie te bevorderen.

Kenmerk van religie is dat het geloofsgenoten insluit en andersdenkenden uitsluit. Emancipatie en cohesie binnen geloofsgemeenschappen kunnen plaatsvinden, maar gaan de religie nooit te buiten. In een heterogene samenleving is religie per definitie onbruikbaar om verschillen tussen gemeenschappen te overbruggen. Daarnaast neemt de ontkerkelijking jaarlijks toe zodat de kracht van religie als middel tot cohesie afneemt.

Wisse maakt zijn claim niet hard dat in de Europese samenlevingen religie voortdurend wordt aangevallen. Zijn voorbeeld dat progressieve partijen ‘een fanatieke kruistocht tegen de weigerambtenaar‘ bij de sluiting van het homohuwelijk voeren overtuigt niet. Een vrijzinnige partij als D66 pleit al jaren voor een pluriforme samenleving waar religie een gelijkwaardige rol heeft samen met andere levensovertuigingen. Daar is niets fanatieks aan. De term ‘homohuwelijk’ is verwarrend omdat het gaat om de openstelling van het burgerlijk huwelijk voor mensen van hetzelfde geslacht. Daar passen geen religieuze motieven als uitzondering op.

Wat Wisse lijkt te hinderen is dat religies in de Europese samenlevingen niet langer boven de wet staan en het voordeel van de twijfel krijgen. Met zijn pleidooi stapt-ie terug in de tijd. Aan een open competitie tussen de honderden religies en levensovertuigingen is Wisse nog niet toe. Publiciteit over kindermisbruik in de katholieke kerk, de vrouwonvriendelijke SGP die de mensenrechten schendt en de in Europa wonende moslimfundamentalisten die de nationale rechtsstaat niet accepteren, maakt het er voor religies niet beter op.

Op mijn beurt zou ik als vrijdenker kunnen vragen waarom religie in de Nederlandse samenleving de norm moet zijn zoals gelovigen als Wisse menen. Feitelijk geniet religie nog steeds extra juridische bescherming. Zie de Zondagswet. Tekenend is wat Wisse over moraal zegt: ‘U repliceert misschien: ook niet-religieuze mensen vertonen moreel gedrag. Dit aanvaard ik gaarne (..)’. Lees goed wat Wisse zegt: ‘ook niet-religieuze mensen vertonen moreel gedrag’. Als Wisse zou beseffen hoe neerbuigend dit klinkt voor andersdenkenden, dan beseft-ie hopelijk beter dat religie door de samenleving nog steeds tamelijk welwillend wordt bejegend.

Foto: Muurschildering eerste helft 19de eeuw in het Rila klooster, Bulgarije

Nederland kent geen scheiding van kerk en staat

Wethouder Achmed Baâdoud van Amsterdam Nieuw-West wekt vertrouwen. Hij gaat voor de scheiding van kerk en staat. Tekenend is zijn reactie op een vraag over homo’s en de koran in een interview: Dat is precies de reden waarom je scheiding tussen kerk en staat hebt. Ik wil helemaal niet dat er geciteerd wordt uit de Koran over homo’s. Baâdoud draagt dit standpunt actief uit in een wijk met honderd verschillende nationaliteiten. Een heilig boek kan daarbij nooit de overkoepeling zijn, de rechtsstaat wel.

Achmed Baâdoud schaart zich hiermee achter burgemeester Eberhard van der Laan die opteert voor een strikte scheiding van kerk en staat. Dat lijkt een breuk met en correctie van zijn voorganger Job Cohen met diens idee van compenserende neutraliteit. Cohen bemoeide zich actief met de geloofsgemeenschappen en meende dat de plaatselijke overheid daarin een rol te moest spelen. In Cohens kielzog volgde Ahmed Marcouch als voorganger van Achmed Baâdoud hetzelfde denkbeeld.

Een strikte scheiding van kerk en staat betekent in Nederland echter niet dat religieuze instellingen geen overheidssubsidie krijgen. Voorstanders noemen dat pragmatisme, tegenstanders onduidelijkheid en het oneigenlijk oprekken van de scheiding. Zelfs een jongerenorganisatie als Youth for Christ die verdacht wordt van gesubsideerd zendingswerk krijgt in Amsterdam 500.000 euro subsidie. Op kosten van een overheid die zegt neutraal te zijn.

Merkwaardig is dat er regels, beleid noch overzicht is over alle overheidssubsidies aan religieuze en levensbeschouwelijke instellingen. Dat bleek deze zomer uit een onderzoek van Forum en het Verwey Jonker instituut. De scheiding van kerk en staat is minder strikt dan in het publieke debat wordt verondersteld. Terwijl de bevolking denkt dat het principe telt kijkt een lokale overheid uitsluitend naar effecten. In Nederland worden religieuze instellingen nog steeds actief en ruim ondersteund door de neutrale staat.

Foto: Henri Le Secq en “Le Stryge” Notre Dame de Paris, getotografeerd door Nègre in 1853